Οι «τρανς άνθρωποι» και οι... ΑΛΛΟΙ...

 Η άποψη του Transs.gr

γράφει η Μαρίνα Γαλανού




Ελλάδα


Αντιγράφω απόσπασμα διάλογο από forum:

"Μας επισημάνθηκε, από μέλος του ΣΥΔ, ότι σε αυτό το θρεντ περιέχονταν κάποιοι προβληματικοί χαρακτηρισμοί που αφορούσαν τον κοινωνικό χώρο των εκδιδόμενων τρανς γυναικών της Συγγρού (χωρίς, από την μεριά της, να διευκρινίζονται ποιοι ακριβώς είναι αυτοί οι χαρακτηρισμοί)."

"Συμφωνώ με το ότι χρειαζόμαστε προσδιορισμούς για να μπορούμε να μιλάμε και να συνεννοούμαστε. Από την στιγμή όμως που υπάρχει μια ομάδα ανθρώπων που αυτοπροσδιορίζεται με ένα τρόπο, αυτό πιστεύω πρέπει να γίνεται σεβαστό. Αυτοπροσδιορίζονται οι εκδιδόμενες στην Συγγρού ως Τραβεστί (προσωπικά δεν έχω ιδέα, εσείς μου τα λέτε);"

"Και ενώ μου φαίνεται προβληματική η πολιτική κουλτούρα της Συγγρού, εμένα προσωπικά, όλες και όλοι οι τρανς άνθρωποι τρώμε ρατσισμό για τους ίδιους λόγους. Αυτός ο ρατσισμός είναι εχθρός για μένα, και όχι οι άλλοι τρανς και lgb άνθρωποι, ακόμα και αν διαφωνούμε."

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Κατ' αρχήν, εγώ θα έλεγα πριν από τους προσδιορισμούς, πρέπει να μάθουμε να συνεννοούμαστε. Κυρίως πριν αυτών, και πριν διεκδικήσουμε το οτιδήποτε, πρέπει να μάθουμε τον αυτοσεβασμό, την αυτοεκτίμηση.

Ας τα πάρουμε τα πράγματα από την αρχή:

1) Πρώτον και κυριότερο, ενώ διαβάζουμε ότι ρατσισμός είναι εχθρός για όλους, βλέπουμε ότι κάποιες τρανς νοιώθουν την ανάγκη να διαχωρίσουν ανάμεσα σε "τρανς ανθρώπους" και ανάμεσα σε "πολιτική κουλτούρα της Συγγρού".

α) Επισήμανση πρώτη, λοιπόν, σημειολογική, διαχωρισμού, μιας και μιλάμε για ρατσισμό. Εδώ, καταφανώς, εσωτερικευμένο.

β) Επισήμανση δεύτερη, ουσιαστική: "πολιτική κουλτούρα της Συγγρού". Ποιά είναι η πολιτική κουλτούρα της Συγγρού; Υπάρχει τέτοια; Από ποιόν/ποιούς/ποιές εκφράζεται; Και μάλιστα πολιτική κουλτούρα; Θα ήθελα πολύ να την μάθω μιας και τόσα χρόνια τρανς γυναίκα δεν την έχω δεί ποτέ.

2) Δεύτερον, "Αυτοπροσδιορίζονται οι εκδιδόμενες στην Συγγρού ως Τραβεστί", διαβάζουμε. Αντιπαρέρχομαι το "εκδιδόμενες" (θα επανέλθω σε αυτό, δεν αποφεύγω κάτι), και, προχωρώ. Έχει υπόψην της η γράφουσα κάποια έρευνα ή εν πάση περιπτώσει κάποιο κείμενο που θα μπορούσε να ψηλαφίσει κανείς ότι "OI", δηλαδή, η πλειοψηφία, αυτοπροσδιορίζονται ως "τραβεστί"; Από πού προκύπτει αυτό;

Προσωπικά, η δική μου αίσθηση, λοιπόν, είναι ότι η πλειοψηφία του χώρου των διεμφυλικών γυναικών αυτοπροσδιορίζονται γενικά ως "τρανς", ή με τον όρο "τρανσέξουαλ", ενώ δεν αντιλέγω, υπάρχουν και κάποιες τρανς γυναίκες, κυρίως μεγαλύτερης ηλικίας -ας μην ξεχνάμε ότι οι όροι "τρανς", "τρανσέξουαλ", "διαφυλικός", διεμφυλικός" είναι όροι που εισήχθησαν μετά τα μέσα της δεκαετίας του '90- αυτοπροσδιορίζονται ως "τραβεστί", αλλά ξαναλέω κάποιες τρανς γυναίκες μεγαλύτερης ηλικίας.

3) "όλοι οι τρανς άνθρωποι τρώμε ρατσισμό για τους ίδιους λόγους", διαβάζουμε, ενώ πιο πριν υπάρχει κάποιος αόρατος διαχωρισμός, ο οποίος προφανώς υπάρχει, για να μας πεί ότι "εγώ είμαι κάτι άλλο", άρα "στοπ", πρέπει να με διαχωρίσεις απ' αυτό, το κάτι άλλο, δεν πρέπει να με συγχέεις, άρα απέναντι μόνο σ' αυτές/αυτούς ο ρατσισμός, όχι εναντίον μου, "εγώ είμαι κάτι άλλο". Είμαι "τρανς άνθρωπος", όχι κάτι άλλο. Το "άλλο" είναι δηλαδή μή άνθρωπος;

4) "εκδιδόμενες στην Συγγρού", διαβάζουμε - εδώ η γράφουσα κάνει τον επιπλέον αυτόν διαχωρισμό (πέραν του σαφούς πρότερου διαχωρισμού). Ας ξεκαθαρίσω κάτι εδώ - επιτρέψτε μου σε προσωπικό επίπεδο: παρ' ότι εδώ και αρκετά χρόνια, έχω δική μου δουλειά και προσπαθώ σε ένα αρκετά δύσκολο περιβάλλον να επιβιώσω μέσα από την δουλειά μου, ΠΟΤΕ, μα ΠΟΤΕ, δεν διανοήθηκα (και θα θεωρούσα ότι με προσβάλλει ως τρανς, όχι προσωπικά, αλλά ως τρανς), να κάνω όλους αυτούς τους διαχωρισμούς, για να πω στους άλλους, ότι "κοιτάξτε εγώ είμαι κάτι άλλο".

Επιπλέον, η γράφουσα/γράφουσες, κάνουν διαχωρισμό μέσα στον διαχωρισμό, αγνοώντας ότι ένα μεγάλο κομμάτι των τρανς γυναικών, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλον τον κόσμο, είναι αποκλεισμένο από τον χώρο εργασίας. Και μάλιστα αυτή είναι η πιο ευάλωτη ομάδα. Είναι ντροπή αυτοί οι διαχωρισμοί και μάλιστα εντός της κοινότητάς μας. Αν εννοούμε να μιλάμε για τρανς κοινότητα, εν τέλει.

Όχι αγαπητές μου (εσείς, κυρίες μου με το τσάι), εγώ προσωπικά εννοώ -και το εννοώ πραγματικά- ότι όταν μιλώ για τρανς δικαιώματα, δεν θα κάνω κανέναν, μα κανέναν διαχωρισμό.

Δεν θα εννοήσω ποτέ να μιλήσω, διαχωρίζοντας, επομένως απαξιώνοντας, έστω και έναν ή μίαν τρανς λόγω ιδιότητας.

© Transs.gr