ΜΑΥΡΟ ΤΟ «2007»: 147,6% πάνω τα κρούσματα ρατσιστικής βίας στην Ελλάδα * Εξι ευρωκαταδίκες για βιαιοπραγίες κατά μεταναστών
Ο Μοαβία Αχμέντ ζει κοντά τρεις δεκαετίες στη χώρα μας και είναι συντονιστής του Φόρουμ Μεταναστών: «Εχει αλλάξει η κατάσταση, μας λέει, πληθαίνουν τα κρούσματα ρατσισμού. Το 2007 ήταν η χειρότερη χρονιά, είχαμε και πολλές επιθέσεις αλλά και διαφορετικής ποιότητας.
Για παράδειγμα, οργανωμένες επιθέσεις σε σπίτια δεν συνέβαιναν παλιότερα. Αλλά και φέτος μέσα σε τρεις μήνες είχαμε πάλι επιθέσεις σε βάρος Πακιστανών, το θάνατο ενός Σουδανού. Τα περιστατικά πληθαίνουν και γίνονται πιο έντονα όχι μόνο στην Αθήνα αλλά και στην Κρήτη και τη Θεσσαλονίκη. Από την άλλη μεριά, δεν υπάρχουν μέτρα αντιμετώπισης του ρατσισμού, το θέμα δεν τίθεται καν στην κουβέντα, και αυτό δεν είναι καλό». Σε αυτό το πλαίσιο θα γιορτάσουμε την Παγκόσμια Ημέρα Κατά του Ρατσισμού...
Τα στοιχεία είναι τρομακτικά. Σύμφωνα με το Εθνικό Παρατηρητήριο του Ρατσισμού και της Ξενοφοβίας, η αύξηση των κρουσμάτων ρατσιστικής βίας κατά 147,6% το 2007 μόνο δραματική μπορεί να χαρακτηριστεί, ενώ οι λέξεις ωχριούν μπροστά στην αύξηση της βίας κατά προσφύγων και μεταναστών που έφτασε το 175%. Και αυτά τα στοιχεία αφορούν μόνο τα περιστατικά ρατσιστικής βίας που καταγγέλθηκαν. Η αύξηση παρατηρήθηκε ιδιαίτερα κατά το τελευταίο εξάμηνο του περασμένου χρόνου που συνέπεσε «με την είσοδο ενός ακροδεξιού κόμματος στη Βουλή, αλλά και με την εδραίωση του ιδεολογικού του ρεπερτορίου στην πολιτική σκηνή της ηλεκτρονικής και τηλεοπτικής μαζικής ενημέρωσης», παρατηρεί στην ετήσια έκθεσή του το Παρατηρητήριο.
Σύμφωνα με αυτήν, παρατηρείται ακόμα αυξανόμενη συμμετοχή ένστολων δημόσιων λειτουργών (αστυνομικών-λιμενικών) σε εγκλήματα και βασανισμούς σε βάρος μεταναστών και μειονοτήτων, που ανάμεσα σε άλλα οδήγησε στην ανάκληση των επαναπροωθήσεων αιτούντων άσυλο στην Ελλάδα από τη Γερμανία και τη Νορβηγία. Ωστόσο οι αρχές δεν διακρίνονται από τον ίδιο ζήλο σε ό,τι αφορά την καταγραφή, διερεύνηση και καταπολέμηση των εγκλημάτων με ρατσιστικά κίνητρα, την εφαρμογή της νομοθεσίας κατά των διακρίσεων και πάνω απ' όλα την προστασία των θυμάτων.
Πέρσι σημειώθηκαν επίσης:
* Οι περισσότερες από κάθε άλλο έτος (6) καταδίκες της Ελλάδας από το Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου σε υποθέσεις βιαιοπραγίας κατά μεταναστών και μειονοτήτων και η πρώτη καταδίκη για ρατσιστικό λόγο από ελληνικό δικαστήριο.
* Η κατάταξη της Ελλάδας στις τελευταίες θέσεις στην Ευρωπαϊκή Ενωση ως προς τις πολιτικές ένταξης των μεταναστών.
Από την έκθεση δεν λείπουν αναφορές στις βίαιες και εξευτελιστικές εξώσεις Ρομά και την παρεμπόδιση καλών πρακτικών όπως του 132ου σχολείου της Γκράβας.
Για ελληνική «παθογένεια» κάνει λόγο το Κέντρο «Αντιγόνη» εντοπίζοντας την έξαρση των προβλημάτων στις στάσεις και αντιλήψεις της πολιτείας που κυμαίνονται «ανάμεσα στην αδιαφορία και την αναλγησία», τη συσσώρευση θεσμικών ελλειμάτων και την άσκηση πολιτικών «που έρχονται σε κατάφωρη αντίθεση προς τις αξίες μιας ανεκτικής δημοκρατικής πολυπολιτισμικής κοινωνίας».
Συγκεκριμένα, σύμφωνα με τη μελέτη του Κέντρου:
*Για τους μετανάστες, πέρα από τις γνωστές δυσκολίες της νομιμοποίησης, οι νέες ασφαλιστικές ρυθμίσεις πλήττουν καίρια τη δυνατότητα έκδοσης βιβλιαρίου υγείας, διπλασιάζοντας τον αριθμό εργάσιμων ημερών που προαπαιτούνται για να ασκηθεί ένα βασικό κοινωνικό ανθρώπινο δικαίωμα.
*Η συνεχιζόμενη δυσμενής μεταχείρισης των Ρομά αποκαλύπτει ότι πολυπληθείς ομάδες χιλιάδων πολιτών βιώνουν μέγιστο στεγαστικό και εκπαιδευτικό αποκλεισμό, διωγμένοι σε συστηματική βάση από τοπικές κοινωνίες αλλά και «ευυπόληπτους» κατά τα άλλα άρχοντες της Τοπικής Αυτοδιοίκησης.
*Η εμπορία ανθρώπων με σκοπό τη σεξουαλική ή την εργασιακή εκμετάλλευση (trafficking) εξακολουθεί να πλήττει κυρίως γυναίκες και νέα κορίτσια που έρχονται από φτωχές περιοχές ρημαγμένων χωρών, που παραπλανώνται με ψευδείς υποσχέσεις για μια καλύτερη ζωή στην Ελλάδα ή αλλού, και στη συνέχεια δέχονται απειλές και βία για να εργαστούν στη βιομηχανία του σεξ παραδίδοντας όλα τα χρήματα και έγγραφά τους στους διακινητές. Συχνά «συναινούν» σε αυτό μέσα σ' ένα καθεστώς έντονης βίας και φόβου.
*Πληθαίνουν οι καταγγελίες για άτυπες επαναπροωθήσεις σε σημεία εισόδου (Εβρος και Βόρειο Αιγαίο), ενώ αιτήσεις ασύλου είτε απορρίπτονται αβασάνιστα είτε καθυστερεί η παραλαβή τους από τις αστυνομικές αρχές.
*Δυσοίωνες είναι οι εξελίξεις και σε ομάδες με τα προβλήματα των οποίων αποφεύγει επιμελώς να ασχοληθεί η πλειονότητα των ΜΜΕ. Ετσι, ο ρατσισμός απέναντι σε ομοφυλόφιλους, λεσβίες, τρανσέξουαλ και αμφιφυλόφιλους αντανακλά το περιορισμένο επίπεδο γνώσεων μεγάλης μερίδας της ελληνικής κοινωνίας στα θέματα αυτά. Είναι άλλωστε χαρακτηριστικό ότι ο αποκλεισμός των ομοφυλόφιλων από τη σχεδιαζόμενη νομική ρύθμιση της εκτός γάμου συμβίωσης παραβιάζει ευθέως την αρχή της ίσης μεταχείρισης.
*Επιπλέον, ομάδες που με βάση τον αυτοπροσδιορισμό δηλώνουν εθνική ταυτότητα διαφορετική από την ελληνική στερούνται δικαιώματα που προβλέπει η Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και που έχει ρητά αναγνωρίσει για λογαριασμό τους το Δικαστήριο του Στρασβούργου (π.χ. περιορισμοί στην ίδρυση σωματείων και στην ελευθερία τού συνεταιρίζεσθαι).
Με λίγα λογια, είναι αυτό που τόσο εύστοχα μας λέει ο Μιχάλης, που αν και γεννήθηκε εδώ δεν αναγνωρίζεται ως παιδί αυτής της χώρας: «Ο κρατικός ρατσισμός είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα από όλα»...
Της ΙΩΑΝΝΑΣ ΣΩΤΗΡΧΟΥ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 21/03/2008
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου