Οι ομοφυλόφιλοι αντιδρούν στην «παράλειψή» τους από το νομοσχέδιο
ΡΕΠΟΡΤΑΖ: Καρολίνα Παπακώστα
«Δεν μας αρκεί πλέον να μας ανέχονται. Επιδιώκουμε την αυτονόητη ισότητα. Ώς πότε και για πόσο θα περιμένουμε μέχρι να φτάσει η νομοθεσία στο ευρωπαϊκό επίπεδο, όπου όχι απλά αναγνωρίζεται η συμβίωση ομόφυλων ζευγαριών αλλά και το δικαίωμα της υιοθεσίας;», λέει στα «ΝΕΑ» η Άντρεα Γκίλμπερτ, μέλος της Οργανωτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ Υπερηφάνεια 2007.
O 42χρονος κομμωτής κ. Κώστας Κεφαλάς έχει ακόμη χειρότερη άποψη για την κατάσταση, μια και όπως λέει «δεν διαφέρουμε και πολύ από το Ιράν στο εξής απλό: θεωρούμε ότι το θέμα της ομοφυλοφιλίας δεν υπάρχει και απλά εθελοτυφλούμε. Η ελληνική κοινωνία αντιμετωπίζει τα πάντα κάτω από το πέπλο της ντροπής». Το νομοσχέδιο για τη νομική αναγνώριση της συμβίωσης εκτός γάμου, αλλά μόνο για τα ετερόφυλα ζευγάρια, προκαλεί σφοδρές αντιδράσεις στην κοινότητα των ομοφυλοφίλων. Για την κ. Γκίλμπερτ η «παράλειψη» των ομόφυλων ζευγαριών από το σχέδιο νόμου για το σύμφωνο ελεύθερης συμβίωσης είναι «απαράδεκτη, ειδικά αν λάβει κανείς υπόψη ότι στις υπόλοιπες χώρες της Ευρώπης όπου έχει θεσμοθετηθεί ο λόγος ήταν οι γκέι». Σε αυτό συμφωνεί και ο κ. Δημήτρης Τσαμπρούνης, μέλος της Ομοφυλοφιλικής Λεσβιακής Κοινότητας Ελλάδας (ΟΛΚΕ), ο οποίος τη χαρακτηρίζει «είτε πολιτική γκάφα είτε ηθελημένη πρόκληση της ομοφυλοφιλικής κοινότητας, ειδικά όταν μέλη της σημερινής κυβέρνησης έχουν ταχθεί ανοιχτά υπέρ της κατοχύρωσης των δικαιωμάτων των ομοφυλοφίλων». Κανείς από τους δύο δεν δέχεται τη «δικαιολογία», όπως την αποκαλούν, ότι η κοινωνία δεν είναι ακόμη έτοιμη για τη νομική κατοχύρωση και άρα αναγνώριση των ομόφυλων ζευγαριών. Αντιθέτως θεωρούν πως η άποψή τους κερδίζει έδαφος. Σε αυτό συμφωνεί και ο κ. Κεφαλάς και τονίζει πως «όπως σε όλα τα θέματα έτσι και σε αυτό η πολιτεία πρέπει να νομοθετήσει και να προστατέψει τη διαφορετικότητα. Αυτή είναι η ροή των πραγμάτων: η πολιτεία νομοθετεί και η κοινωνία ακολουθεί».
«Είμαστε αόρατοι;»
Η κ. Μαρίνα Γαλανού, γενική γραμματέας της Ελληνικής Ομοφυλοφιλικής Κοινότητας, πιστεύει πως η ελληνική κοινωνία και η πολιτεία παραμένουν συντηρητικές: «Είναι προφανές ότι για την κυβέρνηση οι ομοφυλόφιλοι είναι αόρατοι. Σαφέστατα πρόκειται για ακόμη ένα νομοθέτημα που προκλητικά αδιαφορεί για τα δικαιώματά τους».
Το πάγιο αίτημα της ομοφυλοφιλικής κοινότητας παραμένει η αναγνώριση του δικαιώματος του πολιτικού γάμου, και αυτό ως ένδειξη ισοπολιτείας. «Δεν μας ενδιαφέρει το νυφικό», λέει η κ. Γκίλμπερτ, «αλλά ο σεβασμός στη διαφορετικότητα, που είναι ίδιον γνώρισμα των δημοκρατικών πολιτευμάτων».
Το όλο ζήτημα που έχει προκύψει είναι καθαρά πολιτικό, υποστηρίζουν οι Α. Γκίλμπερτ, Δ. Τσαμπρούνης και Μ. Γαλανού. Μάλιστα η τελευταία δηλώνει χαρακτηριστικά: «Θεωρούμε ότι η πολιτεία μάς αγνοεί συστηματικά. Ή ακόμα και όταν απαντά παραπέμπει στη γνωστή αόριστη ρήση- η κοινωνία δεν είναι έτοιμη-, μη αναλαμβάνοντας τις πολιτικές της ευθύνες απέναντι σε μία μερίδα φορολογούμενων πολιτών της, που ενώ έχουν τις ίδιες
«Ρατσιστικό ανέκδοτο»
υποχρεώσεις, πολιτικά δεν έχουν δικαιώματα».
Για τον κ. Γρηγόρη Βαλλιανάτο το σχέδιο νόμου είναι ένα «ρατσιστικό ανέκδοτο και μέρος μιας τακτικής εκ μέρους της κυβέρνησης». Προσθέτει δε ότι «σύμφωνα με το άρθρο 8 της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου αναγνωρίζεται η εξώγαμη συμβίωση, άρα όλο αυτό το σχέδιο νόμου που αποκλείει τα ομόφυλα ζευγάρια απλά δεν πρόκειται να σταθεί στο Συμβούλιο της Επικρατείας».
Πηγή : TA NEA
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου