Της Μαρίνας Γαλανού
Ιούνιος 2007
Ένα από τα κομβικά σημεία για τον τρανσέξουαλ χώρο, ήταν και είναι αυτό του κοινωνικού φύλου. Νομίζω ότι αποτελεί κοινή παραδοχή, το γεγονός ότι, πολλά από τα ζητήματα διάκρισης όσον αφορά τα τρανσεξουαλικά άτομα και των δύο φύλων, θα υφίσταντο σε μικρότερο βαθμό, με την αναγνώριση του κοινωνικού φύλου στα δημόσια έγγραφα.
Για να μπορέσουμε να έχουμε μια κοινή γλώσσα συνεννόησης, ας δανειστούμε λίγη ορολογία: «Ο όρος διεμφυλικός/ή (transgenderist) με την στενή έννοια περιλαμβάνει άτομα όπως οι διαφυλικοί/ές που δεν προβαίνουν σε χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου ή ακόμα κι εκείνους/ες που σχεδιάζουν να προβούν σε χειρουργική επέμβαση» (Σεξουαλικότητα, Θεωρίες και Πολιτικές της Ανθρωπολογίας, Επιμέλεια Κώστας Γιαννακόπουλος, Εκδόσεις Αλεξάνδρεια).
Η Ελληνική νομοθεσία λοιπόν, προβλέπει την αλλαγή των δημοσίων εγγράφων μόνο για τα διεμφυλικά άτομα τα οποία έχουν κάνει επέμβαση αλλαγής φύλου. Το ζητούμενο συνεπώς είναι ο νομοθέτης να προβλέπει την αλλαγή των δημόσιων εγγράφων για όλα τα διεμφυλικά άτομα, συμπεριλαμβανομένων και των διαφυλικών.
Παρόμοια νομοθεσία με την Ελληνική, ισχύει και στις περισσότερες χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και στον υπόλοιπο κόσμο. Εξαίρεση αποτελεί η Γερμανία (από το 1983) και η Ισπανία ( πρόσφατα, το 2006*), όπου τα διεμφυλικά άτομα έχουν την δυνατότητα αλλαγής των δημοσίων εγγράφων τους και να αυτοπροσδιορίζονται με το κοινωνικό φύλο που επιθυμούν. Επίσης υπάρχουν μεμονωμένες περιπτώσεις διεμφυλικών ατόμων στις Ηνωμένες Πολιτείες (συγκεκριμένα στην Νέα Υόρκη), που κατάφεραν δικαστικά να αλλάξουν τα έγγραφά τους (σημαντική είναι εκεί η παρέμβαση του Sylvia Rivera Law Project, πρωτοβουλίας με αυτό τον σκοπό).
Συνεπώς παρά το γεγονός ότι οι συνθήκες ίσως να μην είναι οι ευνοϊκότερες για την διεκδίκηση της αναγραφής του κοινωνικού φύλου στα δημόσια έγγραφα για τα διεμφυλικά άτομα, ανεξαρτήτως αν έχουν κάνει διόρθωση φύλου, υπάρχουν ωστόσο διεθνώς παραδείγματα που τούτο έχει συμβεί και πάνω στα οποία μπορούμε να βασιστούμε και να διεκδικήσουμε.
Όλα αυτά βέβαια προϋποθέτουν αρχικά την πίστη στο δικαίωμα του αυτοπροσδιορισμού, την κατάρτιση συγκεκριμένου σχεδίου προς αυτή την κατεύθυνση και ίσως και δικαστικό αγώνα. Επίσης αυτονόητη θα πρέπει να είναι η κάλυψη του αιτήματος από την ομπρέλα του γκέι και λεσβιακού κινήματος, του οποίου αναπόσπαστο κομμάτι είναι οι τρανσέξουαλς.
Μαρίνα Γαλανού.
Ιούνιος 2007
* Ο νόμος που ψηφίσθηκε πρόσφατα στην Ισπανία, προβλέπει συγκεκριμένα, την δυνατότητα αλλαγής των δημοσίων εγγράφων, με την βεβαίωση ορμονολόγου ότι έχει γίνει τα τελευταία δύο χρόνια συστηματική ορμονοληψία, καθώς και διάγνωση ψυχιάτρου για τρανσεξουαλισμό (δίχως να έχει γίνει επέμβαση διόρθωσης φύλου).
Δημοσιεύτηκε στην «Ανοχύρωτη Πόλη » τεύχος 14
City Uncovered Ημερομηνία : 16-06-2007
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου