Transsexual - Τραβεστί Μύθοι και πραγματικότητα

Transsexual - Τραβεστί Μύθοι και πραγματικότητα



Γράφει η Μαρίνα Γαλανού.
Ιανουάριος 2004



Transsexual-Τραβεστί...έννοιες που έχουν μπει στην ζωή μας από την μεταπολίτευση και μετά, και, που πολλές φορές τις καλύπτει ένας μύθος...

Σκοπός του παρόντος άρθρου είναι να ξετυλίξουμε αυτόν τον μύθο και να ανακαλύψουμε που σταματάει ο μύθος και που αρχίζει η πραγματικότητα.

Πολλοί βέβαια τρανσιολογούν και μιλούν στο όνομα των transsexual-τραβεστί.

Είναι καιρός λοιπόν να μιλήσουμε εμείς οι ίδιες ανοικτά για κάποια πράγματα, αφού άλλωστε εμείς είμαστε εκείνες που βιώνουμε αυτήν την πραγματικότητα στο πετσί μας. Άγρια πολλές φορές, γλυκιά κάποιες άλλες.

Έτσι είναι η ζωή άλλωστε...

Τι σημαίνει λοιπόν Transsexual? Πως προσδιορίζουμε εμείς οι ίδιες τον εαυτό μας?

Transsexual είμαστε όλες όσες ζούμε ως γυναίκες, συμπεριφερόμαστε ως γυναίκες χωρίς κατ' ανάγκη να έχουμε κάνει αλλαγή φύλου. 'Αλλωστε η λέξη Transsexual αυτό ακριβώς σημαίνει φύλο προς μετάβαση.

Μια πρώτη προσέγγιση στο όλο ζήτημα, είναι το στίγμα της διαφορετικότητας μας, μιας διαφορετικότητας που ξεκινά από την επιλογή μας στο φύλο, κοινωνικά πλέον και όχι βιολογικά. Είναι η επιλογή μας να ζούμε, να συμπεριφερόμαστε να προσδιοριζόμαστε ως γυναίκες, αυτό βέβαια όσον αφορά τις Transsexual, και όσον αφορά τις Τραβεστί το θηλυκό ντύσιμο και η θηλυκή συμπεριφορά.

Αυτό βέβαια μας έχει φέρει πολλές φορές αντιμέτωπες με πάρα πολλά προβλήματα, είτε κυνηγητά από την αστυνομία στους χώρους συναντήσεών μας, είτε κραυγαλέα προβλήματα κοινωνικής αποδοχής σε όλες μας τις καθημερινές δραστηριότητες.

Αυτή είναι η άγρια μορφή της πραγματικότητας που αναφέραμε προηγουμένως. Η πραγματικότητα των κυνηγητών από την αστυνομία, που πολλές φορές φτάνει σε βίαιες καταστάσεις και ξυλοδαρμούς, ο κοινωνικός αποκλεισμός μας από το κράτος και τους φορείς του που μας οδηγεί αναπόφευκτα στην πορνεία για την οποία μας καταδιώκει χωρίς να έχει πρώτα εκπληρώσει τις στοιχειώδεις υποχρεώσεις του απέναντί μας σαν ισότιμους έλληνες πολίτες.

Δεν είναι λίγα δε και τα φαινόμενα κοινωνικού ρατσισμού. Προβλήματα αντιμετώπισής μας από τις Κρατικές και Δημόσιες υπηρεσίες που κάποιες φορές φτάνουν στον εξευτελισμό μας. Προβλήματα κοινωνικού αποκλεισμού μας από την μόρφωση αρχικά. Πρόσφατα κάποιες τρανς θέλησαν να γραφτούν σε νυκτερινό σχολείο ώστε να ολοκληρώσουν την δευτεροβάθμια εκπαίδευσή τους, στοιχειώδες δικαίωμα κάθε Έλληνα πολίτη και ο αρμόδιος διευθυντής του σχολείου τους το αρνήθηκε. Αυτό είναι ένα από τα ελάχιστα παραδείγματα κοινωνικού αποκλεισμού μας. Θα μπορούσαμε εδώ να συνεχίσουμε και να αναφέρουμε χιλιάδες που να καταδεικνύουν τον κοινωνικό ρατσισμό που αντιμετωπίζουμε και βιώνουμε καθημερινά.

Τα προβλήματα βέβαια δεν σταματούν εδώ. Η άγρια μορφή της πραγματικότητας ξετυλίγεται όταν θελήσουμε είτε για λόγους υγείας είτε για λόγους ηλικίας να αποσυρθούμε. Εδώ αρχίζουν τα προβλήματα επιβίωσης. Το περίφημο κράτος πρόνοιας καταδεικνύοντας για άλλη μια φορά την αδιαφορία του δεν έχει κάνει καμιά πρόβλεψη από άποψης συνταξιοδότησης και περίθαλψης...

Όλα τα προηγούμενα δίνουν μια πολύ μικρή περιγραφή της "άγριας" πραγματικότητας...θα μπορούσαμε να επεκταθούμε σε πολλά ακόμη θέματα αλλά ίσως κάπου χάσουμε τον σκοπό του άρθρου που είναι να δώσει και τις δύο όψεις τις πραγματικότητας και να αποκαλύψει τις πραγματικές διαστάσεις του μύθου που για πολλούς μας περιβάλλει. Άλλωστε κάθε νόμισμα έχει δύο όψεις...

Γιατί βεβαίως θα μπορούσε να ρωτήσει κανείς: Ωραία αφού τα πράγματα είναι τόσο άσκημα για σας, τότε γιατί κάνατε αυτήν την επιλογή?

Εδώ ξεκινά η "γλυκιά" όψη της πραγματικότητας.

Κάνοντας κάποιος μια βόλτα από τους χώρους συναντήσεών μας, βλέπει κανείς πολλές ουρές από αυτοκίνητα, κόσμο που θέλει να μας συναντήσει να πάρει μια γεύση του "διαφορετικού", αυτού που σε πολλούς εξάπτει την φαντασία και δίνει μια διαφορετική γεύση...

Άνθρωποι απ' όλες τις ηλικίες και από όλες τις τάξεις που ζητούν μέσα από την συντροφιά μας αυτό το "κάτι άλλο".... αυτό που μία βιολογικά γυναίκα δεν μπορεί να τους δώσει...Κρυφές επιθυμίες, πόθοι και κυρίως μία γεύση απελευθέρωσης...

Αλλά όχι μόνο στους χώρους μας. Η εικόνα μιας Transsexual που μπαίνει σε ένα χώρο διασκέδασης αλλάζει εντελώς το σκηνικό. Βλέπει κανείς το "παιχνίδι" που γίνεται από τον αντρικό πληθυσμό και που τελικά η Transsexual γίνεται το επίκεντρο του ενδιαφέροντος και όλα τα μάτια στρέφονται επάνω της. Ξέχωρα από το αν κάποιοι άντρες έχουν να κάνουν κάποιο αρνητικό ίσως σχόλιο, και αυτών τα μάτια στρέφονται πάνω της. Είναι αντικείμενο προσοχής, θαυμασμού κρυφού ή φανερού πόθου. Όλοι θέλουν να ανακαλύψουν το διαφορετικό, άλλοι το τολμούν, άλλοι όχι. Η αλήθεια είναι όμως μία: οι περισσότεροι ή ίσως όλοι θα ήθελαν να ζήσουν το ερωτικό παιχνίδι μαζί της. Να αγγίξουν την λαμπερή παρουσία...ο μύθος γι' αυτούς, η πραγματικότητα για μας...

Αυτή είναι η αλήθεια. Είμαστε το αντικείμενο του πόθου της μεγαλύτερης μερίδας του αντρικού πληθυσμού. Και αυτό είναι που μας δίνει την ικανοποίηση για την επιλογή μας. Και ποιος δεν αισθάνεται όμορφα όταν γίνεται το αντικείμενο προσοχής και θαυμασμού?

Πηγαίνοντας όμως παραπέρα βλέπουμε το άλλο κομμάτι του μύθου...αυτό της απελευθέρωσης...

Ο μύθος ξετυλίγεται και δίνει την θέση του στην πραγματικότητα, που δεν είναι άλλη, από το γεγονός ότι οι Transsexual-Τραβεστί έχουν με την παρουσία και την δράση τους απελευθερώσει μεγάλο κομμάτι του ανδρικού πληθυσμού στην χώρα μας. Άνδρες είτε gay είτε bisexual είτε οποιασδήποτε σεξουαλικής κατεύθυνσης, οι οποίοι αναζητώντας την σεξουαλική ταυτότητά τους έρχονται κοντά μας να ζήσουν κάποιες στιγμές ερωτισμού και σεξουαλικής απελευθέρωσης ... Άλλωστε για πολλούς, ψυχολογικά ίσως και κοινωνικά, αυτή η αναζήτηση είναι ανώδυνη και θελκτική.

Είναι σίγουρα πιο ανώδυνο για κάποιους να έρθουν σε επαφή με μια γυναίκα που διαφέρει στο φύλο και να νιώσουν αυτό το διαφορετικό, παρά να αναζητήσουν την σεξουαλική τους ταυτότητα σε άλλα μονοπάτια...

Αυτή είναι η υπόστασή μας που σε πολλούς εξάπτει την φαντασία και δημιουργεί τον μύθο των Transsexual-Τραβεστί.

Εδώ βέβαια βρίσκεται και η επιβεβαίωσή μας, που μας κάνει να νιώθουμε επιθυμητές θελκτικές και αντικείμενο θαυμασμού από μεγάλο κομμάτι του αντρικού πληθυσμού...

Αυτού που την ημέρα στις παρέες του μας κατηγορεί και μας συμπεριφέρεται ρατσιστικά και μας θέτει στο περιθώριο και την νύκτα έρχεται στους χώρους μας ή όπου αλλού μας συναντήσει και μας θεοποιεί , μας θαυμάζει...

Σ αυτό το σημείο βλέπει κανείς όλα τα συμπλέγματα της Νέο - Ελληνικής κοινωνίας...Συμπλέγματα νέο - συντηρητισμού και υποκρισίας, αλλά και αγωνίας, πόθου, αναζήτησης...

Είναι οι δύο όψεις του αυτού νομίσματος...