*Του Ιωσήφ ΑλυγιζάκηΈνα καινούργιο βιβλίο, η ”Στρέλλα” των Κούτρα και Ευαγγελίδη εκδόθηκε από τον Πολύχρωμο Πλανήτη το 2010. Ένα εκδοτικό έργο που βασίζεται στο σενάριο της ομώνυμης βραβευμένης ταινίας.
Εκτός από την πιο λογοτεχνικά διατυπωμένη μορφή του σεναρίου, ο αναγνώστης θα βρεθεί προ τριών εκπλήξεων με το βιβλίο.
Η πρώτη είναι η ενημερωτική και αναλυτική εισαγωγή του Δημήτρη Παπανικολάου για τον υποψιασμένο αναγνώστη που θα ήθελε να εντρυφήσει στην κουίρ οπτική καλλιτεχνικής δημιουργίας. Από τον υπότιτλο ήδη του εισαγωγικού άρθρου ”..μια ταινία για όλη την οικογένεια” γίνεται ευδιάκριτο το χιούμορ αλλά και η αυτοσαρκαστική διάθεση που μπορεί να διέπει την κουίρ κουλτούρα. Υπό το πρίσμα του ποιού της ταινίας γίνεται αναπόφευκτη αλλά και ευστοχότατη μνεία στη ”Στέλλα” του Κακογιάννη αλλά και στην ”Ευδοκία” του Δαμιανού- αν μιλήσουμε μόνο για τα ελληνικής τοποθέτησης έργα- πρωτοποριακές ταινίες, έκαστη για την εποχή της αλλά και δήλωση πυγμής ως κινηματογραφικοί σελιδοδείκτες στο πέρασμα των δεκαετιών οι οποίοι μας υπενθυμίζουν την αξία του ερωτηματικού ως απαύγασμα πολιτισμού εν τη γεννέσει αλλά και εξέλιξή του.
Το βιβλίο, ως πιστός αναπαραστάτης της ταινίας προβάλλει με την απλή ευθύτητα που έχει η γραφή ενός σεναρίου όλα τα βαθύτερα ερωτηματικά σε μια Ελλάδα η οποία αναγκάζεται εκ των πραγμάτων να συμπλιγαδίζεται εν μέσω κοινωνικών φαινομένων και τάσεων περίπου δυο εκατονταετηρίδων σε άλλες χώρες, να διαρκούν στο ελληνικό τοπίο αρκετά λιγότερο από μισό αιώνα- τουλάχιστον αν αναφερθούμε στην πιο δραστηριοποιημένη ή και ακτιβιστική διάθεση του ΛΟΑΤ.
Η ιδέα της αμφίεσης και της μεταμφίεσης, η ηθική αξία αυτοδιάθεσης της προσωπικής βούλησης εγείρουν τα νέα ερωτηματικά του εικοστού πρώτου αιώνα. Κουβαλάμε ευτυχώς μυριάδες βιβλιοθηκών γνώσης στη ράχη μας, με παγκόσμια λογοτεχνία, εμπειρία αναρίθμητων απόψεων βιοηθικών και όποιων άλλων, ώστε να θέλουμε πια να παραμένουμε σε άστοχες, τυποποιημένες εκστομήσεις του στυλ: "..δεν ήξερα ότι δεν ήταν γυναίκα.." Αυτός μάλλον είναι και ο πυρήνας πάνω στον οποίο πατάει το γνωστικό πλαίσιο της ταινίας για να αναπτύξει το ερωτηματικό του νέου ήθους. Και για να μην αστοχούμε λεκτικά, θα πρέπει να διατυπώσω ότι η έννοια "ήθος" δεν είναι απαραίτητα και μόνο θρησκευτικό δημιούργημα αλλά ο καθένας κουβαλάει το ήθος και την αλήθεια που αυτοβούλως επιθυμεί κατόπιν πάσης φύσεως επιρροών.
Κι εδώ είναι που ενδύεται με ένα πιο ευδιάκριτο μόττο η έννοια του κουίρ. Ότι ο ερωτισμός και η σεξουαλικότητα μπορεί να είναι επίπλαστα, επινενοημένα, ασυνείδητες παρορμητικές παροτρύνσεις αλλά και ενσυνείδητες αποφάσεις.
Από το 1978 με την πρώτη επίσημη ελληνική γκέι συγκέντρωση στο Λουζιτάνια μέχρι σήμερα με την ύπαρξη ΛΟΑΤ εκδοτικού και λογοτεχνικού γίγνεσθαι, τον υπαρκτό πλέον ακτιβισμό- έστω και σε περιορισμένη κλίμακα σε σχέση με άλλες ευρωπαϊκές χώρες- και την αντιστράτευση του κουίρ σε οποιοδήποτε παλαιότερο φοβικό σύνδρομο, μπορεί κανείς πια να πει ότι η ταινία αλλά και το βιβλίο είναι ένα καλλιτεχνικό παράδειγμα ορόσημο για τη σύγχρονη, πολύχρωμη πια οπτική.
Η επόμενη έκπληξη του βιβλίου είναι η εικονογράφηση στιγμιοτύπων από την ταινία με χρώμα τόσο άφθονο όσο προφανώς η ταινία επιθυμεί να διαχύσει άπλετα και με σαφήνεια. Ακόμα και γι αυτούς που δεν την πρόλαβαν στους κινηματογράφους, οι φωτογραφίες στο βιβλίο είναι ένα γαργαλιστικό ερέθισμα με τις μορφές των ηρώων, της Στρέλλας, του Γιώργου, του Άλεξ, των κοριτσιών απ' το μπαρ "Κούκλες". Ένας κόσμος που συνδυάζει το απαστράπτον με το νωχελικό, το πολύχρωμο με το μονότονο, την υπερκοινωνικότητα με τη στοχαστική μοναξιά.
Το γκλάμορ αλλά και το εύθραυστο, η δυναμική του χρώματος από τον κινηματογραφικό φωτισμό μέχρι τα διάτρυτα βλέμματα που ξαχλούν τον ψυχισμό του θεατή προσδίδουν το εφαλτήριο για την πανοραμική ματιά που θα ήθελαν οι δημιουργοί Πάνος Χ.Κούτρας και Παναγιώτης Ευαγγελίδης.
Η τρίτη και τελευταία έκπληξη των εκδόσεων είναι μια ενδελεχής συνέντευξη στους δυο δημιουργούς μέσα από την οποία δίνεται η δυνατότητα στον αναγνώστη να διευρυνθεί η οπτική του ως προς την κουίρ κουλτούρα μέσα από την καλλιτεχνική τους ματιά ως προς την τοποθέτηση των ερωτηματικών που μόνο η τέχνη ως ύψιστο απαύγασμα πολιτισμού μπορεί να χτίσει έστω και λίθο λίθο ανά τις δεκαετίες και τους αιώνες, στη γραμμή του χρόνου.
Ιωσήφ Αλυγιζάκης
Κοπεγχάγη, Μάρτιος 2011
*Ο Ιωσήφ Αλυγιζάκης γεννήθηκε και μεγάλωσε στα Χανιά. Έζησε ως φοιτητής σε Βελιγράδι, Καίμπριτζ, Αθήνα.
Είναι απόφοιτος της Αγγλικής Φιλολογίας. Υπήρξε ιδιοκτήτης κέντρου ξένων γλωσσών στα Χανιά. Έχει διδάξει στην Α.Ε.Ν. Κρήτης.
Συγγραφέας των : Η αναγνώριση του πτυχίου, Καστανιώτης, 2000
ΤΡΕΙΣ ΛΕΥΚΕΣ ΣΕΛΙΔΕΣ, Πολύχρωμος Πλανήτης, 2005
Η Πολιτεία των Γιασεμιών, Μοντέρνοι Καιροί, 2007
...και κάτι πολύ προσωπικό, Πολύχρωμος Πλανήτης, 2008
κρυφά γοήτευσέ με, Μοντέρνοι Καιροί, 2009
Γνωρίζει σερβικά, κροατικά, ιταλικά και δανέζικα.
Ζει και εργάζεται στην Κοπεγχάγη, Δανία.
Το βιβλίο 14 € |
..:: Η ΠΡΟΣΦΟΡΑ ΤΗΣ ΕΒΔΟΜΑΔΑΣ ::.. Tο βιβλίο μαζί με το dvd από 26,90 € μόνο 19.90 € Για παραγγελίες επικοινωνήστε μαζί μας τηλεφωνικά στο 2108826600 ή μέσω της φόρμας παραγγελίας εδώ Το dvd 12,90€ |
To Ε-shop του transs.gr 
Πηγή : Transs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου