Καλλιστεία τραβεστί ή τραβεστί καλλιστεία; Ή, αλλιώς, ο Φίφης επιστρέφει δριμύτερος;

Ελλάδα


Ας δούμε μία οπτική του 1980. Από το περιοδικό Αμφί.


[Αμφί, περίοδος β’, τεύχος 6, φθινόπωρο 1980, δρχ. 60

Τραβεστί και καλλιστεία.

Το τελευταίο διάστημα ορισμένες από τις τραβεστί της Αθήνας καταγίνονται με την διοργάνωση καλλιστείων. Πριν λίγους μήνες έγιναν καλλιστεία για την ανάδειξη της Σταρ Ελλάς, πρόσφατα έγιναν πάλι καλλιστεία σε διεθνές επίπεδο για την ανάδειξη της Μις Κόσμος.

Από παλιά είχαμε εκφράσει τη ριζική μας αντίθεση σε παρόμοιες εκδηλώσεις. Αυτές οι εκδηλώσεις που βλέπουν το ανθρώπινο σώμα – είτε αυτό ανήκει σε γυναίκα είτε σε άντρα, είτε σε τραβεστί, - σαν εμπορεύσιμο κρέας που κάποιοι... ειδικοί κρίνουν... την ποιότητά του είναι διπλά επικίνδυνες.

Από τη μια μεριά εξυπηρετούν την αντιδραστική ιδεολογία των αισθητικών προτύπων. Δίνοντας μάλιστα και βραβείο σ’ αυτήν πχ που διαθέτει τόσα εκατοστά μέση, τόση περιφέρεια στήθους κλπ. Λες και η ομορφιά είναι θέμα μεζούρας.

Από την άλλη, έχοντας επίδραση κυρίως σε λαϊκά στρώματα, αποπροσανατολίζουν από τα υπαρκτά προβλήματα, δημιουργούν αυταπάτες στην καλύτερη περίπτωση, ή ακόμη οδηγούν στο δρόμο της πορνείας. Σημαντικές ήταν οι κινητοποιήσεις των φεμινιστικών κινημάτων και στη χώρας μας ενάντια σ’ αυτόν τον αηδιαστικό θεσμό.

Σε ό,τι αφορά τα καλλιστεία των τραβεστί, το ζήτημα έχει ακόμη μία διάσταση.

Πέρα από τους παραπάνω λόγους, χρησιμοποιούνται για να γελοιοποιήσουν στην κοινή γνώμη τον αγώνα των ομοφυλόφιλων γενικά. Και ακόμα να αποκρύψουν από την κοινή γνώμη τα υπαρκτά και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τραβεστί.

Τα περιοδικά των ομοφυλόφιλων, οι παρεμβάσεις και οι δημόσιες συζητήσεις τους, ορισμένες ελληνικές και ξένες ταινίες και μερικά σοβαρά βιβλία είχαν σαν αποτέλεσμα τη διαφορετική αντιμετώπιση της ομοφυλοφιλίας από μιά μεγάλη μερίδα της κοινής γνώμης.

Αντίθετα επιδρούν αρνητικά στην κατανόηση των πραγματικών προβλημάτων.]


Αύγουστος 2010.

[Τρίτη, 3/8/2010. Καλλιστεία Τραβεστί στο Club S-Cape.]

30 χρόνια πριν, 30 χρόνια μετά. Σκεπτικό διαφορετικό βέβαια, γλώσσα ίδια: Καλλιστεία τραβεστί. Δεν έχει αλλάξει ακόμη τίποτε. Τουλάχιστον όχι, στον πλανήτη κάποιων ελλήνων ομοφυλόφιλων. Φαίνεται ότι πρέπει να γυρνάμε στους ορισμούς για να μπορούμε να συνεννοούμαστε.

Είναι ζήτημα «πολιτικής ορθότητας» να σου κάθεται στο λαιμό αυτό το «τραβεστί» εν έτει 2010 στο δημόσιο διάλογο; Είναι πολιτική ορθότητα άραγε, να θέλεις να ξεφύγεις από την θλιβερή καρικατούρα που επιμελώς έχει κτιστεί για τα τρανς άτομα, και, εν τέλει συνειδητοποιείς ότι δεν ξεφεύγει και πολύ η στάση μεγάλης μερίδας των ελλήνων ομοφυλόφιλων;

30 χρόνια πριν. Τα (όποια) καλλιστεία, αντιμετωπίζονται κάτω από μια στρατευμένη φεμινιστική σκοπιά. Η ομορφιά, λέει, δεν μετριέται με την μεζούρα, το σώμα των ανδρών, των γυναικών, των τρανς, δεν είναι κρέας.

Εντάξει, ας ξεφύγουμε λίγο, από την αυστηρή φεμινιστική γλώσσα, γιατί και η ομορφιά έχει την σημασία της και ένα όμορφο σώμα πάντα ξεχωρίζει, όχι γιατί θα το επιδείξει κάποιος σαν «κρέας», αλλά γιατί απλά μπορεί να ξεχωρίσει.

Ας μην μείνουμε το λοιπόν στην αυστηρή φεμινιστική γλώσσα, ας μπούμε όμως στην ουσία – και η ουσία βρίσκεται εδώ:

Σε ό,τι αφορά τα καλλιστεία των τραβεστί, το ζήτημα έχει ακόμη μία διάσταση.
Πέρα από τους παραπάνω λόγους, χρησιμοποιούνται για να γελοιοποιήσουν στην κοινή γνώμη τον αγώνα των ομοφυλόφιλων γενικά. Και ακόμα να αποκρύψουν από την κοινή γνώμη τα υπαρκτά και σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι τραβεστί.

Εδώ ακριβώς είναι το θέμα: Ότι, το όλο αντικείμενο, είναι η διατήρηση της καρικατούρας – μην γελιόμαστε – η καρικατούρα του «πούστη» που ντύνεται γυναίκα, δεκαετία του ’60 δηλαδή, Φίφης και βάλε.

Και εν τέλει, δεν υπάρχει ανάγκη να εξετάσει το θέμα κάποιος κάτω από φεμινιστική θεώρηση, γιατί πολύ απλά το όλο θέμα, δεν αντέχει σε κανενός είδους σοβαρή κριτική – τουλάχιστον όχι 30 χρόνια μετά.

Και αν ναί, στα «καλλιστεία τραβεστί», τότε γιατί όχι στα «καλλιστεία νταλίκας» ή στα «καλλιστεία του «ντιγκιντάγκα»;

Μαρίνα Γαλανού

Η άποψη του Transs.gr

© Transs.gr