Πέμπτη 31 Ιουλίου 2008
Ηνωμένο Βασίλειο : Tranny Olympics 2008
Σε όχι περισσότερες από 24 ώρες μετά την εκκίνηση των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου μαθαίνουμε ότι θα ξεκινήσουν οι Tranny Olympics, οι Ολυμπιακοί Αγώνες για διαφυλικά άτομα στις 9 Αυγούστου, στο Λονδίνο.
Οι διοργανωτές σημειώνουν ότι αν και δεν υπάρχει ιδιαίτερη πίεση και μεγάλος ανταγωνισμός θα υπάρξει πλούσιος φιλικός συναγωνισμός στους Ολυμπιακούς Αγώνες Διαφυλικών που γίνονται για δεύτερη φορά.
«Αυτή τη χρονιά θα είναι μεγαλύτεροι και καλύτεροι», δηλώνει ο Ronan McNern από τη μεριά της διοργάνωσης. Την προηγούμενη χρονιά υπήρξε συμμετοχή περίπου 70 ατόμων που συμμετείχαν στους αγώνες ταχύτητας σταματώντας την κίνηση στην Hoxton Street και κάνοντας πολλούς περαστικούς να αναρωτιούνται. Το ενδιαφέρον είναι ότι σ’ αυτούς τους αγώνες δεν υπάρχουν μόνο τα τρία κλασσικά μετάλλια (χρυσό, αργυρό, χάλκινο), αλλά και ένα τέταρτο: το βραβείο γκλίττερ.
Ο κύριος Ronan McNern λέει επίσης ότι φέτος αναμένουν πάνω από 100 συμμετοχές (οι δηλώσεις έχουν γίνει στο facebook της διοργάνωσης). «Θα είναι ή εκπληκτικό ή κόλαση», λέει ο ίδιος αστειευόμενος.
(To φλάιερ των Tranny Olympics)
Πηγή :
ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ - PinkNews.Co.Uk
O ΣΥΝ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΗΣ ΤΡΑΒΕΣΤΙ ΑΚΤΙΒΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΟΛΑΣ ΡΕΒΕΝΙΩΤΗ
Αντιγράφουμε την ανακοίνωση - δελτίο τύπου του Τμήματος Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων του Συνασπισμού για την σύλληψη και παράνομη κράτηση της τραβεστί ακτιβίστριας Πάολας Ρεβενιώτη.
(Ξένη δημοσίευση) - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ - ΣΥΝ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΗΣ ΤΡΑΒΕΣΤΙ ΑΚΤΙΒΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΟΛΑΣ ΡΕΒΕΝΙΩΤΗ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΗΣ ΤΡΑΒΕΣΤΙ ΑΚΤΙΒΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΟΛΑΣ ΡΕΒΕΝΙΩΤΗ
Το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΝ καταγγέλλει το κλίμα εκφοβισμού που εξακολουθεί να υφίσταται από πλευράς διωκτικών αρχών σε βάρος των διαφυλικών / τρανσεξουαλικών ατόμων. Η αυθαίρετη κράτηση της αγωνίστριας των δικαιωμάτων των τρανσεξουαλικών, Πάολας Ρεβενιώτη, με βάση ?απλή υπόνοια(!!!) για πιθανή μελλοντική διάπραξη «παράνομης πορνείας», καθώς και η μετέπειτα αθώωση της από το δικαστήριο, φανερώνει το μέγεθος των προκαταλήψεων με τις οποίες ορισμένα αστυνομικά όργανα συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τη διαφορετικότητα.
Το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΝ πιστεύει ότι τα κοινωνικά προβλήματα της ευάλωτης αυτής ομάδας συμπολιτών μας θα πρέπει να γίνουν αντικείμενο διαλόγου με στόχο να προωθηθούν ρεαλιστικές προοδευτικές λύσεις προς την κατεύθυνση του σεβασμού της προσωπικότητας τους και της σεξουαλικής τους ταυτότητας. 30/7/2008 Το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΝ
Πηγή :
ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ
και
ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
(Ξένη δημοσίευση) - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΥΠΟΥ - ΣΥΝ - ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝ ΜΕ ΘΕΜΑ: ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΗΣ ΤΡΑΒΕΣΤΙ ΑΚΤΙΒΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΟΛΑΣ ΡΕΒΕΝΙΩΤΗ
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
ΤΟΥ ΤΜΗΜΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ ΤΟΥ ΣΥΝ
ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΑΥΘΑΙΡΕΤΗ ΣΥΛΛΗΨΗ ΤΗΣ ΤΡΑΒΕΣΤΙ ΑΚΤΙΒΙΣΤΡΙΑΣ ΠΑΟΛΑΣ ΡΕΒΕΝΙΩΤΗ
Το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΝ καταγγέλλει το κλίμα εκφοβισμού που εξακολουθεί να υφίσταται από πλευράς διωκτικών αρχών σε βάρος των διαφυλικών / τρανσεξουαλικών ατόμων. Η αυθαίρετη κράτηση της αγωνίστριας των δικαιωμάτων των τρανσεξουαλικών, Πάολας Ρεβενιώτη, με βάση ?απλή υπόνοια(!!!) για πιθανή μελλοντική διάπραξη «παράνομης πορνείας», καθώς και η μετέπειτα αθώωση της από το δικαστήριο, φανερώνει το μέγεθος των προκαταλήψεων με τις οποίες ορισμένα αστυνομικά όργανα συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν τη διαφορετικότητα.
Το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΝ πιστεύει ότι τα κοινωνικά προβλήματα της ευάλωτης αυτής ομάδας συμπολιτών μας θα πρέπει να γίνουν αντικείμενο διαλόγου με στόχο να προωθηθούν ρεαλιστικές προοδευτικές λύσεις προς την κατεύθυνση του σεβασμού της προσωπικότητας τους και της σεξουαλικής τους ταυτότητας. 30/7/2008 Το Τμήμα Δικαιωμάτων του ΣΥΝ
Πηγή :
ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ
και
ΑΘΗΝΑΪΚΟ ΠΡΑΚΤΟΡΕΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
Τετάρτη 30 Ιουλίου 2008
Ισπανία : Μήνυση (?) κατά του πράιντ από φανατικούς Καθολικούς
Η οργανωτική επιτροπή του Πράιντ της Μαδρίτης αντιμετωπίζει μήνυση για λόγο μίσους από οργάνωση προστασίας της οικογένειας. Πρόκειται για την οργάνωση HazteOir η οποία κατηγορεί την επιτροπή για λόγο μίσους κατά των Καθολικών, των οργανώσεων προστασίας της οικογένειας και εναντίον όσων πολιτικών είναι εναντίον της πολιτικής του σοσιαλιστικού κόμματος της Ισπανίας (PSOE) που νομιμοποίησε τον πολιτικό γάμο ομοφύλων και την ομογονεϊκότητα.
Συγκεκριμένα, στην παρέλαση του Πράιντ της Μαδρίτης διαδηλωτές κρατούσαν ένα μπάνερ το οποίο απεικόνιζε τον Πάπα ανάμεσα σε φλόγες και τον αποκαλούσε «αρχηγό της Ιεράς Εξέτασης».
«Για άλλη μια φορά οι διαδηλωτές του Πράιντ επιτέθηκαν εναντίον της Καθολικής Εκκλησίας, του κλήρου, των επισκόπων με επιθετικά σλόγκαν,» σύμφωνα με ανακοίνωση της HazteOir.
Η εν λόγω οργάνωση επικαλείται την διάταξη 525.1 του Ισπανικού ποινικού κώδικα η οποία υπερασπίζεται την θρησκευτική ελευθερία.
Πηγή : ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ - PinkNews.Co.Uk
Ελλάδα : Καταγγέλλουν κακοποίηση των διαφυλικών ατόμων
Αντιγράφουμε από την Ελευθεροτυπία της 29.7.08 άρθρο της Ελ. Καζαλόττι:
Για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα συνελήφθη στις 26/7 και κρατήθηκε παράνομα από την Αστυνομία λόγω πρόθεσης (!) για πορνεία, χωρίς να υπάρχει γι' αυτό καμία απόδειξη, η γνωστή ακτιβίστρια τραβεστί Πάολα. Τα παραπάνω καταγγέλλει το Athens Pride, ως θεσμός που προασπίζει τα δικαιώματα του LGBT (λεσβίες, γκέι, αμφί και τρανς γυναίκες και άντρες).
Στην ανακοίνωση καταγγέλλεται η απαράδεκτη και αυθαίρετη συμπεριφορά των αστυνομικών του Τμήματος Κολωνού που, συμπεριλαμβανομένου του διοικητή, εξαπέλυσαν εναντίον της Πάολας διάφορες απειλές και ύβρεις. Η συμπεριφορά αυτή επαναλαμβάνεται κάθε φορά που οι υπάλληλοι του τμήματος βρίσκονται αντιμέτωποι με γκέι και τραβεστί.
Ας σημειωθεί ότι η Πάολα αθωώθηκε από το δικαστήριο και αφέθηκε ελεύθερη.
Η κακοποίηση, η παρενόχληση και η σωματική και ψυχολογική βία εναντίον των διαφυλικών ατόμων δεν έχει πάψει να υφίσταται ακόμα στις μέρες μας, καταγγέλλει το Athens Pride. «Η πολιτεία και ειδικότερα το υπουργείο Δημόσιας Τάξης οφείλει να ανοίξει διάλογο με τα διαφυλικά άτομα για τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν και όχι να τα συλλαμβάνει αυθαίρετα και να τα οδηγεί σε υλική και ηθική εξόντωση», σημειώνεται στην ανακοίνωση.
Πηγή : ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ - Ελευθεροτυπία, 29.7.08, της Ελ. Καζαλόττι
Για δεύτερη φορά μέσα σε ένα μήνα συνελήφθη στις 26/7 και κρατήθηκε παράνομα από την Αστυνομία λόγω πρόθεσης (!) για πορνεία, χωρίς να υπάρχει γι' αυτό καμία απόδειξη, η γνωστή ακτιβίστρια τραβεστί Πάολα. Τα παραπάνω καταγγέλλει το Athens Pride, ως θεσμός που προασπίζει τα δικαιώματα του LGBT (λεσβίες, γκέι, αμφί και τρανς γυναίκες και άντρες).
Στην ανακοίνωση καταγγέλλεται η απαράδεκτη και αυθαίρετη συμπεριφορά των αστυνομικών του Τμήματος Κολωνού που, συμπεριλαμβανομένου του διοικητή, εξαπέλυσαν εναντίον της Πάολας διάφορες απειλές και ύβρεις. Η συμπεριφορά αυτή επαναλαμβάνεται κάθε φορά που οι υπάλληλοι του τμήματος βρίσκονται αντιμέτωποι με γκέι και τραβεστί.
Ας σημειωθεί ότι η Πάολα αθωώθηκε από το δικαστήριο και αφέθηκε ελεύθερη.
Η κακοποίηση, η παρενόχληση και η σωματική και ψυχολογική βία εναντίον των διαφυλικών ατόμων δεν έχει πάψει να υφίσταται ακόμα στις μέρες μας, καταγγέλλει το Athens Pride. «Η πολιτεία και ειδικότερα το υπουργείο Δημόσιας Τάξης οφείλει να ανοίξει διάλογο με τα διαφυλικά άτομα για τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν και όχι να τα συλλαμβάνει αυθαίρετα και να τα οδηγεί σε υλική και ηθική εξόντωση», σημειώνεται στην ανακοίνωση.
Πηγή : ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ - Ελευθεροτυπία, 29.7.08, της Ελ. Καζαλόττι
Τρίτη 29 Ιουλίου 2008
Aστυνομικό Tμήμα Κολωνού : Kακοποίηση, σωματική & ψυχολογική βία εναντίον των τρανσέξουαλ
Λάβαμε την παρακάτω επιστολή - καταγγελία από την επιτροπή του 'Αθενς Πράιντ για τα κυνηγητά που εξακολουθούν να υφίστανται οι διαφυλικές (τρανσέξουαλ) γυναίκες στην Ελλάδα, με αφορμή την σύλληψη και παράνομη κράτηση από το αστυνομικό τμήμα Κολωνού της τρανσέξουαλ Πάολας. Την αντιγράφουμε:
Φεστιβάλ Υπερηφάνειας ΑΘήνας- Athens Pride
Δεριγνύ 18, 104 34 ΑΘήνα
28 Ιουλ. 2008
ΚΑΤΑΓΓΕΛΙΑ
Η κακοποίηση, η παρενόχληση και η σωματική και ψυχολογική βία εναντίον των διαφυλικών ατόμων δεν έχει πάψει να υφίσταται ακόμα στις μέρες μας.
Το Athens Pride, ως θεσμός που προασπίζει τα δικαιώματα των LGBT (λεσβίες γκέι αμφί και τρανς γυναίκες και άντρες), καταγγέλλει την απαράδεκτη αυθαίρετη συμπεριφορά του αστυνομικού τμήματος του Κολωνού εναντίον διαφόρων τραβεστί, με τελευταίο θύμα τη γνωστή ακτιβίστρια τραβεστί Πάολας στις 26/7/2008, η οποία τυγχάνει και μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Athens Pride. Η Πάολα συνελήφθη και κρατήθηκε παράνομα από την Αστυνομία λόγω πρόθεσης (!) για πορνεία χωρίς καμία απόδειξη. Ας σημειωθεί, ότι στο δικαστήριο αθωώθηκε κι αφέθηκε ελεύθερη. Οι υπάλληλοι του τμήματος, συμπεριλαμβανομένου του Διοικητή εξαπέλυσαν εναντίον της διάφορες απειλές μάλιστα.
Η πολιτεία, μεταξύ των οποίων το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, οφείλει να ανοίξει διάλογο με τα διαφυλικά άτομα για τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν κι όχι να τα συλλαμβάνει αυθαίρετα και να τα οδηγεί σε υλική κι ηθική εξόντωση.
Εκ μέρους της επιτροπής
Πηγή : Ηλεκτρονική Ενημέρωση από την Επιτροπή.
Φεστιβάλ Υπερηφάνειας ΑΘήνας- Athens Pride
Δεριγνύ 18, 104 34 ΑΘήνα
28 Ιουλ. 2008
Η κακοποίηση, η παρενόχληση και η σωματική και ψυχολογική βία εναντίον των διαφυλικών ατόμων δεν έχει πάψει να υφίσταται ακόμα στις μέρες μας.
Το Athens Pride, ως θεσμός που προασπίζει τα δικαιώματα των LGBT (λεσβίες γκέι αμφί και τρανς γυναίκες και άντρες), καταγγέλλει την απαράδεκτη αυθαίρετη συμπεριφορά του αστυνομικού τμήματος του Κολωνού εναντίον διαφόρων τραβεστί, με τελευταίο θύμα τη γνωστή ακτιβίστρια τραβεστί Πάολας στις 26/7/2008, η οποία τυγχάνει και μέλος της οργανωτικής επιτροπής του Athens Pride. Η Πάολα συνελήφθη και κρατήθηκε παράνομα από την Αστυνομία λόγω πρόθεσης (!) για πορνεία χωρίς καμία απόδειξη. Ας σημειωθεί, ότι στο δικαστήριο αθωώθηκε κι αφέθηκε ελεύθερη. Οι υπάλληλοι του τμήματος, συμπεριλαμβανομένου του Διοικητή εξαπέλυσαν εναντίον της διάφορες απειλές μάλιστα.
Η πολιτεία, μεταξύ των οποίων το Υπουργείο Δημόσιας Τάξης, οφείλει να ανοίξει διάλογο με τα διαφυλικά άτομα για τα πολύ σοβαρά προβλήματα που αντιμετωπίζουν κι όχι να τα συλλαμβάνει αυθαίρετα και να τα οδηγεί σε υλική κι ηθική εξόντωση.
Εκ μέρους της επιτροπής
Πηγή : Ηλεκτρονική Ενημέρωση από την Επιτροπή.
Ελλάδα : Την Τρίτη θα απολογηθεί ο δράστης
Την Τρίτη θα απολογηθεί στον 29ο τακτικό ανακριτή ο 30χρονος άνδρας από τη Γεωργία ο οποίος ομολόγησε τη δολοφονία του ηθοποιού Νίκου Σεργιανόπουλου.
Η αστυνομία εντόπισε και συνέλαβε τον 30χρονο την Παρασκευή στη συμβολή των οδών Πατησίων και Ανάφης, αφού προηγουμένως είχαν ταυτοποιηθεί το DNA και τα αποτυπώματά του.
Ο εισαγγελέας του άσκησε ποινική δίωξη για ανθρωποκτονία από πρόθεση σε ήρεμη ψυχική κατάσταση, ληστεία, παράνομη οπλοφορία και οπλοχρησία και παράνομη είσοδο στη χώρα.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, ο Γεωργιανός υποστήριξε ότι πήγε για πρώτη φορά στο σπίτι του ηθοποιού στις 4 Ιουνίου για να κάνουν χρήση κοκαΐνης και αλκοόλ.
Σύμφωνα με τον δράστη, το θύμα του ζήτησε υπό την απειλή μαχαιριού να προχωρήσουν σε άλλου είδους πράξεις, κάτι που τον εξόργισε.
Τότε ο 30χρονος, όπως είπε, άρπαξε το μαχαίρι που κρατούσε το θύμα και τον δολοφόνησε με 21 μαχαιριές.
Ο 30χρονος Γεωργιανός βρισκόταν παράνομα στην Ελλάδα πριν από το 2006 και είχε συλληφθεί για απόπειρα κλοπής και είχε απελαθεί. Επανήλθε, όμως, μέσω της Τουρκίας στη Σάμο, όπου είχε δηλώσει ότι είναι Αφγανός, ζητώντας πολιτικό άσυλο χωρίς ποτέ να εγκριθεί.
Η Αστυνομία κατάφερε να εξιχνιάσει τη δολοφονία ταυτοποιώντας πριν από 20 ημέρες μερικά από τα πολλά αποτυπώματα που είχαν βρεθεί στους χώρους του διαμερίσματος του ηθοποιού, με εκείνα ατόμου που είχε δακτυλοσκοπηθεί ως Αφγανός στη Σάμο και ως Γεωργιανός στην Αθήνα.
"Με προκάλεσε". Ο Γεωργιανός περιέγραψε στους αστυνομικούς με κάθε λεπτομέρεια το άγριο έγκλημα. Ο δράστης συνάντησε για πρώτη φορά το θύμα σε κεντρική πλατεία της Αθήνας, τη νύχτα της δολοφονίας του. Στη συνέχεια πήγαν μαζί στο σπίτι του ηθοποιού όπου κατανάλωσαν αλκοόλ, ενώ έκαναν και χρήση ναρκωτικών ουσιών.
Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς του δολοφόνου, ο ίδιος προκλήθηκε από τον ηθοποιό να προβούν σε σεξουαλικές πράξεις στις οποίες επειδή ο συλληφθείς δεν ενέδωσε, δέχτηκε απειλές με μαχαίρι από το θύμα. Τότε ο δράστης κατάφερε να πάρει το μαχαίρι από τα χέρια του θύματος και να του καταφέρει πολλαπλά χτυπήματα σε διάφορα σημεία του σώματος.
Εν συνεχεία ο δράστης αναστάτωσε το διαμέρισμα ώστε να δημιουργηθεί η εντύπωση ότι επρόκειτο για ληστεία, ενώ φεύγοντας πήρε μαζί ους δύο φορητούς υπολογιστές (οι οποίοι βρέθηκαν στο σπίτι όπου έμενε), 100 ευρώ και ένα κινητό τηλέφωνο, το οποίο πούλησε.
Κατά τη διαφυγή του, ο δράστης πέταξε σε κάδο απορριμμάτων τα κλειδιά του σπιτιού και του αυτοκινήτου, τα οποία είχε πάρει από το σπίτι του ηθοποιού, πήρε ταξί και πήγε στο σπίτι του.
Πηγή : Skai.Gr
«Τον σκότωσαν επειδή ήταν γκέι»
Αφού αποκάλυψε δημόσια την ομοφυλοφιλία του φέτος, επισκέφθηκε έναν εισαγγελέα για να καταγγείλει ότι δεχόταν απειλές θανάτου
Σε μια γωνιά της Κωνσταντινούπολης πραγματοποιήθηκε το Σάββατο (19-7-2008) η ταφή του γνωστότερου γκέι της Τουρκίας. Οι φίλοι του πιστεύουν ότι έπεσε θύμα τών όλο και βαθύτερων τριβών ανάμεσα σε μια όλο και πιο φιλελεύθερη κοινωνία και στις βαθιά ριζωμένες συντηρητικές παραδόσεις της.
O Αχμέτ Γιλντίζ, φοιτητής Φυσικής, ο οποίος είχε εκπροσωπήσει πέρυσι τη χώρα του σε μια διεθνή συγκέντρωση γκέι στο Σαν Φρανσίσκο, σκοτώθηκε την περασμένη εβδομάδα, χτυπημένος από σφαίρες ενώ έβγαινε από μια καφετέρια κοντά στον Βόσπορο. Οι φίλοι του πιστεύουν πως ο Γιλντίζ είναι ο πρώτος γκέι που πέφτει θύμα «φόνου τιμής». «Τον σκότωσαν επειδή ήταν γκέι. Υπήρξε θύμα ενός πολέμου ανάμεσα στις γερασμένες νοοτροπίες και τις αυξανόμενες ελευθερίες του πολίτη», λέει ο Σεντέφ Τσακμάκ, φίλος του νεκρού και μέλος της οργάνωσης για τα δικαιώματα των ομοφυλοφίλων «Λάμβδα». «Είμαι απελπισμένος: προσπαθούμε να προωθήσουμε τα δικαιώματα των γκέι σ΄ αυτή τη χώρα, αλλά όσο πιο ορατοί γινόμαστε τόσο περισσότερο εκτιθέμεθα σε τέτοιου είδους επιθέσεις».
Η επιθυμία της Τουρκίας να ενταχθεί στην Ευρωπαϊκή Ένωση επιδρά σαν μια φλόγα κάτω από μια κοινωνία που ήταν ώς τώρα αυστηρά χαλιναγωγημένη. Τα δικαιώματα μειονοτήτων, όπως των γυναικών και των ομοφυλοφίλων, ενισχύονται παράλληλα με την ενίσχυση της κοινωνίας των πολιτών, όμως οι αλλαγές προκαλούν την αντίδραση των πιστών της παράδοσης, οι οποίοι συνδέονται με το αυταρχικό, λαϊκό καθεστώς της Τουρκίας. Στο πλαίσιο αυτό, τα θέματα των δικαιωμάτων των γυναικών, της σεξουαλικότητας και της θέσης της θρησκείας στον δημόσιο χώρο έχουν γίνει ιδιαίτερα επίμαχα. Το έγκλημα του Αχμέντ Γιλντίζ, λένε οι φίλοι του, ήταν ότι παραδέχθηκε ανοικτά στην οικογένειά του πως ήταν γκέι. «Από τη μέρα που τον γνώρισα δεν άκουσα ποτέ τον Αχμέτ να έχει μια φιλική συζήτηση με τους γονείς του», αφηγείται ένας στενός φίλος και γείτονας του νεκρού.
«Τσακώνονταν διαρκώς, κυρίως για το πού ήταν, με ποιον ήταν, τι έκανε». Και η πίεση από την οικογένεια αυξανόταν, εξηγεί ο φίλος: «Ήθελαν να γυρίσει στο πατρικό του, να δει έναν γιατρό που θα τον θεράπευε και να παντρευτεί». Αφού αποκάλυψε δημόσια την ομοφυλοφιλία του, φέτος, ο Γιλντίζ επισκέφθηκε έναν εισαγγελέα για να καταγγείλει ότι δεχόταν απειλές θανάτου. Η καταγγελία του απορρίφθηκε. Πέντε μήνες μετά, είναι νεκρός και η αστυνομία ερευνά τώρα τον φόνο του.
Η ομοφοβία
Ο Αχμέτ Γιλντίζ δεν ήταν επ΄ ουδενί το πρώτο θύμα της εκτεταμένης ομοφοβίας. Όταν ένα δικαστήριο της Κωνσταντινούπολης αποφάσισε στα τέλη Μαΐου να κλείσει τη μεγαλύτερη οργάνωση της πόλης για τα δικαιώματα των γκέι, σχολιαστές θεώρησαν την απόφαση ένδειξη μιας καταστολής της κοινότητας των γκέι εκ μέρους της σημερινής, ισλαμικών καταβολών, κυβέρνησης. Ωστόσο πολλοί γκέι ακτιβιστές αρνούνται να συνδέσουν το κυβερνών Κόμμα Δικαιοσύνης και Ανάπτυξης (ΑΚΡ) με τις ενέργειες κατά των ομοφυλοφίλων και επισημαίνουν πως είναι το πρώτο κόμμα στην ιστορία της Τουρκίας που έστειλε βουλευτή σε μία διάσκεψη για τα δικαιώματα των γκέι.
Πηγή : ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ - TA NEA
Πολιτικός της Μαλαισίας κατηγορείται για σοδομισμό
Είχε κατηγορηθεί εκ νέου για σοδομισμό.
Ο επικεφαλής της αντιπολίτευσης στη Μαλαισία Ανουάρ Ιμπραήμ συνελήφθη σήμερα, Τετάρτη, όπως ανακοίνωσε ο δικηγόρος του. «Ο Ανουάρ συνελήφθη το πρωί. Η αστυνομία ήρθε και τον πήρε», δήλωσε ο Σανκάρα Ναϊρ διευκρινίζοντας ότι η αστυνομία δεν ανέφερε τις σε βάρος του κατηγορίες την ώρα της σύλληψης.
«Ναι, συνελήφθη έξω από το σπίτι του λίγο πριν από τις 13.00» (08:00 ώρα Ελλάδος), επιβεβαίωσε εκπρόσωπος του Κόμματος Λαϊκής Δικαιοσύνης, του Ανουάρ.
Το 1998 ο Ανουάρ, αντιπρόεδρος της κυβέρνησης εκείνη την εποχή, παραιτήθηκε από τα καθήκοντά του και καταδικάστηκε σε φυλάκιση μετά τις κατηγορίες του σοδομισμού και της διαφθοράς που του απαγγέλθηκαν, και είχαν σύμφωνα με τον Ανουάρ, πολιτικά κίνητρα.
Αφού πέρασε έξι χρόνια στη φυλακή, αφέθηκε ελεύθερος το 2004, καθώς ακυρώθηκε η καταδίκη του για σοδομισμό. Ο Ανουάρ Ιμπραήμ πραγματοποίησε μια θεαματική επιστροφή στην πολιτική σκηνή της χώρας του κατά τις βουλευτικές εκλογές στις 8 του περασμένου Μαρτίου, πριν κατηγορηθεί εκ νέου για σοδομισμό σε βάρος ενός 23χρονου.
Η δικαιοσύνη στη Μαλαισία, χώρα μουσουλμανική, τιμωρεί την «αποκλίνουσα σεξουαλική συμπεριφορά» με βαριές ποινές φυλάκισης.
Πηγή : H KAΘHMEPINH - με πληροφορίες από ΑΠΕ-ΜΠΕ
Κυριακή 20 Ιουλίου 2008
Ενσταση υπέρ Δικταίου
Στο γνωστό στέκι μας στην Ομόνοια βρίσκω μετά από καιρό τον Τάκη Σπετσιώτη με κέφι για κουβέντα γύρω απ' την ποίηση.
-- Ενσταση, Γιώργο μου! Απαράδεκτο! Ενας ποιητής και δοκιμιογράφος του ύψους του Αρη Δικταίου να 'χει περάσει στη λήθη! Είκοσι πέντε χρόνια μετά το θάνατό του, το Μάρτη του 1983, σε ηλικία 64 ετών, και να μην τον αναφέρει σχεδόν κανείς!
-- Εχεις δίκιο. Τον ήξερες προσωπικά;
-- Οχι. Τον θυμάμαι από εκείνες τις γεμάτες σαρκασμό και αυτοσαρκασμό Εισαγωγές του στις διάφορες Ανθολογίες που έκανε εργαζόμενος ως μεταφραστής...
-- Ναι, θυμάμαι από την «Αναζήτηση του Απόλυτου», την ογκώδη ανθολογία παγκοσμίου ποίησης, στις εκδόσεις «Φέξη» 1960.
-- Ακριβώς... Που γράφει: «Ανθολογία! Κύριος οίδε ποιας ρομαντικίζουσας εποχής αποτελεί κατάλοιπο - κι έκτοτε βολικό αποκούμπι για την εύκολη νοικοκυρεμένη καλαισθησία μας - τούτος ο μεταφορικός κακόγουστος όρος, που, θα 'λεγες, ανήκει πιο πολύ στη Συμβολιστική των Περσών με τ' άφθονα "μποστάνια" παρ' όσο στη δική μας».
-- Είχε δίκιο, ο μακαρίτης...
-- Καυστικότατη. Στα ίσια! Οι σημερινοί political correct να το δούνε... Οι διεισδυτικές κριτικές του παρατηρήσεις αφορούσαν ζώντες συναδέλφους του, σε αντίθεση π.χ. με τον Τέλλο Αγρα, που δεν το τολμούσε αυτό. Δεν είναι λίγο, στα 1968, σε σχόλιό του για την Πολυδούρη, στην ανθολογία «Τα εγκώμια της μητέρας» να εκφραστεί τόσο ελεύθερα για ζώντες και τεθνεώτες λογοτέχνες. «Η γυναίκα αυτή», γράφει ο Δικταίος, «ακεραιώνει σε τέτοιο σημείο την έννοια του ποιητή, που αυτόματα όλες οι άλλες Ελληνίδες ποιήτριες να μοιάζουνε δίπλα της με παραδουλεύτρες, κι οι ποιητές (εκτός από κάμποσες εξαιρέσεις, από τις οποίες οι πιο πολλές παραδόξως ανήκουν στη δική της τη γενιά, λίγο παλαιότεροι, λίγο νεότεροι) να μεταβάλλονται σε κοιλαράδες νοικοκυραίους με το οικογενειακό ζεμπίλι στα χέρια», θυμάμαι και κάποια ενδιαφέροντα δοκίμιά του για ποιητές, όπως εκείνο για τον Ουίλιαμ Μπλέικ π.χ. Κι ήταν και γειτονάκι, εδώ σύχναζε... Στον πρώην «Μέγα Αλέξανδρο», την καφετέρια που είναι θαμμένη τώρα από το μεγαθήριο του Hondos Center. Από το '38, που ήρθε από την Κρήτη στην Αθήνα, παρέμεινε αυστηρά city boy. Του άρεσε το πεζοδρόμιο...
-- Ναι, το ρείθρο... Πώς πρωτόρθες σε επαφή με το έργο του;
-- To '68, μαθητής ακόμα, στην Ερμιόνη, απέκτησα την επιμελημένη απ' τον ίδιο και σκανδαλώδη εκείνη πρώτη έκδοση των ποιημάτων του Λαπαθιώτη, για την οποία τον είχαν σύρει μέχρι στα δικαστήρια! Τάχατες άσεμνη εικονογράφηση! Φαντάσου η ποίηση να φτάνει στα... δικαστήρια! Αργότερα βρήκα τη δυσεύρετη σήμερα έκδοση των δικών του «Ποιημάτων 1934 - 1965» από τις εκδ. «Δωδώνη», το 1975, και εντυπωσιάστηκα. Μαζί με τον Λαπαθιώτη, παραμένει μέχρι σήμερα ένας ποιητής στον οποίο καταφεύγω συχνά. Καταραμένος ποιητής, όπως άλλωστε και ο Λαπαθιώτης και ο Μπλέικ...
-- Τι σ' ενδιαφέρει στην ποίησή του;
-- Ενα σωρό πράγματα. Ο μυστικισμός και ο αισθησιασμός της κυρίως. Κάνει εντύπωση ότι, ενώ βγαίνει απ' τον καρυωτακισμό και τη θλίψη της επαρχίας, ο ποιητής ανακαλύπτει σιγά σιγά το κορμί του, ζει μ' αυτό, χαίρεται κι υποφέρει. «Το Α και το Ω εσύ. Υπάρχει ο κόσμος γιατί υπάρχεις. Ομορφο. Γερό. Γερά δεμένο». Είναι φιλοσοφικός ποιητής, με ευρύ ορίζοντα σπουδής θανάτου. Και μ' εκείνα τα ωραία ποιήματα για τη Λαϊκή της Καλλιδρομίου, για τις παρελάσεις ή για τον Ηλία Υφαντή του Πειραιά και της Ολυμπιακάρας μας, που, αν και ξεκινούν από την εξωτερική φύση των πραγμάτων, δε σταματούν εκεί. Διαμέσου μιας «διπλής οράσεως», θα 'λεγες, πνευματικοποιούνται. Και να τον αναφέρουνε τον άνθρωπο μόνο για τα «Καλαμπόκια»; Και για την Εισαγωγή του στον Λαπαθιώτη; Κρίμα!
Λες να μ' αναφέρουν κι εμένα κάποτε, βρε Γιώργο, για τις ταινίες «Μετέωρο και Σκιά» και «Κοράκια» και για τα δοκίμια «Χαίρε Ναπολέων», «Ταχτσής» και σία μόνο; Και όχι για το μυθιστόρημα «Δελτίον ταυτότητος»; Ενσταση! Μελέτη και προσωπική δημιουργία πάνε μαζί, μας δίδαξε ο μέγας Ροΐδης, από τις απαρχές ήδη της νεοελληνικής λογοτεχνίας. Και μετάφραση - εισαγωγή στο «Οδοιπορικό» του Σατωβριάνδου και «Πάπισσα Ιωάννα» δίπλα, και «Σκαλαθύρματα» και «Συριανά διηγήματα» ταυτόχρονα. Για να μην ξεχνάμε και τον Καρυωτάκη, που στις συλλογές του, μαζί με τα δικά του ποιήματα έβαζε και τις μεταφράσεις του. Κείμενα ζόρικα, όχι παίζουμε! Εποχή σαν τη δική μας δεν είναι απλά εποχή δημιουργών αλλά και κριτικών ταυτόχρονα. Παρεμβάσεων στα παντός είδους δρώμενα. Ετσι παρενέβαινε κι ο Δικταίος, με πάνω από πενήντα τόμους ανθολογιών, εισαγωγών στην ποίηση που λάτρευε, μεταφράσεων...
Του
Γιώργου ΚΑΚΟΥΛΙΔΗ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ Κυριακή 15 Ιούνη 2008
* 'Αρης Δικταίος (1917-1983): ψευδώνυμο του Κωνσταντίνου Κωνσταντουράκη, ποιητή από το Ηράκλειο.
Η χειροτονία ομοφυλοφίλων προκαλεί ρήγμα στη Σύνοδο της Αγγλικανικής Εκκλησίας
International Herald Tribune
Η Σύνοδος του Λάμπεθ, η οποία διεξάγεται μία φορά κάθε δέκα χρόνια με τη συμμετοχή εκπροσώπων από όλες τις Αγγλικανικές Εκκλησίες του κόσμου, ξεκίνησε την περασμένη Τετάρτη στο Καντέρμπουρι της νοτιοανατολικής Αγγλίας, εν μέσω σοβαρών ανησυχιών ότι επίκειται ολοκληρωτικό σχίσμα. Οι απαρχές του διχασμού εντοπίζονται στο 2003, όταν η Αμερικανική Επισκοπή αποφάσισε να χρίσει για πρώτη φορά έναν ανοικτά ομοφυλόφιλο ιερέα ως επίσκοπο του Νιου Χάμσαϊρ.
Αν η συμμετοχή στη φετινή Σύνοδο αποτελεί από μόνη της ένδειξη ενότητας, τότε το μέλλον της Αγγλικανικής Εκκλησίας φαίνεται αβέβαιο. Περίπου το ένα τέταρτο των επισκόπων –στην πλειοψηφία τους συντηρητικοί από Αφρικανικές Επισκοπές– αγνόησαν τη φετινή πρόσκληση του αρχιεπισκόπου του Καντέρμπουρι, Ρόουαν Γουίλιαμς, πνευματικού ηγέτη των απανταχού Αγγλικανών. Ακόμη και οι 650 επίσκοποι που προσήλθαν όμως, αποτελούν μία ετερόκλητη ομάδα συντηρητικών και φιλελεύθερων, χωρίς σαφές όραμα για το πού πρέπει να πορευτεί το δόγμα τους. Το άχθος που έχει επωμιστεί ο σεβασμιότατος Γουίλιαμς είναι αναμφισβήτητα βαρύ. «Κατά τη γνώμη μου, το σχίσμα είναι ήδη γεγονός», εκτιμά ο Ντέιβιντ Στάιμαντζ, καθηγητής Θεολογίας στο Πανεπιστήμιο Duke της Βόρειας Καρολίνας. «Το ερώτημα είναι πόσο βαθύ και ευρύ θα είναι τελικώς αυτό το σχίσμα».
Ευχές από τον Πάπα
Ως γνωστόν, η Αγγλικανική Εκκλησία αποτελείται από εθνικές και περιφερειακές Εκκλησίες που βρίσκονται σε κοινωνία με το τυπικό και την παράδοση της Εκκλησίας της Αγγλίας. Αποτελεί το τρίτο σε μέγεθος χριστιανικό δόγμα, μετά τον Καθολικισμό και την Ορθοδοξία και οι πιστοί της υπολογίζονται σε σχεδόν 80 εκατομμύρια σε ολόκληρο τον κόσμο. Αναγνωρίζοντας τη σοβαρότητα της κατάστασης, ο Πάπας Βενέδικτος ευχήθηκε από την Αυστραλία όπου βρέθηκε την περασμένη εβδομάδα, «να ξεπεραστεί η κρίση στους κόλπους των Αγγλικανών». Απέστειλε μάλιστα και έναν καθολικό καρδινάλιο, προκειμένου να παρακολουθήσει τις εργασίες της Συνόδου του Λάμπεθ. Το γεγονός έχει τη σημασία του, αφού οι σχέσεις των δύο Εκκλησιών έχουν περάσει αλλεπάλληλες κρίσεις από το 1534, όταν ο βασιλιάς Ερρίκος αποφάσισε να αποσπάσει την Εκκλησία της Αγγλίας από την επιρροή του Βατικανού.
Οι προσπάθειες επαναπροσέγγισης έχουν συχνά σκοντάψει στον φιλελευθερισμό των Αγγλικανών, οι οποίοι δέχονται γυναίκες ιερείς στους κόλπους τους, ήδη από το 1994. Πρόσφατα, αποφάσισαν ότι οι γυναίκες θα μπορούν να γίνονται και αρχιερείς. Εντούτοις, οι κινήσεις αυτές έχουν προκαλέσει σοβαρές αναταράξεις και στο εσωτερικό της Αγγλικανικής Eκκλησίας, καθώς πολλοί συντηρητικοί αρχιερείς απειλούν ότι θα αποκηρύξουν το Καντέρμπουρι, χωρίς ωστόσο να έχουν μέχρι σήμερα πραγματοποιήσει την απειλή τους.
Μποϊκοτάζ
Κινούμενος μεταξύ σφύρας και άκμονος, ο Γουίλιαμς δεν προσκάλεσε στη Σύνοδο τον ομοφυλόφιλο Αμερικανό επίσκοπο Τζιν Ρόμπινσον, αλλά και όσους επισκόπους αποτελούν κόκκινο πανί για τους συντηρητικούς. Ωστόσο, πολλοί ήταν και εκείνοι που μποϊκοτάραν τη Σύνοδο λόγω της πρόσκλησης σε αυτήν κάποιων επισκόπων που ευλόγησαν γάμους ομόφυλων ζευγαριών. Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, ο κ. Ρόμπινσον, μετέβη –έστω και απρόσκλητος– στα περίχωρα του Καντέρμπουρι, ώστε να «υπενθυμίσει στους εκκλησιαστικούς ηγέτες, ότι στην κοινωνία μας υπάρχουν και ομοφυλόφιλοι». Επιπλέον, πολλοί φιλελεύθεροι αρχιερείς τον υποστηρίζουν και προς στιγμήν απείλησαν και εκείνοι ότι θα σαμποτάρουν τη Σύνοδο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας για τον αποκλεισμό του. Θεολόγοι πάντως επισημαίνουν ότι, αν ο Γουίλιαμς είχε καλέσει τον Ρόμπινσον, εκατοντάδες επιπλέον μητροπολίτες θα είχαν αποσκιρτήσει.
To σίγουρο είναι ότι ο αρχιεπίσκοπος θα καταβάλει –έστω και απέλπιδες– προσπάθειες να κατευνάσει τα πνεύματα. Οι συμμετέχοντες θα περάσουν το μεγαλύτερο μέρος των προσεχών ημερών σε «εργαστήρια μελέτης της Βίβλου» και θεολογικές συζητήσεις, με σκοπό ίσως να αποκαταστήσουν τις εύθραυστες διαπροσωπικές τους σχέσεις. Η σεξουαλικότητα θα συζητηθεί μόνο σε μία συνεδρίαση. Οι συντηρητικοί όμως συνεχίζουν να αντιδρούν, κατηγορώντας τον διοργανωτή ότι υπεκφεύγει, αγνοώντας το πρόβλημα και αναμένεται να επιχειρήσουν να μεταβάλουν την ατζέντα. Πάντως, είναι μάλλον απίθανο να μεταβληθεί κατάσταση επί τα βελτίω, αφού οι συντηρητικοί κυριαρχούν στις πολυπληθείς επισκοπές της Αφρικής και των πρώην Βρετανικών αποικιών.
Πηγή : H KAΘHMEPINH
Συγγνώμη του Πάπα για τη σεξουαλική κακοποίηση
Μπροστά σε χιλιάδες πιστούς, ο Πάπας Βενέδικτος ΙΣΤ’ εξέφρασε το Σάββατο τη βαθιά του λύπη για τα θύματα της σεξουαλικής κακοποίησης από καθολικούς ιερείς και ζήτησε την παραπομπή των δραστών στη Δικαιοσύνη. Αργότερα, τουλάχιστον 500 διαδηλωτές συγκεντρώθηκαν στη γέφυρα του λιμανιού του Σίδνεϋ για να διαμαρτυρηθούν για τις θέσεις της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας απέναντι στους ομοφυλόφιλους και τη χρήση προφυλακτικού.
Ο Ποντίφικας ζήτησε συγγνώμη από τους ανθρώπους που έπεσαν θύματα σεξουαλικής κακοποίησης από μέλη της Ρωμαιοκαθολικής Εκκλησίας, όπως είχε κάνει και τον Απρίλιο στις Ηνωμένες Πολιτείες.
"Όλοι ντρεπόμαστε για τη σεξουαλική κακοποίηση που υπέστησαν ανήλικοι σε αυτή τη χώρα από κληρικούς. Λυπάμαι βαθύτατα για τον πόνο και τη δυστυχία των θυμάτων και τους διαβεβαιώνω ότι ως ιερωμένος συμμερίζομαι τη δυστυχία τους" είπε ο Πάπας.
Συγκλονιστική είναι η ιστορία δύο αδερφών. Τα κορίτσια έπεσαν θύματα βιασμού όταν ήταν ακόμη στο δημοτικό σχολείο από ιερέα στη Μελβούρνη. Η μία από τις αδερφές αυτοκτόνησε σε ηλικία 26 ετών, ενώ η δεύτερη έγινε αλκοολική.
Αξίζει να σημειωθεί ότι η γέφυρα του λιμανιού του Σίδνεϋ έκλεισε για τρίτη φορά στην ιστορία της για να διευκολυνθεί η διέλευση των πιστών.
Πηγή : ert.gr
Σάββατο 19 Ιουλίου 2008
Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου
Στ' ακρογιάλια
Γυρνάς ξανά στα μέρη που σε άλλαξαν
Φτωχά τα καφενεία δε σε ξεδιψούν
τώρα που μόνος σου συναίνεσες στη συμφορά
και η θάλασσα λαμποκοπά και τα χωριά ερήμωσαν
Πού να τον ψάχνεις στ' ακρογιάλια ή στο βυθό
πού να 'βρεις το ξανθό του το κουφάρι
:: David Morgan ::
Πανέμορφος
Ψυχή μου τι λυπάσαι αυτόν που πέρασε
πανέμορφος χλευάζοντας τη συμφορά σου
ανένδοτος στα παρακάλια των πολλών
Τι συμπονείς αυτόν που μόνο θέρισε
παίρνοντας δύναμη απ' το χαμό των άλλων
ανώνυμος μέσα στο πλήθος θα χαθεί
Νίκος Αλέξης Ασλάνογλου
(Ο Δύσκολος Θάνατος, εκδ. Νεφέλη, 2007)
Τετάρτη 16 Ιουλίου 2008
Θα αυξηθεί η εγκληματικότητα αν μπει «λουκέτο» στους οίκους ανοχής
[ 20 ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ]
Δήμητρα Κανελλοπούλου
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Χειμαρρώδης η κ. Δήμητρα Κανελλοπούλου, πρόεδρος του Σωματείου Εκδιδομένων Προσώπων Ελλάδας, σημειώνει πως αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματα των εκδιδόμενων γυναικών θα αναγκαστούν να φτάσουν μέχρι και το σπίτι του Πρωθυπουργού στη Ραφήνα. Προειδοποιεί ότι αν μπει λουκέτο στους οίκους ανοχής της πρωτεύουσας, αυτόματα θα αυξηθούν η εγκληματικότητα και οι βιασμοί, ενώ περιγράφει τη ζωή μιας ιερόδουλης με τις λέξεις Φθορά- ΡατσισμόςΚρατητήριο- Ταλαιπωρία- Αγανάκτηση. Χαρακτηρίζει τους Έλληνες υποκριτές και μιλώντας για τα παιδικά της όνειρά λέει: «Ήθελα να γίνω αρχιτέκτων ή κτηνίατρος. Αλλά...».
Υπό διωγμόν οι εκδιδόμενες γυναίκες;
Παίρνουμε άδεια εξάσκησης επαγγέλματος αλλά δεν μπορούμε να δουλέψουμε. Είναι η πλήρης αντίφαση. Ουσιαστικά μας ωθούν στην παρανομία. Μας βγάζουν στον δρόμο. Αυτό θέλουν; Υπάρχει κανένα κτίριο που να απέχει 200 μέτρα από ναό, σχολείο, φροντιστήριο και πλατεία, όπως απαιτεί ο νόμος;
Τι σημαίνει αυτό; Τι θα προκαλέσει;
Με το κλείσιμο των οίκων ανοχής θα αυξηθούν οι βιασμοί και η εγκληματικότητα, ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους. Ως βοηθητικό προσωπικό μόνο στους οίκους ανοχής απασχολούνται 2.000 εργαζόμενοι.
Η κοινωνική προσφορά μιας ιερόδουλης;
Εξυπηρετούμε τις ψυχοσωματικές ανάγκες των ανδρών και διατηρούμε την ελαστικότητα του κοινωνικού ιστού.
Ένα συνεχές κυνηγητό η ζωή σας;
Εφόδους η Αστυνομία κάνει σε καθημερινή βάση. Μας συλλαμβάνουν το πρωί και μας αφήνουν ελεύθερες την επόμενη ημέρα το απόγευμα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Σκληρή και απάνθρωπη.
Η ζωή μιας ιερόδουλης σε 5 λέξεις;
Φθορά- Ρατσισμός - Κρατητήριο - Ταλαιπωρία - Αγανάκτηση.
Πόσες γυναίκες εκδίδονται και σε πόσους οίκους;
Στην Αθήνα υπάρχουν περίπου 1.200 γυναίκες που εκδίδονται νόμιμα σε 220 «σπίτια». Οι παράνομες είναι περίπου 9.000.
Υπάρχει κοινωνικός ρατσισμός; Ποια είναι η στάση της Εκκλησίας;
Οι Έλληνες είναι υποκριτές. Το βράδυ έρχονται στους οίκους ανοχής για να ικανοποιηθούν και το πρωί οι ίδιοι άνθρωποι μας πετάνε τενεκεδάκια. Για την Εκκλησία δεν είμαστε τίποτα άλλο πέρα από αμαρτωλές παρ΄ ότι ο Χριστός μπήκε στα σπίτια μας.
Η γνώμη σας για την παράνομη πορνεία;
Είναι τεράστιος κίνδυνος. Πλήττει τη δημόσια υγεία. Αλλά κάποιους απ΄ ό,τι φαίνεται τους βολεύει.
Τηρούνται οι κανόνες υγιεινής στους οίκους; Τι περιλαμβάνουν οι έλεγχοι;
Βεβαίως. Κάθε 15 ημέρες γίνεται λήψη κολπικού εκκρίματος και κάθε δύο μήνες όλες οι κοπέλες κάνουμε πλήρεις αιματολογικές εξετάσεις. Παράλληλα, πληρώνουμε περισσότερα από 300 ευρώ τον μήνα στο ΙΚΑ. Σε ποια ηλικία αρχίζει συνήθως η πορνεία; Η πορνεία έχει πολλά πρόσωπα. Στους γνώριμους δρόμους της Αθήνας εκδίδονται δεκαπεντάχρονα και δεκαεξάχρονα. Πολλές κοπέλες εκδίδονται για ένα τραπέζι πίστα.
Ο λόγος είναι τα χρήματα;
Τι άλλο; Τα πάντα γίνονται για τα χρήματα.
Πού βρίσκονται οι ρίζες του επαγγέλματος;
Στην αρχαία Ελλάδα οι ιερόδουλες έγραφαν στα σανδάλια τους «ακολούθησέ με».
Υπάρχουν περιστατικά κακοποίησης γυναικών σε Αστυνομικά Τμήματα;
Έχουν ακουστεί διάφορα. Το συνηθέστερο είναι ο εξευτελισμός. Σε πολλές κοπέλες δεν δίνουν ούτε νερό, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που αστυνομικοί ήθελαν να ικανοποιηθούν σεξουαλικά. Μας αποκαλούν κακοποιά στοιχεία.
Κρύβεστε από τον κόσμο;
Οι περισσότερες κοπέλες έχουν παιδιά. Λένε ότι πλένουν σκάλες και άλλα τέτοια. Γι' αυτό και στις συγκεντρώσεις βγαίνουν με τα πρόσωπά τους καλυμμένα με μαντίλια. Εγώ πάλι δεν ντράπηκα ποτέ γι' αυτό που κάνω.
Εσείς τι προβλήματα αντιμετωπίσατε;
Πάρα πολλά, αλλά τράβηξα τον δρόμο μου. Πολλοί φίλοι μου απόρησαν, αλλά αργότερα τους είδα να ανεβαίνουν τα σκαλιά του οίκου.
Πώς θα αντιδράσετε από εδώ και πέρα;
Δεν σταματάμε στη συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εσωτερικών. Θα φτάσουμε μέχρι το σπίτι του Πρωθυπουργού στη Ραφήνα. Υπάρχει στήριξη από τα κόμματα; Δεν έχουμε βοήθεια από κανέναν.
Τι θα συμβουλεύατε μια νέα κοπέλα;
Να κρατηθεί μακριά.
Τι δουλειά ονειρευόσασταν μικρή να κάνετε;
Ήθελα να γίνω αρχιτέκτων ή κτηνίατρος. Αλλά...
Αισθάνεστε ασφάλεια όταν δουλεύετε;
Είμαι παλιά σε αυτήν τη δουλειά, μπορώ και «κόβω» τους πελάτες. Άμα κάτι μου κάθεται στραβά, ρίχνω και καμιά πόρτα.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΘΟΔΩΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ thnikolaou@dolnet.gr
Πηγή : - ΤΑ ΝΕΑ - 16/07/2008
Δήμητρα Κανελλοπούλου
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΣΩΜΑΤΕΙΟΥ ΕΚΔΙΔΟΜΕΝΩΝ ΠΡΟΣΩΠΩΝ ΕΛΛΑΔΑΣ
Χειμαρρώδης η κ. Δήμητρα Κανελλοπούλου, πρόεδρος του Σωματείου Εκδιδομένων Προσώπων Ελλάδας, σημειώνει πως αν δεν ικανοποιηθούν τα αιτήματα των εκδιδόμενων γυναικών θα αναγκαστούν να φτάσουν μέχρι και το σπίτι του Πρωθυπουργού στη Ραφήνα. Προειδοποιεί ότι αν μπει λουκέτο στους οίκους ανοχής της πρωτεύουσας, αυτόματα θα αυξηθούν η εγκληματικότητα και οι βιασμοί, ενώ περιγράφει τη ζωή μιας ιερόδουλης με τις λέξεις Φθορά- ΡατσισμόςΚρατητήριο- Ταλαιπωρία- Αγανάκτηση. Χαρακτηρίζει τους Έλληνες υποκριτές και μιλώντας για τα παιδικά της όνειρά λέει: «Ήθελα να γίνω αρχιτέκτων ή κτηνίατρος. Αλλά...». Υπό διωγμόν οι εκδιδόμενες γυναίκες;
Παίρνουμε άδεια εξάσκησης επαγγέλματος αλλά δεν μπορούμε να δουλέψουμε. Είναι η πλήρης αντίφαση. Ουσιαστικά μας ωθούν στην παρανομία. Μας βγάζουν στον δρόμο. Αυτό θέλουν; Υπάρχει κανένα κτίριο που να απέχει 200 μέτρα από ναό, σχολείο, φροντιστήριο και πλατεία, όπως απαιτεί ο νόμος;
Τι σημαίνει αυτό; Τι θα προκαλέσει;
Με το κλείσιμο των οίκων ανοχής θα αυξηθούν οι βιασμοί και η εγκληματικότητα, ενώ χιλιάδες εργαζόμενοι θα χάσουν τη δουλειά τους. Ως βοηθητικό προσωπικό μόνο στους οίκους ανοχής απασχολούνται 2.000 εργαζόμενοι.
Η κοινωνική προσφορά μιας ιερόδουλης;
Εξυπηρετούμε τις ψυχοσωματικές ανάγκες των ανδρών και διατηρούμε την ελαστικότητα του κοινωνικού ιστού.
Ένα συνεχές κυνηγητό η ζωή σας;
Εφόδους η Αστυνομία κάνει σε καθημερινή βάση. Μας συλλαμβάνουν το πρωί και μας αφήνουν ελεύθερες την επόμενη ημέρα το απόγευμα. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Σκληρή και απάνθρωπη.
Η ζωή μιας ιερόδουλης σε 5 λέξεις;
Φθορά- Ρατσισμός - Κρατητήριο - Ταλαιπωρία - Αγανάκτηση.
Πόσες γυναίκες εκδίδονται και σε πόσους οίκους;
Στην Αθήνα υπάρχουν περίπου 1.200 γυναίκες που εκδίδονται νόμιμα σε 220 «σπίτια». Οι παράνομες είναι περίπου 9.000.
Υπάρχει κοινωνικός ρατσισμός; Ποια είναι η στάση της Εκκλησίας;
Οι Έλληνες είναι υποκριτές. Το βράδυ έρχονται στους οίκους ανοχής για να ικανοποιηθούν και το πρωί οι ίδιοι άνθρωποι μας πετάνε τενεκεδάκια. Για την Εκκλησία δεν είμαστε τίποτα άλλο πέρα από αμαρτωλές παρ΄ ότι ο Χριστός μπήκε στα σπίτια μας.
Η γνώμη σας για την παράνομη πορνεία;
Είναι τεράστιος κίνδυνος. Πλήττει τη δημόσια υγεία. Αλλά κάποιους απ΄ ό,τι φαίνεται τους βολεύει.
Τηρούνται οι κανόνες υγιεινής στους οίκους; Τι περιλαμβάνουν οι έλεγχοι;
Βεβαίως. Κάθε 15 ημέρες γίνεται λήψη κολπικού εκκρίματος και κάθε δύο μήνες όλες οι κοπέλες κάνουμε πλήρεις αιματολογικές εξετάσεις. Παράλληλα, πληρώνουμε περισσότερα από 300 ευρώ τον μήνα στο ΙΚΑ. Σε ποια ηλικία αρχίζει συνήθως η πορνεία; Η πορνεία έχει πολλά πρόσωπα. Στους γνώριμους δρόμους της Αθήνας εκδίδονται δεκαπεντάχρονα και δεκαεξάχρονα. Πολλές κοπέλες εκδίδονται για ένα τραπέζι πίστα.
Ο λόγος είναι τα χρήματα;
Τι άλλο; Τα πάντα γίνονται για τα χρήματα.
Πού βρίσκονται οι ρίζες του επαγγέλματος;
Στην αρχαία Ελλάδα οι ιερόδουλες έγραφαν στα σανδάλια τους «ακολούθησέ με».
Υπάρχουν περιστατικά κακοποίησης γυναικών σε Αστυνομικά Τμήματα;
Έχουν ακουστεί διάφορα. Το συνηθέστερο είναι ο εξευτελισμός. Σε πολλές κοπέλες δεν δίνουν ούτε νερό, ενώ υπάρχουν και περιπτώσεις που αστυνομικοί ήθελαν να ικανοποιηθούν σεξουαλικά. Μας αποκαλούν κακοποιά στοιχεία.
Κρύβεστε από τον κόσμο;
Οι περισσότερες κοπέλες έχουν παιδιά. Λένε ότι πλένουν σκάλες και άλλα τέτοια. Γι' αυτό και στις συγκεντρώσεις βγαίνουν με τα πρόσωπά τους καλυμμένα με μαντίλια. Εγώ πάλι δεν ντράπηκα ποτέ γι' αυτό που κάνω.
Εσείς τι προβλήματα αντιμετωπίσατε;
Πάρα πολλά, αλλά τράβηξα τον δρόμο μου. Πολλοί φίλοι μου απόρησαν, αλλά αργότερα τους είδα να ανεβαίνουν τα σκαλιά του οίκου.
Πώς θα αντιδράσετε από εδώ και πέρα;
Δεν σταματάμε στη συγκέντρωση έξω από το υπουργείο Εσωτερικών. Θα φτάσουμε μέχρι το σπίτι του Πρωθυπουργού στη Ραφήνα. Υπάρχει στήριξη από τα κόμματα; Δεν έχουμε βοήθεια από κανέναν.
Τι θα συμβουλεύατε μια νέα κοπέλα;
Να κρατηθεί μακριά.
Τι δουλειά ονειρευόσασταν μικρή να κάνετε;
Ήθελα να γίνω αρχιτέκτων ή κτηνίατρος. Αλλά...
Αισθάνεστε ασφάλεια όταν δουλεύετε;
Είμαι παλιά σε αυτήν τη δουλειά, μπορώ και «κόβω» τους πελάτες. Άμα κάτι μου κάθεται στραβά, ρίχνω και καμιά πόρτα.
ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ: ΘΟΔΩΡΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΥ thnikolaou@dolnet.gr
Πηγή : - ΤΑ ΝΕΑ - 16/07/2008
Άσπρα φανάρια
Στην οδό Φυλής είναι δύσκολο να περάσεις, πεζός ή εποχούμενος. Ο δρόμος είναι στενός, στα ακόμα πιο στενά πεζοδρόμια παρκάρουν αυτοκίνητα. Τα σπίτια με τη γυμνή λάμπα, μίζερη εξέλιξη του κόκκινου φαναριού, είναι παλιά, παρατημένα, ετοιμόρροπα.
Πολλά έχουν αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, αν τα κοιτάξει κάποιος με ψυχραιμία, αλλά το κυριότερο, για τον διερχόμενο, είναι να σιγουρευτεί ότι δεν θα γκρεμιστούν στο κεφάλι του όταν περπατάει από κάτω. Και φυσικά, στο περιβάλλον αυτό τα σκουπίδια ανθούν και συσσωρεύονται, αιώνια παρατημένες σακούλες, βρώμα και δυσωδία.
Το όλο ντεκόρ προφανώς συντηρείται για να ενισχυθεί το αίσθημα ενοχής του πελάτη των πορνείων κι ακόμα περισσότερο η κοινωνική απαξίωση απέναντι στις επαγγελματίες που εκδίδονται. Μη τυχόν και ξεχαστούν, και νομίσουν ότι επιτελούν κοινωνικό έργο ή κάτι τέτοιο.
Υπάρχουν πολλοί φιλοσοφούντες που αναλύουν την καλλιέργεια αισθημάτων ενοχής στην κουλτούρα των καθολικών και των πουριτανών, αλλά η σύγχρονη αθηναϊκή υποκρισία έχει μείνει πίσω ως αντικείμενο ανάλυσης.
Οι ιερόδουλες, όπως το λέμε σε κομψή δημοσιογραφική γλώσσα, βγήκαν προχτές με καύσωνα στους δρόμους της Αθήνας να διαμαρτυρηθούν για τον νόμο που τις περιορίζει ακόμα περισσότερο, φορώντας φερετζέ. Να μην τις γνωρίσουν οι γνωστοί από την τηλεόραση, ίσως και οι συγγενείς τους;
Δύσκολο να διεκδικείς οτιδήποτε με καλυμμένο πρόσωπο, έχοντας ενσωματώσει την καταδίκη που σου απαγγέλλουν.
Κινδυνεύεις να τη δικαιώσεις, να δημιουργήσεις αίσθημα ικανοποίησης ανάλογο με το χάλι του δρόμου και το χλευαστικό βάρος των λέξεων.
Περνάνε νύχτες με χειροπέδες στα κρατητήρια, αν και νόμιμες, κατήγγειλαν οι γυναίκες που αίρουν την αμαρτία του κόσμου, κι ίσως περισσότεροι συντοπίτες μας ένιωσαν ανακούφιση για τη δική τους δυνατότητα να κοιμούνται κάθε βράδυ στο κρεβάτι τους, παρά συμπαράσταση και συμπόνια, παρά θυμό για την απαράδεκτη συμπεριφορά των «οργάνων της τάξης».
Της Άννας Δαμιανίδη
Πηγή : - ΤΑ ΝΕΑ - 11/07/2008
Κάτι να gay
Παραήταν πικάντικη για τα γούστα των τηλεθεατών η καινούργια μαγιονέζα της Heinz!
Η διαφήμιση αποσύρθηκε λίγες μέρες μετά την προβολή της επειδή... προσέβαλλε τα χρηστά ήθη.
Τι μπορεί να έδειχνε η ρεκλάμα, θα αναρωτηθείτε!
Ο διαφημιστής χρησιμοποίησε την καθημερινότητα μιας οικογένειας. Τα παιδιά φεύγουν για το σχολείο και παίρνουν μαζί σάντουιτς με μαγιονέζα, ο μπαμπάς φεύγει και αυτός για τη δουλειά παίρνοντας μαζί σπιτικό κολατσιό φτιαγμένο από τα χεράκια της μαμάς, που όμως είναι και εκείνη άντρας. Το ζευγάρι ανταλλάσσει φιλί και... the end.
Μπερδευτήκατε; Είναι απλό. Αντί για το παραδοσιακό αντρόγυνο, ο διαφημιστής επέλεξε να βάλει ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι.
Πικάντικη η μαγιονέζα, πικάντικοι και οι gay, θα σκέφτηκε. Οι τηλεθεατές όμως είχαν άλλη γνώμη. Και η Heinz, αντί να υπερασπιστεί το πόνημα του διαφημιστή της, τα μάζεψε και ζήτησε δημόσια συγγνώμη.
Το βίντεο της διαφήμισης
Πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 2 - 12/07/2008
Η διαφήμιση αποσύρθηκε λίγες μέρες μετά την προβολή της επειδή... προσέβαλλε τα χρηστά ήθη.
Τι μπορεί να έδειχνε η ρεκλάμα, θα αναρωτηθείτε!
Ο διαφημιστής χρησιμοποίησε την καθημερινότητα μιας οικογένειας. Τα παιδιά φεύγουν για το σχολείο και παίρνουν μαζί σάντουιτς με μαγιονέζα, ο μπαμπάς φεύγει και αυτός για τη δουλειά παίρνοντας μαζί σπιτικό κολατσιό φτιαγμένο από τα χεράκια της μαμάς, που όμως είναι και εκείνη άντρας. Το ζευγάρι ανταλλάσσει φιλί και... the end.
Μπερδευτήκατε; Είναι απλό. Αντί για το παραδοσιακό αντρόγυνο, ο διαφημιστής επέλεξε να βάλει ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι.
Πικάντικη η μαγιονέζα, πικάντικοι και οι gay, θα σκέφτηκε. Οι τηλεθεατές όμως είχαν άλλη γνώμη. Και η Heinz, αντί να υπερασπιστεί το πόνημα του διαφημιστή της, τα μάζεψε και ζήτησε δημόσια συγγνώμη.
Το βίντεο της διαφήμισης
Πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 2 - 12/07/2008
Πρέσβης o Τζον Αμίτσι
Τον παλιόφιλό μας Τζον Αμίτσι επέλεξε η Διεθνής Αμνηστία για το ρόλο του -πρώτου στην ιστορία- αθλητικού πρεσβευτή της, ενόψει των Ολυμπιακών Αγώνων του Πεκίνου.
Ο άγγλος μπασκετμπολίστας, θα χρησιμοποιήσει τη φήμη του (η οποία πολλαπλασιάστηκε όταν ομολόγησε δημόσια ότι είναι ομοφυλόφιλος) και τη θέση του ως σχολιαστή του BBC για να καταδείξει τις παραβιάσεις των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από τους Κινέζους.
Ενθαρρύνει, μάλιστα, τους αθλητές να μιλήσουν ανοιχτά: «Είναι υποχρέωση όσων λάβουν το ολυμπιακό βάπτισμα να γίνουν πρέσβεις των δικαιωμάτων του ανθρώπου. Θα είναι εξωφρενικό αν η ΔΟΕ φιμώσει τους αθλητές. Δεν είμαστε ζώα».
* Θα του δώσουν βίζα οι Κινέζοι;
Πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ 15/06/2008
Eκτός συνεδρίου o επίσκοπος Gene Robinson
Ο πρώτος ανοικτά γκέι αμερικανός επίσκοπος του Νιου Χαμσάιρ, Gene Robinson, τέθηκε εκτός συνεδρίου της Αγγλικανικής Εκκλησίας που γίνεται μια φορά κάθε δεκαετία με τον φόβο ότι θα γίνει το επίκεντρο των συζητήσεων.
Αγγλικανοί όμως όλων των ρευμάτων της εκκλησίας συμφωνούν στο συμπέρασμα ότι η όλη αυτή τακτική ήταν ένα φιάσκο. Τούτο γιατί ο Gene Robinson, αντί να τεθεί στο περιθώριο μετά την απαγόρευση, λαμβάνει μηνύματα συμπάθειας από μέλη Αγγλικανούς της Σκοτίας και της Αγγλίας που βλέπουν τον αποκλεισμό του αντίθετο με τις δικές τους χριστιανικές αρχές.
Έτσι μετά τα μηνύματα συμπαράστασης, ο Robinson σχεδιάζει αρκετές δημόσιες εμφανίσεις όσο θα γίνεται το συνέδριο Lambeth Conference. Εξακολουθεί να είναι μαχητικός και δηλώνει ότι «Δεν πρόκειται να επιτρέψω στους επισκόπους που με απέκλεισαν να υποκρίνονται ότι δεν υπάρχουμε. Ότι δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι στην εκκλησία. Βρισκόμαστε στις θέσεις μας όλοι οι επίσκοποι για να υπηρετήσουμε όλους τους ανθρώπους και όχι απλά κάποιους ανθρώπους», δήλωσε ο Robinson την Δευτέρα 14.7.08 στο Associated Press, προτού λειτουργήσει St. Mary's Church Putney.
Πηγή : Πολύχρωμος Πλανήτης - 365gay.Com 15-7-2008
Αγγλικανοί όμως όλων των ρευμάτων της εκκλησίας συμφωνούν στο συμπέρασμα ότι η όλη αυτή τακτική ήταν ένα φιάσκο. Τούτο γιατί ο Gene Robinson, αντί να τεθεί στο περιθώριο μετά την απαγόρευση, λαμβάνει μηνύματα συμπάθειας από μέλη Αγγλικανούς της Σκοτίας και της Αγγλίας που βλέπουν τον αποκλεισμό του αντίθετο με τις δικές τους χριστιανικές αρχές.
Έτσι μετά τα μηνύματα συμπαράστασης, ο Robinson σχεδιάζει αρκετές δημόσιες εμφανίσεις όσο θα γίνεται το συνέδριο Lambeth Conference. Εξακολουθεί να είναι μαχητικός και δηλώνει ότι «Δεν πρόκειται να επιτρέψω στους επισκόπους που με απέκλεισαν να υποκρίνονται ότι δεν υπάρχουμε. Ότι δεν υπάρχουν ομοφυλόφιλοι στην εκκλησία. Βρισκόμαστε στις θέσεις μας όλοι οι επίσκοποι για να υπηρετήσουμε όλους τους ανθρώπους και όχι απλά κάποιους ανθρώπους», δήλωσε ο Robinson την Δευτέρα 14.7.08 στο Associated Press, προτού λειτουργήσει St. Mary's Church Putney.
Πηγή : Πολύχρωμος Πλανήτης - 365gay.Com 15-7-2008
Αποζημίωση σε ομοφυλόφιλο για κατάσχεση του διπλώματός του
Ιταλικό δικαστήριο αποφάσισε πως η κυβέρνηση της χώρας πρέπει να πληρώσει αποζημίωση 100.000 ευρώ σε νεαρό άντρα ο οποίος εξαναγκάστηκε να ξαναδώσει εξετάσεις για δίπλωμα οδήγησης όταν αυτό που είχε κατασχέθηκε επειδή είναι ομοφυλόφιλος.
Όταν ο 26χρονος Ντανίλο Τζιουφρίντα δήλωσε στους στρατιωτικούς γιατρούς ότι είναι ομοφυλόφιλος, στη διάρκεια εξετάσεων ρουτίνας για την κατάταξή του στον ιταλικό στρατό, εκείνοι ενημέρωσαν το υπουργείο Μεταφορών, το οποίο με τη σειρά του ενημέρωσε τον Τζιουφρίντα ότι πρέπει να ξαναδώσει για το δίπλωμα οδήγησης ή να παραδώσει την άδεια του εξαιτίας «διαταραχών της σεξουαλικής του ταυτότητας».
Ο 26χρονος συμφώνησε να ξαναδώσει εξετάσεις, αλλά όταν πέρασε του έδωσαν ένα δίπλωμα που ίσχυε για μόνο ένα χρόνο και όχι για δέκα όπως γίνεται συνήθως με την αιτιολογία ότι είναι ομοφυλόφιλος.
Το δικαστήριο της Κατάνια αποφάνθηκε ότι οι ενέργειες των υπουργείων Άμυνας και Μεταφορών δείχνουν «σαφείς σεξουαλικές διακρίσεις» εναντίον του Τζιουφρίντα και είναι αντίθετες με τα συνταγματικά του δικαιώματα. Είναι η πρώτη φορά που το ιταλικό κράτος τιμωρείται για σεξουαλικές διακρίσεις σε βάρος πολίτη και του επιβάλλεται τόσο μεγάλο πρόστιμο.
Πηγή : Πολύχρωμος Πλανήτης
-
www.kathimerini.gr 12-07-08
Ερμαφρόδιτα αμφίβια
Οι βάτραχοι που ζουν κοντά σε περιοχές εντατικής καλλιέργειας εμφανίζουν ερμαφρόδιτα χαρακτηριστικά λόγω παρασιτοκτόνων και άλλων φυτοφαρμάκων, υποδεικνύει έρευνα στη Φλόριντα.
«Καθώς αυξάνεται η γεωργία αυξάνεται και ο αριθμός των ανωμαλιών» δήλωσε ο Λου Τζουλιέτ, καθηγητής Ζωολογίας του Πανεπιστημίου της Φλόριντα και μέλος της ερευνητικής ομάδας που δημοσιεύει τη μελέτη στην επιθεώρηση Environmental Health Perspectives.
Αρκετές παλαιότερες έρευνες είχαν δείξει ότι ορισμένα παρασιτοκτόνα και άλλα φυτοφάρμακα μιμούνται τις ορμόνες των ζώων και μπορούν να προκαλέσουν ανωμαλίες του αναπαραγωγικού συστήματος σε γυρίνους και βατράχους.
Είναι ένας από τους παράγοντες στους οποίους αποδίδεται η ανησυχητική παρακμή των αμφιβίων σε όλο τον κόσμο. Αλλα αίτια είναι η καταστροφή των βιοτόπων τους και η εξάπλωση ενός μύκητα που προκαλεί το θάνατό τους.
Στην τελευταία μελέτη, οι ερευνητές συνέκριναν φρύνους του είδους Bufo marinus που συλλέχθηκαν από πέντε διαφορετικές τοποθεσίες της νότιας Φλόριντα.
Αν και πολλά αμφίβια απειλούνται με εξαφάνιση, ο τεράστιος και δηλητηριώδης Bufo marinus ευημερεί και εξαπλώνεται σε ξένες περιοχές, όπως η Αυστραλία όπου έχει εξελιχθεί σε μάστιγα.
Η έρευνα έδειξε ότι στις προαστιακές περιοχές της Φλόριντα οι φρύνοι είναι σχετικά υγιείς. Αντίθετα, σε περιοχές εντατικής καλλιέργειας συχνά εμφανίζουν ανωμαλίες του αναπαραγωγικού συστήματος, όπως συνύπαρξη ωοθηκών και όρχεων.
Τέτοια ερμαφρόδιτα χαρακτηριστικά είναι μάλιστα συχνότερα στους αρσενικούς φρύνους, ίσως επειδή τα φυτοφάρμακα μιμούνται τις θηλυκές ορμόνες.
Πηγή : Newsroom ΔΟΛ
Αντί καράτε... παγίδα με γκέι φιλιά
Τα 1.600 άτομα που γέμισαν το συνεδριακό κέντρο Φορ Στέιτς Φέαρ Γκράουντς στο Αρκάνσας για να δουν ένα σόου πολεμικών τεχνών σίγουρα δεν περίμεναν το θέαμα που εκτυλίχθηκε μπροστά στα μάτια τους: δύο άντρες γδύθηκαν και μένοντας με τα εσώρουχα άρχισαν να φιλιούνται και να κυλιούνται στο χώμα καταϊδρωμένοι...
Οι θεατές και οι τοπικοί παλαιστές που θα έπαιρναν μέρος στο σόου φρίκαραν στη θέα των εναγκαλισμών των δύο αντρών, ενώ μια σειρά από βιντεοκάμερες μαγνητοσκοπούσαν τις αντιδράσεις τους.
«Μας εξαπάτησαν», ισχυρίζονται οι αρμόδιοι, υποστηρίζοντας ότι πίσω από τη φάρσα κρύβεται ο τρομερός Σάσα Μπάρον Κοέν, καθώς η σκηνή που εκτυλίχθηκε στο συνεδριακό κέντρο παρέπεμπε σε μια παρόμοια μεταξύ του Κοέν και του Γουίλ Φέρελ στην κωμωδία «Τalladega nights: The ballad of Ricky Βobby» (φωτό).
Πηγή : Έθνος, 9-7-08
Οι θεατές και οι τοπικοί παλαιστές που θα έπαιρναν μέρος στο σόου φρίκαραν στη θέα των εναγκαλισμών των δύο αντρών, ενώ μια σειρά από βιντεοκάμερες μαγνητοσκοπούσαν τις αντιδράσεις τους.
«Μας εξαπάτησαν», ισχυρίζονται οι αρμόδιοι, υποστηρίζοντας ότι πίσω από τη φάρσα κρύβεται ο τρομερός Σάσα Μπάρον Κοέν, καθώς η σκηνή που εκτυλίχθηκε στο συνεδριακό κέντρο παρέπεμπε σε μια παρόμοια μεταξύ του Κοέν και του Γουίλ Φέρελ στην κωμωδία «Τalladega nights: The ballad of Ricky Βobby» (φωτό).
Πηγή : Έθνος, 9-7-08
Τρίτη 15 Ιουλίου 2008
«Και έβρασαν οι ιπποπόταμοι στη γούβα τους»
Η απελευθέρωση των «Ιπποπόταμων»
Την αποκλειστικότητα για την Ελλάδα των πνευματικών δικαιωμάτων του Ουίλιαμ Μπάροους (1914-1997) έκλεισαν οι εκδόσεις «Τόπος» από τον «Penguin». Θα εκδοθούν σε νέες μεταφράσεις μυθιστορήματά του, που δεν ξεπεράστηκαν ποτέ και σφράγισαν τη δεκαετία του '50, μέσα στην οποία γράφτηκαν, αλλά εξακολουθητικά και τις δεκαετίες που ακολούθησαν. Η αρχή θα γίνει με το «Junky» (1953), από την νέα διορθωμένη, οριστική έκδοση του 2003.
Θα ακολουθήσει το «Γυμνό γεύμα« («Naked Lunch», 1959), ενώ θα περιμένουμε μέχρι το 2010, οπότε θα κυκλοφορήσει το «Queer». Το τελευταίο εκδόθηκε το 1985 και θα τυπωθεί εκ νέου σε παγκόσμια επανέκδοση το 2010.
Ομως, η μεγάλη είδηση είναι η έκδοση ενός ανέκδοτου μέχρι σήμερα μυθιστορήματος, που έγραψαν από κοινού, το 1945, ο Ουίλιαμ Μπάροους και ο Τζακ Κέρουακ (1922-1997): του «And the Hippos were Boiled in their Tanks» (προσωρινός τίτλος στα ελληνικά: «Και έβρασαν οι ιπποπόταμοι στη γούβα τους»), που θα εμφανιστεί από τον «Penguin» στα ξένα βιβλιοπωλεία τον ερχόμενο Νοέμβριο, και στα δικά μας από τη σειρά «Cult Stories» των εκδόσεων «Τόπος», τον Μάρτιο του 2009.
Κέρουακ - Μπάροους, ένωσαν τις δυνάμεις τους στο «Και έβρασαν οι ιπποπόταμοι στη γούβα τους», με αφορμή τη δολοφονία ενός ομοφυλόφιλου
Ο τίτλος του ανέκδοτου βιβλίου, που λόγω της τολμηρότητάς του δεν έδιναν μέχρι σήμερα την άδεια κυκλοφορίας οι κληρονόμοι τού Τζακ Κέρουακ, προήλθε από ένα πραγματικό περιστατικό. Ο Μπάροους είχε ακούσει έναν εκφωνητή στο ραδιόφωνο να φωνάζει με υστερικές κραυγές, όταν είχε ξεσπάσει πυρκαγιά σ' έναν ζωολογικό κήπο: «Και οι ιπποπόταμοι έβρασαν στη λίμνη τους!». Το μυθιστόρημα είναι φτιαγμένο από εμμονές μέχρι τρέλας, λαγνεία, τρέλα, αλκοόλ, τέχνη με τις ανατροπές του, ονειρώξεις και φαντασιώσεις.
Με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, βασίζεται σ' ένα πραγματικό γεγονός. Αναφέρεται στον Λισιέν Καρ, ποιητή του μπιτ κινήματος και φίλο του Κέρουακ από το πανεπιστήμιο, ο οποίος μαχαίρωσε μέχρι θανάτου τον Ντέιβιντ Κάμερερ και τον πέταξε στον ποταμό Χάντσον, που βρίσκεται μεταξύ Νιου Τζέρσεϊ και Νέας Υόρκης. Τι είχε συμβεί; Για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Κάμερερ φλέρταρε στενά τον Καρ, αλλά ο δεύτερος δεν ενέδιδε. Ο φόνος έγινε γνωστός στην Αστυνομία έπειτα από έξι χρόνια, όταν ο φονιάς πήγε μόνος του και παραδόθηκε. Οι Αρχές έμπλεξαν στην υπόθεση τον Μπάροους και τον Κέρουακ, με το αιτιολογικό ότι γνώριζαν το γεγονός και το απέκρυπταν.
Ο Λισιέν Καρ καταδικάστηκε σε δύο χρόνια και εξέτισε την ποινή του στη φυλακή. Ο Μπάροους και ο Κέρουακ «έφαγαν» από δύο μήνες. Ο πατέρας του πρώτου πλήρωσε και τον έβγαλε, ο πατέρας του δεύτερου αρνήθηκε να πληρώσει και ζήτησε να φυλακιστεί ο Κέρουακ! Τι σκέφτηκε όμως ο συγγραφέας του μυθιστορήματος «Στον δρόμο» για να γλιτώσει τη φυλάκιση; Παντρεύτηκε μία φίλη του, η οποία και βρήκε τα χρήματα για να αφεθεί ελεύθερος. Αυτός μόλις ανέπνευσε τον αέρα της ελευθερίας, τη χώρισε!
Οι «Ιπποπόταμοι» είναι ένα μυθιστόρημα που χρησιμοποιεί πρώιμα τις τεχνικές του μεταμοντέρνου, που μετέπειτα καθιερώθηκαν. Αντιγράφει το ύφος του Ντάσιελ Χάμετ του «Γερακιού της Μάλτας» και του Τζέιμς Κάιν του «Ο δολοφόνος χτυπάει πάντα δύο φορές». Γράφτηκε πυρετικά, ο Κέρουακ χρησιμοποιούσε το αριστερό του χέρι και ο Μπάροους το δεξί. Οι συγγραφείς του έργου βρίσκονται κρυμμένοι πίσω από τα προσωπεία του Μάικ Ράικο, ενός αλκοολικού του εμπορικού ναυτικού, ντυμένου πάντα στα χακί και του Γουίλ Ντένισον, ενός μπάρμπαν χωμένου στον υπόκοσμο.*
Του ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/07/2008
Την αποκλειστικότητα για την Ελλάδα των πνευματικών δικαιωμάτων του Ουίλιαμ Μπάροους (1914-1997) έκλεισαν οι εκδόσεις «Τόπος» από τον «Penguin». Θα εκδοθούν σε νέες μεταφράσεις μυθιστορήματά του, που δεν ξεπεράστηκαν ποτέ και σφράγισαν τη δεκαετία του '50, μέσα στην οποία γράφτηκαν, αλλά εξακολουθητικά και τις δεκαετίες που ακολούθησαν. Η αρχή θα γίνει με το «Junky» (1953), από την νέα διορθωμένη, οριστική έκδοση του 2003.
Θα ακολουθήσει το «Γυμνό γεύμα« («Naked Lunch», 1959), ενώ θα περιμένουμε μέχρι το 2010, οπότε θα κυκλοφορήσει το «Queer». Το τελευταίο εκδόθηκε το 1985 και θα τυπωθεί εκ νέου σε παγκόσμια επανέκδοση το 2010.
Ομως, η μεγάλη είδηση είναι η έκδοση ενός ανέκδοτου μέχρι σήμερα μυθιστορήματος, που έγραψαν από κοινού, το 1945, ο Ουίλιαμ Μπάροους και ο Τζακ Κέρουακ (1922-1997): του «And the Hippos were Boiled in their Tanks» (προσωρινός τίτλος στα ελληνικά: «Και έβρασαν οι ιπποπόταμοι στη γούβα τους»), που θα εμφανιστεί από τον «Penguin» στα ξένα βιβλιοπωλεία τον ερχόμενο Νοέμβριο, και στα δικά μας από τη σειρά «Cult Stories» των εκδόσεων «Τόπος», τον Μάρτιο του 2009.
Κέρουακ - Μπάροους, ένωσαν τις δυνάμεις τους στο «Και έβρασαν οι ιπποπόταμοι στη γούβα τους», με αφορμή τη δολοφονία ενός ομοφυλόφιλου
Ο τίτλος του ανέκδοτου βιβλίου, που λόγω της τολμηρότητάς του δεν έδιναν μέχρι σήμερα την άδεια κυκλοφορίας οι κληρονόμοι τού Τζακ Κέρουακ, προήλθε από ένα πραγματικό περιστατικό. Ο Μπάροους είχε ακούσει έναν εκφωνητή στο ραδιόφωνο να φωνάζει με υστερικές κραυγές, όταν είχε ξεσπάσει πυρκαγιά σ' έναν ζωολογικό κήπο: «Και οι ιπποπόταμοι έβρασαν στη λίμνη τους!». Το μυθιστόρημα είναι φτιαγμένο από εμμονές μέχρι τρέλας, λαγνεία, τρέλα, αλκοόλ, τέχνη με τις ανατροπές του, ονειρώξεις και φαντασιώσεις.
Με πολλά αυτοβιογραφικά στοιχεία, βασίζεται σ' ένα πραγματικό γεγονός. Αναφέρεται στον Λισιέν Καρ, ποιητή του μπιτ κινήματος και φίλο του Κέρουακ από το πανεπιστήμιο, ο οποίος μαχαίρωσε μέχρι θανάτου τον Ντέιβιντ Κάμερερ και τον πέταξε στον ποταμό Χάντσον, που βρίσκεται μεταξύ Νιου Τζέρσεϊ και Νέας Υόρκης. Τι είχε συμβεί; Για μεγάλο χρονικό διάστημα ο Κάμερερ φλέρταρε στενά τον Καρ, αλλά ο δεύτερος δεν ενέδιδε. Ο φόνος έγινε γνωστός στην Αστυνομία έπειτα από έξι χρόνια, όταν ο φονιάς πήγε μόνος του και παραδόθηκε. Οι Αρχές έμπλεξαν στην υπόθεση τον Μπάροους και τον Κέρουακ, με το αιτιολογικό ότι γνώριζαν το γεγονός και το απέκρυπταν.
Ο Λισιέν Καρ καταδικάστηκε σε δύο χρόνια και εξέτισε την ποινή του στη φυλακή. Ο Μπάροους και ο Κέρουακ «έφαγαν» από δύο μήνες. Ο πατέρας του πρώτου πλήρωσε και τον έβγαλε, ο πατέρας του δεύτερου αρνήθηκε να πληρώσει και ζήτησε να φυλακιστεί ο Κέρουακ! Τι σκέφτηκε όμως ο συγγραφέας του μυθιστορήματος «Στον δρόμο» για να γλιτώσει τη φυλάκιση; Παντρεύτηκε μία φίλη του, η οποία και βρήκε τα χρήματα για να αφεθεί ελεύθερος. Αυτός μόλις ανέπνευσε τον αέρα της ελευθερίας, τη χώρισε!
Οι «Ιπποπόταμοι» είναι ένα μυθιστόρημα που χρησιμοποιεί πρώιμα τις τεχνικές του μεταμοντέρνου, που μετέπειτα καθιερώθηκαν. Αντιγράφει το ύφος του Ντάσιελ Χάμετ του «Γερακιού της Μάλτας» και του Τζέιμς Κάιν του «Ο δολοφόνος χτυπάει πάντα δύο φορές». Γράφτηκε πυρετικά, ο Κέρουακ χρησιμοποιούσε το αριστερό του χέρι και ο Μπάροους το δεξί. Οι συγγραφείς του έργου βρίσκονται κρυμμένοι πίσω από τα προσωπεία του Μάικ Ράικο, ενός αλκοολικού του εμπορικού ναυτικού, ντυμένου πάντα στα χακί και του Γουίλ Ντένισον, ενός μπάρμπαν χωμένου στον υπόκοσμο.*
Του ΒΑΣΙΛΗ Κ. ΚΑΛΑΜΑΡΑ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/07/2008
Κυριακή 13 Ιουλίου 2008
Ψηφιακό βιβλίο
Η τεχνολογία εξαφάνισε τον δίσκο, δεν εξαφάνισε όμως τη μουσική. Απειλεί τώρα να εξαφανίσει και το βιβλίο. Βέβαια, η απώλεια του δίσκου δεν εγγράφεται ως κάποια βαθιά πληγή, ίσως γιατί ο δίσκος έχει μικρή ιστορία, περίπου ενός αιώνα, αν τοποθετήσουμε την αρχή του στην εποχή των πρώτων ηχογραφήσεων σε κυλίνδρους από κερί. Το βιβλίο έχει όμως μια ιστορία χιλιάδων χρόνων και ιδιαίτερα μετά την εφεύρεση της τυπογραφίας έχει εγγραφεί στη συνείδηση των δυτικών κοινωνιών. Είμαστε κοινωνίες του βιβλίου. Φυσικά, θα εξακολουθήσουμε να είμαστε. Αλλά όπως όλα δείχνουν, θα είμαστε κοινωνία του ψηφιακού βιβλίου.
Ως τώρα όλες οι ειδήσεις για το τέλος του έντυπου βιβλίου μάς έρχονταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί είναι οι γκουρού της τεχνολογίας, εκεί και οι προφήτες του μέλλοντός μας. Στην Ευρώπη μέναμε πιο ψύχραιμοι, δεν συμμεριζόμασταν τις αμερικανικές προφητείες. Είχαμε λόγους γι' αυτό. Η διείσδυση του ψηφιακού βιβλίου ήταν ασήμαντη. Ακόμα και εγκυκλοπαίδειες, όπως η Μπριτάνικα που σε κάποια στιγμή μεγάλης ψηφιακής ευφορίας είχε καταργήσει τις έντυπες εκδόσεις της, επέστρεψε πάλι σ' αυτές. Η ανάγνωση του τυπωμένου χαρτιού ανήκει στις αργόσυρτες νοοτροπίες, είναι μια διανοητική αλλά ταυτόχρονα και μια σωματική πράξη κι από την άποψη αυτή δύσκολα φθείρεται στον χρόνο. Διαβάζω ένα βιβλίο όπως με το πιρούνι μου καρφώνω ένα κομμάτι κρέας στο πιάτο μου και το φέρνω στο στόμα. Τόσο απλά και τόσο καταλυτικά.
Να όμως που και στην Ευρώπη αρχίζουν πια να συζητούν σοβαρά το ψηφιακό μέλλον του βιβλίου, που είναι κιόλας παρόν. Ο πρόεδρος του «Monde interactif» Μπρυνό Πατινό παρέδωσε πριν από λίγες ημέρες στην υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας Κριστίν Αλμπανέλ την έκθεσή του για το ψηφιακό βιβλίο, που περιλαμβάνει πολλά σενάρια. Πέρα από τη δεδομένη «αποϋλοποίηση» του βιβλίου, που από χάρτινο αντικείμενο θα γίνει ένα ψηφιακό δικαίωμα, η έκθεση Πατινό περιγράφει τους κλυδωνισμούς που θα προκληθούν. Κλυδωνισμοί οικονομικού και άλλου τύπου, στον εκδοτικό χώρο, δηλαδή στον χώρο παραγωγής του βιβλίου, κλυδωνισμοί στον χώρο της διανομής, δηλαδή στον χώρο του βιβλιοπωλείου, κλυδωνισμοί στον χώρο των πνευματικών δικαιωμάτων. Θα εξαφανιστεί το έντυπο βιβλίο; «Οχι» λέει η έκθεση Πατινό. Αλλά θα περιοριστεί η σφαίρα επιρροής του, καθώς ο ανταγωνισμός του ψηφιακού θα είναι μεγάλος.
Το ψηφιακό βιβλίο προϋποθέτει βεβαίως την τελειοποίηση των readers, των ηλεκτρονικών συσκευών στις οποίες θα διαβάζουμε τα βιβλία. Παρ' όλο που η νέα γενιά των readers έχει πολύ εξελιχθεί, δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο που θα είναι απολύτως φιλική στον αναγνώστη. Επιπλέον, εξακολουθεί να παραμένει ακριβή. Νομίζω όμως ότι το πρόβλημα του ηλεκτρονικού reader είναι άλλης τάξεως. Πρέπει να μπορεί να ανταγωνιστεί το έντυπο βιβλίο στην πλαστικότητά του. Το βιβλίο το προσαρμόζεις παντού, το τσακίζεις, το διπλώνεις, το προσαρμόζεις στο σώμα σου. Θα υπάρχει ένας τέτοιος «σωματικός» reader;
Με γοητεύει η τεχνολογία, αλλά ανήκω στην κουλτούρα του έντυπου βιβλίου. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να διαβάσω ένα μυθιστόρημα, να ταξιδέψω, να ονειρευτώ, να στοχαστώ μπροστά στην οθόνη ενός ηλεκτρονικού reader όσο πλαστικός κι αν είναι αυτός. Ξαναλέω ότι η σχέση μας με το έντυπο βιβλίο είναι σωματική. Πώς θα υπερβούμε αυτή την καταγωγική σωματικότητα;
Αισθάνομαι ότι στην Ελλάδα δεν μας αρέσει να μιλάμε για την τεχνολογία. Αυτό φαίνεται από το ότι ελάχιστη απήχηση έχουν κείμενα, άρθρα κτλ. που ασχολούνται με αυτήν. Αλλά αν κλείνουμε τα μάτια δεν την εξορκίζουμε. Η τεχνολογία είναι εδώ και απειλεί τις βεβαιότητές μας. Οποιος μπορέσει...
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Το ΒΗΜΑ, 13/07/2008
Ως τώρα όλες οι ειδήσεις για το τέλος του έντυπου βιβλίου μάς έρχονταν από τις Ηνωμένες Πολιτείες. Εκεί είναι οι γκουρού της τεχνολογίας, εκεί και οι προφήτες του μέλλοντός μας. Στην Ευρώπη μέναμε πιο ψύχραιμοι, δεν συμμεριζόμασταν τις αμερικανικές προφητείες. Είχαμε λόγους γι' αυτό. Η διείσδυση του ψηφιακού βιβλίου ήταν ασήμαντη. Ακόμα και εγκυκλοπαίδειες, όπως η Μπριτάνικα που σε κάποια στιγμή μεγάλης ψηφιακής ευφορίας είχε καταργήσει τις έντυπες εκδόσεις της, επέστρεψε πάλι σ' αυτές. Η ανάγνωση του τυπωμένου χαρτιού ανήκει στις αργόσυρτες νοοτροπίες, είναι μια διανοητική αλλά ταυτόχρονα και μια σωματική πράξη κι από την άποψη αυτή δύσκολα φθείρεται στον χρόνο. Διαβάζω ένα βιβλίο όπως με το πιρούνι μου καρφώνω ένα κομμάτι κρέας στο πιάτο μου και το φέρνω στο στόμα. Τόσο απλά και τόσο καταλυτικά.
Να όμως που και στην Ευρώπη αρχίζουν πια να συζητούν σοβαρά το ψηφιακό μέλλον του βιβλίου, που είναι κιόλας παρόν. Ο πρόεδρος του «Monde interactif» Μπρυνό Πατινό παρέδωσε πριν από λίγες ημέρες στην υπουργό Πολιτισμού της Γαλλίας Κριστίν Αλμπανέλ την έκθεσή του για το ψηφιακό βιβλίο, που περιλαμβάνει πολλά σενάρια. Πέρα από τη δεδομένη «αποϋλοποίηση» του βιβλίου, που από χάρτινο αντικείμενο θα γίνει ένα ψηφιακό δικαίωμα, η έκθεση Πατινό περιγράφει τους κλυδωνισμούς που θα προκληθούν. Κλυδωνισμοί οικονομικού και άλλου τύπου, στον εκδοτικό χώρο, δηλαδή στον χώρο παραγωγής του βιβλίου, κλυδωνισμοί στον χώρο της διανομής, δηλαδή στον χώρο του βιβλιοπωλείου, κλυδωνισμοί στον χώρο των πνευματικών δικαιωμάτων. Θα εξαφανιστεί το έντυπο βιβλίο; «Οχι» λέει η έκθεση Πατινό. Αλλά θα περιοριστεί η σφαίρα επιρροής του, καθώς ο ανταγωνισμός του ψηφιακού θα είναι μεγάλος.
Το ψηφιακό βιβλίο προϋποθέτει βεβαίως την τελειοποίηση των readers, των ηλεκτρονικών συσκευών στις οποίες θα διαβάζουμε τα βιβλία. Παρ' όλο που η νέα γενιά των readers έχει πολύ εξελιχθεί, δεν έχει φτάσει ακόμη στο επίπεδο που θα είναι απολύτως φιλική στον αναγνώστη. Επιπλέον, εξακολουθεί να παραμένει ακριβή. Νομίζω όμως ότι το πρόβλημα του ηλεκτρονικού reader είναι άλλης τάξεως. Πρέπει να μπορεί να ανταγωνιστεί το έντυπο βιβλίο στην πλαστικότητά του. Το βιβλίο το προσαρμόζεις παντού, το τσακίζεις, το διπλώνεις, το προσαρμόζεις στο σώμα σου. Θα υπάρχει ένας τέτοιος «σωματικός» reader;
Με γοητεύει η τεχνολογία, αλλά ανήκω στην κουλτούρα του έντυπου βιβλίου. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να διαβάσω ένα μυθιστόρημα, να ταξιδέψω, να ονειρευτώ, να στοχαστώ μπροστά στην οθόνη ενός ηλεκτρονικού reader όσο πλαστικός κι αν είναι αυτός. Ξαναλέω ότι η σχέση μας με το έντυπο βιβλίο είναι σωματική. Πώς θα υπερβούμε αυτή την καταγωγική σωματικότητα;
Αισθάνομαι ότι στην Ελλάδα δεν μας αρέσει να μιλάμε για την τεχνολογία. Αυτό φαίνεται από το ότι ελάχιστη απήχηση έχουν κείμενα, άρθρα κτλ. που ασχολούνται με αυτήν. Αλλά αν κλείνουμε τα μάτια δεν την εξορκίζουμε. Η τεχνολογία είναι εδώ και απειλεί τις βεβαιότητές μας. Οποιος μπορέσει...
ΝΙΚΟΣ ΜΠΑΚΟΥΝΑΚΗΣ
Το ΒΗΜΑ, 13/07/2008
Pride trans toilet drama continues to unfold
Η οργανωτική επιτροπή του φεστιβάλ υπερηφάνειας του Λονδίνου, εξέφρασε την λύπη της για το γεγονός ότι ζητήθηκε από διαφυλικά άτομα που συμμετείχαν στις εκδηλώσεις της Trafalgar Square να χρησιμοποιήσουν τις τουαλέτες των ατόμων με κινητικές δυσκολίες αντί αυτές των γυναικών.
Η διαφυλική ακτιβίστρια αναφέρει στο προσωπικό μπλογκ της «Ζητήθηκε από του επίσημους οργανωτές σε μένα αλλά και σε άλλες διαφυλικές γυναίκες να χρησιμοποιήσουμε τις τουαλέτες ατόμων με αναπηρία. Λέω σ’ αυτούς λοιπόν ότι υπήρξα ευγενική μαζί τους υπέρ το δέον. Μέχρι ενός σημείου όμως. Ήταν μια από τις πιο άσχημες εμπειρίες της ζωής μου».
Απαντώντας ο Patrick Williams, προέδρος της επιτροπής του φεστιβάλ, είπε «λυπούμαστε βαθιά για το γεγονός αυτό και θα κάνουμε ότι μπορούμε προς επανόρθωση».
*************************************************************
Pride trans toilet drama continues to unfold
By Tony Grew • July 11, 2008 - 16:49
The organisers of Pride London have issued a statement about an incident during the celebrations in Trafalgar Square last Saturday.
After a trans woman was denied access to the public female toilets, an argument broke out and a steward was barged and pushed up against a wall.
Trans people have complained that they were discriminated against by stewards. Roz Kearney wrote on her blog:
"Official stewards who were running the toilets at Trafalgar Square announced that I, and any other transgender or transsexual woman, had to use the disabled toilets and was not allowed to use the regular women's toilets.
"I pointed out to the stewards that I transitioned and had surgery before they were born; I was more polite than a polite thing. No dice.
"It was one of the most wretched experiences I have had in thirty years, only made positive by the love and solidarity of my community."
Today Pride London issued the following statement:
"Regrettably for all the organisations involved in the management of this event, an incident occurred which caused great offence to members of the trans community.
"The incident took place in the public toilets within Trafalgar Square where a trans woman was denied access to the female toilets.
"As a result a number of trans community members decided to stage a demonstration within the entry area to the toilets, an argument ensued, and the steward at the toilets was barged and pushed up against a wall, and inappropriate language was used.
"An off-duty police officer, a LGBT liaison officer, who was in the area at the time, intervened at this stage.
"One of the officer's primary concerns being that some of the trans community members, having previously participated in the parade, still had their placards with them and during the growing arguments, he felt that these could inadvertently cause injury through escalating tensions and heated exchanges.
"The officer took action to reduce those immediate tensions and ascertained facts from both the steward and the trans woman involved.
"The officer's actions included attaining an apology for the trans woman, an offer to act as her witness should she wish to take the matter further, and he also provided his name and details should she wish to contact him further.
"The officer then left believing that all actions he had taken were of satisfactory outcome.
"The Metropolitan police also reviewed the CCTV footage outside the public toilets.
"Neither party wished to make a formal complaint at the time against the other party.
"It is deeply regretted that trans community members were denied access to these facilities.
"It is the firm view of both organisations (the police and Pride London) that the trans woman involved should never have been denied access to the women’s toilets, and members of the trans community should have been able to attend this event and feel supported by diverse communities who they are close to.
"The MPS and Pride London recognise the depth of hurt, and frustration felt by the trans community around this incident, and both organisations took immediate action to ascertain what had occurred."
Pride organisers held a meeting on Wednesday with the Gay Police Association, trans community representatives and Steve Allen, the borough commander for the City of Westminster.
"The meeting provided opportunity for respective findings to be shared and to discuss proposals for a united approach that would support the regaining of trust by our trans communities and further reflect our continued desire for transphobic incidents of this nature being prevented from happening again."
Commander Allen said today he was disappointed by the incident because it did not help the "fragile relationship between transgender people and the police."
He said he was clear about what happened and who played what part.
"The motivation and actions of the police officer involved were positive and he has my full support," he said.
"We expect extraordinary things from our officers and I am pleased that although off duty, he regarded it as his duty to become involved where he saw a situation developing.
"The events of the day are being addressed by the various organisations involved.
"Clearly inappropriate decisions were made and inappropriate words said. Those specifics are being or have already been addressed.
"The issue at the heart of events over the last few days is much wider.
"That issue is about the nature and quality of relationships and engagement between police and transgender people. "There is no doubt that we are at the early stages of the journey.
"The aim must be to get to a point where the relationship is sufficiently robust that it can survive the setbacks that will inevitably occur.
"The vision is getting to a position where policing services are delivered to victims, witnesses, suspects and every other member of our communities in a way that is fair, just, professional, compassionate and respectful of the particular needs of individuals.
"For members of our communities, this must be the case because that is what you have a right to expect. For the MPS this must be the case because we can only succeed if we have the trust and the confidence of the people we work for."
The police estimate that more than 825,000 people participated in Pride London this year, making it the largest gay event ever staged in the UK.
Commander Allen said:
"Last Saturday it was my privilege to take part in the Pride march at the head of the police officers and staff representing the Metropolitan Police Service.
"We were alongside colleagues from other emergency services, from the Army, the Navy and the Air Force.
"I am proud that the MPS is the uniformed service with the longest history of participation in this event since I believe it is a sign of the progress over some time now that my organisation has been making."
Πηγή : Πολύχρωμος Πλανήτης - PinkNews.Co.Uk
AIDS Activists Targeted Ahead Of China Olympics
Ο Lu Jun είναι ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων εκατομμυρίων ανθρώπων στην Κίνα που πάσχουν από hiv και ηπατίτιδα β'. Επίσης οι αρχές της χώρας του τον θεωρούν απειλή για την καλή διεξαγωγή των Ολυμπιακών αγώνων, όπως φαίνεται από το γεγονός ότι μπλοκαρίστηκε η δημοφιλής ιστοσελίδα που διατηρεί, ενώ νωρίτερα τον μήνα που μας πέρασε κρατήθηκε από την αστυνομία για τέσσερις ώρες όταν γύρισε στην Κίνα, μετά από συνέδριο για την ηπατίτιδα που είχε παρακολουθήσει στο Λος 'Aντζελες.
Ο σκοπόςτης κράτησής του, ήταν να μάθουν τί σκοπεύει να κάνει με ένα κόκκινο μπάνερ όπου προειδοποιεί τις αρχές για την εξάπλωση της ηπατίτιδας.
Όσο προχωράει ο χρόνος και οδεύουμε προς του Ολυμπιακούς Αγώνες, οι αρχές επιδίδονται σε κυνηγητό κατά όσων υποστηρίζουν τα δικαιώματα των οροθετικών και όσων έχουν ηπατίτιδα, καθώς φοβούνται πιθανές εκδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά την διάρκεια των αγώνων.
*************************************************************
AIDS Activists Targeted Ahead Of China Olympics
by The Associated Press
Posted: July 11, 2008 - 8:00 am ET
(Beijing) Lu Jun, a campaigner for the rights of millions of Chinese with hepatitis B, seems an unlikely threat to the Beijing Olympics.
But the popular Web site he runs was blocked in May. This month, police detained him for four hours when he returned to China from a hepatitis conference in Los Angeles. They wanted to know what he intended to do with a large red banner he was carrying that urged the government to provide support to people with hepatitis B.
"Everyone believes it's because of the Olympics," Lu said.
As Beijing enters the final stretch before the August 8-24 Olympics, the government is trying to shut out anyone it believes might mar an event meant to showcase China as a modern nation. AIDS activists have been followed by police and beggars rounded up.
This week, petitioners in from the provinces to request the government's intervention in local squabbles were being rounded up by police, plainclothes officers or hired thugs, who sometimes packed them into waiting vans to be sent back home.
"Now I can't stay in hotels. I have to live on the streets because if I ever register my name the police will kick me out," said Wang Lijun, 37, nervously clutching copies of his complaint letters amid 40 or so petitioners Wednesday.
Wang has traveled countless times to Beijing, trying to recoup unpaid pension benefits for his father, a World War II and Korean War veteran later labeled a political criminal. But in recent months, Wang said, officials in his home in barren Shanxi province and in Beijing have twice told him not to travel to the capital because of the Olympics.
Beijing began tightening its already strong squeeze on political activists more than a year ago, and since then has targeted others regarded as potential troublemakers. In January, Beijing Communist Party Secretary Liu Qi, who also heads the Olympic organizing committee, was quoted in state media as saying beggars and vagrants would be cleared away for the games.
Sporadic violence involving Muslim separatists in China's far west and a widespread uprising by Tibetans against Chinese rule in early March have heightened Beijing's fears of disruptions.
But targeting Chinese who have never openly challenged the party underscores the lengths the government is going to make sure no protests disrupt an Olympics it hopes will boost its domestic and international legitimacy.
Lu, the hepatitis B activist, has campaigned for awareness about the disease, which infects the liver and is endemic in China, with an estimated 120 million sufferers. They often face discrimination and are sometimes denied jobs, even though it cannot be transmitted by casual contact. His Web site has become a lively forum attracting 300,000 members and often airing critical statements.
"This Web site deals with lots of discrimination and people criticize the government. These are negative things and they don't want to lose face during the Olympics," said Lu.
The growing police pressure on some activists is driving some to leave Beijing during the games, while others have been explicitly told to do so.
"Many people are keeping their heads down," said Sara Davis, executive director of Asia Catalyst, a New York-based group that works with activists in Asia on human rights, the environment and social justice.
Wan Yanhai, an outspoken, pioneering AIDS activist, plans to leave Beijing in August. He said authorities have put dozens of AIDS activists under house arrest or surveillance. Since late May, he has been repeatedly followed by police cars, sometimes 24 hours a day.
"This year people have already become very careful and not many people are organizing large activities," he said.
Two Web sites for people with AIDS were temporarily shut down in March and electronic bulletin boards for sites dealing with HIV and AIDS have also been closed down, activists said.
This past week, Dechen Pemba, an ethnic Tibetan who holds a British passport, said she was detained by police as she was leaving her Beijing apartment. They searched her apartment, then took her to the airport in a convoy of three black cars and put her on a flight to London.
Pemba had a valid Chinese work visa, but she said police told her she had broken the laws of the country, though they did not specify which ones.
Pemba is a friend of many Tibetans in Beijing, including Woeser, an author who like many Tibetans goes by one name. She has written critically of China's rule in Tibet and was recently under police surveillance.
Pemba once worked for the lobbying group International Campaign for Tibet in Berlin, but said she had stayed away from political activities in China.
Chinese Foreign Ministry spokesman Liu Jianchao said Thursday that Pemba was involved in separatist activities and was a part of the Tibetan Youth Congress, an exile group Beijing accuses of being a terrorist organization. Pemba denied the allegations, calling them "completely baseless and fabricated."
"I think they're very nervous on anything to do with Tibet," she said.
Official worries are also making life difficult for Tibetans, Muslims from the far West and other minority ethnic groups, who are finding it difficult to get hotel rooms.
Zhang Shihe, a blogger who has written extensively about the lives of migrant workers in Beijing, said that since March, local police have told neighborhood residents' committees near the Olympic venues not to provide accommodation to people from Tibet, Inner Mongolia and the Central Asian border province of Xinjiang.
"The whole thing shows that the government is very immature," he said. "It is not people-oriented, and it's harming the public."
©365Gay.com 2008
Πηγή : Πολύχρωμος Πλανήτης - 365Gay.com
Παρασκευή 11 Ιουλίου 2008
Τρανς-φοβική επίθεση έξω από άσυλο για λοατ άτομα
Ένας ιερέας που προσπάθησε να σώσει μια 21χρονη διαφυλική γυναίκα από τέσσερις νεαρούς που την κτυπούσαν και της επιτίθεντο φραστικά δεν κατάφερε τελικά να σώσει ούτε τον εαυτό του από την μανία των νεαρών, έξω από άσυλο για ομοφυλόφιλους και διαφυλικούς άντρες και γυναίκες.
Οι νεαροί κτυπούσαν ορμητικά την Alessandra - Michelle Carver, της πετούσαν σκουπίδια και την περιέλουσαν με τρανσφυλοφοβικά επίθετα έξω από το άσυλο Carmen's Place στην Αστόρια της Νέας Υόρκης, όταν ο ιερέας Louis Braxton προσπάθησε να την βοηθήσει και να τους απομακρύνει.
"Ένας απ' αυτούς με κτύπησε με έναν σκουπιδοτενεκέ", είπε η Carver στην Daily News και στη συνέχεια και οι τρεις φίλοι του τον μιμήθηκαν.
Ο Braxton ο οποίος εργάζεται εθελοντικά στο άσυλο, κατάφερε τελικά να τρομάξει τους νεαρούς και έτσι έδωσε την ευκαιρία στην Carver να το σκάσει, όμως σε ελάχιστα λεπτά οι νεαροί επέστρεψαν με μεταλλικά κοντάρια, σιδηρογροθιές και άλλα αντικείμενα και κτύπησαν τον Braxton.
«Ο ιερέας προσπάθησε να τους ηρεμήσει, ένας όμως απ' αυτούς τον κτύπησε στο πίσω μέρος του κεφαλιού με έναν σκουπιδοτενεκέ» είπε η Carver. «Έπεσε κάτω και εκείνοι εξακολουθούσαν να τον κτυπούν».
Η Carver συμπλήρωσε ότι είχε απομακρυνθεί όταν οι νεαροί επιτέθηκαν στον ιερέα, ενώ δύο ακόμη άτομα που παρακολουθούσαν το συμβάν κτυπήθηκαν και τραυματίστηκαν.
Οι νεαροί (δύο 17χρονοι, ένας 16χρονος και ένας 15χρονος) προσπάθησαν να εξαφανιστούν, η αστυνομία όμως τους συνέλαβε και τους απήγγηλε κατηγορίες για σύσταση συμμορίας, συμμετοχή σε επίθεση μίσους, οπλοκατοχή και οπλοχρησία.
Μπορείτε να διαβάσετε περισσότερα για το άσυλο Carmen's Place πιέζοντας εδώ.
Επίσης δείτε σχετικό βίντεο 8:52 λεπτών
παρακάτω.
Carmen's Place 4
Πηγές : New York Daily News - 365Gay.Com
Μαρσέλ Προυστ
«Κάθε αναγνώστης, ουσιαστικά, βρίσκει τον εαυτό του (σε ένα βιβλίο). Η δουλειά του συγγραφέα δεν είναι τίποτε περισσότερο από ένα είδος οπτικού μέσου, το οποίο κάνει εφικτό στον αναγνώστη να διακρίνει αυτό που, χωρίς το συγκεκριμένο βιβλίο, πιθανόν δεν θα είχε ποτέ δει από μόνος του».
Ο Μαρσέλ Προυστ γεννήθηκε στις 10 Ιουλίου 1871 στο Οτέιγ, προάστιο του Παρισιού. Ο πατέρας του, Αντριέν, ήταν ένας ιδιαιτέρως γνωστός γιατρός και η μητέρα του, Ζαν Βέιλ, κόρη εύπορου εβραίου χρηματιστή. Παρά το γεγονός ότι ήταν φιλάσθενος από τη γέννησή του και υπέφερε από χρόνιο άσθμα, το 1889, τελειώνοντας το λύκειο, υπηρέτησε για έναν χρόνο τη στρατιωτική του θητεία. Στη συνέχεια αποφασίζει να συνεχίσει τις σπουδές του στη Νομική Σχολή του περίφημου Ecole de Sciences Politiques της Σορβόννης, κάνοντας παράλληλα το ντεμπούτο του στα σαλόνια της υψηλής κοινωνίας του Παρισιού όπου, εξαιτίας της ευγλωττίας και της οικονομικής του επιφάνειας, γίνεται σύντομα δημοφιλέστατος. Μία από τις πολυάριθμες γνωριμίες του, φίλη και του Ανατόλ Φρανς, τους γνωρίζει. Με την παρότρυνση του Φρανς, το 1896 ο Προυστ εκδίδει το πρώτο του έργο «Τέρψεις και ημέραι», μια συλλογή από σύντομες ιστορίες, ποιήματα και δοκίμια, η οποία όμως δεν θα γνωρίσει ιδιαίτερη επιτυχία.
Ως εκείνη τη στιγμή η μόνη συγγραφική απόπειρά του ήταν ένα μυθιστόρημα που ξεκίνησε να γράφει το 1895 και το εγκατέλειψε, μισοτελειωμένο, το 1899. Ο προάγγελος, ουσιαστικά, του αριστουργήματός του «Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο», καθώς περιείχε πολλά από τα θέματα που θα πραγματευόταν εκεί αργότερα, εκδόθηκε τελικώς το 1952 με τον τίτλο «Ζαν Σαντέιγ». Απογοητευμένος από την αποτυχία της ολοκλήρωσης του δεύτερου βιβλίου του, αφιερώνεται στη συνέχεια για κάποια χρόνια στη μετάφραση και στον σχολιασμό των έργων του άγγλου ιστορικού τέχνης Τζον Ράσκιν. Δημοσιεύει μάλιστα ένα σημαντικό αριθμό σχετικών άρθρων.
Κατά τη διάρκεια της γνωστής υπόθεσης Ντρέιφους, από το 1896 ως το 1906, υπήρξε θερμός υποστηρικτής της πλευράς του γαλλοεβραίου λοχαγού του στρατού, πράγμα είχε αντίκτυπο στην κοινωνική του ζωή, κυρίως εξαιτίας του έντονου αντισημιτισμού στις τάξεις της γαλλικής κοινωνίας. Ο θάνατος της μητέρας του, το 1905, κλόνισε ακόμη περισσότερο τόσο τη σωματική υγεία του, οδηγώντας τον σε εγκλεισμό σε σανατόριο, όσο και την αντίστοιχη ψυχική, καθώς ήδη έπασχε από έντονες νευρώσεις κυρίως εξαιτίας των απεγνωσμένων προσπαθειών του να κρατήσει κρυφές τις ομοφυλοφιλικές προτιμήσεις του. Ο Προυστ απομονώθηκε σταδιακώς από τον έξω κόσμο ζώντας σχεδόν σαν ερημίτης σε ένα ηχομονωμένο διαμέρισμα, αφοσιωμένος αποκλειστικά στο γράψιμο και στην ενδοσκόπηση. Από το 1910 περνούσε το μεγαλύτερο μέρος του χρόνου του μέσα στην κρεβατοκάμαρα, κοιμώμενος κατά τη διάρκεια της ημέρας και γράφοντας ακατάπαυστα τη νύχτα. Το 1913 εκδίδει το πρώτο μέρος του «Αναζητώντας το χαμένο χρόνο» με τίτλο «Από τη μεριά του Σουάν», το οποίο περνάει σχεδόν απαρατήρητο. Δεν θα συμβεί όμως το ίδιο και με το δεύτερο μέρος, «Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών», που θα εκδοθεί με καθυστέρηση λόγω του Α´ Παγκοσμίου Πολέμου το 1919. Με αυτό ο Προυστ θα κερδίσει το βραβείο Goncourt και την παγκόσμια αναγνώριση και καταξίωση. Στο σύνολό του το μνημειώδες αυτό ημιαυτοβιογραφικό μυθιστόρημα είναι περισσότερο ένας εσωτερικός μονόλογος παρά μια ιστορία. Ασυνάρτητο αλλά ζωντανό, με ευφυέστατες μεταφορές και εξαιρετικά σχήματα λόγου, το έργο είναι πλούσιο σε ψυχολογικές, φιλοσοφικές και κοινωνιολογικές έννοιες.
Τα τρία τελευταία χρόνια της ζωής του, ο Προυστ συνέχισε να δουλεύει για την ολοκλήρωση του μυθιστορήματος, εκδίδοντας τα έργα: «Η μεριά του Γκερμάντ Α' μέρος» (1920), «Η μεριά του Γκερμάντ Β' μέρος», «Σόδομα και Γόμορρα Α' μέρος» (1921) και «Σόδομα και Γόμορρα Β' μέρος» (1922).
Ο Μαρσέλ Προυστ πέθανε στις 18 Νοεμβρίου 1922 από πνευμονία.
Πηγή: Το Βήμα, του Θύμιου Βούλγαρη, 1.9.02
Ποιος ήταν ο άνθρωπος που έβγαλε από τη ζωή του ένα μυθιστόρημα 3.000 σελίδων και ισχυριζόταν κατόπιν τούτων ότι έδινε ελάχιστη προσοχή στο εγώ του; Είχε μάλλον περιπετειώδη βίο, και ας έμεινε γνωστός αμέσως μετά τον θάνατό του, το 1922, ως ο δημιουργός του εσωτερικού μονολόγου. Το όνομά του ταυτίστηκε με το αυτοβιογραφικό, πεντάτομο, ανολοκλήρωτο, αλληγορικό Αναζητώντας τον Χαμένο Χρόνο - πολύ εκτενές και για να γίνει αντιληπτό, ακόμη και μετά την ολοκλήρωση της ελληνικής μετάφρασής του, που είχε αφήσει ημιτελή ο Παύλος Ζάννας, σε πέντε τόμους πάλι, στις εκδόσεις της Εστίας - αλλά ο ίδιος παραμένει εδώ και χρόνια ο μεγάλος άγνωστος. Ο Πιέτρο Τσιτάτι καλύπτει αυτό το τελευταίο κενό: ξεκινάει από τα αληθινά περιστατικά και καταλήγει στη λογοτεχνική μετουσίωσή τους.
Μια νεανική εμπειρία στις πρώτες κιόλας σελίδες του βιβλίου συμπυκνώνει την ποιητική του Προυστ: κοιτάζοντας τη γραμμή του ορίζοντα από το παράθυρο του τρένου, του φάνηκε ότι «Δεν ήταν χαμένος μέσα στο σύμπαν, αλλά το σύμπαν είχε χαθεί μες στην απέραντη ψυχή του, "και θα διασκέδαζε να το πετούσε περιφρονητικά σε μια γωνιά της"». Ενα τέτοιο παιδί, γιος του δόκτορα Αντριάν Προυστ και της πλούσιας εβραίας κληρονόμου, γεννημένος έναν χρόνο μετά τον γάμο τους το 1870, μπορούσε κατ' αρχάς να «μεθύσει» με τον εαυτό του και με τη φύση. Επειτα, «του φαινόταν ότι αγαπούσε όλους τους άντρες, όλες τις γυναίκες, όλα τα πράγματα, όλα τα δέντρα, όλα τα λουλούδια: τα αγκάλιαζε, τα έσφιγγε πάνω στην καρδιά του». Την εποχή που πήγαινε στις τελευταίες τάξεις του Λυκείου Κοντορσέ, στη Μονμάρτρη πια, το ενδιαφέρον του έμοιαζε να εστιάζεται αλλού: «Ηδη από παιδί, οι σεξουαλικές κλίσεις του Προυστ ήταν σαφείς: αν και φημισμένες εταίρες ή ασήμαντες πόρνες τον δέχτηκαν στο κρεβάτι τους, το πάθος του τον οδηγούσε όλο και πιο βαθιά στο βασίλειο των Σοδόμων, που του φάνταζε όχι σαν ένας τόπος καταραμένος απ' τον Θεό, αλλά σαν ένας παράδεισος γεμάτος γητειές».
Ο Τσιτάτι τώρα διατρέχει επιστολές που έγραψε το φθινόπωρο του 1888, σε ηλικία 17 ετών: «Ηταν ερωτευμένος με τον Ζακ Μπιζέ, ή νόμιζε ότι ήταν. Κατόπιν ερωτεύτηκε τον Ντανιέλ Αλεβί. Μπορεί και να ήταν ερωτευμένος με όλους τους φίλους του. Και τους έγραφε μιλώντας τους γι' αυτόν τον έρωτα, πασχίζοντας να τους φλερτάρει, τον έναν μετά τον άλλον, κοιτώντας και παραμονεύοντάς τους και κοιτώντας και παραμονεύοντας τον εαυτό του μέσα από τα μάτια τους».
Κατά τον ίδιο τρόπο, μάλλον, παρατηρούσε και τον έρωτα των ανδρών προς τις γυναίκες. Πολλά πράγματα ήταν για αυτόν δοκιμές με το πρόσχημα της κοροϊδίας: «Μετά τη στρατιωτική του θητεία στην Ορλεάνη, παρακολούθησε χωρίς καμία διάθεση τη Νομική Σχολή, υποκρίθηκε τον υπάλληλο στη Βιβλιοθήκη Μαζαρέν (...) Η παλαιότερη εικόνα του χρονολογείται στα 1890, την εποχή που υπηρετούσε τη στρατιωτική του θητεία. Οταν τις Κυριακές επέστρεφε στο Παρίσι, τον έβρισκε κανείς πάντα στο σαλόνι της μαντάμ Αρμάν ντε Καγιαβέ, της φίλης τού Ανατόλ Φρανς. Χωμένος μες στη στολή του, με το κεφάλι γερμένο προς τα πίσω, ξαπλωμένος σε μια βαθιά πολυθρόνα, τα τεράστια μαξιλάρια της οποίας έκαναν να μοιάζει παράλογη η πολεμική στολή». Αλλά και αργότερα, ο παραλογισμός δεν μετριάστηκε: «Στο σαλόνι της μαντάμ Στράους τον ξαναβρίσκουμε να σκύβει πάνω από την πλάτη μιας χρυσωμένης πολυθρόνας, στην οποία καθόταν η οικοδέσποινα... Καθόταν σ' ένα πουφ και μιλούσε, μιλούσε, όλο κολακείες, έξυπνα ευφυολογήματα, απύθμενες ευγένειες...». Να ήταν στη νιότη του τόσο επιπόλαιος και ματαιόδοξος; 'Η κάτι άλλο αναζητούσε;
Ερωτευμένη γαζέλα
Η ερμηνεία του Τσιτάτι είναι ότι ο νεαρός Προυστ πίστευε στους θεούς. «Οπως επαναλάμβανε συνέχεια, οι θεοί διέσχιζαν τον κόσμο μεταμφιεσμένοι». Εκανε και λάθη βέβαια. Ανάμεσα σ' αυτούς τους κρυμμένους στα σαλόνια θεούς ήταν και ο Ρομπέρ ντε Μοντεσκιού- Φεζανσάκ, ο «πρίγκιπας των συζητητών», που αποδείχθηκε τελικά μέγιστος απατεώνας. Αλλά «όταν γνώρισε τον Μοντεσκιού, ο Προυστ ήταν ακόμη η τρεμάμενη ερωτευμένη γαζέλα που γνωρίζουμε από το πορτρέτο του Μπλανς... Τον φλέρταρε όπως φλερτάρει κανείς μια κυρία κάποια χρόνια μεγαλύτερη... Στη συνέχεια, όπως είναι λογικό, προσέτρεχε στο θρησκευτικό λεξιλόγιο. Τον εξυμνούσε σαν κυρίαρχο των ουρανών και της γης...».
Η δεύτερη θεότητα που ανακάλυψε ο Προυστ ήταν η Λόρα ντε Σαντ, σύζυγος του κόμη ντε Σεβινιέ, η οποία δεχόταν τους φίλους της καθημερινά, από τις δύο ως τις τέσσερις το απόγευμα, μονάχα άντρες. Εντεκα χρόνια μεγαλύτερη από τον Προυστ. Η τρίτη μεταμφιεσμένη θεότητα ήταν η Αννα ντε Νοάιγ, λίγα χρόνια νεότερή του, «μια μεθυσμένη Βάκχη». «Ούτε στον Μοντεσκιού ο Προυστ δεν έστειλε γράμματα τόσο ξέχειλα από τρέλα, γεμάτα χαρά, ευτυχία και σχεδόν οργασμό, όπως εκείνα που έστειλε στην Αννα ντε Νοάιγ». Αλλά ο Προυστ έβρισκε σ' αυτήν «τη διεύρυνση, τη μέθη, τη διάχυση του εγώ, χάρη στα οποία το σύμπαν γινόταν ένας μικρός πλανήτης περιστρεφόμενος γύρω απ' την καρδιά». Ουσιαστικά προετοίμαζε για χρόνια τα ποιητικά του συνθέματα, καθώς «μια αργόσυρτη εργασία, το Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, επωαζόταν μέσα του σαν παιδί, δίχως εκείνος να το συνειδητοποιεί».
Η φθορά του πάθους Ηταν μόνο με έναν από τους πρώτους φίλους του, τον Ρεϊνάλντο Αν, μουσικό και τραγουδιστή, που θα γνώριζε «μια περίοδο γαλήνιας εκστατικής ευτυχίας, τέτοια που ποτέ άλλοτε δεν επρόκειτο να γνωρίσει». Και ήταν αυτή η σχέση που τον έφερε αντιμέτωπο για πρώτη φορά με τη φθορά του έρωτα στον χρόνο, με τον χωρισμό και τη μοναξιά. Αλλά του έκανε γνωστό και το συναίσθημα της ζήλιας. Ο Ρεϊνάλντο Αν θα γινόταν αναγκαστικά ο Διόσκουρός του, ένας φίλος ως τα βαθιά γεράματα, παρ' ότι «η ερωτική φιλία που ένιωθε για τον Αν είχε έναν τραγικό χαρακτήρα: ήταν μια ολοκληρωτική αφοσίωση, του σώματος και της ψυχής... "Αν ήξερα ότι δολοφόνησε κάποιον", έγραφε το 1908 σ' έναν φίλο, "θα έκρυβα το πτώμα στο δωμάτιό μου για να φανεί ότι ο ένοχος είμαι εγώ"».
Ενας τέτοιος γιος, βέβαια, «ήταν όλα εκείνα που αρνούνταν η μητέρα του: το άχθος του κακού, η ενοχή, η έμφαση, η υπερβολή, η τραγωδία, η αποκάλυψη του εγώ, ο Μποντλέρ, ο Μπαλζάκ, ο Ντοστογιέφσκι». Αλλά εκείνος, στο Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο, «εκθείαζε όχι μόνο τη μητέρα και τη γιαγιά του, αλλά και κείνο που αυτές εκπροσωπούσαν: δεν λάτρευε τίποτε με πιο βαθύ οίκτο». Αφότου πέθανε η μαντάμ Προυστ, θα την κρατούσε ζωντανή στο βιβλίο του.
Ο κυρίαρχος της ποικιλίας
Ηταν αρχές του 1908, όταν ξεκίνησε η πυρετώδης συγγραφική δραστηριότητα που περιελάμβανε κυρίως παρωδίες συγκεκριμένων κειμένων, αυτοπαρωδίες - για να περάσει μόλις στα 45 του στο Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο. «Οι αναμνήσεις, οι πάσης φύσεως αναμνήσεις που κατοικούσαν μέσα στο μυαλό του άυπνου πρωταγωνιστή σωριάζονταν, πολλαπλασιάζονταν, έγιναν μια μάζα, γέμισαν το εύθραυστο αρχικό φλας μπακ, μέχρι το σημείο απ' όπου δεν ήταν πια δυνατόν να γυρίσει πίσω...». Είχε γίνει πια «ο κυρίαρχος της ποικιλίας και της περιπλάνησης».
Στο τέλος της ζωής του, ήταν «ένας άνθρωπος που τα απαρνήθηκε όλα» αφού ο ίδιος έγραφε για τον εαυτό του ότι «το μεγάλο του χάρισμα ήταν να υποφέρει». Ο πόνος άλλωστε ήταν μέρος της ύπαρξής του: παιδί ακόμη, είχε αφεθεί να κάνει 110 καυτηριασμούς για να γιατρευτεί από το αλλεργικό άσθμα, το οποίο από τα 1895 ήταν πάγια κατάσταση. Και όμως, ποτέ δεν έπαψε να αναζητά την ευτυχία. Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ανέπτυξε ερωτική εμμονή προς την πριγκίπισσα Ελένη Σούτσου, από μια ελληνορουμανική οικογένεια, ένοικο του ξενοδοχείου Ριτζ το ίδιο διάστημα που διέμενε εκεί και ο Προυστ. Τη λάτρεψε σαν μια Αθηνά Παλλάδα, αλλά εκείνη έφυγε χωρίς να ανταποκριθεί. Το τελευταίο γράμμα του αποχαιρετισμού, που της έγραψε το 1918, το «έκλαψε»: «Διαβάστε το δάκρυ προς δάκρυ, αν σας ικανοποιεί το γεγονός ότι αγαπηθήκατε».
Πηγή: Το Βήμα, της Μαίρης Παπαγιανίδου, 22.10.06
Βιβλιογραφία στα Ελληνικά
- Proust, Marcel. Ποιήματα / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Ελένη Κόλλια • επιμέλεια Ελένη Κόλλια. - 1η έκδ. - Αθήνα : Ηριδανός, 2008.
- Proust, Marcel. Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο : Από τη μεριά του Σουάν / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Παύλος Α. Ζάννας • επιμέλεια Παναγιώτης Πούλος. - Αθήνα : Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη, 2007.
- Proust, Marcel. Ο αδιάφορος και άλλα κείμενα των νεανικών χρόνων / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Βάσω Νικολοπούλου , Νίκη Ντουζέ. - 1η έκδ. - Αθήνα : Κασταλία, 2006.
- Proust, Marcel. Ημέρες ανάγνωσης : Δύο ομότιτλα κείμενα / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Μήνα Πατεράκη - Γαρέφη. - Αθήνα : Ίνδικτος, 2004.
- Proust, Marcel. Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο : Η φυλακισμένη / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Π. Α. Ζάννας , Παναγιώτης Πούλος. - Αθήνα : Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2004.
- Proust, Marcel. Αναζητώντας το χαμένο χρόνο : Ο ξανακερδισμένος χρόνος / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Παντελής Ανδρικόπουλος , Δημήτρης Δημουλάς. - 2η έκδ. - Αθήνα : Διώνη, 2003.
- Proust, Marcel. Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο : Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών / Μαρσέλ Προυστ • επιμέλεια Παναγιώτης Πούλος • μετάφραση Παύλος Α. Ζάννας. - Αθήνα : Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2002.
- Proust, Marcel. Ηδονές και μέρες / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Βαρβάρα Νουνοπούλου. - 1η έκδ. - Αθήνα : Ηριδανός, 2002.
- Proust, Marcel. Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο : Σόδομα και Γόμορρα / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Παύλος Α. Ζάννας • επιμέλεια Παναγιώτης Πούλος. - 1η έκδ. - Αθήνα : Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2001.
- Proust, Marcel. Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο : Από τη μεριά του Σουάν / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Παύλος Α. Ζάννας • επιμέλεια Παναγιώτης Πούλος. - Αθήνα : Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 2001.
- Proust, Marcel. Το τέλος της ζήλειας : Και άλλα τέσσερα κείμενα από τον τόμο "Τέρψεις και ημέραι" / Marcel Proust • μετάφραση Νάσος Δετζώρτζης. - 3η έκδ. - Αθήνα : Άγρα, 2001.
- Proust, Marcel. Ζαν Σαντέιγ : Αποσπάσματα / Marcel Proust • επιμέλεια Λητώ Ιωακειμίδου • μετάφραση Λητώ Ιωακειμίδου • επιμέλεια σειράς Δημήτρης Αλεξάκης. - Αθήνα : Γαβριηλίδης, 2000.
- Proust, Marcel. Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο : Η μεριά του Γκερμάντ / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Παύλος Ζάννας • επιμέλεια Παναγιώτης Πούλος. - Αθήνα : Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, 1999.
- Proust, Marcel. Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο : Στον ίσκιο των ανθισμένων κοριτσιών / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Παύλος Ζάννας • επιμέλεια Παναγιώτης Πούλος. - Αθήνα : Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών
- Proust, Marcel. Ο αδιάφορος / Marcel Proust • μετάφραση Στέφανος Κουμανούδης , Σωτήρης Κακίσης. - Αθήνα : Ερατώ, 1994.
- Proust, Marcel. Μετά την εξαφάνιση της Αλμπερτίν / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Έλλης Αγγέλου , Γιάννη Αγγέλου. - Αθήνα : Ζαχαρόπουλος Σ. Ι., 1987.
- Proust, Marcel. Διαβάζοντας: μέρες ανάγνωσης : Με μια εισαγωγή, ένα επίμετρο και σημειώσεις / Μαρσέλ Προυστ • μετάφραση Πέτρος Παπαδόπουλος , Κώστας Τσιταράκης • επιμέλεια Πέτρος Παπαδόπουλος , Κώστας Τσιταράκης. - 1η έκδ. - Αθήνα : Βιβλιοπωλείον της Εστίας, 1985.
- Citati, Pietro. Το πληγωμένο περιστέρι : Ο Μαρσέλ Προύστ και η "Αναζήτηση" / Πιέτρο Τσιτάτι • μετάφραση Δημήτρης Αρβανιτάκης • επιμέλεια σειράς Τάκης Θεοδωρόπουλος. - 1η έκδ. - Αθήνα : Ωκεανίδα
- Ζέρβας, Αντώνης. Μαρσέλ Προυστ : Η νεκρώσιμη ιεροτελεστία της Βέρμας: Μια διπλή ερμηνεία / Αντώνη Ζέρβα. - 1η έκδ. - Αθήνα : Ίνδικτος, 2000.
- Painter, George D. Μαρσέλ Προυστ : Μια βιογραφία / George D. Painter • μετάφραση Τερέζα Βεκιαρέλλη , Νάση Βακιαρέλλη. - Αθήνα : Χατζηνικολή, 1992.
- Shattuck, Roger. Μαρσέλ Προυστ / Ρότζερ Σάττακ • μετάφραση Αλέξανδρος Ίσαρης , Γιώργος Αστέρης • επιμέλεια Αλέξανδρος Ίσαρης. - Αθήνα : Ηριδανός, 1981.
Πηγή: Biblionet.Gr
Straight Pride ;
Κι όμως κάτι τέτοιο προγραμματίζεται να γίνει στην Νέα Υόρκη τον επόμενο μήνα με σκοπό όπως αναφέρεται «ως μια ευκαιρία προς τους ετεροφυλόφιλους να συγκεντρωθούν και "υπερήφανα" να διατρανώσουν την σεξουαλικότητά τους και να γιορτάσουν στους ρυθμούς της μουσικής ρέγγε την ανάγκη για οικογένεια και ενότητα».
Το Straight Pride υποστηρίζεται με βασικό σπόνσορα την εταιρεία μουσικής TCOOO που επικεντρώνει στην μουσική ρέγγε.
Στην υπόθεση παρενέβη ο βρετανός γκέι ακτιβιστής Peter Tatchell (φωτο) ο οποίος υποστηρίζει ότι πίσω απ' αυτό το πρωτότυπο πράιντ βρίσκεται η ομοφυλοφοβική ατζέντα που αποδεδειγμένα υποστηρίζεται από μουσικούς της ρέγγε. Παράλληλα, σημειώνει ότι οι Ηνωμένες Πολιτείες είναι μια ελεύθερη χώρα, συνεπώς μπορούν να υποστηρίξουν τις όποιες απόψεις τους, όμως σημειώνει ότι η συγκεκριμένη εταιρεία υποστηρίζει καλλιτέχνες οι οποίοι υποκινούν εκδηλώσεις μίσους και βίας κατά του λοατ πληθυσμού.
Πηγή : Πολύχρωμος Πλανήτης - PinkNews.Co.Uk
Οι ομοφυλόφιλοι στην Βόρεια Κύπρο ζητούν την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης
Οι ομοφυλόφιλοι στην Βόρεια Κύπρο ζητούν την υποστήριξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης ώστε να γίνουν μεταρρυθμίσεις. Συγκεκριμένα η ομάδα Initiative Against Homophobia της Βορείου Κύπρου ζητά την κατάργηση των άρθρων 171, 172, και 173, τα οποία σύμφωνα με την ομάδα, υπάρχουν από την εποχή που η Κύπρος ήταν υπό βρετανική κατοχή και διατηρούν τις διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό.
Η ομάδα επιπλέον διατηρεί ιστοσελίδα στα αγγλικά ώστε να κάνει γνωστό παγκοσμίως το πρόβλημα την οποία μπορείτε να δείτε πιέζοντας
εδώ.
Τα μέλη της Initiative Against Homophobia παρουσίασαν ψήφισμα που ζητούν τα παραπάνω ζητώντας αλλαγές, στον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου της Βορείου Κύπρου, Fatma Ekenoglu.
Πηγή : Πολύχρωμος Πλανήτης - PinkNews.Co.Uk
Ανδρόγυνος ο Φαραώ Ακενατών
Ο Ακενατών δεν ήταν ο πλέον ανδροπρεπής Φαραώ, αποφαίνονται τώρα οι επιστήμονες, παρότι απέκτησε πέντε-έξι παιδιά.
Μάλιστα εξαιτίας κάποιας σοβαρής ορμονικής διαταραχής ήταν έως και ερμαφρόδιτος.
Γιατρός του Πανεπιστημίου του Γέιλ ανέλυσε απεικονίσεις του Φαραώ Ακενατών για την ετήσια σύνοδο στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου του Μέριλαντ σχετικά με τους θανάτους ιστορικών προσώπων.
Σύμφωνα με τα ευρήματα του δρος Ιρβιν Μπρέιβμαν, το ανδρόγυνο στιλ του Ακενατών οφειλόταν σε μια γενετική μετάλλαξη εξαιτίας της οποίας υπερίσχυαν οι θηλυκές ορμόνες στο σώμα του.
Ταυτόχρονα το ακραία ωοειδές σχήμα του κεφαλιού του οφείλετο σε μια δυσμορφία εξαιτίας της σύντηξης των οστών της κεφαλής σε πολύ νεαρή ηλικία.
Ο Φαραώ Ακενατών «είχε ανδρόγυνη εμφάνιση. Ηταν θηλυπρεπής, με ανοιχτή περιφέρεια και στήθος, αλλά ήταν άνδρας, ήταν γόνιμος και απέκτησε έξι κόρες», αποφαίνεται ο Μπρέιβμαν, που χρησιμοποίησε για την έρευνά του αγάλματα και γλυπτά του Ακενατών.
Ο εν λόγω Φαραώ έμεινε στην ιστορία για την εισαγωγή του μονοθεϊσμού στην αρχαία Αίγυπτο και βασίλεψε στα μέσα του 1300 π.Χ. Ηταν παντρεμένος με τη Νεφερτίτη και ο Τουταγχαμών ήταν γιος του ή ετεροθαλής αδελφός του.
Πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/05/2008
Τετάρτη 9 Ιουλίου 2008
Τρανσέξουαλ με φωτοστέφανο
Τα ράσα σίγουρα δεν κάνουν τον παπά, ειδικά όταν κάτω από τα ράσα ενός Αγίου κρύβεται μια γυναίκα. Κανονική, όχι αποκριάτικη! Και αν νομίζετε ότι πρόκειται για υπερβολή ή ιεροσυλία, διαβάστε τους Βίους Αγιών και τα ξαναλέμε.
Δύσκολο να το πιστέψει κανείς, αλλά σκαλίζοντας την ιστορία άλλων εποχών συνειδητοποιεί ότι δεν ζούμε στην πιο φιλελεύθερη, χαλαρή και φωτισμένη εποχή όσον αφορά τη φυλετική ταυτότητα, τις κατηγορίες των φύλων, τους κοινωνικούς ρόλους.
Αν πάμε 15-16 αιώνες πίσω, τα πράγματα γίνονται πολύ ενδιαφέροντα. Τους πρώτους χριστιανικούς αιώνες μερικές γυναίκες όχι μόνον πέρασαν το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους ντυμένες και συμπεριφερόμενες ως άντρες, αλλά δοξάστηκαν από την Εκκλησία και «έλαβον στέφανον δόξης λαμπρόν»: το φωτοστέφανο της αγιοσύνης!
Αυτές οι ασυνήθιστες άγιες είχαν σχεδόν όλες ένα κοινό χαρακτηριστικό: μεταμφιέστηκαν σε άντρες για να μονάσουν γιατί είχαν δυσκολίες με τον κοινωνικό τους περίγυρο: είτε γιατί η οικογένειά τους ήθελε να τις παντρέψει παρά την θέληση των ίδιων (Αγία Ευφροσύνη, Αγία Απολλιναρία/Δωρόθεος), είτε γιατί κάποιος τις πίεζε να συνάψουν ερωτικές σχέσεις (ο Ιουστινιανός την Αγία Αναστασία την Πατρικία, να σε θέλει ο αυτοκράτορας και εσύ να κλωτσάς τη τύχη σου), άλλες γιατί ήθελαν να κρυφτούν από παλιούς τους «πελάτες» (Αγία Πελαγία/Πελάγιος, πρώην πόρνη). Υπάρχουν βέβαια και μερικές που ντύθηκαν άντρες χωρίς κανέναν προφανή λόγο (Αγία ¶ννα/Ευφημιανός, Αγία Ματρώνα/Βαβύλας, Αγία Θεοδώρα/Θεόδωρος Αλεξανδρείας). Δήλωναν ευνούχοι και ξεμπέρδευαν από τις άβολες ερωτήσεις για την ψιλή φωνή και το αγένειο πρόσωπο. Οι υπόλοιποι μοναχοί το κατάπιναν αμάσητο και με τη βοήθεια της Θείας Χάριτος που θόλωνε τα νερά και τα μυαλά τους, όλα πήγαιναν ρολόι.
¶λλες εποχές, άλλα ήθη. Μπορείτε να φανταστείτε τον μακαρίτη τον Χριστόδουλο (αυτόν με το περιβόητο "κουσούρι") ή τον νυν Πειραιώς Σεραφείμ (οι γκέι "ψυχασθενείς και ανισόρροποι") να είναι γυναίκες μεταμφιεσμένες σε άντρες; Όχι βέβαια!
Μήπως μπορείτε να φανταστείτε τους ανωτέρω ιεράρχες να γονατίζουν και να σταυροκοπιούνται μπροστά σε τρανς αγίες; Πάλι όχι βέβαια! Κι όμως, οι Βίοι Αγίων όμως, γραμμένοι σχεδόν χίλια πεντακόσια χρόνια πριν, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες: οι τρανς αγίες υπήρξαν, ήταν πραγματικότητα και θαυματούργησαν – τουλάχιστον για όσους πιστεύουν στην ιερή παράδοση.
Εδώ όμως αρχίζει το μπέρδεμα: το Λευιτικό, ένα από τα βιβλία της Παλαιάς Διαθήκης καταδικάζει απερίφραστα την παρενδυσία (να φοράει κανείς ρούχα του άλλου φύλου). Σε αυτό βασίζονται οι παπάδες και απαγορεύουν στις πιστές να φορούν παντελόνια στην εκκλησία και βάσει αυτού καταδικάζουν την ομοφυλοφιλία. (Το ίδιο πολύ σοβαρό βιβλίο απαγορεύει να τρώμε γαρίδες, καλαμάρια, στρείδια, επιτρέπει τους βιασμούς, την δουλεία κ.ά., αλλά ας μην το αναλύσουμε τώρα αυτό).
Βίοι Αγίων από τη μία, Λευιτικό από την άλλη. Ιδεολογική σύγκρουση; Ούτε κατά διάνοια. Όταν την συμφέρει, η Εκκλησία διαβάζει τα ιερά της βιβλία επιλεκτικά, τα μεταφράζει όπως της αρέσει, κάνει τα στραβά μάτια και τα βολεύει μια χαρά. Αυτό έκανε και με τις τρανς αγίες.
«Το έκαναν για να αφιερωθούν στον Θεό», ισχυρίζεται. Να αφιερωθούν στον Θεό παραβαίνοντας μια σημαντική απαγόρευση που ο ίδιος είχε θέσει; Ακόμη πιο παράξενο είναι ότι την παρέβαιναν επί δεκαετίες κατ’ εξακολούθησιν, καθώς υπήρχαν αμέτρητα γυναικεία μοναστήρια στα οποία θα μπορούσαν να είχαν μονάσει χωρίς προβλήματα και χωρίς να κοροϊδεύουν κανέναν.
«Το έκαναν για να σώσουν τη ζωή τους» ξαναλέει η Εκκλησία. Να σωθούν από ποιον; Δεδομένου ότι ο μοναχισμός αναπτύχθηκε μετά τη νομιμοποίηση του χριστιανισμού (313 μ.Χ. διάταγμα Μεδιολάνων) οι ειδωλολάτρες δεν απειλούσαν την ζωή κανενός. Αντιθέτως βρίσκονταν αυτοί υπό τρομερό διωγμό.
«Το έκαναν κάτω από πίεση». Ενδεχομένως στην αρχή, αλλά αυτές έμειναν ντυμένες άντρες σε όλη τους τη ζωή. Πόση πίεση πια;
Το κωμικοτραγικό είναι ότι μερικές τρανς αγίες είχαν ζηλευτή εξέλιξη και έγιναν «ηγούμενοι» στα μοναστήρια τους εν αγνοία φυσικά των μοναχών οι οποίοι ανακάλυψαν, σκανδαλισμένοι μπορούμε να υποθέσουμε, την πραγματική τους ταυτότητα μόνον μετά θάνατον. Μπορεί να φανταστεί κανείς την σκηνή όπου ο «ηγούμενος» εξομολογούσε υποχρεωτικά τους μοναχούς για τα αμαρτήματα της σάρκας; Ή τη σκηνή του σαβανώματος του νεκρού «ηγούμενου»; Αλλά από τότε η καριέρα απαιτούσε θυσίες. Η Εκκλησία εκτίμησε το ότι οι μοναχές αυτές παρά το γυναικείο σώμα (κουσούρι) είχαν «ψυχές ανδρών» (προτέρημα) και τους έδωσε τον επίζηλο τίτλο της αγίας. Το Όσκαρ πρώτου γυναικείου ρόλου δεν είχε εφευρεθεί ακόμη, διαφορετικά θα το είχαν πάρει και αυτό με μεγάλη επιτυχία.
Για να ξέρετε πότε να γιορτάσετε ευφρόσυνα την αγαπημένη σας τρανς αγία, επισυνάπτουμε έναν πλήρη κατάλογο από το εορτολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Διαλέγοντας από αυτόν το καλλιτεχνικό σας ψευδώνυμο εξασφαλίζετε την αμέριστη ευλογία της αντίστοιχης αγίας.
Αγ. Αναστασία η Πατρικία Κων/πόλεως
10 Μαρτίου
Αγ. 'Aννα / Ευφημιανός Κων/πόλεως
29 Οκτωβρίου
Αγ. Απολλιναρία / Δωρόθεος
6 Ιανουαρίου
Αγ. Αθανασία Αντιοχείας
9 Οκτωβρίου
Αγ. Ευγενία / Ευγένιος Αλεξανδρείας
24 Δεκεμβρίου
Αγ. Ευφροσύνη / Σμάραγδος
25 Σεπτεμβρίου
Αγ. Μαρίνα εκ Σικελίας
20 Ιουλίου
Αγ. Μαρίνα / Μαρίνος Αντιοχείας
17 Ιουλίου
Αγ. Μαρία / Μαρίνος Αλεξανδρείας
12 Φεβρουαρίου
Αγ. Ματρώνα / Βαβύλας Πέργης
9 Νοεμβρίου
Αγ. Πελαγία / Πελάγιος
8 Οκτωβρίου
Αγ. Θεοδώρα / Θεόδωρος Αλεξανδρείας
11 Σεπτεμβρίου
Αγ. Θέκλα εξ Ικονίου
24 Σεπτεμβρίου
Σημείωση
Προφανώς, η χρήση σύγχρονων όρων όπως τρανσέξουαλ για να αναφερθούμε σε μια παλαιότερη ιστορική εποχή είναι αναχρονιστική, καθώς περιγράφουν διαφορετικές κοινωνικές και ανθρωπολογικές πραγματικότητες. Τηρουμένων των αναλογιών, ωστόσο, μπορούν να γίνουν σημαντικοί παραλληλισμοί.
Βιβλιογραφία
Anson, J., "The Female Transvestite in Early Monasticism: the Origin and Development of a Motif", Viator 5 (1974), 1-32
Authors’ Collective: Holy women of Byzantium. Ten Saint’s lives in English translation, editor Alice Mary Talbot, Dumbarton Oaks Research Library and Collection, Washington D.C. 1996
Bennasser, Khalifa Abubakr: Gender and Sanctity in Early Byzantine Monasticism: A Study of the Phenomenon of Female Ascetics in Male Monastic Habit with a Translation of the Life of St. Matrona, [Rutgers Ph.D Dissertation 1984; UMI 8424085]
Delcourt, Marie: "Le complexe de Diane dans l'hagiographie chretienne", Revue de l'Histoire des Religions 153 (January-March 1958), 1-33
Davis, Stephen J.:
Crossed Texts, Crossed Sex: Intertextuality and Gender in Early Christian Legends of Holy Women Disguised as Men, Journal of Early Christian Studies - Volume 10, Number 1, Spring 2002, pp. 1-36
Patlagean, Evelyne: "L'histoire de la femme deguise en moine et l'evolution de la saintete feminine a Byzance", Studi Medievali ser. 3 17 (1976), 597-625, repr. in Structure sociale, famille, chretiente a Byzance IVe-XIe siecle, (London: Variorum, 1981), XI
Comstock, David: Gay Theology Without Apology, (Cleveland, OH: The Pilgrim Press: 1993
Ιστοσελίδες
Μέγας Συναξαριστής
Catholic Encyclopaedia
Holy Trinity Orthodox Russian Church Calendar
Calendar of Lesbian, Gay, Bisexual, and Transgender Saints
του Νίκου Μελά
Πηγή : 10%
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)