Παρασκευή 16 Σεπτεμβρίου 2011

Κάνοντας το ταξίδι της μετάβασης με την υποστήριξη της οικογένειας.


United States Flag Ηνωμένες Πολιτείες:

Ο 15χρονος Νάθαν, γεννήθηκε ως Ναταλί, έχει όμως ήδη αποκτήσει την φρικτή εμπειρία της βίας.

«Στην πέμπτη τάξη, έπεσε θύμα κακοποίησης στο σχολείο», λέει η μητέρα του Τάμυ, «από μία ομάδα αγοριών που δεν ήταν σίγουρα αν πρόκειται για αγόρι ή κορίτσι. Και αποφάσισαν ότι θα έπρεπε να τον κλωτσοκοπήσουν στα γεννητικά όργανα για να το διαπιστώσουν».
«Μετά το δημοτικό σχολείο, στο γυμνάσιο, με θεωρούσουν 'αλλόκοτο' παιδί, διαφορετικό», λέει ο Νάθαν. Και ήταν διαφορετικός ο Νάθαν - ειδικά από τα άλλα κορίτσια. «Αυτές ήθελαν να παίζουν με τις κούκλες τους και να κάνουν άλλα κοριτσίστικα πράγματα. Εγώ από πολύ μικρή ηλικία, ήμουν απόλυτα σίγουρος για τον εαυτό μου ότι ήμουν αγόρι», λέει.

Τα πράγματα αγρίεψαν τόσο στο σχολείο του, που οι γονείς του αποφάσισαν ότι θα ήταν καλύτερα να παρακολουθεί τα μαθήματά του ονλάιν. Αυτό όμως του δημιούργησε την αίσθηση της αποξένωσης. Ο ίδιος παραπονιέται ότι δεν έχει φίλους στην ηλικία του, πια.

«Είναι σκληρό. Θέλω να μπορώ να βγαίνω έξω με κόσμο, καταλαβαίνεις, να κάνω τα συνηθισμένα πράγματα που κάνει οποιοσδήποτε έφηβος. Νοιώθω ότι δεν έχω κανέναν να μιλήσω», λέει.

Ο Νάθαν, παράλληλα, κάνει ότι μπορεί για να δείχνει όσο πιο αρρενωπός γίνεται. Ωστόσο έχει πια περάσει στην εφηβεία και το στήθος που μεγαλώνει του υπενθυμίζει με δυσάρεστο τρόπο ότι γεννήθηκε κορίτσι. Το επιδένει με τρεις σειρές επιδέσμους. «Θέλω να φύγει το στήθος μου. Δεν τα θέλω. Δεν τα ήθελα ποτέ», λέει, ενώ παίρνει φαρμακευτική αγωγή για την αναστολή των εμμήνων του. Εναποθέτει τις ελπίδες του στην χρήση τοστεστερόνης. Πιστεύει ότι με την χρήση των αντρικών ορμονών, θα έχει το αντρικό σώμα που θα ταιριάζει με αυτό που νοιώθει. Ο γιατρός του λέει ότι με τις ορμόνες θα διακοπεί η ωορρηξία, μειώνοντας έτσι τα οιστρογόνα στο σώμα του. Θα αυξηθεί επιπλέον η τριχοφυΐα του, η φωνή του θα γίνει πιο τραχιά, το στήθος θα μικρύνει και οι μύες του θα μεγαλώσουν.

Ο Νάθαν ανήκει σε μία από τις πρώτες γενιές διεμφυλικών παιδιών που παίρνουν ορμόνες από τόσο νεαρή ηλικία με σκοπό την μετάβαση στο άλλο φύλο. Η θεραπεία σε αυτήν την ηλικία είναι αμφιλεγόμενη, αφού τα αποτελέσματα θα είναι μη αντιστρεπτά.

Οι γονείς του Νάθαν, πάντα κοντά του, του απευθύνονται με αντωνυμίες του φύλου που ο ίδιος επιθυμεί. Ο Νάθαν και οι γονείς του έκαναν ένα βήμα παραπέρα: κατέθεσαν δικαστικό αίτημα για να αλλάξει το όνομά του. Αυτή ήταν μία από τις πιο σπουδαίες στιγμές στην οικογένεια.

¨Όταν ο Νάθαν και οι γονείς του επέστρεψαν, στην πίσω αυλή του σπιτιού στήθηκε μεγάλο γλέντι! Χαμόγελα, φίλοι και ένα κέηκ στο οποίο ήταν με ζάχαρη γραμμένο: "Είναι αγόρι".

Η Τάμυ μας είπε ότι αναρωτιόταν πως θα μοιραζόταν τα νέα με την υπόλοιπη οικογένειά της και τους φίλους. Ήταν σαν μια νέα αναγγελία γέννησης!

«Απλά τους είπα: βοηθήστε μας, αποδεχτείτε, καλωσορίστε και αγαπήστε τον γιό μας... Από αυτή τη μέρα και μετά δεν είναι πλέον 'αυτή'».

Έτσι, η Τάσα, αδερφή του Νάθαν, έχει πλέον έναν αδερφό: «Υποστηρίζω για τον Νάθαν αυτό που θέλει να είναι και ότι επιθυμεί για να μπορέσει να προχωρήσει. Θέλω να ξέρει ότι είμαι εδώ δίπλα του. Δεν πρόκειται να πάψω να τον αγαπώ γι' αυτό που θέλει», λέει δακρύζοντας.

Ωστόσο, υπάρχουν πολλοί που πιστεύουν ότι η μετάβαση σ' αυτήν την τόσο νεαρή ηλικία, ιατρικά αλλά και κοινωνικά, δεν είναι ενδεδειγμένη. Ο Νάθαν όμως λέει: «Δεν μετάνιωσα ποτέ... και δε νομίζω ότι ποτέ θα γίνει αυτό. Θέλω να είμαι αγόρι, δεν μπορώ να είμαι κορίτσι».

Μέσα σε χρονικό διάστημα έξη μηνών, ο Νάθαν έχει τα πρώτα αποτελέσματα της χρήσης τοστεστερόνης και ξέρει ότι για να τα διατηρήσει θα πρέπει να κάνει χρήση ορμονών για την υπόλοιπη ζωή του.

Παρά το οικονομικό βάρος, οι γονείς του λένε ότι θα τον υποστηρίξουν πλήρως καλύπτοντας μετά από έναν χρόνο και την μαστεκτομή. Ο ίδιος επιθυμεί αφότου ενηλικιωθεί, να ολοκληρώσει την διαδικασία μετάβασης αφαιρώντας τα γυναικεία αναπαραγωγικά του όργανα: «Θα τα 'πετούσα' και σήμερα αν μπορούσα», λέει.

Παρ' όλα αυτά λέει, ότι τελικά δεν του είναι απαραίτητο το αντρικό μόριο ώστε να νοιώσει άντρας. Το ίδιο λέει και η Τάμυ. «Πιστεύω ότι όλα είναι στο κεφάλι μας... Δεν πιστεύω ότι το φύλο καθορίζεται από τα γεννητικά όργανα», λέει.

Για να μπορέσει να καταπολεμήσει την απομόνωση που νοιώθει, οι γονείς του τον πήγαν στην Ουάσιγκτον όπου γινόταν η Gender Odyssey, ένα συνέδριο για τις οικογένειες με διεμφυλικά παιδιά.

«Έχω ήδη κάνει κάποιους φίλους», είπε ο Νάθαν αφότου επέστρεψε. Και παρ' όλο που οι εμπειρίες του ήταν επίπονες μας λέει ότι: «Δε θα άλλαζα τίποτε από το 'ταξίδι' μου».

«Είχα κολλήσει στο γεγονός, ότι δεν θα μπορούσα ποτέ να είμαι βιολογικά άντρας. Και ανακάλυψα ότι, ξέρεις κάτι; Είμαι εγώ. Είτε είμαι τρανς είτε όχι, εξακολουθώ να είμαι εγώ», συμπληρώνει.



Μετάφραση - Επιμέλεια για το transs.gr : * Αφροδίτη Παπαγεωργίου

*Η Αφροδίτη Παπαγεωργίου είναι τρανς γυναίκα, ζει και εργάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο transs.gr μεταφράζει εθελοντικά, ειδήσεις και άρθρα, στηρίζοντας τον αγώνα της τρανς κοινότητας

Πηγή:© Transs.gr με πληροφορίες από: ABC News.

Δεν υπάρχουν σχόλια: