Μετάφραση για το transs.gr
* Πάρβη Πάλμου
Στο σχολείο μας είπαν ότι τα αγόρια συλλαμβάνονται όταν τα εμβρυϊκά κύτταρα περιέχουν ένα χρωμόσωμα Χ και ένα χρωμόσωμα Υ και τα κορίτσια όταν τα κύτταρα έχουν δύο Χ χρωμοσώματα. "Οποιεσδήποτε ερωτήσεις;" ο δάσκαλος θα ρωτούσε. Δεν υπήρχε καμία, γιατί αυτό ακουγόταν απλό. Αλλά δεν είναι.
Δεκάδες γονίδια, ένζυμα και ορμόνες διαμορφώνουν το φύλο μας. Κάθε έμβρυο έχει το δυναμικό να αναπτυχθεί μεταξύ της μιας από τις δύο πρωτογενείς γραμμές -αρσενικό ή θηλυκό - και τα γονίδια, τα ένζυμα και οι ορμόνες βαθμιαία το οδηγούν σε μία από τις δυο γραμμές. Αλλά μερικές φορές κάποιο συγκεκριμένο γονίδιο αναστέλλεται ή ένα ένζυμο καθίσταται απείθαρχο και ένα έμβρυο που είχε αρχίσει να αναπτύσσεται σε μια συγκεκριμένη πορεία αλλάζει ξαφνικά γραμμή και συνεχίζει να αναπτύσσεται στην άλλη.
Αυτή είναι η προέλευση της μεσοφυλικότητας - μια κατάσταση στην οποία το σώμα εμφανίζει και τα δύο αρσενικά και θηλυκά χαρακτηριστικά. Δεν είναι τόσο σπάνια: Ένα σε κάθε 4.000 άτομα είναι μεσοφυλικό. Και υπάρχουν πολυάριθμοι λόγοι γι΄ αυτό - σχεδόν τόσοι όσα και τα στάδια που υπάρχουν στις βιοχημικές πορείες που επηρεάζουν το φύλο μας.
Πριν από λίγες εβδομάδες, το νοσοκομείο Ichilov του Τελ Αβίβ φιλοξένησε την πρώτη συγκέντρωση ενός μη κερδοσκοπικού οργανισμού για τους ανθρώπους με το πιο κοινό είδος μεσοφυλίας: συγγενής υπερπλασία των επινεφριδίων (CAH).
“Το ζήτημα αγόρι ή κορίτσι, άντρας ή γυναίκα είναι ένα από τα πιο βασικά ερωτήματα στην κοινωνία μας, ίσως και σε όλες τις ανθρώπινες κοινωνίες”, λέει η Καθ. Naomi Weintrob, διευθύντρια της παιδιατρικής ενδοκρινολογίας και της μονάδας Μεταβολικής νόσου του Νοσοκομείου Παίδων Dana-Dwek, η οποία οργάνωσε το συνέδριο. “Η απάντηση, από την άλλη πλευρά, δεν είναι ασήμαντη, επειδή μπορεί να εξεταστεί σε διάφορα επίπεδα. Μπορείτε να αντιμετωπίσετε το γενετικό επίπεδο, το οποίο καθορίζεται από τα φυλετικά χρωμοσώματα: Ένας άνδρας είναι κάποιος που έχει XY, και μια γυναίκα έχει ΧΧ. Μπορείτε να μιλήσετε για το φύλο των εσωτερικών αναπαραγωγικών οργάνων, εάν είναι όρχεις ή ωοθήκες. Μπορείτε να δείτε το εξωτερικό επίπεδο των σεξουαλικών οργάνων- το πέος ή τον κόλπο - και πόσες τρίχες καλύπτουν το σώμα. Επιπλέον, υπάρχει επίσης η ταυτότητα του φύλου, το ψυχολογικό επίπεδο: αν το άτομο αισθάνεται άνδρας ή γυναίκα.”
Σε γενικές γραμμές, όλα τα επίπεδα είναι συμβατά: Η ΧΥ γενετική κατασκευή πηγαίνει με όρχεις, ένα αρσενικό σεξουαλικό όργανο, τρίχες στο σώμα και αρσενική συνείδηση: XX πηγαίνει με ωοθήκες, ένα θηλυκό σεξουαλικό όργανο και θηλυκή ταυτότητα.
Ωστόσο, σε περιπτώσεις μεσοφυλικότητας υπάρχουν αντιφάσεις. Για παράδειγμα, η CAH. Αυτή είναι η συνηθέστερη κατάσταση μεσοφυλικότητας και προκαλείται από πλεόνασμα της ανδρικής ορμόνης, τεστοστερόνη. Κανονικά, αυτή η ορμόνη εκκρίνεται από τους όρχεις που αναπτύσσονται κανονικά μόνο μεταξύ των αγοριών. Μεταξύ των ατόμων με CAH, ωστόσο, μια μεγάλη ποσότητα της τεστοστερόνης εκκρίνεται από τα επινεφρίδια, τα οποία βρίσκονται πάνω από τα νεφρά. Αυτός ο αδένας είναι υπεύθυνος, μεταξύ άλλων, για την έκκριση της αδρεναλίνης.
Για τα αγόρια που είναι ΧΥ, η εξέλιξη αυτή δεν επηρεάζει όσον αφορά την σεξουαλική ανάπτυξη τους. Τα ΧΧ κορίτσια, ωστόσο, ξαφνικά πλημμύρισαν από την ανδρική ορμόνη που ενθαρρύνει την εξέλιξη του ανδρικού σεξουαλικού οργάνου επί πρόσθετα με το θηλυκό αναπαραγωγικό όργανο. Στην εφηβεία ενθαρρύνει την ανάπτυξη των τριχών του σώματος και την ανάπτυξη των μυών.
Ένα μωρό με CAH μπορεί να έχει χρωμοσώματα ΧΧ, μια μήτρα και ωοθήκες (μέχρι στιγμής θηλυκό), αλλά επειδή μία μεγάλη ποσότητα της τεστοστερόνης είναι παρούσα στο αίμα, υπάρχει επίσης ένα αρσενικό σεξουαλικό όργανο και τρίχες στο σώμα. Έτσι φαίνεται εσωτερικά μια γυναίκα, αλλά στο εξωτερικό, ένας άνδρας.
“Οι γονείς τέτοιων μωρών βιώνουν έντονη δυσφορία," εξηγεί η Weintrob. "Η γενετική αλλαγή που προκαλεί το φαινόμενο αυτό επηρεάζει επίσης τα αλατούχα επίπεδα στο σώμα και άλλες βιοχημικές λειτουργίες και απαιτεί άμεση θεραπεία, αλλά αυτός δεν είναι ο λόγος που οι γονείς εισέρχονται σε μια τέτοια κατάσταση άγχους. Η ασάφεια του βιολογικού φύλου είναι μια δύσκολη εμπειρία. Επομένως, μια γέννηση intersex σήμερα θεωρείται μια ιατρική κατάσταση έκτακτης ανάγκης που απαιτεί επείγουσες λύσεις.”
"Η υπόθεση πάνω στην όποια εργαζόμαστε," προσθέτει η Weintrob, “είναι ότι για τα intersex άτομα και τις οικογένειές τους - όπως και για όλα τα ανθρώπινα όντα - ένας σαφής ορισμός των δύο φύλων είναι μια βασική ανάγκη. Το πρώτο ερώτημα που ένας νέος γονέας καλείται να απαντήσει είναι αν το παιδί είναι αγόρι ή κορίτσι. Αυτό είναι το πρώτο από μια σειρά των στερεοτυπικών επιλογών, όπως επιλέγοντας ένα όνομα ή αγοράζοντας ρούχα και παιχνίδια που θεωρούνται κατάλληλα για το κάθε φύλο. Είναι σημαντικό να γίνει διάγνωση του φύλου με ακρίβεια αλλά το συντομότερο δυνατόν, διότι από τη στιγμή που οι γονείς ενημερώνουν το περιβάλλον τους για το φύλο των νεογέννητων, είναι συνήθως απρόθυμοι να το αλλάξουν αυτό - και τότε θα μπορούσε να υπάρξει μια κατάσταση όπου να ανατεθεί στο μωρό λάθος φύλο."
Τι είναι “λάθος βιολογικό φύλο”; Πώς είναι δυνατόν να γνωρίζουμε ποιο είναι το σωστό βιολογικό φύλο;
“Αύτη πραγματικά δεν είναι μια απλή ερώτηση. Κάθε περίπτωση αξιολογείται βάσει της κατανόησης ότι η σεξουαλική ταυτότητα ενός ατόμου προέρχεται από ένα συνδυασμό του γενετικού, ορμονικού προφίλ και του περιβάλλοντος στο οποίο αυτός ή αυτή μεγαλώνει. Γενικά, θεωρούμε ότι σε όλες τις καταστάσεις intersex, υπάρχει ένα εξαιρετικά πολύπλοκο σύστημα μεταβλητών που καθορίζουν το φύλο που θα πρέπει να ανατεθεί στο μωρό. Στο παρελθόν θα λαμβάναμε υπόψη κυρίως τη χειρουργική δυνατότητα , τις πιθανότητες να μπορούν να έχουν παιδιά στο μέλλον και την πιθανότητα να έχουν μια ικανοποιητική σεξουαλική ζωή με το φύλο που τους ανατέθηκε.
"Σήμερα, το αποφασιστικό στοιχείο είναι το τι θα ήθελε να είναι όταν αυτός ή αυτή μεγαλώσει, ποια ταυτότητα του φύλου θα ήθελε να έχει: αρσενικό ή θηλυκό. Για το σκοπό αυτό βασιζόμαστε σε μεγάλες μακροπρόθεσμες μελέτες που γίνονται σε όλο τον κόσμο, οι οποίες εξετάζουν τη σχέση μεταξύ των διάφορων καταστάσεων μεσοφυλικότητας και την υποκειμενική ταυτότητα φύλου. Με αυτόν τον τρόπο γνωρίζουμε, σε ένα πολύ υψηλό βαθμό πιθανότητας, τι θα ήθελε ένα συγκεκριμένο νεογέννητο να είναι στο μέλλον. Προσπαθούμε να κάνουμε ότι είναι δυνατόν με τη βοήθεια της ιατρικής θεραπείας."
Συνήθεις μεταλλάξεις
Η μεσοφυλικότητα είναι το αποτέλεσμα πολύ συνηθισμένων γενετικών μεταλλάξεων – συχνά μικρές - ακριβώς όπως αυτές που προκαλούν διαβήτη, ευαισθησία στη γλουτένη και κόκκινα μαλλιά. Όλα είναι σχετικά σπάνια φαινόμενα. Και όμως, ενώ οι άνθρωποι είναι εντελώς ανεκτικοί προς ένα πρόσωπο που έχει μια αλλεργία ή ευαισθησία στο γάλα, αισθάνονται δυσφορία όταν ακούνε για κάποιον που έχει μια μήτρα, αλλά και ένα αρσενικό σεξουαλικό όργανο. Αυτό είναι ένα πρωτόγονο είδος δυσπιστίας, όπου η προέλευση της είναι εξελικτική, κάτι που είναι έξω από τα συνηθισμένα και διαφορετικό; Ή ίσως είναι ένα πολιτιστικό θέμα, μια πνευματική ακαμψία που διαμορφώνεται από συνήθεια και από την κοινωνία;
Στην αρχαία Ελλάδα, η ομοφυλοφιλία ήταν ένα συνηθισμένο φαινόμενο. Αργότερα αυτό θεωρήθηκε άσεμνο και σήμερα είναι αποδεκτό και πάλι. Το άγνωστο είναι αυτό που αποτρέπει τους ανθρώπους, το ασυνήθιστο είναι αυτό που προκαλεί επιφυλάξεις. Πλέον οι άνθρωποι ταξινομούνται σε αγόρια ή κορίτσια και είναι εύκολο να πράξουν ανάλογα με το φύλο τους. Όπως είπε ο Claude Levi-Strauss, ο νους δεν μπορεί να συλλάβει τον κόσμο, εκτός αν τον συλλάβει ως διχοτόμηση. Αλλά ο κόσμος δεν είναι μια διχοτομία: Δεν είναι μόνο μαύρο ή άσπρο, καλό ή κακό, άνδρας ή γυναίκα.
Στη δεκαετία του 1970, έγινε δεκτό ότι αυτό που καθορίζει κατά κύριο λόγο την ταυτότητα του φύλου - τι μας κάνει να αισθανόμαστε, να σκεφτόμαστε και να συμπεριφερόμαστε σαν κορίτσια ή αγόρια - είναι η εκπαίδευση και το περιβάλλον που μεγαλώνουμε. Συνήγορος για τη θεωρία αυτή ήταν ένας Αμερικανός ψυχολόγος το όνομα John Money. Για να επιβεβαιώσει τις υποθέσεις του, έκανε ένα σοκαριστικό πείραμα σε ένα αγόρι με το όνομα Bruce.
Στην ηλικία των 6 μηνών ο Bruce και ο δίδυμος αδερφός του έπασχε από ιατρικά προβλήματα, που απαιτούσαν διαδικασία περιτομής. Δυστυχώς για τον Bruce, το πέος του υπέστη σοβαρές ζημιές και έπρεπε να αφαιρεθεί. Ακολουθώντας τις συμβουλές του Money, αποφασίστηκε να αφαιρεθούν οι όρχεις, ώστε να μεγαλώσουν το Bruce ως κορίτσι.
Ο Money παρακολουθούσε τη Brenda, όπως μετονομάστηκε ο Bruce και ανέφερε ότι φορούσε φορέματα, έπαιζε με κούκλες και συμπεριφερόταν σαν ένα κορίτσι με κάθε τρόπο, ενώ ο δίδυμος αδελφός της (που έγινε αμέσως η ιδανική περίπτωση ελέγχου) φορούσε παντελόνι, έπαιζε με τα αυτοκίνητα και λειτουργούσε σαν ένα αγόρι. Διέταξε τους γονείς να μην πουν το οτιδήποτε στα παιδιά για το τι συνέβη και άρχισε να δημοσιεύει άρθρα για την ευτυχή ζωή της Brenda.
Το περιοδικό Time προώθησε το επιτυχές πείραμα, το οποίο απέδειξε ότι φύλο είναι θέμα παιδείας και στη συνέχεια υποστήριξε την επικρατούσα άποψη ότι τα intersex παιδιά θα πρέπει να κάνουν επέμβαση το συντομότερο δυνατόν για να μπορέσουν να ζήσουν μια φυσιολογική ζωή. Αλλά η πραγματικότητα ήταν διαφορετική. Σαν παιδί, η Brenda προσπάθησε να σχίσει τα φορέματά της και επαναστάτησε κατά των μακριών μαλλιών της. Στην εφηβεία, όταν έμαθε για το πείραμα, αποφάσισε να υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση για την αποκατάσταση της σεξουαλικής αλλαγής. Η Brenda επέστρεψε πίσω στο να ζει ως αγόρι, με το όνομα Δαβίδ, αλλά προφανώς ήταν πολύ αργά: Αυτοκτόνησε στην ηλικία των 38.
"Σήμερα είναι σαφές ότι τα βιολογικά δεδομένα έχουν καθοριστική επίδραση στην ταυτότητα του φύλου, "λέει ο Weintrob." Ως εκ τούτου, όταν προσπαθούμε να προβλέψουμε τη μελλοντική ταυτότητα των μεσοφυλικών, θα μελετήσουμε αυτούς τους ανθρώπους προσεκτικά. Συνήθως προτείνουμε για τα μωρά που είναι CAH με χρωμοσώματα ΧΧ να ανατραφούν ως κορίτσια, σύμφωνα με τα χρωμοσώματα και τα εσωτερικά αναπαραγωγικά όργανα (μήτρα και ωοθήκες), παρά το γεγονός ότι έχουν ένα ανδρικό σεξουαλικό όργανο. Αυτό τους δίνει την ευκαιρία να γεννήσουν στο μέλλον, γιατί ως άνδρες, δεν θα είναι σε θέση να γεννήσουν, διότι δεν υπάρχει αναπαραγωγικό σύστημα που να κατασκευάζει σπερματοζωάρια.
“Για να μπορέσουν να ζήσουν ως γυναίκες, κάνουμε επέμβαση και μετατρέπουμε το αρσενικό όργανο σε θηλυκό. Σε αντίθεση με το παρελθόν, οι δεξιότητες σήμερα είναι εξαιρετικές και η διατήρηση της ευαισθησίας του νεύρου στην περιοχή επιτρέπει τη σεξουαλική ικανοποίηση. Με τη βοήθεια των ορμονικών θεραπειών, έχουμε περιορισμό της παραγωγής της περίσσειας ανδρικής ορμόνης και έτσι αποτρέπει το σώμα από το να καλύπτεται με μαλλιά."
Και η ψυχή; Είναι σύμφωνη;
"Μελέτες που έχουν γίνει σε όλο τον κόσμο δείχνουν ότι το κάνει. Η πλειοψηφία των κοριτσιών που υποβλήθηκαν σε χειρουργική επέμβαση και ανατράφηκαν ως κορίτσια έχουν θηλυκή ταυτότητα φύλου. "
Εκ πρώτης όψεως αυτό δεν αποτελεί έκπληξη, δεδομένου ότι γενετικά μιλώντας, είναι γυναίκες. Ωστόσο, μελέτες που εξέτασαν το φύλο συμπεριφοριστικά - ρόλος των δύο φύλων - διαπίστωσε ότι είναι “αρσενικά”. Καθώς τα παιδιά, τείνουν να είναι πιο επιθετικά και να παίζουν με αυτοκινητάκια περισσότερο από ότι με κούκλες. Ως ενήλικες, τείνουν να επιλέγουν "ανδρικά" επαγγέλματα (ορίζονται τα επαγγέλματα στα οποία λιγότερο από το 25 τοις εκατό των ατόμων που απασχολούνται με αυτά είναι γυναίκες), όπως οδηγοί φορτηγών, στρατιώτες και μηχανικοί. Πολλές από τις γυναίκες αυτές επίσης έλκονται από γυναίκες - εάν όχι στην πράξη, τότε τουλάχιστον σε σεξουαλικές φαντασιώσεις.
Είναι πιθανόν ότι η έκθεση στην ανδρική ορμόνη κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής περιόδου επηρεάζει επίσης τον εγκέφαλο και όχι μόνο τα σεξουαλικά όργανα;
Ο Καθ. Zvi Naor, από το τμήμα βιοχημείας στο Πανεπιστήμιο του Τελ Αβίβ, έτσι ισχυρίζεται. Ως επιστήμονας που μελετά τους μηχανισμούς και τις ορμόνες του φύλου στον εγκέφαλο, παρουσιάζοντας άφθονα στοιχεία από τη συμπεριφορά των ζώων, που μπορούν να ρίξουν φως στο τι συμβαίνει στους ανθρώπους.
Naor: “Αμέσως μετά τη γέννηση ενός αρσενικού, το σώμα του είναι πλημμυρισμένο από ένα κύμα ανδρικής ορμόνης, της τεστοστερόνης. Όταν η ορμόνη φθάνει στον εγκέφαλο, προκαλεί αυτό που λέμε “αρρενοποίηση του εγκεφάλου”. Ο εγκέφαλος γίνεται αρρενωπός. Οι νευρικές οδοί οργανώνουν και δημιουργούν μοναδικά κέντρα που εμπλέκονται, για παράδειγμα, με τη σεξουαλική προτίμηση, την επιθετικότητα, την χωροταξική ικανότητα και στρατηγικές που καθοδηγούν την ερωτοτροπία. Τέτοια αλλαγή δεν συμβαίνει φυσικά στο θηλυκό."
Ο καθηγητής εξηγεί ένα πείραμα που πραγματοποιήθηκε σε ποντίκια: "Ένα ζευγάρι αρουραίοι έχουν απλή και τυπική σεξουαλική συμπεριφορά: το θηλυκό δημιουργεί μια καμπύλη με την πλάτη του, ενώ τα αρσενικά κάνουν μια μοναδική κίνηση αναρρίχησης. Χωρίς αυτές τις κινήσεις δεν μπορεί να υπάρξει καμία γονιμοποίηση, και αυτά συμβαίνουν σε μια συγκεκριμένη ημέρα του έμμηνου κύκλου και σε μία συγκεκριμένη χρονική στιγμή, κοντά στην ωορρηξία.
"Παίρνετε αρουραίους που έχουν μόλις γεννηθεί και τους απαλλάσσετε από τα όργανα που εκκρίνουν ορμόνες του φύλου: Από το αρσενικό την αφαίρεση των όρχεων και από το θηλυκό τις ωοθήκες. Τώρα, τους δίνετε ορμόνες του αντίθετου φύλου: στα αρσενικά δίνετε οιστρογόνα και τεστοστερόνη στα θηλυκά. Δύο μήνες αργότερα, μια αντιστροφή των ρόλων παρατηρείται. Το αρσενικό κάνει την καμπύλη και το θηλυκό κάνει την κίνηση αναρρίχησης. Με άλλα λόγια, οι ορμόνες του φύλου διαμορφώνουν τον εγκέφαλο και κατά συνέπεια, τη σεξουαλική συμπεριφορά των αρουραίων."
Ωδικά πτηνά και μέλισσες
Μια παρόμοια διαδικασία συμβαίνει στα ωδικά πτηνά, προσθέτει o Naor: “Στον εγκέφαλο των αρσενικών υπάρχει ένα κέντρο που τους επιτρέπει να τραγουδούν υπέροχα τραγούδια ερωτοτροπίας στα θηλυκά. Η περιοχή αυτή έχει διαμορφωθεί από την ανδρική ορμόνη πριν από τη γέννηση. Η αντίστοιχη περιοχή στον γυναικείο εγκέφαλο καθιστά δεκτικό αυτό το τραγούδι και αναπτύσσεται με την παρουσία των γυναικείων ορμονών. Αν αφαιρέσετε τους όρχεις και τις ωοθήκες από το αρσενικά και θηλυκά αντίστοιχα και τους δώσετε ορμόνες του αντίθετο φύλου - οι ρόλοι αντιστρέφονται: Τα θηλυκά αρχίζουν το τραγούδι και τα αρσενικά ακούνε. Μελέτες όπως αυτές μας διδάσκουν ότι υπάρχει ένα παράθυρο ευκαιρίας στον εγκέφαλο, μια κρίσιμη στιγμή κατά την οποία τα εγκεφαλικά κέντρα που είναι αρμόδια για την ανδρική ή γυναικεία συμπεριφορά παίρνουν σάρκα και οστά. Είναι ένα βιολογικό παράθυρο και είναι αρκετά άμεσο."
Αλλά τι γίνεται με το περιβάλλον; Παίζει επίσης ένα ρόλο στην διαμόρφωση της συμπεριφοράς, τη σεξουαλική ταυτότητα και την επαγγελματική επιλογή του παιδιού.
"Το περιβάλλον έχει επίδραση, αλλά λειτουργεί πάνω στη βιολογική βάση που εγκαθιδρύθηκε στην εμβρυϊκή ηλικία."
Παρ 'όλα αυτά, οι μελέτες δείχνουν ότι οι περισσότεροι άνθρωποι CAH με τύπο ΧΧ που ανατράφηκαν ως γυναίκες αισθάνονται ότι είναι γυναίκες, παρά την τεστοστερόνη που βρισκόταν στα σώματά τους κατά τη διάρκεια της εμβρυϊκής περιόδου.
"Πρώτα απ 'όλα δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι ο άνθρωπος είναι ένα πιο σύνθετο πλάσμα από τους αρουραίους και τα ωδικά πτηνά, έτσι ώστε η ανάπτυξή της σεξουαλικής ταυτότητας να συνεχίζει να εξελίσσεται κατά τη διάρκεια της παιδικής και εφηβικής ηλικίας. Ωστόσο, στο προγεννητικό στάδιο η ανδρική ορμόνη είναι αναμφίβολα κρίσιμη και εκτελεί την αρρενοποίηση του εγκεφάλου.”
“Υπάρχει ένα ευρύ φάσμα των γυναικών που έχουν CAH και μια μεγάλη γκάμα αρσενικών επίπεδων των ορμονών στο σώμα τους, ο Naor προσθέτει. Υπάρχουν εκείνοι που εκτέθηκαν, στη μήτρα, σε πολύ υψηλά επίπεδα της ορμόνης και άλλοι οι οποίοι είχαν εκτεθεί σε χαμηλότερα επίπεδα. Στην πρώτη περίπτωση, η αρρενοποίηση του εγκεφάλου προφανώς έγινε και αυτές μπορεί να είναι λιγότερο ικανοποιημένες ως γυναίκες. Ίσως σε αυτές τις περιπτώσεις, το επίπεδο της ανδρικής ορμόνης να ήταν επαρκές για να «ωθήσει» αυτές τις γυναίκες προς την κατεύθυνση ενός αρσενικού ρόλου, αλλά να μην ήταν επαρκές ώστε να δημιουργήσει μια θηλυκή ταυτότητα φύλου. "
Αν ο εγκέφαλος γίνεται αρσενικός, λόγω των αρσενικών ορμονών στους οποίους εκτέθηκε κατά την εμβρυϊκή ηλικία, ίσως είναι λάθος να ανατραφούν αυτά τα intersex άτομα ως γυναίκες; Ίσως θα πρέπει να ανατραφούν ως άνδρες, παρά τον γενετικό τους τύπο (ΧΧ) και το γεγονός ότι έχουν μια μήτρα;
Η Καθ. Yardena-Rakover, επικεφαλής της παιδιατρικής μονάδας στο Ιατρικό Κέντρο, Afula, αντιμετωπίζει τέτοια κορίτσια που ήταν CAH και ανατράφηκαν ως άνδρες. Μερικά από αυτά ορίστηκαν ως αγόρια στην αίθουσα τοκετών λόγω του ό, τι η μαία είδε κάτι που έμοιαζε με πέος. Σε μεγαλύτερη ηλικία άρχισε να φαίνεται ότι αυτά ήταν κορίτσια με CAH. Επειδή η οικογένεια δεν ήθελε να αλλάξουν το φύλο, μεγάλωσαν τα μωρά ως αγόρια.
"Είναι πραγματικά ικανοποιημένοι με την ανδρική ταυτότητα τους”, λέει. “Οι μελέτες δείχνουν ότι οι άνδρες αισθάνονται σαν άνδρες και τείνουν δημιουργούν οικογένειες, ενώ όσοι μεγάλωσαν ως γυναίκες έχουν δυσκολία στο να διατηρήσουν μια ρομαντική σχέση.”
Όποτε, το περιβάλλον έχει αντίκτυπο; Φαίνεται ότι αυτοί που είχαν ανατραφεί ως γυναίκες είναι ικανοποιημένοι σαν γυναίκες και εκείνοι που ανατράφηκαν ως άνδρες είναι επίσης ικανοποιημένοι.
“Το περιβάλλον και η βιολογία μπορεί να είναι αλληλένδετα. Βιολογικά, υπάρχει ένα φάσμα αρρενωπότητας - τόσο μεταξύ των «φυσιολογικών» καθώς και μεταξύ των ανθρώπων με CAH - υπάρχει ένα ευρύ φάσμα των ανδρικών ορμονών. Στις πιο μέτριες περιπτώσεις της CAH που είναι XX - εκείνες των οποίων το επίπεδο της αρσενικής ορμόνης είναι σχετικά χαμηλή - είναι προτιμότερο να τους αναθρέψουν ως γυναίκες. Σε περιπτώσεις όπου το αρσενικό επίπεδο ορμονών είναι πολύ υψηλό, τα χαρακτηριστικά του σώματος είναι πολύ αρρενωπά και ο εγκέφαλος είναι προφανώς αρρενωπός, καθώς και στη συνέχεια, θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο να ανατραφούν ως άνδρες."
Λόγω της θέσης της κλινικής του, Ο καθ. Τενενμπάουμ-Rakover αντιμετωπίζει πολλές αραβικές οικογένειες, που προτιμούν να μεγαλώσουν τα ερμαφρόδιτα μωρά, ως αγόρια. “Στις αραβικές κοινωνίες υπάρχει σχεδόν πάντα μια προτίμηση για τα αγόρια. Συνεπώς, πολλές φορές οι γονείς επιμένουν στην ανατροφή του μωρού ως αρσενικό - ακόμα και αν είναι σαφές σε αυτούς ότι ο άνδρας θα είναι στείρος. Ως μέρος της προσπάθειας μας να καθορίσουμε ποιο φύλο θα ήταν προτιμότερο να ανατεθεί στο παιδί, πρέπει επίσης να λάβουμε υπόψη ότι - ένας άνθρωπος δεν μεγαλώνει μόνος του. Η ψυχική ευημερία ενός ατόμου και η αυτοεκτίμηση του εξαρτάται, σε μεγάλο βαθμό, από τον τρόπο που αντιμετωπίζεται από τους γύρω του, όποτε είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει υποστήριξη στο φύλο που θα επιλεγεί. Η γονική προτίμηση και το πολιτιστικό περιβάλλον είναι σίγουρα μέρος των σκέψεων μας, όταν σκεφτόμαστε για το τι είναι καλύτερο για το παιδί. "
Το τρίτο φύλο
Η ανάγκη για ένα σαφή προσδιορισμό του φύλου και για τον καθορισμό του τρόπου που ένα intersex νεογέννητο θα πρέπει να ανατραφεί μπορεί να είναι δεδομένη για τους γιατρούς, αλλά όχι αναγκαστικά μεταξύ όλων μεσοφυλικών. Η Sulina 38 ετών (δεν είναι το πραγματικό της όνομα), η οποία είναι μεταξύ των πιο διακεκριμένων ακτιβιστών της κοινότητας, δεν συμφωνεί με τη διαπίστωση αυτή. Πιστεύει ότι η απόφαση θα πρέπει να αναβληθεί έως ότου το σώμα έχει τη δυνατότητα να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε κατεύθυνση επιθυμεί. Μιλά για την ανάγκη να αναγνωριστεί ένα «τρίτο φύλο».
“Μέχρι την ηλικία των 27 δεν καταλάβαινα τι συνέβαινε σε μένα," λέει. “Μεγάλωσα ως ένα κορίτσι με προβλήματα στα νεφρά - αυτό είπαν οι γιατροί στους γονείς μου και πρόσθεσαν ότι θα έπρεπε να αντιμετωπίζεται με φαρμακευτική αγωγή όλη μου τη ζωή. Μία φορά κάθε δύο μήνες έπρεπε να πηγαίνουμε με τη μαμά στο νοσοκομείο, όπου με έβαζαν σε ένα σκοτεινό νεκροτομείο και μου έλεγαν να γδυθώ. Στεκόμουν στο κρύο δωμάτιο, το οποίο είχε τα κρεβάτια αλουμινίου που βρίσκονται συνήθως πτώματα. Αλήθεια αισθανόμουν νεκρή. Mε φωτογράφιζαν από κάθε οπτική γωνία για την παρακολούθηση της σωματικής μου ανάπτυξης.
"Στo γυμνάσιο, όταν όλες οι φίλες μου συζητούσαν για την έμμηνο ρύση και το πρώτο σουτιέν, εγώ δεν καταλάβαινα. Δεν είχα περίοδο ή στήθος και άρχισε να αυξάνεται η τριχοφυΐα μου. Δεν μπορούσα να αντέξω το μαρτύριο και σταμάτησα το σχολείο. Η οικογένειά μου είναι πολύ κλειστή και δεν είχα κανέναν να μιλήσω. Όταν ήμουν 27, γνώρισα έναν άνδρα και άρχισαν οι σκέψεις για την έναρξη μιας οικογένειας. Ένας γιατρός με έστειλε για ορμονικές εξετάσεις και στη συνέχεια ανακάλυψα την κατάσταση μου: κλασική, σοβαρή CAH. Με άλλα λόγια, μια γυναίκα με φυλετικό τύπο XX και τρεις φορές την αρσενική ορμόνη ενός κανονικού άνδρα. Ζήτησα να αποσφραγίσει το ιατρικό αρχείο μου και εκεί είδα ότι μέχρι 6 μηνών είχα οριστεί σαν αγόρι. Και τότε υποβλήθηκα σε τρεις εγχειρήσεις και άρχισα να λαμβάνω φάρμακα για να με μετατρέψουν σε ένα κορίτσι. "
Αισθάνεστε σαν άντρας ή γυναίκα τώρα;
"Δεν ξέρω. Δεν έχω ένα θηλυκό σώμα, αλλά δεν αισθάνομαι σαν ένας άνδρας. Από την άλλη πλευρά, επίσης δεν είμαι πραγματικά μια γυναίκα. Μερικές φορές δοκιμάζω ταυτότητες: περπατώ φορώντας ανδρικά ρούχα και υιοθετώ τις κατάλληλες κινήσεις, αλλά εγώ δεν αναγνωρίζω τον εαυτό μου. Από την άλλη πλευρά, όταν φορώ φόρεμα ή φούστα δεν νιώθω άνετα. Κάτι λείπει. Είναι πολύ δύσκολο να καθοριστεί και είναι πολύ απογοητευτικό. Έχω βγει ραντεβού με άνδρες και γυναίκες, προσπάθησα αλλά κάτι δεν πάει καλά πάντα.
"Σήμερα έχω έναν intersex σύντροφο, με μια διαφορετική ιστορία από τη δική μου: Ανατράφηκε ως γυναίκα και στην ηλικία των 27 και μετά, από τρομερούς πόνους στο στομάχι, αποδείχθηκε ότι δεν έχει μήτρα αλλά μάλλον όρχεις. Υποβλήθηκε σε χειρουργική επέμβαση που είχε ως στόχο να τον κάνει μια ολοκληρωμένη γυναίκα και παρ όλα αυτά ακόμη δεν έχει βρει τον εαυτό του, γιατί μοιάζει πολύ με αρσενικό."
Όταν μιλάτε για αυτόν / αυτήν, μπορείτε να χρησιμοποιείτε μερικές φορές την αρσενική αντωνυμία και μερικές φορές τη θηλυκή αντωνυμία.
"Όταν είμαστε μόνοι αναφέρομαι σε αυτόν σαν να είναι άνδρας, αλλά έξω, μπροστά σε άλλους, την αντιμετωπίζω ως γυναίκα και τότε οι άνθρωποι πιστεύουν ότι είμαστε λεσβίες. Αυτό, επίσης, προσθέτει στη σύγχυση. "
Δεν είναι ένα απλό θέμα.
"Η ζωή μας δεν είναι καθόλου απλή, συναισθηματικά και σωματικά επίσης. Η θεραπεία που παίρνω μου προκαλεί σοβαρά προβλήματα των οστών. Ορισμένες από τις ορμονικές θεραπείες προκαλούν επίσης αύξηση του σωματικού βάρους. Κοινωνικά είναι ένας εφιάλτης. Αναρωτιέμαι γιατί με υπέβαλαν σε εγχείριση εξ΄αρχής. Αν είχαν αφήσει το σώμα μου όπως ήταν κατά τη γέννηση, ίσως δεν θα είχα υποφέρει τόσο άσχημα. Ίσως θα μπορούσα να είχα ζήσει με μια ενίσχυση πέους και χωρίς γυναικείες ορμόνες. Ποτέ δεν ξέρεις. Μια επέμβαση είναι μια μονόδρομη δράση. Κάποιος αποφάσισε ότι είμαι ένα συγκεκριμένο φύλο, ένα κορίτσι, αλλά αν στην εφηβεία ένιωσα κάτι άλλο, η χειρουργική επέμβαση δεν ήταν πλέον δυνατή.
"Λένε ότι σήμερα οι εγχειρήσεις έχουν γίνει πιο πολύπλοκες και πιο επιτυχημένες, αλλά ποιά είναι μια επιτυχημένη εγχείρηση; Άκουσα κάποτε μία χειρουργό να λέει ότι η επιτυχής λειτουργία για μια γυναίκα είναι όταν μπορεί να διεισδύετε και για έναν άνδρα είναι όταν αυτός μπορεί να διεισδύσει. Αυτό είναι το μέτρο σύγκρισης; Και τι γίνεται με το συναίσθημα, την σεξουαλικότητα και τις παρενέργειες;”
“Θέλω να με αφήσετε μόνο μου. Μην μου κάνετε επεμβάσεις και μη με κατακλύζετε με ορμόνες. Αφήστε το σώμα μου να αναπτυχθεί με τον τρόπο που ο Θεός το δημιούργησε. Σήμερα, οι γιατροί αποφασίζουν για μένα. Οι προθέσεις τους μπορεί να είναι καλές, αλλά είναι για το δικό τους καλό. Ίσως έχουν δίκιο και η χειρουργική επέμβαση και οι ορμόνες είναι απαραίτητες. Αλλά επιτρέψτε σε μένα να αποφασίσω και τότε ίσως θα είναι λιγότερη η σύγχυση. Πάρτε δράση μόνο αν κάτι είναι απειλητικό για τη ζωή. Είναι το σώμα μου και εγώ πρέπει να αποφασίσω γι 'αυτό."
Τι θα θέλατε να συμβεί;
"Θα ήθελα να μας αποδεχτούν ως τρίτο φύλο. Γιατί πρέπει να οριστεί η σεξουαλικότητα; Γιατί να μην είναι αποδεκτό το γεγονός ότι υπάρχει ένα απροσδιόριστο φύλο; Αφήστε το σώμα να αναπτυχθεί όσο θέλει, χωρίς επεμβάσεις και χωρίς ορμόνες και επίσης να πείσουν τους γονείς να περιμένουν. Καθώς, και να είναι με το παιδί και να του προσφέρουν ψυχολογική βοήθεια μέχρι να αποφασίσει τι θέλει. Το βασικότερο- να εξηγήσετε.
«Οι γονείς μου δεν μου είχαν δώσει καμία εξήγηση. Ρώτησα τη μητέρα μου και αυτή είπε ότι κατά τη χρονική στιγμή δεν καταλάβαινε καλά εβραϊκά και ότι είναι μια αμόρφωτη γυναίκα. Της είπαν απλά ότι μια επέμβαση ήταν αναγκαία και αυτό ήταν. Ο σύντροφός μου δεν ενημερώθηκε ότι πριν από τη συνολική αλλαγή φύλου θα μπορούσε να είχε καταψυχθεί το σπέρμα του. Θέλουμε πάρα πολύ να κάνουμε παιδιά και τώρα είναι αδύνατο. Γιατί; Πρέπει να υπάρχει διάλογος."
Η έννοια της αποδοχής των μεσοφυλικών ως τρίτο φύλο, έχει κερδίσει έντονη υποστήριξη από τα μέλη του κλήρου, σε ένα συνέδριο που έγινε πάνω στο θέμα αυτό τον περασμένο χρόνο, στο Πανεπιστήμιο της Χάιφα υπό την αιγίδα της Νομικής Σχολής και του Διεθνούς Κέντρου-Νόμος για την Υγεία και την Ηθική.
Οι κληρικοί που μίλησαν - ένας Εβραίος, Χριστιανός και Μουσουλμάνος- όλοι συμφώνησαν ότι μια συγκεκριμένη ανάθεση φύλου σε ένα άτομο μπορεί να κάνει τα πράγματα ευκολότερα για αυτόν ή αυτήν, αλλά δεν είναι υποχρεωτική, καθώς και ότι η απόφαση δεν θα πρέπει να γίνεται βιαστικά κατά τη γέννηση. Από την πλευρά της, πάντως, η καθηγήτρια Weintrob δεν συμφωνεί με αυτή την προσέγγιση.
Ο κίνδυνος της απόρριψης
"Για πολλά χρόνια τώρα," λέει η Weintrob, “υπήρξαν συνέδρια σχετικά με το θέμα στο Ισραήλ και στο εξωτερικό, τα οποίοι παρακολούθησαν ασθενείς, δικηγόροι, γιατροί και ακτιβιστές των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Σε γενικές γραμμές, ο άνεμος που φυσάει από εκεί χαρακτηρίζεται από μαχητικότητα ενάντια στη συγκαταβατική στάση των γιατρών. Είναι λυπηρό το γεγονός. Ο καθορισμός φύλου ενός μωρού είναι κρίσιμος. Είναι η κοινωνική πραγματικότητα που ζούμε σήμερα στο δυτικό κόσμο, αν το φύλο του νεογέννητου δεν έχει οριστεί, η οικογένεια δεν μπορεί να αποδεχτεί αυτόν ή αυτήν συναισθηματικά.”
"Έχουμε δει ήδη περιπτώσεις όπως αυτή. Από διανοητική άποψη, μια απόρριψη του παιδιού από τους γονείς του μπορεί να αποδειχθεί πολύ πιο επιβλαβής από ό,τι ένας περιοριστικός ή ακόμη και εσφαλμένος ορισμός. Ίσως στο παρελθόν η στάση του ιατρικού κατεστημένου ήταν συγκαταβατική, αλλά σήμερα η απόφαση σχετικά με το πώς να ανατραφεί το μωρό γίνεται με τη συγκατάθεση των γονέων. Η απόφαση οριστικοποιήθηκε μετά από εις βάθος εξέταση από μια ομάδα που περιλαμβάνει ψυχολόγους, ενδοκρινολόγους, γενετιστές και χειρουργούς."
Η Άννα (δεν είναι το πραγματικό της όνομα), ευνοεί επίσης την έννοια του "τρίτου φύλου" που συζητήθηκε και από τη Sulina. Η ομάδα υποστήριξης που ίδρυσε ονομάζεται Orchidea, από το λουλούδι ορχιδέα, το οποίο μοιάζει με τα γεννητικά όργανα τόσο ενός άντρα όσο και μιας γυναίκας. Είναι επίσης το σύμβολο μιας intersex ομάδας υποστήριξης στην Αγγλία.
Η Άννα ανήκει σε μια ομάδα της οποίας ο γενετικός τύπος είναι ανδρικός (ΧΥ), αλλά των οποίων οι οργανισμοί δεν ανταποκρίνονται στην ανδρική ορμόνη.
"Αποφάσισαν να με αναθρέψουν σαν ένα κορίτσι”, λέει. "Έκοψαν το πέος, το οποίο ήταν πολύ μικρό και έκοψαν και τους όρχεις. Και όμως, όταν ένας ξένος με συναντά στο δρόμο, νομίζει συνήθως ότι είμαι ένας άνδρας. Οι κινήσεις μου είναι ανδρικές. Όταν συναντώ ένα φίλο, για παράδειγμα και αγκαλιαστούμε, θα του δώσω ένα χτυπηματάκι στο πίσω μέρος, όπως κάνουν οι άνδρες. Ωστόσο, ο τρόπος που κάθομαι είναι πραγματικά πολύ θηλυκός.
"Μόλις έμαθα την κατάσταση μου - και αυτό ήταν τυχαίο, σερφάροντας στο Internet - ήμουν θυμωμένος με όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα με τους γιατρούς. Ο θυμός είναι ένα απαραίτητο στάδιο, το οποίο δεν πρέπει να απορρίψουμε, αλλά θα πρέπει να προχωρήσουμε πέρα από αυτό. Σήμερα δεν είμαι θυμωμένος με τους γιατρούς, επειδή είναι απλά ένα μέρος της κοινωνίας και δεν ξέρουν πώς να χειριστούν μια τέτοια κατάσταση.”
“Η κοινωνική τάξη απαιτεί αποφασιστικότητα:. Άνδρας ή γυναίκα. Πάρτε, για παράδειγμα, τη διαίρεση της τουαλέτας. Υπάρχουν γυναικών και ανδρών. Πολλές φορές όταν μπαίνω στην τουαλέτα των γυναικών κάποιος ξαφνιάζεται, γιατί πιστεύει ότι είμαι ένας άντρας. Γιατί ο πανικός; Εξάλλου η πόρτα είναι κλειστή.” Αυτό που πραγματικά την ενοχλεί είναι ότι είμαι μια απόκλιση από τη “σωστή” σειρά των πραγμάτων.
"Κάποτε μιλούσα με τον γιατρό μου για τη δυνατότητα ενός τρίτου φύλου, ρώτησε: Από ποια τουαλέτα θα έπρεπε το μικρό παιδί να ξεκινήσει; Οι άνθρωποι σπαταλούν τη ζωή τους ασχολούμενοι με ανοησίες. Αν κάποιος σε ένα σούπερ μάρκετ αναφέρεται σε μένα ως άνδρα και μου ζητήσει να τον βοηθήσω να κατεβάσει ένα πακέτο από ένα ράφι, δεν τον διορθώνω. Θέλω να πω, βοηθώ έναν άνθρωπο, οπότε τι σημασία έχει αν είμαι άντρας ή γυναίκα;”
"Η κοινωνία είναι κλειδωμένη στην υπάρχουσα σειρά των αρσενικών και θηλυκών. Μια διευρυμένη κλειτορίδα ανατρέπει μόνο την σωστή σειρά των πραγμάτων. Από πού βγήκε η έννοια ότι πρέπει να καταργηθεί; Η κοινωνία θέλει να ομαλοποιήσει τα πάντα: μια διευρυμένη κλειτορίδα; Μειώστε τη- Όρχεις μη φυσιολογικοί; Ακρωτηριάστε τους και επιβάλετε ορμονοθεραπεία. Η φιλοδοξία για ομαλοποίηση είναι σκληρή. Αυτό μου προκαλεί συνεχώς μια σύγκριση του εαυτού μου με τον κανόνα."
Ένας φίλος - πολύ ανοιχτό άτομο και φωτισμένο, που επίσης συμβαίνει να είναι γκέι - μου είπε ότι κάποτε διάβασε ένα βιβλίο με τίτλο “Ψυχαναλυτικός Προβληματισμός σχετικά με ένα Περιστατικό Ελεύθερου Φύλου.” Παρουσίασε το περιστατικό με τρόπο που κατέστησε αδύνατο να καταλάβω αν το εν λόγω πρόσωπο ήταν ένας άνδρας ή μια γυναίκα. Διαβάζοντας αυτό το βιβλίο οδηγήθηκε στην τρέλα. Δεν θα μπορούσε να καταφέρει να περιορίσει την ενασχόληση του με το ζήτημα του κατά πόσο ήταν ένας άντρας ή μια γυναίκα. Μπορεί, ωστόσο, ο καθορισμός του φύλου να είναι ουσιαστικής σημασίας στην ανθρώπινη εμπειρία;
"Η δυσκολία που έχουν οι άνθρωποι πηγάζει από τους κανόνες και από την κοινωνική τάξη μέσα στην όποια ανατραφήκαν και δεν βλέπω γιατί οι κοινωνικές νόρμες δεν μπορούν να αμφισβητηθούν. Μια εξελιγμένη κοινωνία μετριέται από το άνοιγμά της, τη δυναμική φύση της και την ικανότητα να αλλάζει, η πρόκληση σήμερα είναι να μην αποδεχτούμε την προϋπάρχουσα τάξη πραγμάτων. Είμαστε συνηθισμένοι να λύνουμε οτιδήποτε μας φαίνεται μπερδεμένο, επειδή αυτός είναι ο τρόπος που μας μεγάλωσαν, αλλά αυτό το μπέρδεμα προσφέρει και άλλες δυνατότητες."
Πώς νιώθεις αυτές τις μέρες;
"Σε γενικές γραμμές, είμαι καλά. Βλέπω τον εαυτό μου ως γυναίκα με αρσενικές κινήσεις. Και ίσως είναι σωστό να πούμε ότι στις καλές μέρες, βλέπω τον εαυτό μου και στα δυο φύλα. Υπάρχουν πράγματα που για μένα είναι πολύ αρσενικά και άλλα τα οποία είναι πολύ θηλυκά.
“Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχουν κακές μέρες. Είμαι μια ισχυρή γυναίκα, αλλά μπορώ να πάρω πολύ σκληρές θέσεις σχετικά με το σώμα μου. Διότι όταν τα πράγματα είναι δύσκολα, είναι το ευκολότερο μέρος για να εστιάσω.”
"Φαινομενικά, μια γυναίκα που της έχει αφαιρεθεί η μήτρα της είναι ακριβώς στην ίδια κατάσταση όπως είμαι εγώ, αλλά υπάρχει μια διαφορά: το μυστικό-Άννα-συνεχίζεται. Οι γιατροί έκρυψαν την κατάσταση μου από τους γονείς μου και είμαι σε επαφή με μια μητέρα που πλησίασε την ομάδα υποστήριξης και κάνει ακριβώς το ίδιο πράγμα με την κόρη της. Δεν έχει σημασία πόσο προσπαθώ να την πείσω να πει την κόρη της για την κατάστασή της, δεν συμφωνεί. Ακόμα και σήμερα, κατά τη γνώμη μου, υπάρχουν γιατροί που δεν θα πουν σε μια ενήλικη γυναίκα που κάθεται μπροστά τους, από τι πάσχει με σαφή τρόπο. Υπάρχουν και πολλοί άλλοι γιατροί αλλά δεν υπάρχει ομοιομορφία στην συμπεριφορά τους ως προς τους ασθενείς."
Τι σας ενοχλεί περισσότερο;
“Η βιασύνη. Γιατί το να είναι κάποιος intersex θεωρείται κατάσταση έκτακτης ανάγκης; Σε περιπτώσεις ρύθμισης αλάτων, η έγκαιρη θεραπεία είναι προφανώς απαραίτητη, αλλά τι είναι τόσο επείγον για τον καθορισμό του φύλου; Ναι, σίγουρα υπάρχει κάτι άδικο στο να πηγαίνει κάποιος στους γιατρούς τώρα και να λέει: “Θα πρέπει να είχατε κάνει τα πράγματα διαφορετικά”. Ίσως να είχαν δίκιο και να έπρεπε να είχαν κάνει την επέμβαση έγκαιρα ώστε να μην θυμάμαι τι μου έκαναν– αλλά για ένα λεπτό. Δεν υπάρχει καμία βιασύνη.
"Είναι σημαντικό να εξετάσουμε την κατάσταση κατά τρόπο σαφή και ανοιχτό. Αν οι γιατροί εξηγούσαν ότι intersex είναι μια βιώσιμη κατάσταση, δεν είναι καταστροφή, τότε οι γονείς μου και η κοινωνία δεν θα την αντιμετώπιζαν ως μια καταστροφή."
Αν είχατε μια φίλη που ήταν έγκυος, η οποία ανακάλυπτε ότι το έμβρυο είναι intersex, θα της προτείνατε να προχωρήσει με την εγκυμοσύνη;
«Δεν έχω καμία ιδέα για το πώς να απαντήσω σε αυτό. Πρώτα απ 'όλα, κανείς δεν μπορεί να γνωρίζει τι είναι καλύτερο για κάποιον άλλο. Η ζωή μου είναι δική μου και εγώ ποτέ δεν θα μπορούσα να πω σε κάποιον άλλο τι να κάνει. Σταματήστε να παίρνετε ορμόνες ή όχι; Κρατήστε τους όρχεις ή ακρωτηριάστε τους; Να κάνετε άμβλωση ή όχι; Μιλώντας εξ ολοκλήρου για τον εαυτό μου, μπορώ να πω σήμερα ότι αυτή η κατάσταση έχει φέρει πολλά ιδιαίτερα πράγματα στη ζωή μου. Η ωριμότητα αγοράζεται με αγωνίες – επίσης όταν πρόκειται για κάποιον που δεν είναι ερμαφρόδιτος. Το βάθος βγαίνει από τον πόνο. Εύχομαι ότι εμείς, ως κοινωνία, θα μπορούσαμε να ασχοληθούμε με την πολύπλευρη φύση που έχουμε όλοι.
“Σήμερα υπάρχει περισσότερη ανοχή για τη διαφορά, υπάρχει μεγαλύτερη ευαισθητοποίηση ότι η σεξουαλικότητα μας δεν είναι κάτι εντελώς απόλυτο. Και υπάρχουν περισσότερες δυνατότητες. Η μητέρα μου έλεγε πάντα: “Ποτέ δεν θα παντρευτείς και δεν θα κανείς παιδιά, αλλά η υιοθεσία είναι επίσης δυνατή. Υπάρχουν πολλές επιλογές. Το κύριο πράγμα είναι να ξεφύγουμε από το μυστικό και να προσφέρουμε αγάπη.”
* H Πάρβη Πάλμου
ξεκίνησε τις σπουδές της στην ψυχολογία στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος
(Bachelor of Artsin Psychology). Το ενδιαφέρον της στον ανθρώπινο ψυχισμό την
οδήγησε να ολοκληρώσει τις σπουδές της στοUniversity of Indianapolis όπου πήρε
το πτυχίο Master in Clinical Psychology, ενώ η ενασχόληση της με την φιλοσοφία
και τον υπαρξισμό την ώθησε να κάνει μετεκπαίδευση στη Θεραπεία Gestalt (Gestalt
Institute of SanFransisco & Ecole Parisienne de Gestalt). Έχοντας σκοπό την
υιοθέτηση μιας Συνθετικής-Εκλεκτικής προσέγγισης συνεχίζει να επιμορφώνεται με
σεμινάρια διαφορετικών θεραπευτικών προσεγγίσεων (θεραπεία Τραύματος,
Ψυχογενετικό Σύστημα, Redecision Therapy, A.I.T κ.α.). Είναι η δημιουργός και
κύρια αρθρογράφος του www.lgbtqicounseling.com. Επίσης,
είναι τακτική συνεργάτης και αρθρογράφος σε διάφορες εφημερίδες, περιοδικά και
ιστοσελίδες όπου έχει επιτύχει αρκετές δημοσιεύσεις. Προσφέρει εθελοντική
εργασία και ψυχολογική υποστήριξη συντονίζοντας ομάδες αυτογνωσίας στο Σ.Υ.Δ (Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών Ελλάδος). Ασχολείται
ιδιαίτερα με την LGBTQI συμβουλευτική και την έρευνα καθώς και με την Gay
Affirmative Therapy.
Στο transs.gr συμμετέχει εθελοντικά, στηρίζοντας τον αγώνα της τρανς κοινότητας.
Στο transs.gr συμμετέχει εθελοντικά, στηρίζοντας τον αγώνα της τρανς κοινότητας.
Transs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου