Ένα οχτάχρονο διαφυλικό παιδί γίνεται αποδεκτό στο σχολείο του.

Ιαπωνία

"Γιατί έχω κορμί αγοριού, ενώ είμαι κορίτσι;". Αυτή είναι μία από τις ερωτήσεις που κάνει ένα οκτάχρονο παιδί το οποίο γεννήθηκε βιολογικά αγόρι, όμως αναρίθμητες νύχτες κάνει αυτές τις σκέψεις πριν κοιμηθεί.

Το παιδί αυτό ζεί στην Ιαπωνία και από τον Σεπτέμβριο, νοιώθει όμως πιο ευτυχές που μπορεί να παρακολουθεί το σχολείο του ως κορίτσι.

Η 46χρονη μητέρα του, είχε προετοιμαστεί καλά για να κάνει την αίτηση της οικογένειας ώστε το παιδί της να μπορεί να πηγαίνει στην τάξη του, παρουσιάζοντας το επιθυμητό του φύλο. Εάν το αίτημα δεν γινόταν δεκτό, ήταν και γι' αυτό προετοιμασμένη - θα έπαιρνε το παιδί της και θα πήγαινε σε ένα πιό ελεύθερο σχόλείο. Τώρα πια νοιώθει ανακουφισμένη, όμως ξέρει καλά ό,τι τίποτε δεν έχει τελειώσει και οι προκλήσεις και για κείνη και για το παιδί της έχουν ακόμη πολύ δρόμο.

Κατά την πρώτη μέρα που το παιδί πήγε στο σχολείο, μετά τις διακοπές του καλοκαιριού, ο διευθυντής του δημοσίου σχολείου στην Σαϊτάμα, στάθηκε μπροστά σε όλη την τάξη και είπε: "Υπάρχει ένα παιδί ανάμεσά μας που έχει το κορμί αγοριού, όμως νοιώθει μέσα του κορίτσι. Έχει υποφέρει εσωτερικά αρκετά λόγω αυτού, όμως πήρε την απόφαση να παρακολουθήσει μαζί σας ως κορίτσι. Σας παρακαλώ να της φερθείτε με καλοσύνη".

Στο μεταξύ η μητέρα του παιδιού είχε έρθει σε επαφή με γονείς των συμμαθητών και τους είχε εξηγήσει ό,τι το παιδί είχε κάνει συνεδρίες με ψυχολόγο και είχε διαγνωστεί με "διαταραχή ταυτότητας φύλου". "Το παιδί θέλει απελπισμένα να βρίσκεται ανάμεσα στους συμμαθητές του όπως νοιώθει - κορίτσι. Σας παρακαλώ βοηθείστε. Θέλω να κάνω το όνειρό της πραγματικότητα". Δεν υπήρξε καμμία αντίρρηση. Έτσι η 8χρονη άρχισε να ζεί κανονικά τη ζωή της ως κορίτσι.

Το καλό βέβαια ήταν ότι το όνομά του, είναι ουδέτερο και έτσι μπορεί να χρησιμοποιηθεί χωρίς προσδιορισμό φύλου και έτσι δεν υπήρξε ανάγκη αλλαγής ονόματος, ενώ χρησιμοποιεί τις τουαλέτες των γυναικών καθηγητριών. Την συμπεριλάβανε μάλιστα σε όλες τις εκδηλώσεις των κοριτσιών, συμπεριλαμβανόμενης και αυτής του χορού. Ωστόσο, στους αγώνες δρόμου, συναγωνίστηκε με τα αγόρια - λόγω των φυσικών της δυνατοτήτων.

Ωστόσο η μητέρα ανησυχεί ακόμη. "Δεν υπάρχει τέλος στις ανησυχίες μου. Θα κάνω όμως τα αδύνατα δυνατά για να έχει το παιδί μου την αντιμετώπιση που πρέπει και οι εμπειρίες του να είναι πιο μαλακές".

Πηγή : Transs.gr με πληροφορίες από Mainichi Daily News.