Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Χαράς και πίκρας ανεξίτηλα...



Από τον ΠΕΤΡΟ ΜΑΝΤΑΙΟ


Με συγκίνηση, νοσταλγική, διάβασα («Ε», 17/4) δημοσίευμα του Γιώργου Καρουζάκη με υπέρτιτλο: «Ανθολόγιο περιοδικού επαναστατικής ομοφυλοφιλίας». Πρόκειται για ανθολόγηση διακοσίων και πλέον σελίδων από το περιοδικό «Το Κράξιμο - Περιοδικό Επαναστατικής Ομοφυλόφιλης Εκφρασης. Εκδότης: Η εκδιδόμενη τραβεστί Πάολα» (φθινόπωρο '81 - χειμώνας '93) που έκανε ο δημοσιογράφος Θοδωρής Αντωνόπουλος (εκδ. «Γοργώ»), μέσα από τις οποίες «ζωντανεύουν δύο ολόκληρες δεκαετίες γκέι ζωής και ακτιβισμού στην Ελλάδα».

Οντως, από τα ομοφυλόφιλα περιοδικά εκείνης της -έως λησμονημένης σήμερα- περιόδου που έχω υπόψη, το «Κράξιμο» (παρ' ότι τώρα πια αδυνατώ να προσδιορίσω τι ακριβώς σημαίνει «επαναστατικό»...), ήταν το πιο τολμηρό, το πιο «φόρα - παρτίδα», το πιο αυτάρεσκα -θα έλεγα- υβριστικό πάσης κατεστημένης αξίας, που, όταν κατά... τύχη άφηνε κάτι όρθιο, επέστρεφε στο επόμενο τεύχος και το κατεδάφιζε. Ανήκε, πιστεύω, στο πολυσχιδές εκείνο ανατρεπτικό ρεύμα που καλλιέργησε και ενέπνευσε (έκαστος με τις δικές του ερμηνείες και προσδοκίες) ο Μάης του '68. Ολα αυτά, βέβαια, για την Πάολα σήμαιναν μηνύσεις, διώξεις, δίκες και πρόστιμα...

Εξ ου και η «νοσταλγική συγκίνηση». Από μία δίκη της Πάολας. Οχι για το «Κράξιμο». Κατηγορήθηκε από αστυνομικό (θηριώδη, τον είδα) ότι στη Συγγρού -όπου η Πάολα έκανε «πιάτσα»- πήγε να την ελέγξει και τον... έδειρε. Η Πάολα -μια σταλιά άνθρωπος- αντέτεινε ότι ο αστυνομικός ήθελε να την πάρει «βίζιτα» χωρίς να πληρώσει. Η απόφαση ήταν απαλλακτική λόγω αμφιβολιών. Μάρτυρες υπεράσπισης: οι, από χρόνια θανόντες, Κώστας Ταχτσής και Κατερίνα Γώγου, ο παντοτινός μου φίλος Αντώνης Ταβάνης (πέθανε πρόπερσι) και (μόνος επιζών...) ο επιγραφόμενος.

Αναμνήσεις -της χαράς και της πίκρας- ανεξίτηλες...


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 06/05/2008

Δεν υπάρχουν σχόλια: