Ελλάδα: Κυριακή, 2 Σεπτεμβρίου 2012 | 12:57
της Άννας Κουρουπού
Εκείνο το χαστούκι δε θα το ξεχάσω ποτέ! Ήμουν λίγα χρόνια στη Συγγρού. Ως είθισται σταμάτησε μπροστά μου, να ζητήσει τον λόγο για την «προαγωγή» μου. Που σημαίνει κάποια στενά πιο χαμηλά στη λεωφόρο. Όποια απάντηση και να έδινα, το χαστούκι θα το έτρωγα. Όπως και το έφαγα. Πολύ δυνατό. Μια παλάμη όλο μου το πρόσωπο. Είδα αστεράκια, κυριολεκτικά. Ήταν πολύ πιο παλιά από εμένα στην πιάτσα. Η παράδοση είναι παράδοση σε όλες τις κοινωνίες. Μικρές και μεγάλες. Στις μικρότερες κοινότητες ακόμη περισσότερο.
Είχα πολλά χρόνια να την ξαναδώ. Πόσο διαφορετική! Της υπεροχής τη θέση πήρε η απόγνωση. Κυρτό το τεράστιο σώμα. Τη συνάντησα πρόσφατα στη διαδικασία του συσσιτίου, στο Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών ατόμων. (Σ.Υ.Δ.), του οποίου είμαι μέλος. Πριν καιρό πίστευα, με πεποίθηση μάλιστα, πως ούτε το σωματείο, ούτε τα συσσίτια με αφορούσαν. Εγωιστικές και χωρίς δεύτερη ανάγνωση σκέψεις. Πριν τρία χρόνια έπεσε σαν κεραυνός επάνω μας η κρίση. Σίγουρα όχι εν αιθρία. Σε άλλους πολύ, σε άλλους λιγότερο. Σε κάποιους ήρθε νωρίς, σε κάποιους λίγο αργότερα. Άλλους τους γονάτισε. Μερικοί στέκονται όρθιοι με δεκανίκια. Έπαιρνα τα μηνύματα, έβλεπα τα σημεία των καιρών και δε γινόταν να μη μοιραστώ τις ανησυχίες μου και γιατί όχι το φόβο γι' αυτό που μας πλησιάζει κάθε μέρα, όλο και πιο πολύ. Αγγίζει τον καθένα ξεχωριστά. Χάνονται δουλειές. Κόποι χρόνων. Περιουσίες. Βασιλιάδες έγιναν υπήκοοι. Άνθρωποι των διπλανών διαμερισμάτων γίναν παρίες. Με άστεγους γέμισαν οι στοές. Θλίψη και απογοήτευση σε εκατομμύρια πρόσωπα. Το χειρότερο; Χάθηκε η ελπίδα. Όχι όμως η αλληλεγγύη, η ανθρωπιά.
Με άγγιξε η δύναμη και συνάμα ο λυγμός στα λόγια της Μαρίνας Γαλανού, που είναι και η πρόεδρος του εν λόγω σωματείου. Ο τσαμπουκάς με μια περήφανη παράκληση στη φωνή της. Σπάνιος συνδυασμός. Όταν μπήκα στο σωματείο ενεργά, συνειδητοποίησα πόσο μεγάλο είναι το πρόβλημα. Όλοι γνωρίζουμε πως μια οικονομική κρίση σε χρόνο dt οδηγεί και στην κοινωνική. Κι αν δεν το ξέραμε, το βιώσαμε, το είδαμε. Δυνατότερη η βαριοπούλα της κρίσης συνθλίβει τους πιο αδύναμους ανθρώπους, συνήθως. Και τα τρανς άτομα, όση δύναμη ψυχής και αν διαθέτουν, είναι πάντα ευάλωτα στις κοινωνικές «επιθέσεις». Ο αριθμός των τρανς ατόμων που βιώνουν την ασιτία ανάμεσα σε στρας, μποά και ψηλοτάκουνα, αρχίζει και αυξάνεται σημαντικά. Αλλοτινές πριγκήπισσες παραμυθιών, δεν βρίσκουν πια πρίγκιπα να τις φιλήσει για να πάρουν ζωή. Ο χρόνος στα παραμύθια είναι άχρονος. Στην αληθινή, αδυσώπητος.
Η φιλανθρωπική οργάνωση «ΑΡΤΟΣ ΚΑΙ ΔΡΑΣΗ» βρήκε –δυστυχώς– μεγάλη ανταπόκριση στο κάλεσμά μας. Και λέω δυστυχώς για τους ευνόητους λόγους. Μακάρι να μη χρειαζόταν ποτέ να απευθυνθούμε σε τέτοιες οργανώσεις. Πολλοί φίλοι των τρανς, είτε προσωπικοί, είτε φιλικά προσκείμενοι, μας προμήθευσαν τρόφιμα μακράς διάρκειας. Το νέο χώρο που βρήκαμε για να στεγάσουμε το σωματείο τον φτιάχνουμε σιγά σιγά, λόγω έλλειψης χρημάτων, αλλά με πολύ μεράκι και αγάπη. Ευχαριστούμε κάθε καρδιά που ρυθμίστηκε στους δικούς μας χτύπους και κάθε μυαλό που σκέφτηκε πως μια ευπαθής ομάδα έχει σαφώς μεγαλύτερη ανάγκη από οποιαδήποτε άλλη.
Έλλειψη οικογένειας, ένας πολύ σοβαρός λόγος. Απολιτίκ διαθέσεις, όταν η επιβίωση στο σκοτάδι έχει πρωταρχικό λόγο. Ρατσισμός που ανατριχιάζει, που κουβαλάς μια ολόκληρη ζωή σε κάθε έκφανσή του. Μικρός ο ρόλος μου. Μια μεταφορά του συσσιτίου στην έδρα μας και το δυσκολότερο κομμάτι, η μοιρασιά. Τα βλέμματα κρυμμένα, κάτω από βλεφαρίδες, αξιοπρεπή. Θέλει τόλμη μια τραβεστί για να αναζητήσει φαγητό. Είναι περήφανα πλάσματα, γιατί έτσι έμαθαν. Κανείς, πόσο μάλλον αυτές, δεν περίμεναν τη λαίλαπα.
Η νεοαποκτηθείσα πόρτα μας είναι ανοιχτή και σας περιμένει. Με σεβασμό και εκτίμηση. Άλλη μια φορά αποδεικνύεται περίτρανα πως η δυσκολία και η δυστυχία δεν κοιτά τι κουβαλάς στον καβάλο σου. Ούτε το μήκος ή το χρώμα των μαλλιών σου, των ματιών σου. Τη μεγαλοπρέπεια ή την ανυπαρξία του στήθους σου. Σε ποια χώρα γεννήθηκες. Αν είσαι υγιής ή όχι. Αν έχεις δέκα καράβια ή μια μικρή βαρκούλα. Στην ίδια θάλασσα κολυμπάμε. Με αυτές τις σκέψεις... σας προσκαλώ!
 |
|
Πηγή: 10percent.gr τεύχος 32 / σεπτέμβριος – νοέμβριος 2012
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου