Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου 2012: Η σιωπή δεν θα σε προστατέψει!

«Περνάει μια μηχανή με δύο Έλληνες και μας λέει: "Είστε γκέι;". Τους λέω: "Ναι, τρέχει πρόβλημα;" και φεύγουν. Καθόμαστε στη στάση. Δεν προλαβαίνω να ανοίξω το πακέτο από τα τσιγάρα, όταν σκάνε οι τύποι τρέχοντας: "Ποιον είπες γκέι, ρε;" φωνάζουν και αρχίζουν το ξύλο. Έφαγα μπουνιές, έβγαλα αίματα, είδα το πεζοδρόμιο δίπλα μου, είδα να κλωτσάνε το παιδί στο κεφάλι...»

Στέφανος, 28 Αυγούστου 2012 Αθήνα

Ελλάδα

Οι γκέι, οι λεσβίες και οι τρανς γυναίκες και άντρες από παλιά θεωρούμαστε νόμιμα θηράματα. Θεωρείται εντάξει να μας κράζουν, να μας βρίζουν, να μας χτυπούν. Εμείς το θεωρούμε εντάξει;

Η ομοφοβική βία στην Ελλάδα δεν είναι κάτι καινούριο. Τελευταία φαίνεται πως υπάρχει αύξηση – ή τουλάχιστον όλο και περισσότεροι γκέι και τρανς άντρες και γυναίκες αποφασίζουμε να μην κρατήσουμε τη βία μέσα τους αλλά καταγγέλλουμε τα περιστατικά βίας στις ΛΟΑΤ οργανώσεις και στην αστυνομία.

Η ομοφοβική βία νομιμοποιείται από τη σιωπή μας. Εμείς τι κάνουμε;

Αν θυμώνεις. Αν λυπάσαι. Αν φοβάσαι. Αν αρνείσαι να δεχτείς ότι η ομοφοβική βία είναι εντάξει, έλα να ενώσεις τη φωνή σου με τις δικές μας και μαζί να βρούμε λύσεις.

Την Τετάρτη 5 Σεπτεμβρίου, στις 20:00, γκέι και τρανς άντρες και γυναίκες συναντιόμαστε για να συζητήσουμε τι κάνουμε εμείς για να αντιμετωπίσουμε την ομοφοβική βία. Επειδή αρνιόμαστε να σιωπήσουμε.

Έλα κι εσύ στη συνάντηση στο The Athens Rainbow House, Ερμού 74, 2ος όροφος (στο ασανσέρ αριστερά) Έναντι μετρό Μοναστηράκι.

Η σιωπή δεν θα σε προστατέψει!

Ο πατέρας της χρονιάς

Ένας άντρας φοράει φούστες για να υποστηρίξει τον 5χρονο γιο του που προτιμάει τα φορέματα

Γερμανία

«Ο πεντάχρονος γιος μου θέλει να φοράει φορέματα. Δεν ήθελα να πείσω τον γιο μου να μην φοράει φορέματα και φούστες» δήλωσε στο γερμανικό περιοδικό EMMA ο γερμανός Nils Pickert. «Επειδή δεν μπορούσε να βρει φίλους στο Βερολίνο με αυτή τη συμπεριφορά και μετά από αρκετή σκέψη, είχα μόνο μια επιλογή: να δυναμώσω για τον μικρό μου και να φορέσω κι εγώ φούστες.»

Αρχικά ο γιος του Pickert δίσταζε να φορέσει φορέματα δημόσια, φοβούμενος ότι θα αντιμετωπίσει απόρριψη από τους συμμαθητές του στο νηπιαγωγείο, γράφει το Gawker. Όλα όμως άλλαξαν όταν ο πατέρας του μια μέρα αποφάσισε να βγει ντυμένος με γυναικεία ρούχα και έκανε μια κάτοικο της περιοχής να μείνει τόσο έκπληκτη που έπεσε με τα μούτρα πάνω σε ένα φανάρι.

«Ο γιος μου ξεκαρδίστηκε στα γέλια,» λέει ο Pickert «και την επόμενη μέρα έβγαλε από τη ντουλάπα ένα φόρεμα. Στην αρχή το φορούσε μόνο τα σαββατοκύριακα, μετά και στο νηπιαγωγείο. Ναι, είμαι από αυτούς τους πατέρες που προσπαθούν να μεγαλώσουν τα παιδιά τους με τις αρχές τις ισότητας. Δεν είμαι από τους ψευτο-διανοούμενους που μιλάνε για ισότητα και δικαιοσύνη και μόλις γεννιέται το παιδί τους γυρνάνε στην ασφάλεια και στα κλισέ των φύλων.»

Πηγή: Transs.gr με πληροφορίες: lifo.gr

Ομοφοβική επίθεση στην Αθήνα. Σκοτεινές εποχές.

Ελλάδα

Από σημερινό ποστ παιδιού από την κοινότητά μας. Νομίζω δε χρειάζεται να σχολιάσω. Σκοτεινές εποχές.

“Τι νύχτα.

Βγαίνουμε με μια φίλη μου και ένα date της, πίνουμε, τρώμε, πίνουμε, μαγευόμαστε σε μια ανοιχτή βραδιά ταγκό στην Ερμού και καταλήγουμε sodade, πίνει ο τύπος, τσαντίζεται αυτή, φεύγει και αρχίζει ο τύπος να μου την πέφτει. Τον παίρνω παραμάσχαλα να τον πάω Ομόνοια να πάρει το 500 να πάει σπίτι του, δεν είχα λεφτά για ταξί, στο δρόμο περνάνε φίλοι και γνωστοί με μηχανάκια και αυτοκίνητα και έπεσε καλιάρντεμα, φτάνουμε ομόνοια και σταματάει μια μηχανή με δύο Έλληνες και μας λέει

“Είστε γκέι;”

τους λέω “Ναι, τρέχει πρόβλημα;” και φεύγουν,

καθόμαστε στην στάση δεν προλαβαίνω να ανοίξω το πακέτο από τα τσιγάρα σκάνε οι τύποι τρέχοντας νίντζα στυλ “ποιόν είπες γκέι ρε;” φωνάζουν και αρχίζουν το ξύλο. Έφαγα μπουνιές, έβγαλα αίματα, είδα το πεζοδρόμιο δίπλα μου, είδα να κλωτσάνε το παιδί στο κεφάλι. Έδωσα και εγώ, έβγαλα το κινητό κάλεσα το 100 και έφυγαν τρέχοντας. Τρέχει ο Πακιστανός περιπτεράς, τρέχει και ένα πρεζάκι η Πωλίνα, έφτασε και η αστυνομία. Τους λέω θέλω να το καταγγείλω ως ομοφοβικό περιστατικό καταλαβαίνετε τι σημαίνει αυτό; Τους εξήγησα. Οι μπάτσοι πολύ συνεργάσιμοι και ανθρώπινοι.

Τους λέω πριν λίγες μέρες πέρναγα από Ακαδημίας και Ζωοδόχου Πηγής που έχετε τα ματ με το αγόρι μου και μας κορόιδευαν οι αστυνομικοί, σήμερα έφαγα ξύλο εδώ, για να καταλάβετε τι παίζει. Ο Πακιστανός μου λέει συγνώμη που δεν βοήθησα, αλλά κάθε μέρα τρώμε ξύλο από αυτούς δεν ήθελα να μπλέξω την ώρα που δουλεύω, η Πωλίνα μου σκούπιζε τις πληγές με νερό, την κέρασα το μισό πακέτο τσιγάρα και μου λέει μια Yamaha μαύρη ΧΤ ήταν δεν πρόλαβα να δω νούμερο, σάμπως πρόλαβα εγώ; Πήγα στο τμήμα κατήγγειλα το περιστατικό το παιδί κώλωσε (λογικό, εδώ “έβγαινε” με την φίλη μου, ωραίο πρώτο coming out έζησε και αυτός) την είχε ακούσει και από τα χτυπήματα. Λέω στην αστυνομία φοβάμαι να πάω σπίτι μου, εκεί έξω είναι δύο τύποι που πριν 10? με δείραν, μπορεί να με πάει ένα περιπολικό σπίτι μου, στα Εξάρχεια μένω, δίπλα, μου λένε όχι. Φεύγω, περπατάω μόνος μου στην Πατησίων, παίρνω το αγόρι μου, κλαίω.

Αύριο θα πάρω το δικηγόρο. Και pepper spray.

Σκοτεινές εποχές.”

Πηγή: Transs.gr με πληροφορίες από: avmag.gr

ΠΓΔΜ: Νέα υπόθεση παραβίασης δικαιωμάτων τρανς ατόμου στο ΕΔΔΑ.

ΠΓΔΜ : Παρασκευή, 24 Aυγούστου 2012 | 11:56

Νέα υπόθεση που αφορά τα τρανς δικαιώματα κατατέθηκε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Δικαιωμάτων του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ). Η προσφυγή έγινε από νεαρό τρανς άντρα που αναγνωρίζεται με τα αρχικά RV και είναι πολίτης της Πρώην Γιουγκλασλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας (FYROM).

Συγκεκριμένα η νέα υπόθεση Rv κατά FYROM, έχει τα εξής χαρακτηριστικά: Ο νεαρός τρανς άντρας θέλησε να προχωρήσει σε επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου. Όμως σύμφωνα με την προσφυγή του, στάθηκε αδύνατο να του παρέχουν επαρκή ιατρική βοήθεια στην χώρα του λόγω της έλλειψης απαραίτητης μονάδας αλλά και λόγω της αδιάφορης ή ακόμη και απερίφραστα εχθρικής συμπεριφοράς του ιατρικού προσωπικού που απευθύνθηκε. Ακουλούθως, αποφάσισε να ζητήσει βοήθεια εκτός της χώρας του, στην Σερβία. Εκεί, ο αρμόδιος ψυχίατρος διέγνωσε "διαταραχή ταυτότητας φύλου" και ακολούθησε λήψη ορμονών. Στη συνέχεια βρέθηκε σε δύσκολη κατάσταση, λόγω της ανακολουθίας των στοιχείων φύλου που υπάρχουν στα προσωπικά του έγγραφα και απεικονίζουν το γενετήσιο/βιολογικό του φύλο και στην εξωτερική (αντρική) του εμφάνιση από την άλλη πλευρά. Κατέφυγε αρμοδίως στο ληξειαρχείο κάνοντας αίτηση για νέα έγγραφα που να απεικονίζουν το επιθυμητό του φύλου και η αίτησή του απορρίφθηκε.

Την υπόθεση έχει αναλάβει η δικηγόρος Natasha Boshkova που εργάζεται για λογαρισμό της μη κυβερνητικής οργάνωσης της FYROM, Coalition Sexual and Health Rights of Marginalised Communities Skopje, με την βοήθεια της INTERIGHTS. Η υπόθεση κατατέθηκε στο ΕΔΔΑ τον Ιούνιο του 2012.

Μετάφραση - Επιμέλεια για το transs.gr : * Αφροδίτη Παπαγεωργίου

*Η Αφροδίτη Παπαγεωργίου είναι τρανς γυναίκα, ζει και εργάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο transs.gr μεταφράζει εθελοντικά, ειδήσεις και άρθρα, στηρίζοντας τον αγώνα της τρανς κοινότητας

Πηγή:© Transs.gr με πληροφορίες από: Interights

Η Αεροπορία των ΗΠΑ έδωσε πράσινο φως για τρανσέξουαλ πιλότους

Η.Π.A.:Πέμπτη, 23 Aυγούστου 2012 | 12:41

Η Tamsyn Waterhouse έμαθε να πιλοτάρει από την παιδική της ηλικία, με τη βοήθεια του πατέρα της, στο δικό του Cessna 150 του 1968.

Επειδή επρόκειτο για ένα αεροσκάφος δύσκολο στον χειρισμό του, που μόνιμα έχανε καύσιμα, οι ικανότητες της Waterhouse ήταν, επίσης μόνιμα, υπό δοκιμή.

Το 2003, σε ηλικία 23 ετών πέρασε τις εξετάσεις και πήρε το ερασιτεχνικό δίπλωμα πιλότου.

Τα προβλήματα άρχισαν το 2009 όταν για να το ανανεώσει, χρειάστηκε να περάσει από ιατρικές εξετάσεις και ατελείωτα ψυχολογικά τεστ. Ο λόγος; Το ακαθόριστο φύλο της.

Η 32χρονη σήμερα Waterhouse ανήκει στα transgender άτομα, τα οποία δεν έχουν καθορισμένο σεξουαλικό προσανατολισμό.

Αφού οι ειδικοί σιγουρεύτηκαν πως η σεξουαλική της φύση δεν θα της ήταν εμπόδιο στην καριέρα της ως πιλότος, έδωσαν το πράσινο φως για την ανανέωση του διπλώματός της και με νέα τους «γραμμή» δεν θα υποβάλλουν, πλέον, σε αμέτρητα τεστ όσους είναι transgender.

«Πρόκειται για ένα μεγάλο πρώτο βήμα», είπε η ίδια στο ABC news. «Ελπίζω ότι κάποια μέρα όλοι οι πιλότοι θα χαίρουν ίσης μεταχείρισης ανεξαρτήτως φύλου».



Πηγή: Transs.gr με πληροφορίες: ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ

Ανακοίνωση της Επιτροπής Δικαιωμάτων του ΣΥΡΙΖΑ για τις προσαγωγές διεμφυλικών ατόμων

Ελλάδα: Tρίτη, 21 Aυγούστου 2012 | 22:17

Το βράδυ της Πέμπτης 9 Αυγούστου, σε μαζική επιχείρηση "σκούπα" της αστυνομίας στo πλαίσιο της επονομαζόμενης επιχείρησης «Ξένιος» Ζεύς - που σε απλά ελληνικά θα μπορούσε να ονομάζεται ανθρωποκυνηγητό - , προσήχθησαν περίπου 25 διεμφυλικά άτομα, οδηγήθηκαν σε υπηρεσίες της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής και τους έγινε υποχρεωτική εξέταση τεστ HIV, από γιατρό του ΚΕΕΛΠΝΟ.

Οι προσαγωγές έγιναν χωρίς καμιά αιτιολογία και στη συνέχεια, αφού τα άτομα αυτά δεν βρέθηκαν θετικά στο τεστ, αφέθηκαν ελεύθερα. Είμαστε ιδιαίτερα ανήσυχοι και ανήσυχες για τις απαράδεκτες και ρατσιστικές αυτές συμπεριφορές όπου ο οποιοσδήποτε ή η οποιαδήποτε «ξεφεύγει της κανονικότητας» που ορίζεται από την εξουσία, είναι εξ’ ορισμού ύποπτος/η και υπόλογος/η. Oι πολιτικές αυτές μας γυρνάμε πίσω στη δεκαετία του 1970, τότε που η αστυνομία έκανε επιθέσεις σε τραβεστί και τις έσερνε με πρόσχημα την εξακρίβωση στα κρατητήρια. Τότε ήταν απροκάλυπτα ομοφοβία, τώρα έχει το μανδύα της προστασίας της δημόσιας υγείας.

Επιπλέον, ο τρόπος που πραγματοποιούνται αυτές οι εξετάσεις παραβιάζει κάθε δεοντολογία και κουρελιάζει κάθε αξιοπρέπεια. Η υποχρεωτική αιμοδοσία με τη βία παραβιάζει θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα. Τη στιγμή που η φασιστική βία στην Αθήνα μαχαιρώνει καθημερινά ανθρώπους, η υποκρισία της κυβέρνησης προς άγρα κοινωνικής συναίνεσης δεν έχει όριο. Δεν συναινούμε σε αυτές τις φασιστικές εκτροπές και απαιτούμε η πολιτεία να σέβεται τη δημοκρατία και τα δικαιώματα των πολιτών και κατοίκων αυτής της χώρας.



To Γραφείο Τύπου Τμήμα Δικαιωμάτων

Σ.Υ.Δ.: «Προσαγωγές τρανς ατόμων στην επιχείρηση ‘Ξένιος Ζευς’.» .

Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών
(Tρανσέξουαλ, Tραβεστί, Παρενδυτικών ανδρών και γυναικών,Crossdressers, Ερμαφρόδιτων και Μεσοφυλικών ατόμων).
(Αρ. Πρωτ. 7646/2010).

http://www.transgender-association.gr/
E-mail: transgender.support.association@gmail.com

Αθήνα, 16 Αυγούστου 2012

Δελτίο Τύπου

Θέμα:«Προσαγωγές τρανς ατόμων στην επιχείρηση ‘Ξένιος Ζευς’.»

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (Σ.Υ.Δ.), αναγνωρισμένη συλλογικότητα για την υποστήριξη των δικαιωμάτων της τρανς κοινότητας, με το παρόν δελτίο τύπου, καταδικάζει με ισχυρό τρόπο τις μαζικές προσαγωγές περί των είκοσι πέντε (25) τρανς ατόμων που έγιναν την Πέμπτη 9 Αυγούστου στα πλαίσια της επιχείρησης-σκούπα της αστυνομίας «Ξένιος Ζευς».

Συγκεκριμένα, το βράδυ της Πέμπτης 9 Αυγούστου, σε μαζική επιχείρηση σκούπα της αστυνομίας προσήχθησαν περίπου 25 τρανς άτομα, οδηγήθηκαν σε υπηρεσίες της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής χωρίς καμία επαρκή αιτιολογία, και τους έγινε υποχρεωτική εξέταση τεστ hiv, από γιατρό του ΚΕΕΛΠΝΟ, δεν βρέθηκαν θετικά και στη συνέχεια αφέθηκαν ελεύθερα.

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), εκφράζει τη βαθιά του ανησυχία και καταδικάζει με απερίφραστο τρόπο τις επιχειρήσεις-σκούπα της αστυνομίας σε συνεργασία με το ΚΕΕΛΠΝΟ που, ανάμεσα στα άλλα, έχουν θύμα μία από τις πιο ευάλωτες μειονότητες, των τρανς, που στερούνται βασικά ανθρώπινα δικαιώματα όπως το δικαίωμα στην εργασία, στην ασφάλιση, στην υγεία, με κύρια ευθύνη της πολιτείας που αρνείται να νομοθετήσει για τα δικαιώματά της.

Θεωρούμε επίσης ότι οι υποχρεωτικοί υγειονομικοί έλεγχοι του ΚΕΕΛΠΝΟ, παραβιάζουν βασικά ανθρώπινα δικαιώματα, καθώς ο τρόπος και η απουσία οποιασδήποτε δεοντολογίας στις συνθήκες που πραγματοποιούνται δεν συνάδουν με μία Ευρωπαϊκή χώρα που εφαρμόζεται κράτος δικαίου.

Παράλληλα εκφράζουμε τις εύλογες απορίες μας για την πρόσφατη απόφαση της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού χαρακτήρα, που θεωρεί ότι είναι αναρμόδια να αποφανθεί για μία κατάφωρη και οφθαλμοφανή παραβίαση της σχετικής νομοθεσίας περί προσωπικών δεδομένων όπως αυτή της δημοσίευσης των στοιχείων οροθετικών ατόμων, επικαλούμενη την αρχή της διάκρισης των εξουσιών, ενώ παράλληλα αντιφάσκει κάνοντας προτάσεις για την βελτίωση της νομοθεσίας.

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), εκφράζει την αλληλεγγύη του στα οροθετικά άτομα που διώκονται και καταδικάζει τις επιχειρήσεις-σκούπα της αστυνομίας που σε συνεργασία με το ΚΕΕΛΠΝΟ, εξαθλιώνουν και θέτουν σε επισφάλεια την κατάσταση της τρανς κοινότητας. Εκφράζουμε επίσης, την πλήρη αντίθεσή μας, σε κάθε μορφής επιχείρηση της αστυνομίας, που θέτει σε κίνδυνο τα ανθρώπινα δικαιώματα με βάση την εθνοτική καταγωγή, την φυλή, το φύλο, θρησκευτικές ή άλλες πεποιθήσεις, τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα και έκφραση φύλου, ενώ ζητούμε την ευθυγράμμιση της ελληνικής νομοθεσίας στην κατεύθυνση της Απόφασης-Πλαίσιο 2008/913/ΔΕΥ του Συμβουλίου της 28ης Νοεμβρίου 2008 για την καπολέμηση κάθε μορφής ρατσισμού, ώστε να συμπεριλαμβάνει και την ταυτότητα φύλου.

Βρισκόμαστε σε συνεργασία με άλλες οργανώσεις της κοινωνίας των πολιτών, τόσο εντός Ελλάδας, όσο και με οργανώσεις και φορείς της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την προάσπιση των δικαιωμάτων της τρανς κοινότητας, ενώ θα υπερασπιστούμε με κάθε νόμιμο τρόπο την αξιοπρέπεια και τα ανθρώπινα δικαιώματα των τρανς ατόμων.

ΤΟ ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟ ΣΥΜΒΟΥΛΙΟ ΤΟΥ ΣΥΔ

http://www.transgender-association.gr  

transgender.support.association@gmail.com

Συνέντευξη της Μαρίνας Γαλανού : «Mία ζωή στα όρια»

Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη. Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.

Σ.Υ.Δ.: (Video) Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών 2011

Ελλάδα

Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών

Παγκόσμια Ημέρα Μνήμης Διεμφυλικών
19 και 20 Νοεμβρίου 2011
Πολιτιστικό Κέντρο
του Δήμου Αθηναίων (Αντώνης Τρίτσης)

Part 1.avi



Part 2.avi



Part 3.avi - Πορεία στη Βουλή

Αρνήθηκαν σε τρανς φροντίδα για καρκίνο του μαστού

Η.Π.A.

Ένας τρανσέξουαλ άνδρας μίλησε εναντίον των γιατρών του, οι οποίοι του στέρησαν τη σωστή φροντίδα για καρκίνο του μαστού.

Ο Νεουρκέζος Jay Kallio, 56 ετών, πρώην νοσηλευτής, με σοβαρά προβλήματα υγείας (νεφρική ανεπάρκεια, ρευματοειδή αρθρίτιδα και καρκίνο του μαστού) αγωνίζεται προκειμένου να βρει την κατάλληλη ιατρική φροντίδα.

Πριν λίγο καιρό υποβλήθηκε σε εξετάσεις για καρκίνο του μαστού. Παρότι βρέθηκε θετικός, ο χειρουργός του, σοκαρισμένος από το φύλο του ασθενή του, αισθάνθηκε πως δεν μπορούσε να του ανακοινώσει τα αποτελέσματα...

...την ίδια στιγμή που το Αμερικανικό Υπουργείο Υγείας αναφέρει ρητά πως είναι παράνομη η διάκριση εναντίον διαφυλικών ασθενών, σε θέματα υγείας.

Ο Kallio, που άλλαξε φύλο πριν έξι χρόνια, έμαθε πως είχε καρκίνο του μαστού κατά λάθος, όταν ένας τεχνικός από το εργαστήριο των εξετάσεων, τον κάλεσε για να μάθει πως τα πάει μετά τη διάγνωση του.

Τρομοκρατημένος πήγε να δει έναν ογκολόγο. Όπως περιέγραψε στο ABC News, ο γιατρός τον αντιμετώπισε «εχθρικά», αρνήθηκε να τον συμβουλεύσει για τις διαθέσιμες θεραπείες, για να του ζητήσει αργότερα συγνώμη, για τον τρόπο που του συμπεριφέρθηκε.

Αποτέλεσμα όλων των παραπάνω είναι πως ο Jay έχασε το παράθυρο για την θεραπεία της ασθένειας, μέσω χημειοθεραπείας.

Σύμφωνα με έρευνα του 2011, τα διαφυλικά άτομα αντιμετωπίζουν ανισότητες στην εκπαίδευση, την απασχόληση, την υγεία, την στέγαση καθώς και σε κρατικές υπηρεσίες και φυλακές.

Η έρευνα διαπίστωσε επίσης πως ένας στους πέντε τρανσέξουαλ έχει αντιμετωπίσει την άρνηση φροντίδας από γιατρούς, κλινικές, νοσοκομεία και οδηγούς ασθενοφόρων.

Πηγή:© Transs.gr με πληροφορίες: Avmag.gr

«Γυναίκες που γεννήθηκαν άντρες». - Όταν η λέξη «τρανς» ακούγεται στην Βουλή.

«Γυναίκες που γεννήθηκαν άντρες».

Όταν η λέξη «τρανς» ακούγεται στην Βουλή.

Ελλάδα

Αθήνα: Η Εϊπριλ Ασλεϊ τιμήθηκε από τη βασίλισσα Ελισάβετ για την προσφορά της στην ισότητα των δύο φύλων. Πριν από 77 χρόνια, η Εϊπριλ είχε γεννηθεί με το όνομα Τζορτζ. Το ΒΗmagazino συνομίλησε με τέσσερις transexual και παρουσιάζει ιστορίες, γεγονότα και αριθμούς για ένα θέμα που εξακολουθεί να θεωρείται ταμπού.

Η φετινή λίστα της βασίλισσας Ελισάβετ με τις προσωπικότητες που τιμήθηκαν για την προσφορά τους από τη Βρετανική Αυτοκρατορία ήταν σημαντική. Το φετινό Αδαμάντινο Ιωβηλαίο έδινε στην επίσημη περίσταση επιπλέον βαρύτητα. Δίπλα στις κυρίες των τιμών, το όνομα Εϊπριλ Ασλεϊ στην αρχή δεν έκανε αίσθηση. Το παρελθόν της Dame που είχε την τιμή δεν είναι μια συνηθισμένη ιστορία. Η Εϊπριλ γεννήθηκε 77 χρόνια πριν με το όνομα Τζορτζ στο Λίβερπουλ, ο πατέρας της ήταν ναύτης και η μητέρα της δούλευε σε εργοστάσιο πυρομαχικών. Οταν ήταν τριών ετών ήξερε πως είναι διαφορετικός. Οταν ήταν 15 προσπάθησε να πάει στο ναυτικό. Οταν ήταν 18 αποπειράθηκε να αυτοκτονήσει. Το 1960 έγινε η πρώτη βρετανή και όγδοη στον κόσμο που έκανε εγχείρηση αλλαγής φύλου στην Καζαμπλάνκα. Αργότερα, έγινε μοντέλο για την «Vogue», γοήτευσε τον Ομάρ Σαρίφ, έκανε παρέα με τον Πίτερ Ο’ Τουλ που χτυπούσε όποιον την κορόιδευε, στην λίστα των φίλων της βρίσκονταν ο Νταλί και ο Πικάσο και το 2005 έπειτα από δικές της πιέσεις για την αλλαγή της νομοθεσίας (Gender Recognition Act), πήρε το νέο της πιστοποιητικό γεννήσεως, όπου είχε καταχωριστεί ως γυναίκα. Η βασίλισσα την τίμησε για την προσφορά της στη μάχη για την ισότητα των transexual με τους άντρες και τις γυναίκες. «Δεν το περίμενα, αλλά ήταν καλό», είπε στα μέσα του Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της βράβευσης.

Στην Ελλάδα τα πράγματα είναι διαφορετικά. Ο συντηρητισμός και η ηθικοπλαστική προσέγγιση αποτελούν σχεδόν δομικά στοιχεία του δημόσιου λόγου. Αρκεί να σκεφτεί κανείς ότι η πρώτη φορά που ακούστηκε στην ελληνική Βουλή η λέξη «διεμφυλικός» ήταν πριν από έναν χρόνο, όταν η βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Ηρώ Διώτη κατέθεσε σχετική ερώτηση, ζητώντας να υπάρχει δυνατότητα αλλαγής εγγράφων για διεμφυλικά άτομα και ρητή αναφορά στον υπό διαβούλευση τότε αντιρατσιστικό νόμο στην ταυτότητα φύλου, χωρίς όμως ανταπόκριση. Ο Κώστας Γιαννακόπουλος, καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου, επισημαίνει ότι «η ανατροπή της βιολογίας είναι το μεγαλύτερο ταμπού. Ακόμη και αν κάποια έχει κάνει εγχείρηση, εξακολουθεί να μη θεωρείται γυναικά, επειδή δεν μπορεί να αναπαράγει. Αυτό το κλίμα διαπερνά και τον κόσμο της διανόησης». Οι ιστορίες είναι πραγματικές. Και συγκλονιστικές.

«Γιατί, μαμά;»

«Ενα τηλέφωνο στη μάνα μου στις πέντε το πρωί πάντα με ισορροπούσε. Ηταν ευλογία για εμένα η αγάπη της οικογένειάς μου». Θα μπορούσε να είναι φράση στα χείλη οποιασδήποτε κοπέλας. Είναι το βασικό μότο της Αννας Κουρουπού, μιας 48χρονης τρανς. Το επαναλαμβάνει διαρκώς, τόσο στο βιβλίο της «Γιατί δεν έχω σαν το δικό σου, μαμά;» (εκδόσεις Ποταμός) όσο και στη συνάντησή μας σε ένα όμορφο διαμέρισμα στον Νέο Κόσμο. Η ζωή της μοιάζει με παραμύθι – με δράκους, πρίγκιπες και happy end. «Αγαπήθηκα και αγάπησα πολύ. Και αύριο να πεθάνω, θα είμαι γεμάτη» λέει. Αφού πέρασε τα δύσκολα χρόνια του ’80, σήμερα βρίσκεται στην πιο ώριμη και δημιουργική φάση της, αρθρογραφώντας συχνά και ανεβάζοντας θεατρικούς μονολόγους.

Η Aννα γεννήθηκε άνδρας, αλλά επέλεξε να ζήσει ως γυναίκα, δημόσια και όχι μέσα στην ντουλάπα. Δεν είναι η μοναδική, υπάρχουν αρκετές παρόμοιες περιπτώσεις στην Ελλάδα και διεθνώς, και σε όλες τις ιστορικές περιόδους. Συνήθως ταυτίζονται με το πεζοδρόμιο και την υποκουλτούρα. Η πραγματικότητα ωστόσο είναι – ευτυχώς – λιγότερο στερεοτυπική. Η πρόσφατη αποκάλυψη στην Εθνική Πινακοθήκη του Λονδίνου, που έκανε τον γύρο του κόσμου μέσα από πρόσφατο δημοσίευμα της εφημερίδας «The Guardian», είναι χαρακτηριστική. Αφορά ένα πορτρέτο που επιγραφόταν ως προσωπογραφία «μιας άγνωστης γυναίκας» επειδή δεν είχε ταυτοποιηθεί. Η τελική ταυτοποίηση υπήρξε σοκαριστική για τη βρετανική κοινωνία. Το πορτρέτο αναπαριστούσε τον γάλλο στρατιωτικό και διπλωμάτη Σεβαλιέ ντ’ Εόν που έζησε τον 18ο αιώνα ως γυναίκα. Μάλιστα, ο βρετανός σεξολόγος Χάβελοκ Ελις προσπάθησε να εισαγάγει τον όρο «εονισμός» ως δηλωτικό της διεμφυλικής συμπεριφοράς. Τέτοιες εμπειρίες θα συναντήσουμε παντού, ακόμη και στις πιο σεμνότυφες και κλειστές κοινωνίες όπως η βικτωριανή, όπου οι τρανς διώκονταν. Μεγαλύτερη ανεκτικότητα, βέβαια, υπήρχε σε όσους γεννήθηκαν γυναίκες, αλλά έζησαν σαν άνδρες, όπως ο στρατιωτικός χειρουργός Τζέιμς Μπάρι με αξιόλογο επιστημονικό έργο για τη βελτίωση των υγειονομικών συνθηκών στις κοινωνικά ευάλωτες ομάδες.

Η «μοναξιά» των 80s

Αυτό, βέβαια, δεν σημαίνει ότι ο δρόμος για τις τρανς είναι στρωμένος με ροδοπέταλα. Τουναντίον. Ειδικά στην Ελλάδα, τη δεκαετία του ’80, το να είσαι τρανσέξουαλ σήμαινε να είσαι πρωταγωνίστρια του Νίκου Νικολαΐδη και όχι του Αλμοδόβαρ. Η πορνεία ήταν σχεδόν μονόδρομος, αλλά, όπως έγραφε ο Ταχτσής, «η ευτυχία βρισκόταν πάντα στο απέναντι πεζοδρόμιο». Ναρκωτικά και αντεργκράουντ κουλτούρα, επιθέσεις από την Αστυνομία, επιχειρήσεις «Αρετή», τρανσφοβικά εγκλήματα αρχειοθετημένα εξαρχής, κοινωνικός στιγματισμός και δαιμονοποίηση λόγω AIDS.

Μοναδική φωνή το περιοδικό «Κράξιμο», με τίτλο εμπνευσμένο από το κοινό βίωμα και εκδότρια την «εκδιδόμενη τραβεστί Πάολα». Με ένα γράψιμο κομμένης ανάσας, με επιθετικό και προκλητικό ύφος, υπήρξε πολύ πιο πρωτοποριακό και καλλιτεχνικό, με τις πένες της Γώγου, του Χριστιανόπουλου και του Πετρόπουλου, από πολλά «καθωσπρέπει» τότε έντυπα, εγκλωβισμένα στη σεμνοτυφία και στην υποκρισία. Από τότε κύλησε πολύ νερό στο αυλάκι. Οχι πως σήμερα η πολιτεία αναγνωρίζει ή διευκολύνει την ύπαρξη των τρανς, αλλά οι ίδιες πάλεψαν για να κατοχυρώσουν κάτι παραπάνω από τα λίγα τετραγωνικά της Συγγρού· εκεί που τις απομόνωσαν για να μην αντικρίζει η πόλη τον πανικό της στον καθρέφτη και αναστατώνεται.

Η διεθνής εμπειρία στον απόηχο του Μάη

Εξω, όμως, πάμε καλά. Στην Ιταλία το 2006 εξελέγη η πρώτη τρανς βουλευτής στην Ευρώπη, η Βλαντίμιρ Λουξούρια. Η Λουξούρια ήταν ηθοποιός και τραγουδίστρια. Στην ιταλική Βουλή μετατράπηκε από drag queen σε μια από τις πιο σοβαρές και εργατικές φυσιογνωμίες και αντιμετώπισε με νηφαλιότητα και αξιοπρέπεια τις φραστικές επιθέσεις που δεχόταν τόσο από βουλευτές του Μπερλουσκόνι όσο και από την Αλεσάντρα Μουσολίνι. Αληθινό πρότυπο διεμφυλικής ταυτότητας και ακτιβισμού, εξακολουθεί ως σήμερα να ασχολείται με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ. Εκλεγμένες τρανς βουλευτίνες επιπλέον υπάρχουν στην Πολωνία και στη Νέα Ζηλανδία, στην Πολιτεία της Χαβάης η υπεύθυνη παιδείας είναι επίσης τρανς, ακόμη και ιερέας στη Λουθηρανική Εκκλησία της Φινλανδίας υπήρξε τρανς άτομο, ενώ η Γιολάντα Σουάνιος, ιδιοκτήτρια τηλεοπτικού σταθμού στην Ταϊλάνδη, είναι υποψήφια δήμαρχος.

Η νταντά του Ομπάμα και ο γιος του Χεμινγουέι είναι τρανς. Επίσης, η Μπεν Μπαρς, διάσημη καθηγήτρια Νευροβιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Στάνφορντ, και η Λιν Κόνγουεϊ, ένα από τα μεγαλύτερα μυαλά της IBM Research. Σε όλον τον κόσμο οι τρανς έχουν διαπρέψει στις επιστήμες και στην τέχνη. Προσφάτως, μάλιστα, η PC Air, μια ταϊλανδέζικη αεροπορική εταιρεία, προσέλαβε τρανσέξουαλ ως αεροσυνοδούς. Πλέον, στους διαγωνισμούς «Μις Υφήλιος» θα λαμβάνουν μέρος και διεμφυλικές μετά τα διαβήματα της «Μις Βανκούβερ» και τρανς Τζένα Ταλάκοβα. Αρκετές ασχολήθηκαν με την τέχνη. Η Τζέιν Κάουντι, για παράδειγμα, παρά το γεγονός ότι αρνήθηκε να χειρουργηθεί, έζησε μια queer ζωή ανάμεσα σε μιούζικαλ, στο Factory του Γουόρχολ και στις πανκ συνοικίες του Λονδίνου.

Ενας από τους μεγαλύτερους σύγχρονους γάλλους φιλόσοφους, ο Μισέλ Φουκό, έθεσε κάποια στιγμή το ερώτημα «αν χρειαζόμαστε πραγματικά ένα αληθινό φύλο». Ο ίδιος απάντησε πως «το μόνο που θα έπρεπε να μετράει είναι η πραγματικότητα του σώματος και η ένταση των επιθυμιών του». Οι δυτικές κοινωνίες, ωστόσο, και πολύ περισσότερο η ελληνική, επιμένουν να απαντούν καταφατικά, προτάσσοντας έναν σκληρό δυισμό «αρσενικού» - «θηλυκού», όπου ανατομία - έμφυλη ταυτότητα και σεξουαλικός προσανατολισμός οφείλουν να βρίσκονται σε πλήρη αντιστοιχία. Τα τρανς άτομα αποτελούν την πιο φωναχτή «παρέκκλιση» αυτού του κανόνα και υφίστανται τον αποκλεισμό ως συνέπεια.

Η εξέγερση του Stonewall όμως, το 1969, με την εμβληματική μορφή της Σίλβια Ριβέρα και την ακούραστη υπεράσπιση από την ίδια του δικαιώματος του αυτοπροσδιορισμού, η ανάδειξη του κινήματος για τη σεξουαλική απελευθέρωση, η κατάκτηση των αμφιθεάτρων από την Τζούντιθ Μπάτλερ και την queer theory τη δεκαετία του 1990 συνέβαλαν στο να γίνουν οι διεμφυλικοί ορατοί στη δημόσια σφαίρα και στο να εκχωρηθούν ορισμένα δικαιώματα, όπως η δυνατότητα αλλαγής εγγράφων χωρίς να είναι απαραίτητη η εγχείρηση επαναπροσδιορισμού φύλου (σε Ισπανία, Πορτογαλία, Αγγλία, Αργεντινή και αλλού), η πρόσβαση στα Εθνικά Συστήματα Υγείας για παρεμβάσεις στο σώμα και οι νομοθεσίες για άρση των ανισοτήτων όχι μόνο για λόγους σεξουαλικού προσανατολισμού, αλλά και ταυτότητας φύλου.

... και η ελληνική πραγματικότητα

Στην Ελλάδα, όπου τα πάντα γίνονται με μεγάλη χρονοκαθυστέρηση, δεν υπάρχει τίποτε από τα παραπάνω, όπως μας πληροφορεί η πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, Μαρίνα Γαλανού. Τη Μαρίνα τη βρήκα στα γραφεία του εκδοτικού οίκου Πολύχρωμος Πλανήτης, του οποίου είναι ιδιοκτήτρια, κατορθώνοντας να διαγράψει μια πετυχημένη πορεία στη βιβλιογραφία ζητημάτων για τη σεξουαλικότητα και το φύλο. Είναι αρκετά επιφυλακτική με τα media, όπως και οι περισσότερες τρανς. «Πολλοί δημοσιογράφοι», μου λέει, «αντί να βρίσκονται στο πλευρό των αδύναμων, τοποθετούνται απέναντί τους. Αυτό που προβάλλεται είναι μια εικόνα που θα εντείνει την περιθωριοποίηση της τρανς κοινότητας».

Οι δυσκολίες εύρεσης στέγης και εργασίας, ταυτοποίησης λόγω ταυτότητας και πρόσβασης σε υπηρεσίες υγείας είναι για εκείνη τα σοβαρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα διεμφυλικά άτομα, μαζί με τα στερεότυπα που επηρεάζουν κάθε πτυχή της κοινωνικής ζωής. «Οταν έκανα τα πρώτα βήματα της μετάβασής μου, έχασα πολλούς έως τότε καλούς φίλους» αναφέρει και χαρακτηρίζει «υποκριτική την ελληνική κοινωνία, που προτιμά να κρύβει αυτά τα θέματα πίσω από μια κουρτίνα ή να τα προβάλλει μόνο με ένα ροζ χρώμα, παρά στο φως της μέρας». Σαφώς πολιτικοποιημένη, χωρίς ωστόσο να είναι ενταγμένη σε κάποιον χώρο, μιλά με ανησυχία για την «καταστροφική πορεία της χώρας με το μνημόνιο» και για τη «συντηρητική στροφή της ελληνικής κοινωνίας με την άνοδο της Χρυσής Αυγής».

Το Σωματείο είναι αφοσιωμένο σε δράσεις αλληλεγγύης για τα τρανς άτομα. Μεταξύ άλλων, οργανώνει συσσίτια με τη συνδρομή της ΜΚΟ Praksis, παρέχει νομική, καθώς και ψυχολογική υποστήριξη στα μέλη του. Η Παρασκευή Πάλμου, ψυχολόγος, με βασικό ερευνητικό πεδίο τα LGBT άτομα, έχει αναλάβει αυτόν τον ρόλο. Στην Ελλάδα δεν υπάρχει εξειδικευμένη ιατρική μέριμνα για τρανς άτομα, όπως συμβαίνει σε πολλές χώρες του εξωτερικού, με αποτέλεσμα οι περισσότερες να λειτουργούν εμπειρικά, προσφεύγοντας σε ορμονοθεραπείες, ενώ για εγχειρήσεις επαναπροσδιορισμού φύλου πηγαίνουν στην Αγγλία πλέον (και παλιότερα στην Καζαμπλάνκα), με το οικονομικό κόστος να φθάνει ως και τις 25.000 ευρώ. Στην Ελλάδα δεν είναι λίγα τα περιστατικά όπου αντίστοιχες επεμβάσεις έγιναν με τόση προχειρότητα, ώστε να προκαλέσουν σοβαρά προβλήματα σε άτομα που τις υπέστησαν, αν και κάποιοι από τους γιατρούς που τις ανέλαβαν φιγουράρουν σε λίστες για φοροδιαφυγή. Οσον αφορά δε την ψυχική υγεία, οι περισσότεροι λειτουργοί της με το DSM (Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders) ανά χείρας αντιμετωπίζουν τον τρανσεξουαλισμό ως διαταραχή. «Υπάρχει μια σαφής τάση ψυχιατρικοποίησης του προβλήματος» εξηγεί η κυρία Πάλμου και δίνει έμφαση στον ρόλο της οικογενειακής στήριξης ως καθοριστικού παράγοντα για τη μετεξέλιξη των τρανς ατόμων. Η ψυχική αντοχή τους βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με τη συμπαράσταση από το στενό περιβάλλον τους.

Ενα διαρκές «coming out»

Στη Ζαν Μωρεάς, όμως, ένα μικρό δρομάκι κάθετο στη Συγγρού, υπάρχει μια νησίδα ελευθερίας και δημιουργικότητας. Οι «Κούκλες», είναι το πρώτο και μοναδικό μαγαζί με drag show στην Ελλάδα, όπου επτά τρανς και ο Νικόλας δίνουν κάθε Παρασκευή και Σάββατο βράδυ παραστάσεις. Η Εύα Κουμαριανού μεταμορφώνεται σε Τζέσικα Ράμπιτ, η Μάνια σε Αννα Βίσση και η Τάνια σε Αλίκη Βουγιουκλάκη. Η πραγματική βασίλισσα, όμως, είναι η Μαριλού, η ιδιοκτήτρια του μπαρ, που επιμελείται το πρόγραμμα εδώ και 17 χρόνια με το βερολινέζικο στυλ που κουβαλάει μαζί της. Από το 1997 που ο Παύλος Φυσάκης έκανε την πρώτη έκθεση φωτογραφίας για τις «Κούκλες», πολλοί celebrities πέρασαν να πιουν ένα ποτό και να απολαύσουν το σόου, από τον Ζαν Πολ Γκοτιέ ως τη Δήμητρα Λιάνη.

Οι «Κούκλες», όμως, έγιναν hot spot της πόλης μετά την πολυβραβευμένη ταινία του Πάνου Κούτρα «Στρέλλα», μεγάλο μέρος των γυρισμάτων της οποίας πραγματοποιήθηκε εκεί. Μετά την «Μπέτυ», τη μικρού μήκους ταινία του Δημήτρη Σταύρακα το 1970, η «Στρέλλα» αποτελεί τη μοναδική προσπάθεια πραγματικής απεικόνισης της ζωής των τρανς ως τέτοιας και όχι ως καρικατούρας και μάλιστα μαζικής παραγωγής. Με αυτή την έννοια, δεν θα ήταν άδικο να έλεγε κανείς ότι η «Στρέλλα» λειτούργησε σαν συλλογικό coming out. Διεθνώς, υπάρχουν πολλές παρόμοιες προσπάθειες. Στην Αγγλία, η Κλοέ Σεβινί πρωταγωνιστεί στη σειρά «Hit & Miss» όπου παίζει τον ρόλο μιας τραβεστί - δολοφόνου που μαθαίνει πως πριν από την αλλαγή φύλου, ως άντρας, είχε κάνει έναν γιο. Αυτά μάλλον γίνονται μόνο στο σινεμά.

Είναι δύσκολο να προσεγγίσει κανείς τον ακριβή αριθμό των διεμφυλικών ατόμων που ζουν στην Ελλάδα. Η ζωή των περισσοτέρων καλύπτεται από ένα πέπλο σιωπής, επιδιώκουν να μην υπερτονίζουν αυτό το ταυτοτικό χαρακτηριστικό και συχνά αποφεύγουν την υπερβολική έκθεση. Σίγουρα, πάντως, δεν περιορίζονται στις γκετοποιημένες γειτονιές που η κοινωνία έχει υπόψη της. Με σαφώς λιγότερες ευκαιρίες στη διάθεσή τους από ό,τι οι υπόλοιποι, είναι πάντως διασκορπισμένες σε αρκετά επαγγέλματα, από το Δημόσιο ως τα ΜΜΕ. Κάποια, και ιδίως όσα σχετίζονται με την τέχνη, είναι από τη φύση τους πιο ανοιχτά. Η Φένια Αποστόλου το επιβεβαιώνει. Χορεύτρια και χορογράφος, σπούδασε στην Κρατική Σχολή Θεάτρου και συμμετείχε σε μεγάλες παραστάσεις, στο Κρατικό Βορείου Ελλάδος και στην Octana του Κωνσταντίνου Ρήγου. Το 2004 συνεργάστηκε στη διοργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων, μετά βραβεύτηκε για τη μικρού μήκους ταινία «Νightmare» από το Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης και πλέον έχει τη δική της ομάδα χοροθεάτρου «Λυδία Λίθος».

Η Φένια είναι η τρανς της διπλανής πόρτας, της δικής μου τουλάχιστον, στην παλιά μου γειτονιά, στο κέντρο της Αθήνας, και διατηρεί πολύ καλές σχέσεις με το περιβάλλον της. Οσοι παρακολούθησαν τη μετάβασή της κατανοούν ότι δικαιώθηκε για την επιλογή της. «Δεν έχασα κανένα πρόσωπο στη ζωή μου, οι φίλοι μου ήταν κοντά μου και τους αρέσω εμφανισιακά ως κοπέλα. Τώρα είμαι πιο πολύ Εγώ. Παλαιότερα, είχα ορισμένα συμπλέγματα στην επικοινωνία, τώρα όμως απελευθερώθηκαν οι δυνάμεις μου» λέει. Η Φένια πιστεύει στην οικογένεια και εύχεται να μπορέσει να δημιουργήσει τη δική της. «Είμαι ένα κανονικό κορίτσι» καταλήγει.

Η ύπαρξη των τρανς είναι η έμπρακτη απόδειξη ότι το φύλο και η σεξουαλικότητα είναι εντελώς ρευστά και ότι στο φάσμα τους ανοίγεται μια πολλαπλότητα επιλογών. Ακόμη και οι πιο κρυφοί τόποι του υποκειμένου, όπως αυτοί, δεν ξεφεύγουν από τις σχέσεις εξουσίας. Στη βάση πολιτισμικών προτύπων δημιουργείται και επιτελείται το φύλο με τιμωρητικές συνέπειες σε όσους απειθαρχούν. Αν κάτι, όμως, μας έμαθε η μεγάλη τομή της ψυχανάλυσης για να απεμπλακούμε από τον «κατάλογο των αμαρτιών» είναι ότι αυτό που εν τέλει έχει σημασία είναι η ψυχική έμφυλη ταυτότητα, ότι είμαστε κάτι παραπάνω από ένα ΧΧ ή ΧΥ χρωμόσωμα. Οι τρανς σε αυτό το πεδίο πειραματίζονται, και από αυτή τη σκοπιά αποτελούν υποδείγματα διεκδίκησης, αυτενέργειας και θάρρους. Οπως γράφει η Αννα στο βιβλίο της: «Θέλει αρχίδια να κόψεις τα αρχίδια σου». l

Μια ματιά στην Ιστορία και στους πολιτισμούς

Οι ρίζες του τρανσβεστισμού φαίνεται να είναι τόσο παλιές όσο και του ανθρώπινου πολιτισμού. Στην Αρχαία Ελλάδα ο τρανβεστισμός με τη μορφή της παρενδυσίας και της θηλυπρεπούς συμπεριφοράς υπήρχε στις θεατρικές παραστάσεις και στις λατρευτικές τελετές του Διονύσου, σε ορισμένες, όμως, περιπτώσεις και στην καθημερινή ζωή της πόλης. Η Μάργκαρετ Μίλερ, καθηγήτρια του Τμήματος Καλών Τεχνών του Πανεπιστημίου του Τορόντο, μελέτησε αυτό το ενδεχόμενο παρατηρώντας ότι σε συγκεκριμένο αγγείο απεικονίζονται γυναικείες φιγούρες, με ανάλαφρα ενδύματα και κοσμήματα, που είχαν μούσι. Στα ρωμαϊκά χρόνια, ο αυτοκράτορας Ηλιογάβαλος (218-222 μ.Χ.), μολονότι παντρεύτηκε πέντε γυναίκες, φερόταν και ντυνόταν ως γυναίκα και προτιμούσε σεξουαλικά τους άνδρες.

Οι Hijra της Ινδίας αποτελούν πανάρχαιες κοινότητες διεμφυλικών με αναφορές σε θεότητες του ινδουισμού και οργανωμένες ως κάστα. Επί βρετανικής κατοχής προσπάθησαν να τις απαγορεύσουν, αλλά μόλις ανακτήθηκε η ανεξαρτησία της χώρας, καταργήθηκαν αυτοί οι νόμοι. Ορισμένες σήμερα έχουν μετατραπεί σε ΜΚΟ και σε περιοχές όπως το Ταμίλ έχουν θεσπιστεί ειδικοί νόμοι προστασίας. Θεωρείται ότι φέρνουν τύχη και γονιμότητα, γι’ αυτό τις καλούν σε γάμους και βαφτίσεις. Από το 2006 σε κάποιες πόλεις έχουν αναθέσει στις κοινότητες των Hijra τη συλλογή των απλήρωτων φόρων με παρακράτηση 4%.

Και στην Ταϊλάνδη, όμως, οι Kathoey συνιστούν παραδοσιακή επιλογή έμφυλης ταυτότητας που σύμφωνα με τη θρησκεία προκύπτει από το κάρμα. Πρακτικές παρενδυσίας υπήρχαν στους πολιτισμούς των Μάγιας και των Αζτέκων που επιχείρησαν να εξαλείψουν οι ισπανοί κατακτητές. Σήμερα, σε ορισμένες φυλές ιθαγενών στο Μεξικό, όπως οι Λακότα ή οι Ναβάχο, εξακολουθεί να υπάρχει η έννοια του «διπλού πνεύματος», της διαφορετικής έμφυλης ψυχοσύνθεσης από τη σωματική κατασκευή και αυτά τα άτομα θεωρούνται ιερά με ιδιότητες θεραπείας, μαντείας κτλ. Το παράδειγμα που έχει μελετηθεί περισσότερο είναι της πόλης Χουτσιτάν, όπου οι ομοφυλόφιλοι άνδρες που προτιμούν να φέρονται ως γυναίκες κατατάσσονται στις «Μούσες» και εντάσσονται ισότιμα στην κοινωνία. Εξάλλου, στη φυλή των Ζαποτέκων δεν προσδιορίζουν το φύλο των ανθρώπων με βάση τη βιολογία. Μέχρι και σήμερα αποκαλούν τα μικρά παιδιά όχι «αγόρι» και «κορίτσι», αλλά «κρία», δηλαδή «πλάσμα», μέχρις ότου εκδηλώσουν τα ίδια σε ποιον χώρο ανήκουν. Στα πρώτα βήματα της Ισλαμικής Επανάστασης ο Αγιατολάχ Χομεϊνί εξέδωσε φετφά (θρησκευτικό διάταγμα), επιτρέποντας σε άνδρες και γυναίκες να αλλάζουν φύλο αν το επιθυμούν.

Λεξιλόγιο

Queer: Αρχικά σήμαινε «αλλόκοτος» και χρησιμοποιήθηκε απαξιωτικά από τον Μαρκήσιο Ντάγκλας προς τον Οσκαρ Γουάιλντ, αλλά επανήλθε ως όρος περηφάνιας, υπονοώντας την πολλαπλότητα των έμφυλων και σεξουαλικών επιλογών.

Genderqueer: Φυλοπαράξενος, όσοι/ες αρνούνται να προσδιοριστούν στις κατηγοριοποιήσεις κοινωνικού και βιολογικού φύλου.

LGBT (lesbian, gay, transsexual, bisexual): στα ελληνικά ΛΟΑΤ (έτσι κωδικοποιήθηκε το κίνημα για τη διεκδίκηση δικαιωμάτων όσων διαφοροποιούνται από το ετεροφυλοφιλικό πρότυπο).

Transgender: Ορθότερος όρος από τα φορτισμένα «τρανσέξουαλ» και «τραβεστί» για τα άτομα που βρίσκονται σε διαδικασία υπέρβασης του κοινωνικού φύλου. Στα ελληνικά χρησιμοποιούνται οι όροι «διεμφυλικός» ή «φυλομεταβατικός».

Crossdressers: Παρενδυτικοί, αυτοί που φορούν ρούχα του αντίθετου φύλου. Η παρενδυσία δεν σημαίνει απαραίτητα συνολικότερη υιοθέτηση στοιχείων του άλλου φύλου ή ομοφυλόφιλη σεξουαλική προτίμηση.

Heteronormality: Ετεροκανονικότητα, η κυρίαρχη ιδεολογικά και θεσμοθετημένη ετεροφυλοφιλία.

Πηγή: ΤΟ ΒΗΜΑ - BHMagazino 31/7/2012 | 12:18

Συνέντευξη με την 25χρονη Στέφι από την Γερμανία.

Μετάφραση για το transs.gr
*Χάρης Μαρτζούκος
Επιμέλεια τελικού κειμένου: Κατρίν Αλαμάνου

ΣτΜ: Στο γερμανικό κείμενο χρησιμοποιείται ο όρος Transsexuelle (Γερμανικά) και Transexual (Αγγλικά), το οποίο αποδίδεται συνήθως ως διαφυλικός-η στα ελληνικά. Στο εξής θα χρησιμοποιείται o όρος "τρανς".]

Ε= Ερώτηση, Σ=Στέφι, ΣτΜ=Σημείωση του Μεταφραστή

Γερμανία: Πέμπτη, 9 Aυγούστου 2012| 13:40

Ε: Στέφι, ποιο όνομα έχεις ακόμη στην ταυτότητά σου;

Σ: Έχω ακόμα το όνομα Steven. Και η φωτογραφία είναι ακόμη η παλιά. Η υπόθεσή μου εκκρεμεί στο δικαστήριο και ελπίζω πως το όνομα και η φωτογραφία θα αλλάξουν σύντομα στην ταυτότητά μου. Είναι δυσάρεστο, όταν χρειάζεται να δείξω την ταυτότητά μου, να να με κοιτάζουν με περίεργο τρόπο και να πρέπει να απαντάω σε χαζές ερωτήσεις.

Ε: Σε αντιμετωπίζουν σαν εγκληματία δηλαδή;

Σ: Ναι, έτσι περίπου. Στην περίπτωση επέμβασης επαναπροσδιορισμού φύλου πρέπει να κάνεις αίτηση για αλλαγή ονόματος και φύλου στην ταυτότητα. Μετά πρέπει να παρουσιαστείς σε δυο διαφορετικούς κι ανεξάρτητους εμπειρογνώμονες οι οποίοι έπειτα συντάσσουν μια ακριβή έκθεση για το δικαστήριο. Στις συνομιλίες μαζί τους απάντησα σε προσωπικές ερωτήσεις. Να προσθέσω ότι κατά τη διάρκεια της συνέντευξης εξετάστηκαν ακόμη και οι χειρονομίες αλλά και οι εκφράσεις του προσώπου έτσι ώστε να μπορεί να αποκλειστεί η περίπτωση της ψυχικής ασθένειας.

Ε: Ας γυρίσουμε πάλι στην αρχή. Πότε κατάλαβες πως είσαι διαφορετική;

Σ: Πάντα το ήξερα αλλά άρχισα να το συνειδητοποιώ όταν έφθασα στην εφηβεία, περίπου 12 ετών. Τότε δεν μπορούσα να εντοπίσω τί πραγματικά μου συνέβαινε.

Ε: Όταν λες πως το γνώριζες πάντα, μπορείς να γίνεις πιό αναλυτική;

Σ: Ήδη στο νηπιαγωγείο με έλκυαν περισσότερο τα κορίτσια παρά τα αγόρια. Έπαιζα με κούκλες αντί με αυτοκίνητα. Με τα αγόρια δεν μπορούσα να επικοινωνήσω, ούτε κι αυτά με μένα. Ήμουν πάντα στο περιθώριο. Όταν ήμουν παιδί δεν είχα την ικανότητα να εξηγήσω όλα αυτά που μου συνέβαιναν. Επίσης θα ήθελα να πω ότι τότε είχα μια φίλη που της άρεσε να παίζει με αγορίστικα παιχνίδια. Αργότερα δεν είχα την δύναμη να πω στους άλλους πως θα ήθελα να είμαι κορίτσι. Αγχωνόμουν για το πώς θα αντιδράσουν. Όποτε πηγαίναμε να αγοράσουμε ρούχα, κοιτούσα όλο ζήλια τα κοριτσίστικα ρούχα. Τα αγορίστικα ρούχα που μου αγόραζαν κι έπρεπε να φορέσω δεν τα ήθελα ποτέ.

Ε: Πότε εκδηλώθηκες; (ΣτΜ: πότε έκανε το coming out σου;)

Σ: Στα 22 μου. Έπρεπε να τελειώνω κάποτε με αυτή την υπόθεση. Πολύ απλά είπα στον εαυτό μου: «Πλέον, από’ δω κι πέρα, είμαι η Στέφι».

Ε: Γιατί χρειάστηκες τόσον καιρό μέχρι να εκδηλωθείς;

Σ: Υπέφερα πολύ με αυτήν την κατάσταση. Ήταν ένα συνεχόμενο κρυφτό. Από ένα σημείο και μετά δεν μπορούσα πλέον να κοιμηθώ. Σκεφτόμουν συνέχεια: «τί να κάνω, πώς θα εξελιχθεί η κατάσταση, θα υπάρξει κάποια αλλαγή, μπορεί να υπάρξει κάποια αλλαγή;». Έπειτα έπεσα σε κατάθλιψη, αποτραβήχτηκα, κλείστηκα στον εαυτό μου. Φοβόμουν τί θα πει η κοινωνία, οι φίλοι μου, η οικογένειά μου!

Ε: Η οικογένειά σου δεν είχε καταλάβει τίποτε;

Σ: Η μητέρα μου, ναι. Μου είπα πως δεν έχει κανένα πρόβλημα αν είμαι gay αλλα συνεχίζοντας μου είπε σε αυστηρό τόνο πως δεν πρόκειται ποτέ να με ονομάσει Στέφι. Πρέπει να πω πως αυτό ήταν πολύ μεγάλο τραύμα για μένα.

Ε: Η ζωή σου δηλαδή μέχρι τα 22 σου ήταν ένα συνεχόμενο θέατρο όπου έπαιζες έναν ρόλο που δεν ήσουν;

Σ: Ναι, κατά κάποιο τρόπο. Στην δουλειά πήγαινα ως άνδρας. Όταν ήμουν στο σπίτι ντυνόμουν όπως ήθελα και ζούσα ως γυναίκα. Κάποια στιγμή αποφάσισα να σπουδάσω, όμως αυτό το θέατρο το σιχαινόμουν, δεν μπορούσα να το συνεχίσω άλλο. Αυτός ήταν ο λόγος που αποφάσισα να κάνω μια νέα αρχή. Ήθελα στο νέο περιβάλλον όπου θα ζούσα να γνωρίσουν οι άνθρωποι αυτό που πραγματικά είμαι.

Ε: Πώς αντέδρασαν οικογένεια και φίλοι;

Σ: Φίλοι; Με παράτησαν τελείως. Ευτυχώς οι συμφοιτητές μου, που με γνώρισαν από την αρχή ως γυναίκα, με αποδέχθηκαν. Οι γονείς μου έπρεπε να συνηθίσουν την απόφασή μου και κυρίως το πως δεν είχα σκοπό να την αλλάξω. Η σχέση μου με την οικογένειά μου είναι ανεκτή, αλλιώς δεν θα μπορούσα να μείνω πλέον σπίτι μου.

Ε: Κατάγεσαι από ένα μικρό χωριό με 100 κατοίκους. Αντέδρασαν άσχημα;

Σ: Ευτυχώς δεν αντέδρασαν πολύ άσχημα. Λίγο πριν από το δικό μου coming out είχε έλθει να ζήσει στο χωριό μου ένα gay ζευγάρι. Υπήρξαν άσχημες αντιδράσεις και έτσι στην περίπτωσή μου μάλλον οι συγχωριανοί μου είχαν ήδη εκτονωθεί.

Ε: Μετάνιωσες ποτέ που έκανες αυτό το βήμα και έχασες όλους τους παλιούς σου φίλους;

Σ: Όχι βέβαια, δεν αξίζει. Αν ήταν αληθινοί φίλοι θα με είχαν στηρίξει. Ακόμη και μετά το coming out παρέμεινα ο ίδιος άνθρωπος, δεν άλλαξα.

Ε: Είσαι λεσβία και ζεις σε μια λεσβιακή σχέση. Πότε την γνώρισες;

Σ: Πριν από 3 χρόνια. Με γνώρισε ως γυναίκα, ήξερε όμως πως είμαι τρανς. Με υποστήριξε όσο περισσότερο μπορούσε.

Ε: Τί σχέδια έχεις για το μέλλον;

Σ: Ο στόχος μου είναι η ολοκλήρωση του επαναπροσδιορισμού φύλου. Ακόμη κάνω θεραπεία με ορμόνες. Επίσης ακόμη περιμένω την αλλαγή στην ταυτότητά μου.

Ε: Θα ήθελες να έχεις παιδιά;

Σ: Ναι, κάποια στιγμή θα ήθελα να έχω παιδιά, βεβαίως. Ίσως να παγώσω σπερματοζωάρια. Αν κάνω τώρα παιδί, με φυσικό τρόπο, τότε η έκθεση των εμπειρογνωμόνων ίσως και να είναι εναντίον μου και έτσι να απορριφθεί το αίτημά μου για αλλαγή της καταχώρησης του φύλου στην ταυτότητα και αυτό θα ήταν πολύ δυσάρεστο για μένα.

Ε: Στην τηλεόραση έχουν υπάρξει αρκετές εκπομπές με θέμα τα τρανς άτομα, πώς τις βρίσκεις;

Σ: Τις περισσότερες φορές μπερδεύουν και εξισώνουν τα τρανς άτομα με τους παρενδυτικούς. Δεν είναι έτσι, δεν είμαστε κούκλες που μεταμφιεζόμαστε. Είμαστε κανονικές γυναίκες που θέλουν να ζήσουν ευτυχισμένες.

Ε: Πώς θα έπρεπε κατή τη γνώμη σου να αντιμετωπίζει η κοινωνία αυτό το θέμα;

Σ: Πιστεύω πως θα πρέπει να σταματήσει να είναι ταμπού. Οι άνθρωποι μιλάνε μεταξύ τους για αυτό το θέμα, πίσω από κλειστές πόρτες όμως και αγνοώντας βασικά στοιχεία, ίσως γι’ αυτό να υπάρχουν ακόμη τόσες προκαταλήψεις εναντίον μας. Αυτός είναι ένας από τους λόγους που δέχθηκα να μου πάρετε συνέντευξη.

Ε: Φθάσαμε στο τέλος της συνέντευξής μας. Θα ήθελες να στείλεις ένα μήνυμα;

Σ: Όταν βλέπει ένας άνθρωπος πως «κάτι δεν πάει καλά» με τον εαυτό του, δηλαδή πως διαφέρει, δεν πρέπει να κρυφτεί, δεν πρέπει να φοβάται να μιλήσει γι' αυτό. Ένας άνθρωπος θα πρέπει να είναι αυθεντικός και να παρουσιάζεται έτσι όπως πραγματικά είναι στους υπόλοιπους, με ό, τι κι αν αυτό συνεπάγεται.

------------------------
Αυτή ήταν η συντομευμένη και επεξεργασμένη μορφή της συνέντευξης που πήραν οι Laura Sikora και Jasmin Henning για την σχολική εφημερίδα "Wooling". Με αυτή την συνέντευξη κέρδισαν το πρώτο βραβείο στον διαγωνισμό σχολικής εφημερίδας του περιοδικού Der Spiegel.
------------------------

Μετάφραση για το transs.gr : * Χάρης Μαρτζούκος
Επιμέλεια τελικού κειμένου: Κατρίν Αλαμάνου



Πηγή:© Transs.gr με πληροφορίες: spiegel.de

Κέντρο αλλαγής φύλου η Σερβία

Συρροή ανθρώπων από όλο τον κόσμο, γιατί εξασφαλίζουν ακόμη και επιδότηση

Σερβία: Tετάρτη, 8 Aυγούστου 2012 | 12:53

Πριν από είκοσι χρόνια, ο σερβικός Τύπος χαρακτήριζε την αλλαγή φύλου «αμαρτία κατά του Θεού». Σήμερα, όμως, άνθρωποι ταξιδεύουν στη Σερβία από όλο τον κόσμο για επεμβάσεις αλλαγής φύλου, που εξασφαλίζουν ακόμη και επιδότηση από τον εθνικό οργανισμό υγείας της χώρας.

«Είναι εντυπωσιακό πώς μία πατριαρχική, συντηρητική κοινωνία έγινε κέντρο εγχειρήσεων αλλαγής φύλου. Οι αντιλήψεις αλλάζουν» λέει ο Κρίστιαν, ακτιβιστής υπέρ των δικαιωμάτων των τρανσέξουαλ από το Βελιγράδι, που αρνείται ωστόσο να δώσει το επίθετό του.

Σχεδόν 100 ξένοι και Σέρβοι έχουν υποβληθεί σε τέτοιες επεμβάσεις τον τελευταίο χρόνο, σύμφωνα με στοιχεία του Κέντρου Αναπαραγωγικής Χειρουργικής του Βελιγραδίου. Οι «πελάτες» προέρχονται από τη Γαλλία, τη Ρωσία και το Ιράν ή ακόμη και από πιο μακριά, όπως από τις ΗΠΑ, τη Νότια Αφρική, τη Σιγκαπούρη και την Αυστραλία.

Οι ειδικοί εκτιμούν ότι η Σερβία τείνει να καταστεί κέντρο τέτοιων επεμβάσεων, χάρη στο φθηνό κόστος που έχει πετύχει για τις εγχειρήσεις αυτές, οι οποίες δεν επιδοτούνται από το κράτος σε Ελλάδα, Αυστρία, Ουγγαρία, Ρουμανία και τα άλλα βαλκανικά έθνη, όπως εξηγεί ο καθηγητής ουρολογίας και επικεφαλής του κέντρου, δρ Μίροσλαβ Τζόρτζεβιτς.

Ακόμη και σε ιατρικά προηγμένες χώρες, όπως η Γαλλία, οι γιατροί παραπονούνται ότι η ειδίκευση στην αναπαραγωγική χειρουργική είναι ελλιπής και ότι οι επεμβάσεις αυτές συνοδεύονται από ανεξίτηλο κοινωνικό στίγμα, όχι μόνο για τον ασθενή, αλλά και για τον γιατρό. Στη Βρετανία, όπου η επέμβαση κοστίζει περί τις 12.000 ευρώ και καλύπτεται από το βρετανικό ΕΣΥ, το NHS, 143 τέτοιες επεμβάσεις πραγματοποιήθηκαν το 2009.

Το κόστος της επέμβασης στη Σερβία δεν ξεπερνάει τις 9.000 ευρώ, προσελκύοντας σημαντικό αριθμό Δυτικών. Ενας από αυτούς είναι και ο Τσαζ Μπόνο, γιος της αμερικανο-αρμενικής καταγωγής τραγουδίστριας Σερ, που έχει εκδηλώσει την πρόθεση να ταξιδέψει στο Βελιγράδι για να αλλάξει φύλο.

«Είμαστε τέκνα δύο γονέων: της Ορθόδοξης Εκκλησίας και το Κομμουνισμού» λέει ο Σέρβος χειρουργός δρ Ντούσαν Στανόγεβιτς, πρωτοπόρος των επεμβάσεων αλλαγής φύλου στη χώρα. Η αλλαγή φύλου αποτελούσε τέτοιο ταμπού στη σοσιαλιστική Σερβία, που ο δρ Στανόγεβιτς εξηγεί ότι η πρακτική δεν τύγχανε καμίας επεξήγησης στα ιατρικά εγχειρίδια των ιατρικών σχολών. Σήμερα, τέσσερα ανεξάρτητα μεταξύ τους κέντρα πραγματοποιούν τις επεμβάσεις αυτές, οι οποίες απαιτούν παραμονή του ασθενούς για έξι μόλις ώρες στην κλινική. Η σερβική τεχνική δεν απαιτεί επαναλαμβανόμενες και επώδυνες επεμβάσεις. Οι ασθενείς πρέπει να διαθέτουν συστατικές επιστολές από δύο ψυχιάτρους, που θα πιστοποιούν ότι πάσχουν από διαταραχή της σεξουαλικότητας και ταυτίζονται με το αντίθετο φύλο. Πριν από την επέμβαση, ο ασθενής θα πρέπει να υποβάλλεται σε τουλάχιστον ένα χρόνο ορμονοθεραπείας και ψυχανάλυσης.

Πηγή:© Transs.gr με πληροφορίες: H KAΘHMEPINH.

Ενδυματολογική ισότητα

Ηνωμένο Βασίλειο: Tετάρτη, 8 Aυγούστου 2012 | 12:15

Το Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης ξανάγραψε τον αυστηρό ενδυματολογικό του κώδικα, αφαιρώντας απλώς οποιαδήποτε μνεία στο φύλο των φοιτητών του, πράγμα που σημαίνει ότι μπορούν πλέον οι άνδρες να προσέρχονται ντυμένοι με γυναικεία ενδυμασία και το αντίστροφο.

Με άλλα λόγια, σύμφωνα με τον νέο κανονισμό, κατά τη διάρκεια εξετάσεων και λοιπών επίσημων εκδηλώσεων, οι φοιτητές θα μπορούν κάλλιστα να εμφανίζονται με φούστα και καλσόν και οι φοιτήτριες με κοστούμι και παπιγιόν, προκειμένου να αποκατασταθεί το αίσθημα αδικίας, που τυχόν ένιωθαν ομοφυλόφιλοι φοιτητές.

Η σχετική αλλαγή, άλλωστε, η οποία τίθεται σε εφαρμογή από την επόμενη εβδομάδα, έγινε μετά από αίτημα του φοιτητικού συλλόγου των ομοφυλοφίλων και τρανσέξουαλ του πανεπιστημίου.

Στο παρελθόν, ωστόσο, ο ενδυματολογικός κώδικας τηρούνταν αυστηρά και η παράβασή του τιμωρούνταν ακόμη και με αποβολή.

Πηγή:© Transs.gr με πληροφορίες: H KAΘHMEPINH.