ΚΑΛΛΙΣΤΕΙΑ ΤΡΑΒΕΣΤΙ 1988

Τρανς γυναίκα επιβίωσε δολοφονικής επίθεσης που εδέχθη την Ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Σάββατο, 25 Φεβρουαρίου 2012 | 12:40

Μία 22χρονη διεμφυλική γυναίκα βρίσκεται σε κρίσιμη κατάσταση μετά από βίαια επίθεση που δέχθηκε στην Κατάνια της Ιταλίας έξω από μία παμπ την ημέρα του Αγίου Βαλεντίνου.

Πρόκειται για την νεαρή Michelle Santamaria, που δέχθηκε επίθεση από μία ομάδα νεαρών ατόμων ενώ χόρευε σύμφωνα με άρθρο της εφημερίδας La Sicilia.

Η νεαρή τρανς κατάγεται από την Licata και σύμφωνα με τις μαρτυρίες ενώ το περιστατικό έγινε μπροστά τα μάτια πολλών θαμώνων κανένας δεν προσέτρεξε σε βοήθειά της.

Τελικά κατάφερε να ξεφύγει, αλλά την καταδίωξαν άτομα οπλισμένα με μαχαίρια. Ωστόσο έφτασε σε αστυνομικό τμήμα όπου έκανε μήνυση και στη συνέχεια διεκομήσθη στα επείγοντα περιστατικά όπου οι γιατροί διέγνωσαν θωρακικά κατάγματα, εκδορές στο πρόσωπο καθώς και σε άλλα μέρη του σώματός της.

Μετάφραση - Επιμέλεια για το transs.gr : * Τζένη Πατεράκη

*Η Τζένη είναι τρανς γυναίκα και έχει σπουδάσει Αγγλική φιλολογία. Έχει συνεργαστεί ως εξωτερική συνεργάτης σε εγχώρια περιοδικά. Στο transs.gr μεταφράζει εθελοντικά, ειδήσεις και άρθρα, στηρίζοντας τον αγώνα της τρανς κοινότητας. Χόμπι της η φωτογραφία.

Πηγή:© Transs.gr με πληροφορίες από: Advocate

Έρευνα: το 41% των διεμφυλικών ατόμων έχει κάνει απόπειρα αυτοκτονίας.

Ηνωμένες Πολιτείες: Πέμπτη, 23 Φεβρουαρίου 2012 | 10:45

Δεν αποτελεί έκπληξη το γεγονός ότι τα νεαρά διεμφυλικά άτομα υφίστανται ευρείες διακρίσεις, όμως τα έντονα αποτελέσματα στην ψυχική τους κατάσταση δεν θα έρχονταν στο φως παρά μόνο χάρη σε νέες έρευνες.

Έρευνα που διεξήχθη από το Παιδικό Νοσοκομείο της Βοστόνης, δεικνύει ότι τα νεαρά άτομα που το βιολογικό τους φύλο δεν εναρμονίζεται με το κοινωνικό, έχουν υψηλά ποσοστά ψυχιατρικών προβλημάτων, ειδικά περιπτώσεις που δεν αντιμετωπίζονται από ειδικούς. Συγκεκριμένα η έρευνα αναφέρει ότι σε 97 άτομα, στο 20% εμφανίστηκαν κρούσματα αυτοτραυματισμών, ενώ ένα 37% βρίσκεται υπό ψυχιατρική φαρμακευτική αγωγή.

Παράλληλα, παλαιότερη έρευνα του 2010 που έγινε από το Εθνικό Κέντρο για την Ισότητα των Διεμφυλικών, είχε δείξει ότι το 41% των διεμφυλικών ατόμων είχαν κάποια στιγμή στη ζωή τους διαπράξει απόπειρα αυτοκτονίας.

Σύμφωνα με τους ερευνητές, οι διακρίσεις δεν είναι η μοναδική αιτία για τα ψυχιατρικά προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα διεμφυλικά άτομα, αλλά επίσης το γεγονός ότι δεν καλύπτονται ασφαλιστικά η διαδικασία επαναπροσδιορισμού, καθώς επίσης και η δυσαρμονία ανάμεσα στην ταυτότητα φύλου και του βιολογικού φύλου. Προτείνουν δε αντιμετώπιση όλων αυτών των προβλημάτων από ειδικούς ειδικά για τα νεαρά διεμφυλικά άτομα.

Μετάφραση - Επιμέλεια για το transs.gr : * Αφροδίτη Παπαγεωργίου

*Η Αφροδίτη Παπαγεωργίου είναι τρανς γυναίκα, ζει και εργάζεται στις Ηνωμένες Πολιτείες. Στο transs.gr μεταφράζει εθελοντικά, ειδήσεις και άρθρα, στηρίζοντας τον αγώνα της τρανς κοινότητας

Πηγή:© Transs.gr με πληροφορίες από: Advocate.

Φύλ(λ)ο & Φτερό

H Λεσβιακή Ομάδα Αθήνας κάνει πάρτυ μασκέ

Σάββατο, 25 Φεβρουαρίου 2012,

στο Booze, Κολοκοτρώνη 57, Αθήνα.

Είσοδος ελεύθερη για όλα τα φύλα.

Διαφυλική γυναίκα υποψήφια δημοτική σύμβουλος.

Μεξικό : Τετάρτη, 22 Φεβρουαρίου 2012 | 19:15

Η Diana Sanchez Barrios είναι η πρώτη διαφυλική γυναίκα που είναι υποψήφια δημοτική σύμβουλος στην πόλη του Μέξικο, και η ίδια αισθάνεται αυτοπεποίθηση για την τελική νίκη της.

"Δεν είναι θέμα διαφυλικότητας αλλά επάρκειας, και αισθάνομαι ότι είμαι ικανή γι' αυτή τη θέση - είμαι έτοιμη γι' αυτό και ξέρω ότι θα δικαιωθώ", λέει στο Efe.

Η Sanchez Barrios ξεκίνησε στην ηλικία των 16 ετών μέσω ορμονοληψίας τις αλλαγές στο σώμα της ώστε να προετοιμάσει τον εαυτό της για την τελική επέμβαση επαναπροσδιορισμού, ενώ σύμφωνα με τα λεγόμενά της τα τελευταία 10 χρόνια ενεργοποιείται ακτιβιστικά στην υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων.

Έχει υπάρξει μέλους του αριστερού κόμματος PRD και τώρα διεκδικεί την ανάδειξή της στο δημοτικό συμβούλιο μέσω του κόμματός της.

Σύμφωνα με τη γνώμη της, χρειάζεται ακόμη πολύς χρόνος ώστε τα διεμφυλικά άτομα να μπορούν να απολαμβάνουν πλήρη δικαιώματα στο Μεξικό, αφού ελάχιστα πράγματα έχουν επιτευχθεί στον τομέα της αλλαγής των εγγράφων αλλά και της μέριμνας υγείας.

"Ζούμε στερούμενες των απαραίτητων εγγράφων στην ίδια μας την χώρα. Πώς θα μπορέσουμε να έχουμε πρόσβαση στην εργασία ή να έχουμε την αντιμετώπιση που πρέπει στην υγεία εάν τα έγγραφά μας δεν ταιριάζουν με τη φυσική μας εμφάνιση;", λέει.

Το 2009 το δημοτικό συμβούλιο του Μέξικο αποφάσισε να επιτρέπει στα διεμφυλικά άτομα να αλλάζουν τα έγγραφά τους, ωστόσο τούτο δεν επιτρέπεται σε όλη την υπόλοιπη χώρα.

Η ίδια έχει κάνει αλλαγή όλων των εγγράφων της ώστε να ταυτίζονται με την ταυτότητα φύλου της: πιστοποιητικό γέννησης, βιβλιάριο ψηφοφορίας, καθώς και ιδιωτικά της έγγραφά.

Μετάφραση - Επιμέλεια για το transs.gr : * Τζένη Πατεράκη

*Η Τζένη είναι τρανς γυναίκα και έχει σπουδάσει Αγγλική φιλολογία. Έχει συνεργαστεί ως εξωτερική συνεργάτης σε εγχώρια περιοδικά. Στο transs.gr μεταφράζει εθελοντικά, ειδήσεις και άρθρα, στηρίζοντας τον αγώνα της τρανς κοινότητας. Χόμπι της η φωτογραφία.

Πηγή:© Transs.gr με πληροφορίες από: Latin American Herald Tribune

Παιδιά και έφηβοι κάνουν θεραπεία για να αλλάξουν φύλο.

Ηνωμένες Πολιτείες: Δευτέρα, 20 Φεβρουαρίου 2012 | 12:10

Ένας μικρός, αλλά αυξανόμενος, αριθμός εφήβων και μικρών παιδιών στις ΗΠΑ, που πιστεύουν ότι γεννήθηκαν με λάθος φύλο, υποβάλλονται - με την υποστήριξη των γονέων τους - σε θεραπεία για να το αλλάξουν, σύμφωνα με τρεις εκθέσεις που δημοσιεύονται σήμερα στην ιατρική επιθεώρηση «Pediatrics».

Είναι ένα θέμα το οποίο εγείρει ηθικά ερωτήματα και αρκετοί ειδικοί εφιστούν την προσοχή στην χορήγηση ορμονών και φαρμάκων αναστολής της εφηβείας σε μικρά παιδιά.

Ένα οκτάχρονο παιδί από το Λος Άντζελες αποτελεί τυπικό ασθενή. Το παιδί γεννήθηκε κορίτσι, αλλά όταν ήταν 18 μηνών είπε «είμαι αγοράκι» - και έκτοτε δεν έχει αλλάξει γνώμη.

Η οικογένειά του σοκαρίστηκε στην αρχή, αλλά πλέον του συμπεριφέρεται σαν να είναι αγόρι και περιμένει να μπει στην εφηβεία για να αρχίσει θεραπεία αλλαγής φύλου, είπε η μητέρα του στο ειδησεογραφικό πρακτορείο Associated Press.

«Οι παιδίατροι πρέπει να ξέρουν ότι αυτά τα παιδιά υπάρχουν και αξίζουν θεραπεία», δήλωσε ο δρ Norman Spack, διευθυντής μίας εκ των πρώτων Κλινικών Φύλου των ΗΠΑ που εδρεύει στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνης και συγγραφέας μίας εκ των τριών εκθέσεων.

«Εάν ανοίξεις την πόρτα, θα υπάρξουν παιδιά που θα έρθουν. Βρίσκονται εκεί έξω. Βρίσκονται μέσα στα ιατρεία μας και περιμένουν το έναυσμα για να μιλήσουν», πρόσθεσε.

Η ταυτότητα του φύλου αρχίζει να διαμορφώνεται νωρίς στη ζωή του παιδιού, στην περίοδο μεταξύ 18 και 36 μηνών. Η εναλλαγή των ρόλων και η προσποίηση ότι έχουν το αντίθετο φύλο είναι συχνό φαινόμενο στα μικρά παιδιά. Όμως τα παιδιά που θέλουν να αλλάξουν φύλο είναι κάτι εντελώς διαφορετικό, καθώς νιώθουν σίγουρα πως έχουν γεννηθεί με λάθος σώμα.

Μερικά θεωρείται ότι πάσχουν από μία ψυχιατρική κατάσταση που αποκαλείται διαταραχή ταυτότητας φύλου. Ο δρ Spack όμως είναι ένας από τους γιατρούς που πιστεύουν ότι αυτό αποτελεί εσφαλμένο χαρακτηρισμό, καθώς νέες μελέτες υποδηλώνουν ότι μπορεί να διαθέτουν ιδιαιτερότητες στον εγκέφαλο που μοιάζουν περισσότερο με αυτές που βλέπει κανείς σε άτομα του αντίθετου φύλου.

Ο δρ Spack υπολογίζει ότι ένα στα 10.000 παιδιά γεννιέται με αυτές τις ιδιαιτερότητες.

Ηθικά ζητήματα

«Η υποβολή θεραπειών αλλαγής του φύλου σε ανηλίκους, εγείρει ηθικά ζητήματα και τα κίνητρα των γονέων τους πρέπει να εξετάζονται προσεκτικά», αντιτείνει η δρ Margaret Moon, μέλος της Επιτροπής Βιοηθικής της Αμερικανικής Ακαδημίας Παιδιατρικής (ΑΑΡ) η οποία δεν συμμετείχε στις νέες εκθέσεις.

Όπως εξηγεί, μερικά παιδιά μπορεί να έχουν ψυχιατρικό πρόβλημα δυσφορώντας στον υπερθετικό βαθμό με τους στενά οριζόμενους ρόλους των φύλων.

Άλλα μπορεί να είναι ομοφυλόφιλα και εξωθούνται σε θεραπεία από τους γονείς τους, οι οποίοι προτιμούν να έχουν ένα παιδί που άλλαξε φύλο παρά ένα ομοφυλόφιλο παιδί, προσθέτει η δρ Moon, η οποία είναι καθηγήτρια στο Ίδρυμα Βιοηθικής Berman του Πανεπιστημίου Τζωνς Χόπκινς.

«Είναι επιβλαβές να υποβάλλεται κανείς πολύ νωρίς σε μία μη αναστρέψιμη θεραπεία», τονίζει.

Ωστόσο, οι γιατροί που προσφέρουν την θεραπεία υποστηρίζουν πως για το παιδί, η καθυστέρηση της θεραπείας μπορεί να αποδειχθεί πιο επιβλαβής.

Όπως εξηγούν, τα παιδιά που νιώθουν παγιδευμένα στο σώμα τους, καταφεύγουν μερικές φορές σε αυτοακρωτηριασμούς για να αλλάξουν την ανατομία τους. Οι άλλες δύο εκθέσεις που δημοσιεύονται στην «Pediatrics», εξάλλου, παραθέτουν στοιχεία, σύμφωνα με τα οποία τα παιδιά αυτά είναι επιρρεπή στην λεκτική και σωματική κακοποίηση, στο στρες, στην κατάθλιψη και στις απόπειρες αυτοκτονίας.

Ο δρ Spack λέει πως αυτού του είδους τα προβλήματα τυπικά εξαφανίζονται μόλις το παιδί κάνει θεραπεία και του δοθεί η ευκαιρία να ζήσει με το φύλο που έχει διαλέξει.

Όχι πριν την εφηβεία

Η Ενδοκρινική Εταιρεία των ΗΠΑ αποδέχεται την διαφυλετική (transgender) ορμονική θεραπεία, αλλά αποθαρρύνει τη χορήγησή της πριν από την έναρξη της εφηβείας.

Σύμφωνα με τις σχετικές οδηγίες, μόλις το παιδί μπει σε αυτήν πρέπει να αρχίσει να παίρνει φάρμακα καταστολής της εφηβείας και να τα συνεχίσει έως την ηλικία των 16 ετών. Στη συνέχεια, χρειάζεται εφ’ όρου ζωής ορμόνες αλλαγής του φύλου, με συστηματική παρακολούθηση για δυνητικούς κινδύνους στην υγεία του.

Στην όλη διαδικασία πρέπει να εμπλέκονται ειδικοί στην ψυχική υγεία, προσθέτουν οι οδηγίες.

Οι οδηγίες αυτές, καθώς και βίντεο στο YouTube για εφήβους που άλλαξαν φύλο, σε συνδυασμό με την ειδησεογραφική κάλυψη του θέματος από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, οδήγησαν σε αύξηση της ενημέρωσης του κοινού για το θέμα, κατά τον δρα Spack.

Το αποτέλεσμα είναι να ζητούν βοήθεια ολοένα περισσότερες οικογένειες, λέει.

Από 4 ετών

Η έκθεση του δρος Spack αναφέρει πως τετραπλασιάστηκαν οι ασθενείς στην Κλινική Χειρισμού του Φύλου (Gender Management Service Clinic) που ο ίδιος διευθύνει.

Έτσι, ενώ στα τέλη της δεκαετίας του ’90 η κλινική δεχόταν τέσσερις μικρούς ασθενείς τον χρόνο οι οποίοι ήθελαν να αλλάξουν φύλο, το 2007 είχε 19 ασθενείς.

Μεταξύ 1998 και 2010, η Κλινική δέχτηκε 97 αγόρια και κορίτσια, με τον νεώτερο ασθενή να έχει ηλικία 4 ετών. Όπως γράφει ο δρ Spack στην έκθεση, σε αυτές τις ηλικίες τα παιδιά και οι γονείς τους δέχονται ψυχολογική υποστήριξη και παρακολουθούνται έως ότου εμφανιστούν τα πρώτα «σημάδια» της εφηβείας.

Στη συνέχεια, χορηγούνται στα παιδιά φάρμακα καταστολής της εφηβείας, τα οποία είτε λαμβάνονται με ένεση είτε με εμφυτεύματα που τοποθετούνται υποδορίως στο χέρι τους.

Σύμφωνα με τις άλλες δύο εκθέσεις, ανάλογη αύξηση παρατηρείται και στους ασθενείς ισάριθμων άλλων κλινικών, η μία εκ των οποίων βρίσκεται στο Τέξας και η δεύτερη στο Νοσοκομείο Παίδων του Λος Άντζελες.

Τα φάρμακα

Τα φάρμακα που χορηγούνται σε αυτές τις κλινικές είναι εγκεκριμένα για την καθυστέρηση της εφηβείας σε παιδιά τα οποία ωριμάζουν πολύ γρήγορα.

Η δράση τους είναι αναστρέψιμη, λέει ο δρ Spack, και χορηγούνται για λίγα χρόνια έως ότου το παιδί ωριμάσει συναισθηματικά και κατασταλάξει μέσα του η πεποίθησή του ότι θέλει να αλλάζει φύλο για πάντα.

«Μόνο ένα από τα 97 παιδιά που είχαμε στην κλινική μας, άλλαξε τελικά γνώμη και δεν προχώρησε στην μόνιμη αλλαγή», αναφέρει.

Και συνεχίζει: «Τα παιδιά μπορούν πιο εύκολα να περάσουν στο αντίθετο φύλο και χρειάζονται λιγότερο δραστική θεραπεία αργότερα, εάν αρχίσουν νωρίς την φαρμακευτική θεραπεία.

»Τα αγόρια λ.χ. που θέλουν να γίνουν κορίτσια, θα αναπτύξουν μαστούς, ενώ τα κορίτσια που θέλουν να γίνουν αγόρια θα φτάσουν στα 16 τους χρόνια με επίπεδο στήθος, εάν αρχίσουν νωρίς να παίρνουν κατασταλτικά φάρμακα της εφηβείας και ορμόνες του φύλου».

Ωστόσο, οι ορμόνες του φύλου, ιδίως σε μεγάλες δόσεις και όταν χρησιμοποιούνται μακροχρονίως, μπορεί να έχουν σοβαρές παρενέργειες, όπως θρομβώσεις στο αίμα και καρκίνο. Ο δρ Spack λέει πως στα παιδιά χορηγούνται μικρές, ασφαλέστερες δόσεις, αλλά και πάλι τα υποβάλλουν συχνά σε προληπτικές εξετάσεις.

Οι εγχειρήσεις

Όσον αφορά τις επεμβάσεις αλλαγής φύλου, στις οποίες μπορεί να συμπεριλαμβάνεται η αφαίρεση ή η δημιουργία του πέους, ο δρ Spack λέει πως εκτελούνται από λίγους γιατρούς στις ΗΠΑ και σε ασθενείς ηλικίας τουλάχιστον 18 ετών.

Υπάρχουν επίσης χειρουργοί που προχωρούν σε επεμβάσεις αφαίρεσης μαστών σε κορίτσια ηλικίας άνω των 16 ετών, αλλά η εγχείρηση αυτή είναι σχετικά μικρή ή μπορεί να αποφευχθεί, εάν η ήβη των κοριτσιών σταματήσει εγκαίρως με τα φάρμακα, εξηγεί.

Πηγή : © Transs.gr με πληροφορίες από: TA NEA

Μίνα Ορφανού: Έχω ήδη ζήσει ως παιδί, ως γκέι και ως τρανσέξουαλ

Ελλάδα: Δευτέρα, 20 Φεβρουαρίου 2012 | 02:05

Η «Στρέλλα» στο «Dancing with the stars». Η γνωστή και βραβευμένη τρανσέξουαλ ηθοποιός Μίνα Ορφανού, σύμφωνα με αποκλειστικές πληροφορίες της «Espresso», πριν από λίγες μέρες δέχτηκε πρόταση να συμμετάσχει στο φιλανθρωπικό talent show που θα ξεκινήσει τον Μάρτιο στο κανάλι του Αμαρουσίου. Η μελαχρινή καλλιτέχνιδα δέχτηκε διερευνητικό τηλεφώνημα από τους παραγωγούς του σόου προκειμένου να βολιδοσκοπήσουν το ενδιαφέρον της για πιθανή συμμετοχή της.

Η Μίνα δεν έδειξε αρνητική και τις επόμενες μέρες θα πραγματοποιηθεί προγραμματισμένο ραντεβού της ηθοποιού με τους υπευθύνους του καναλιού. Στελέχη του καναλιού αυτές τις μέρες βρίσκονται σε επικοινωνία και σε ραντεβού με πολλά πρόσωπα της τηλεόρασης -και όχι μόνο- προκειμένου να βρουν τα κατάλληλα και τα πιο ενδιαφέροντα για το «Dancing with the stars». Η Μίνα είναι ένα πρόσωπο που διεκδικούν με κάθε τρόπο, κυρίως λόγω της προσωπικής της ζωής που ιντριγκάρει ιδιαίτερα. Οσον αφορά την απόφαση της δημοφιλούς τρανσέξουαλ, να επισημάνουμε ότι θα πρέπει να πάρει το OK και από τους ανθρώπους του Mega, αφού πρωταγωνιστεί σ ένα από τα πιο πετυχημένα σίριαλ της φετινής σεζόν, τους «Βασιλιάδες».

Η Μίνα Ορφανού είχε κερδίσει το πρώτο βραβείο γυναικείου ρόλου στο Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης για την ερμηνεία της στην ταινία «Στρέλλα», ενώ δοκιμάστηκε και στο θέατρο. Αυτή την περίοδο πρωταγωνιστεί στο νέο σίριαλ του Mega «Βασιλιάδες», στο οποίο υποδύεται τη Λίζα Βασιλιά. Στην ουσία υποδύεται ένα κομμάτι της ζωής της, την αδελφή του Μάρκου, που γεννήθηκε Λάμπης και ανακάλυψε νωρίς ότι είναι μια γυναίκα παγιδευμένη σε αντρικό σώμα.

Η Μίνα Ορφανού πάντως, όπως έχει δηλώσει πολλές φορές σε συνεντεύξεις της, νιώθει πλέον γυναίκα και πάλεψε σκληρά μέχρι να τα καταφέρει, κάτι που την κάνει υπερήφανη. «Η μεγαλύτερη επιτυχία στη ζωή μου ήταν που έγινα μια όμορφη γυναίκα. Ολα τα άλλα, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, έρχονται. Το χάρισμα της φύσης δεν εξαγοράζεται όμως. Οπότε, το ότι πήγα κόντρα στην αρχική φύση και το αποτέλεσμα είναι όμορφο με κάνει να πιστεύω ότι αυτό είναι η μεγαλύτερη επιτυχία μου. Είμαι 28 ετών, έχω ήδη ζήσει τρεις ζωές, του παιδιού, του γκέι, της τρανσέξουαλ, και τώρα ζω την τέταρτη, τη ζωή της γυναίκας - αυτή η τελευταία είναι η πιο όμορφη» έχει πει, μεταξύ άλλων.

Πηγή : © Transs.gr με πληροφορίες από: madata.gr

Ενθέματα Σιλικόνης - Ερωτήσεις και απαντήσεις

Ελλάδα: Δευτέρα, 20 Φεβρουαρίου 2012 | 00:55

του Στρατή Γαβριήλ - πλαστικού χειρουργού
Dimplomate of European Board of Plastic Survey

«Θα θέλαμε να σας εκθέσουμε την άποψή μας σχετικά με το σάλο για τα Γαλλικά ενθέματα σιλικόνης της εταιρίας PIP και να σας αποδώσουμε τη πραγματική διάσταση των πραγμάτων.

Όλα τα ενθέματα μαστού αποτελούνται από ένα λεπτό περίβλημα σιλικόνης και ένα περιεχόμενο μαλακής συνεκτικής σιλικόνης. Οι σιλικόνες αυτές λέγονται ιατρικές γιατί έχουν ελεγχθεί με κλινικές μελέτες, που έχουν αποδείξει ότι είναι αδρανείς, αντιαλλεργικές, και δεν προκαλούν καμία αντίδραση στον οργανισμό. Τέτοιες σιλικόνες χρησιμοποιούνται από το 1960, και η ιατρική κοινότητα έχει τέτοια εμπειρία, ίσως μοναδική σε σχέση με άλλα υλικά που χρησιμοποιούνται στην ιατρική, ώστε να μπορεί να δηλώσει ότι αυτές δεν προκαλούν κανένα πρόβλημα στον οργανισμό.

Η Γαλλική εταιρεία PIP σε κάποια στιγμή άρχισε να χρησιμοποιεί Βιομηχανική σιλικόνη για να γεμίζει τα ενθέματα, το περίβλημα των οποίων συνέχισε να αποτελείται από ιατρική σιλικόνη. Κάθε χρόνο οι εταιρείες πιστοποίησης επανεξετάζουν τα προϊόντα κάθε εταιρείας προκειμένου να επαναχορηγήσουν το γνωστό CE mark, δηλαδή ότι αυτά παράγονται με βάση των προδιαγραφών, που έχουν θεσπιστεί. Ο ξαφνικός έλεγχος που έγινε το 2010 από την εταιρεία πιστοποίησης στα προϊόντα της PIP αποκάλυψε ότι αυτή χρησιμοποιούσε βιομηχανική σιλικόνη. Η εταιρεία αυτή έκλεισε και οι ιδιοκτήτες που διώχτηκαν εξαφανίστηκαν.

Πρακτικά τώρα για τις γυναίκες που φέρουν τέτοια ενθέματα εγείρονται τα εξής ερωτήματα, που χρειάζονται τις ανάλογες απαντήσεις.

1) Από πότε αυτή η εταιρεία αυτή χρησιμοποιούσε αυτή τη σιλικόνη και αν το ένθεμα που φέρει η γυναίκα αυτή είναι γεμισμένη με βιομηχανική;

2) Κινδυνεύει η ασθενής αυτή αν θα μπορούσε να αποδειχτεί ότι το ένθεμά της έχει βιομηχανική σιλικόνη;

3) Η βιομηχανική σιλικόνη είναι εκ προοιμίου τοξική;

4) Είναι επιτακτικό να την αλλάξει;

5) Ποιος θα πληρώσει το κόστος αλλαγής;

Οι ανάλογες απαντήσεις θα πρέπει να είναι:

1) Η εταιρεία έχει κλείσει και κανείς δεν μπορεί να πάρει πληροφορία ποιες παρτίδες περιέχουν βιομηχανική σιλικόνη. Γιατί ένα ένθεμα, που χρησιμοποιήθηκε σε μια γυναίκα μπορεί να ήταν παραγωγής το 2008 παραδείγματος χάριν και να μην υπάρχει βιομηχανική σιλικόνη. Επίσης δεν έχουν όλες οι παρτίδες αυτό το είδος σιλικόνης. Επομένως μια γυναίκα, που σήμερα φέρει ενθέματα PIP δεν σημαίνει ότι και υποχρεωτικά αυτά είναι γεμισμένα με ακατάλληλη σιλικόνη.

2) Μπορεί να κινδυνεύει, μπορεί και όχι. Εφόσον το ένθεμα είναι ακέραιο και η βιομηχανική σιλικόνη δεν έρχεται σε επαφή με τον οργανισμό δεν κινδυνεύει.

3) Η σιλικόνη αυτή δεν είναι εκ προοιμίου τοξική. Δεν έχουν γίνει ιατρικές μελέτες για τη τοξικότητα της συγκεκριμένης σιλικόνης. Σίγουρα δεν αποκλείεται να είναι βλαβερή. Δεν έχει αποδειχτεί η συμβατότητά της.

4) Εφόσον αποδειχτεί με υπερηχογράφημα ότι δεν υπάρχει ρήξη του περιβλήματος δεν είναι επιτακτική η ανάγκη αλλαγής. Όμως ποιος μπορεί να ζει με το άγχος πότε μπορεί να υπάρξει ρήξη του περιβλήματος; Και αν υπάρχει ρήξη κανείς δεν μπορεί να πει ότι είναι πράγματι είναι τοξική. Πάλι κανείς δεν μπορεί να ζει με το άγχος να είναι το πειραματόζωο απόδειξης της τοξικότητάς της ή όχι. Και αν υπάρχει μικροδιαρροή, που δεν αποδεικνύεται υπερηχογραφικά; Η απάντηση επομένως θα ήταν ότι χωρίς πανικό, όχι επιτακτικά και προγραμματισμένα η ασθενής να αλλάξει το ένθεμα αυτό ώστε να εξαφανίσει την όποια πιθανότητα νόσησής της. Η αλλαγή επομένως θα είναι για προληπτικούς λόγους

Θα πρέπει πάντως να τονίσουμε ότι η αύξηση του μαστού με ενθέματα σιλικόνης αποτελεί ασφαλής μέθοδος, που έχει αποδειχτεί σε διάστημα 50 ετών. Καμιά νόσος δεν έχει αποδοθεί στη σιλικόνη και πάντα στην ιστορία του ενθέματος σιλικόνης μόνο δικηγορικές προσφυγές υπάρχουν αποσκοπώντας σε υπέρογκες αποζημιώσεις. Η ιατρική επιστήμη με εκατοντάδες έρευνες στα 50 αυτά χρόνια δεν συνέδεσε το ένθεμα σιλικόνης με κάποια νόσο.

5) Ασφαλώς και το κόστος αλλαγής του ενθέματος θα πρέπει να επιβαρύνει την εταιρεία PIP. Ποιος όμως θα έκανε προσφυγή εναντίον μιας εταιρείας που έχει κλείσει και οι ιδιοκτήτες της έχουν εξαφανιστεί; Θα καταφέρει να αποζημιωθεί; Το Γαλλικό κράτος αποφάσισε να καλύψει το κόστος αλλαγής σε γυναίκες που φέρουν ένθεμα τέτοιο, μόνο σε εκείνες για τις οποίες η επέμβαση έγινε για λόγους αποκατάστασης και όχι για αισθητικούς. ʼρα το κόστος θα επιβαρύνει δυστυχώς τις ίδιες. Μένει λοιπόν στο ανθρωπισμό των γιατρών να αλλάξουν τα ενθέματα αυτά με το μικρότερο κόστος, και το μικρότερο κόστος θα ήταν, αυτοί οι γιατροί να παρέχουν την υπηρεσία τους δωρεάν παλεύοντας ταυτόχρονα να πετύχουν καλύτερες τιμές αγοράς άλλου ενθέματος έγκριτων εταιρειών και διαπραγματευόμενοι με τις κλινικές να χαμηλώσουν το κόστος τους στις ιδιαίτερες αυτές περιπτώσεις.

Πηγή : © Transs.gr με πληροφορίες από: Health View

Nomi Ruiz: «Ένιωσα τόσο δυνατή και σέξι με τον Σάκη στη σκηνή»

Ελλάδα: Δευτέρα, 20 Φεβρουαρίου 2012 | 00:25

Tραγουδίστρια, fashion icon και πρόσφατα έτερον ήμισυ του Σάκη Ρουβά επί σκηνής για χάρη του MΑDWalk 2 και του νέου κοινού τους hit "Bad thing". Nαι, η frontwoman των Jessica 6 έχει πετύχει παρά πολλά για να εξακολουθείς να εστιάζεις στο ότι είναι τρανσέξουαλ.

Ποιες είναι οι εντυπώσεις σου από το δεύτερο MADWalk;

Ήταν πραγματικά ένα πολύ όμορφο event. Παρακολουθούσα στις πρόβες τους συντελεστές του που εργάζονταν σκληρά, και αυτό που σίγουρα μπορείς να πεις είναι ότι δούλευαν με πάθος και ενθουσιασμό για να οργανώσουν ένα φαντασμαγορικό show. Τέτοια event, όπως το MADWalk, μου υπενθυμίζουν γιατί αγαπώ τη μουσική, αλλά και γιατί αγαπώ την Ελλάδα.

Πώς νιώσατε με τον Σάκη Ρουβά πάνω στη σκηνή; Νομίζετε ότι κολλήσατε καλλιτεχνικά;

Ένιωσα τόσο δυνατή και σέξι με τον Σάκη στη σκηνή. Νομίζω πως κάθε γυναίκα που έχει έναν άντρα όπως τον Σάκη δίπλα της θα ένιωθε το ίδιο. Ταιριάξαμε πολύ καλλιτεχνικά. Το «Bad Thing» είναι ένα εξαιρετικό κομμάτι, πράγμα που πιστεύουμε και οι δυο μας. Ο Σάκης, φυσικά, μπορεί και «διηγείται» την ιστορία του τραγουδιού πολύ πιο αληθινά και συναρπαστικά όταν το ερμηνεύει ζωντανά.

Πώς προέκυψε αυτή η συνεργασία σας στο «Bad Thing»;

Εγώ και ο Eliot, ο οποίος είναι Έλληνας αλλά και νέο μέλος των Jessica 6, δουλεύαμε το «Bad Thing» για να το προσθέσουμε στο νέο άλμπουμ μας. Όταν μου έστειλε τη μουσική του, το αγάπησα πάρα πολύ. Δεν μπορούσα να σταματήσω να το ακούω. Όσο το άκουγα και χόρευα, έγραφα παράλληλα τους στίχους. Τους έγραψα σχεδόν αμέσως. Είχαμε πληροφορηθεί λοιπόν πως ο Σάκης, ο κορυφαίος Έλληνας performer, ήθελε να ερμηνεύσει ένα νέο τραγούδι για το MADWalk. Έτσι, εμείς του το στείλαμε και εκείνος το αγάπησε!

Αν σου ζητούσα να περιγράψεις τον Σάκη με πέντε επίθετα, ποια θα ήταν αυτά;
Δεν έχω γνωρίσει άνθρωπο που να διαθέτει τόση φήμη και, παράλληλα, να έχει παραμείνει τόσο ταπεινός. Μπορεί να παρουσιάσει ένα show σαν τον σπουδαιότερο καλλιτέχνη στον πλανήτη και αμέσως μετά να σε αγκαλιάσει και να σου υπενθυμίσει με ένα χαμόγελο το πόσο ανθρώπινος είναι. Όμως ζήτησες πέντε επίθετα, σωστά; Λοιπόν, είναι ειλικρινής, σκληρός, αισθησιακός, ανεπιτήδευτος, θεϊκός.


Πηγή : © Transs.gr με πληροφορίες από: Newpost.gr

Video: Γονείς ΛΟΑΔ ατόμων στην Τουρκία, συγκεντρώνουν πόρους για την δημιουργία ταινίας κατά της ομοφοβίας.

Τουρκία: Παρασκευή, 17 Φεβρουαρίου 2012 | 12:50

Μια ομάδα υποστήριξης οικογενειών γκέι και τρανς ατόμων στην Τουρκία κάνει έκκληση για χρήματα προκειμένου να ολοκληρώσουν ένα ντοκιμαντέρ με τις εμπειρίες των γονέων.

Η οργάνωση LISTAG έχει εξασφαλίσει σχεδόν 10,000 δολάρια από τα 40,000 τα οποία είναι ο στόχος και εξασφάλισε επίσης τον διπλασιασμό του ποσού που θα συγκεντρωθεί από τις δωρεές μέσω επιχορήγησης.

Η ομάδα αυτή συγκροτήθηκε το 2008 και στόχος τώρα είναι να λειτουργεί ως δίκτυο αλληλεγγύης και υποστήριξης για φίλους, οικογένειες και ειδικότερα γονείς ΛΟΑΔ ατόμων, δουλεύοντας ενεργά για την καταπολέμηση της ομοφοβίας, της τρανσφοβίας, των διακρίσεων και των εγκλημάτων μίσους.

Στο ντοκιμαντέρ, εφτά γονείς μιλούν μέσα από συνεντεύξεις, στα σπίτια τους στην Κωνσταντινούπολη, για τις εμπειρίες τους μεγαλώνοντας γκέι και τρανς παιδιά.

Εκπρόσωπος της LISTAG, είπε στο pinknews.co.uk : "Αισθανθήκαμε την ανάγκη να κάνουμε αυτό το ντοκιμαντέρ, γιατί είναι πολύ σημαντικό σε αυτή την ομοφοβική και τρανφοβική κοινωνία, να ακουστούν σε όσο το δυνατών περισσότερους ανθρώπους φωνές που συνήθως δεν ακούγονται.

"Ο κόσμος δεν γνωρίζει ή καταλαβαίνει το τι περνάμε και οι περισσότεροι αγνοούν την κατάσταση".

"Σκεφτήκαμε ότι θα πρέπει να έχουμε φωνή. Ο κόσμος θα πρέπει να γνωρίζει το τι περνάμε εμείς και τα παιδιά μας σε αυτά τα μέρη και ότι μπορεί να υπάρξει ένας διαφορετικός κόσμος! Πιστεύουμε πως αν μιλήσουμε ως γονείς, είναι ευκολότερο για τον κόσμο να καταλάβει τι θα μπορούσε να συμβεί εάν μια μέρα τα παιδιά τους αποκαλύψουν ότι είναι ΛΟΑΔ άτομα".

"Όπως μπορείτε να φανταστείτε δεν είναι εύκολο για μας να είμαστε μπροστά από μια κάμερα ως γονείς ΛΟΑΔ ατόμων σε μια τόσο ομοφοβική και τρανσφοβική κοινωνία, όπου τα παιδιά μας πρέπει να παλέψουν ακόμη και για να εκφράσουν την σεξουαλική τους ταυτότητα".

Η Δημοκρατία της Τουρκίας δεν έχει ποτέ ποινικοποιήσει την ομοφυλοφιλία, αλλά δεν υπάρχει προστασία των γκέι και τρανς ατόμων στην εργασία, την εκπαίδευση, την στέγαση, την υγειονομική περίθαλψη, τα δημόσια καταλύματα ή την υπόληψή τους και επίσης δεν είναι νομιμοποιημένο το σύμφωνο συμβίωσης ή ο γάμος για ομόφυλα ζευγάρια.

Το 2009, ένας Τούρκος δικάστηκε "ερήμην" του για τον θάνατο του γιου του, που πιστεύεται ότι ήταν "έγκλημα τιμής".

Η Selma Aliye Kavaf, Υπουργός Επικρατείας υπεύθυνη για θέματα γυναικών και οικογένειας, προκάλεσε αντιδράσεις το 2010 όταν δήλωσε : "Πιστεύω πως η ομοφυλοφιλία είναι μια βιολογική διαταραχή, μια ασθένεια. Πρέπει να θεραπεύεται".

Την περασμένη εβδομάδα, ανακοινώθηκε ότι έφτασε στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων υπόθεση κατά της Τουρκίας, σχετικά με την ποινικοποίηση του ομόφυλου σεξ στην Βόρεια Κύπρο.

Επισκεφθείτε την σελίδα για την οικονομική ενίσχυση της LISTAG στην ιστοσελίδα Indiegogo (http://www.indiegogo.com/MY-CHILD-Parents-of-LGBTs-in-Turkey-speak-out), ή την ιστοσελίδα της οργάνωσης (http://www.listagfilm.com/home.php?lang=EN) για περισσότερες πληροφορίες σχετικά με την ταινία.




Μετάφραση - Επιμέλεια για το transs.gr: * Ζαχαρίας Κωστόπουλος

*O Ζαχαρίας Κωστόπουλος, έχει σπουδάσει θέατρο και marketing και είναι ενεργό μέλος σε οργανώσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και HIV/AIDS. Επίσης, είναι εθελοντής στο Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών. Στο transs.gr μεταφράζει εθελοντικά, ειδήσεις και άρθρα, στηρίζοντας τον αγώνα της τρανς κοινότητας.


Πηγή : © Transs.gr με πληροφορίες από: Pink News

To transs.gr, σας προτείνει: Το πολυβραβευμένο έργο του D. Wright: I am my own wife, στο Bios.

Ελλάδα : Πέμπτη, 16 Φεβρουαρίου 2012 | 17:45

Ποια «ταμπέλα» μας ανήκει; Τι καθορίζει αυτό που είμαστε; Οι άνθρωποι που περνάνε απ’ τη ζωή μας; Οι μνήμες; Αυτό που είμαστε καθορίζεται; Ή είμαστε απλά μια συλλογή από αντικείμενα, από σχέσεις, από συμπεριφορές και αλληλεπιδράσεις; Είμαστε όλοι οι άνθρωποι της ζωής μας; Μια συλλογή που εξελίσσεται σε μουσείο;

Με το πολυβραβευμένο έργο του Doug Wright "I am my own wife", όπου ένας ηθοποιός (Χάρης Αττώνης), υποδυόμενος 40 ρόλους αφηγείται την ιστορία της Charlotte Von Mahlsdorf, ο Ιωσήφ Βαρδάκης (μετάφραση/ σκηνοθεσία) δημιουργεί μια παράσταση που εξερευνά την έννοια της ατομικής ταυτότητας.


Ο Lothar Berfelde γεννήθηκε το 1928 στο Βερολίνο (Αγόρι). Έγινε μέλος της Νεολαίας του Χίτλερ το 1944. (Φασίστας). Σκότωσε τον πατέρα του με έναν πλάστη το 1945. (Δολοφόνος) Βγήκε από το αναμορφωτήριο με την πτώση του Τρίτου Ράιχ. Στο Ανατολικό Βερολίνο, άρχισε να μαζεύει αντικείμενα από τα βομβαρδισμένα σπίτια. Άρχισε και να ντύνεται πιο θηλυκά. Μάζευε ό,τι άφηναν πίσω τους όσοι δραπέτευαν στη Δύση.
Το 1960, στην έπαυλη των Von Mahlsdorf, με τα αντικείμενα που μάζευε άνοιξε ένα μουσείο. Κι έγινε η Charlotte Von Mahlsdorf. (Γυναίκα) Από το 1970 και μετά, οι gay του Ανατολικού Βερολίνου, είχαν στο μουσείο της έναν χώρο, όπου μπορούσαν να συγκεντρώνονται και να συναναστρέφονται ο ένας τον άλλον.(Ευεργέτης) Μετά την πτώση του Τείχους της απονεμήθηκε το μετάλλιο τιμής για την προσφορά της στο gay κίνημα της Ανατολικής Γερμανίας. (Ηρωίδα) Μέχρι που άρχισαν να κυκλοφορούν έντονες φήμες, ότι η Charlotte ήταν πράκτορας της Στάζι και «εξαγόραζε» την ανοχή των αρχών, με αντάλλαγμα πληροφορίες για τους θαμώνες του άτυπου gay bar της(Προδότης).
Το έργο έχει βραβευτεί με τα: Tony Award «Best Play» 2004, Pulitzer Prize for Drama 2004, Drama Desk Awards «Outstanding Play» 2004, Outer Critics Circle Awards «Outstanding Broadway Play» 2004.

Μετάφραση-Σκηνοθεσία: Ιωσήφ Βαρδάκης
Σκηνικά: Ρεβέκκα Μουστάκη-Ζέη
Κοστούμια: Χριστίνα Σκαρπέλη
Μουσική: Μαριέττα Φαφούτη
Στίχοι Τραγουδιού: Δημήτρης Δημόπουλος
Artwork: Κωνσταντίνος Μπελιάς
Φωτογραφίες: Θάνος Χούτος
Promo Video: Άρης Μπασιάς
Ερμηνεύει ο Χάρης Αττώνης
Bios Basement / Πειραιώς 84 / 210.34.25.335.

Δευτέρα & Τρίτη στις 21.00 / Διάρκεια: 100΄ / Είσοδος: 12 € & 8 €
Από 30.1.2012 έως 3.4.2012.

Παραγωγή: Degreezero

Extra info:

Ιωσήφ Βαρδάκης
Ο Ιωσήφ Βαρδάκης σπούδασε στη Νέα Υόρκη, στο New York University (NYU – B.F.A. και M.A.). Πρώτη του παράσταση στην Αθήνα ήταν «Ο Κύκνος» της Elizabeth Egloff που παρουσιάστηκε στις Χοροροές το 1997. Από τότε έχει σκηνοθετήσει πάνω από 20 παραστάσεις σε Αθηναϊκα θέατρα, μένοντας γενικά στο χώρο του «fringe», συνεργαζόμενος με μικρές ομάδες και υπογράφοντας παραστάσεις που χαρακτηρίζονταν από τρυφερότητα, συναίσθημα και (σε γενικές γραμμές) απλότητα. Ανάμεσα σ’ αυτές είναι οι «Φυλλωσιές» του Lars Noren στο «Από Μηχανής» Θέατρο το 1997, η «Κοιλιά του Ψύλλου» της Naomi Wallace στο Θέατρο Αυλωνίτη το 1999, η «Δεσποινίς Τζούλια» του A. Strindberg με το Θανάση Ευθυμιάδη και τη Φιλαρέτη Κομνηνού το 2000 στο θέατρο Ιλίσσια, το “Q.E.D. ή Τί απέδειξε ο κύριος Φάινμαν” του Peter Parnel με το Γιώργο Κοτανίδη, το «Εδώ» του Michael Frayn στο Τρένο στο Ρουφ το 2009.

Χάρης Αττώνης
Ο Χάρης Αττώνης σπούδασε media και performing arts στα De Montfort University και University of Surrey-Roehampton και χορό/physical theatre στα The Place, Dance Fulham Attic και Froebel College της Μ. Βρετανίας. Συνέχισε με υποκριτική στη σχολή του Γ. Κιμούλη και τραγούδι, σύγχρονο και λυρικό με τους: Μ. Μουτσίου, Ελ. Λιώνα, Αν. Αρμάνι, Ηλία Δοξάκη, Α. Παγκάλου κ.α. Συνεργάστηκε με τους: Val. Lucas, Γ. Κιμούλη, Δ. Σαββόπουλο, Σ. Σπυράτου, Μ. Magni, Ν. Μαστοράκη, Στ. Κραουνάκη, Κων. Ρήγο, Λ. Λαζόπουλo, Γρ. Χατζάκη, Απ. Παπαδαμάκη, Κουρούμπαλη, Λ. Πλάτωνος, Χρ. Θεοδώρου, Κ. Πιλάβιο, Φ. Κανακάρη κ.α., σε παραστάσεις σύγχρονου και αρχαίου θεάτρου, χοροθεάτρου και musical. Το 2010 δημιούργησε την ομάδα Degree Zero ανεβάζοντας την παράσταση “Rejected” σε σκηνοθεσία Γ. Σαρακατσάνη και μουσική Tareq, ενώ συμμετείχε στο πρώτο προσωπικό CD του Tareq, “Cocoon” (στίχοι – ερμηνεία). Το 2011 συμμετείχε στο CD & συναυλίες “Retropolis” και οργάνωσε και σκηνοθέτησε τα «Σύγχρονα Αθηναϊκά Παραμύθια» σε συνεργασία με τις «Μητροπολιτικές Ιστορίες».


Πηγή:© Transs.gr

Ιστορίες καθημερινής φαιδρότητας και τρανσφοβίας.

Ελλάδα : Σάββατο, 11 Φεβρουαρίου 2012 | 15:20
Η άποψη του Transs.gr
γράφει η Μαρίνα Γαλανού

Πώ-πώ, μα τί μου λέτε; Έγινε αλήθεια αυτό; Ο Σάκης Ρουβάς -πατέρας δύο παιδιών, παρακαλώ πολύ τονίστε το αυτό με έντονα γράμματα, οικογενειάρχης πράμα-, να βγαίνει στη σκηνή με μία (μα πώς να σας το πώ, ντρέπομαι, έχω βγάλει και Αρσάκειο γαρ) τρανσέξουαλ; Δεν άντεξε λοιπόν και εξανέστη η Αρσακειάς Τατιανή, με τα γαλανά μάτια. Κι εκεί που γούρλωσε τα μάτια ήταν που τη φίλησε. Μα είναι πράγματα αυτά κυρία μου; Να τη φιλήσει κιόλας; Θα σκίσω τα δημοσιογραφικά πτυχία μου σας λέω, θα πάρω τηλέφωνο και τον Σύλλογο των Αρσακειάδων τις παλιές μου συμμαθήτριες και στην επόμενη σύναξη θα σπάσουμε ένα-ένα τα σι-ντι του πολυαγαπημένου Σάκη. Α-πα-πα-πά τί μας συνέβη... Αυτά και πολλά άλλα είχε να μας πει η τηλεμεσημεριανατζού Αρσακειάς που με το καλό της γούστο δεν μπόρεσε ν' αντέξει το κατρακύλισμα του Σάκη και ανάμεσα στα άλλα μπορείτε να τα διαβάσετε εδώ

Ιστορίες καθημερινής ελληνικής φαιδρότητας (αυτής της χρεοκοπημένης δύσμοιρης χώρας), πασπαλισμένη με μπόλικη τρανσφοβία, και αγνό παρθένο ρατσισμό για κερασάκι. Τον τόνο άλλωστε τον έδωσε πριν ενάμισυ χρόνο το ίδιο το Ραδιοτηλεοπτικό Συμβούλιο όταν επέβαλλε χρηματική ποινή σε εκπομπή που φιλοξένησε την τρανς συγγραφέα και ακτιβίστρια Μπέττυ Βακαλίδου: είναι καταδικαστέο οι τρανς γυναίκες και άντρες να συμμετέχουν στη δημόσια ζωή, δημιουργούν αρνητικά πρότυπα, επομένως τους αξίζει το περιθώριο. Δημιουργείται επομένως η αντίστιξη: μία τρανς εμφανίζεται μαζί με έναν καλλιτέχνη που τονίζεται ότι πλέον είναι πατέρας δύο παιδιών. Περιθώριο (ταύτιση τρανς) vs οικογένεια.

Όλα αυτά συμβαίνουν εκτός κοινωνικού και θεσμικού πλαισίου; Μα απολύτως εντός. Όλ' αυτά συμβαίνουν στην ίδια (χρεοκοπημένη) χώρα, που αρνείται να νομοθετήσει κατά των διακρίσεων που βιώνουν τα τρανς άτομα, αρνείται να νομοθετήσει κατά της διάδοσης της ρητορικής μίσους για λόγους ταυτότητας και έκφρασης φύλου, που δεν αναγνωρίζει στα τρανς άτομα την ταυτότητα φύλου τους, μιας χώρας που εντέλει αρνείται την ενσωμάτωση και τον σεβασμό όλων των πολιτών της. Η ίδια αυτή η πολιτεία είναι τελικώς που δίνει τον τόνο, αυτή είναι που κλείνει το μάτι στα κρυφά στην κάθε τηλεμεσημεριανατζού, εικόνα και είδωλό της είναι.

Εδώ λοιπόν τίθεται η ευθύνη όλων όσων θέλουμε μία κοινωνία σεβασμού και ισότητας. Μιας κοινωνίας που σέβεται εξίσου όλους τους πολίτες της και αρνείται -με αφορμή και την κρίση που βιώνουμε- την οπισθοχώρηση και την συντηρητικοποίηση.

Είναι χρέος της να ξεβράσει στο τέλος της ημέρας τους θύλακες που την υποτιμούν και την κρατούν σε ένα τριτοκοσμικό έλος.

Πηγή:© Transs.gr

Ένας χρόνος χωρίς τη Μαίρη...

Η Μαίρη
Ελλάδα: Παρασκευή, 3 Φεβρουαρίου 2012 | 18:20

Σαν σήμερα ήταν η ημέρα που μάθαμε αναπάντεχα πως μας άφησε πρόωρα η αγαπημένη μας φίλη Μαίρη.

Ένας χρόνος χωρίς την Μαίρη, ένα πολύ αγαπητό πρόσωπο στον χώρο των τρανς. 'Aνθρωπος χαμηλών τόνων, που απέφευγε τις εντάσεις, αλλά ταυτόχρονα ένα παιδί αυθεντικό, με καλή ψυχή, ένα παιδί που ενδιαφερόταν για τα κοινά της τρανς κοινότητας και είχε συνεισφέρει με τις δικές της δυνάμεις σε αυτά.

Οι πιο πολλοί θα την θυμούνται από τις "Κούκλες", όπου εργαζόταν πίσω από το μπαρ, αλλά συμμετείχε και σε σόου. Για τους πιο κοντινούς της, ήταν η Μαίρη η Τάκα, ένας άνθρωπος που άκουγε τον άλλον προσεκτικά, και ήταν πάντα πρόθυμη να βοηθήσει σε κάτι αν μπορούσε.

Για μένα μία εξαιρετική φίλη, που την αισθανόμουν δικό μου άνθρωπο και η είδηση έπεσε πραγματικά σαν κεραυνός. Την ίδια ημέρα που έφυγε, είχαμε μιλήσει το μεσημέρι στο τηλέφωνο. Είχε προηγηθεί επίσκεψή της στον Ευαγγελισμό γιατί δεν αισθανόταν καλά. Γύρισε μιλήσαμε, απλά ήθελε να ξεκουραστεί. Αργότερα το βράδυ, μία φίλη με πληροφόρησε τα νέα. «Μα τί λές τώρα; Μιλήσαμε πριν λίγες ώρες», πρόλαβα να πω. Ήταν δύσκολο να το πιστέψω. Τις επόμενες ημέρες, το δάχτυλό που πήγαινε αυτόματα να σχηματίσει τον αριθμό της στο τηλέφωνο. Σιωπή... μια σιωπή που κοστίζει μέχρι σήμερα...

Σκαλίζοντας τις φωτογραφίες, την βρίσκω πάντα εκεί, χαμογελαστή...

Κάποιοι άνθρωποι -απλά-, δε φεύγουν ποτέ από κοντά μας, τους έχουμε πάντα μέσα μας...

Μαρίνα.