*Του Βασίλη ΣωτηρόπουλουΧθες το βράδυ βρεθήκαμε με καλή παρέα στις "Κούκλες", το μόνο ίσως μπαρ της πόλης στο οποίο παρουσιάζεται το μουσικοχορευτικό θεατρικό είδος του drag show. Eίδος το οποίο στο ευρύ κοινό έχει γίνει κυρίως γνωστό μέσα από τις τηλεοπτικές αλλά και σκηνικές εξτραβαγκάντσες του Τάκη Ζαχαράτου, ενός εξαίρετου σατιρικού καλλιτέχνη της εποχής μας.
Πηγαίνω στις «Κούκλες» από το 1997, όταν δεν ήταν ακόμη πολύ της μόδας και τα πράγματα φαίνονταν να είναι κάπως πιο ερασιτεχνικά, αν και το "μεράκι" ξεχείλιζε ήδη από τότε (υπήρχε τότε μία Τίνα Τέρνερ πιο αληθινή κι από την αυθεντική). Χθες γιόρταζε τα γενέθλιά της εκεί η ντίβα του show, η Εύα Κουμαριανού, γεγονός που ανέτρεψε εν μέρει την αναμενόμενη δομή, αφού μετά το πρώτο μέρος, οι άλλες πρωταγωνίστριες επιχείρησαν το αδιανόητο: ένα ποτ-πουρί από τις μιμήσεις στις οποίες διαχρονικά διέπρεψε η Εύα Κουμαριανού. Έτσι είδαμε τη Ρία, την Μάνια, την Τάνια, τον Νικόλα και την Εβίτα να υποδύονται την Εύα στους ρόλους της Μίλβα, της Μούσχουρη, της Καραγιάννη, της Τζέσικα Ράμπιτ! Ένα παιχνίδι αλλεπάλληλων κατόπτρων: εάν κάθε drag show είναι ένα σχόλιο πάνω στην persona αναφοράς, τότε ένα drag show με αντικείμενο αναφοράς έναν drag καλλιτέχνη είναι μία δίνη, στην οποία τα πρόσωπα χάνονται σε ένα κυκεώνα υποκειμένων.
Κάθε μια από τις «Κούκλες» έχει τις δικές της ποιότητες. Ωστόσο, πρέπει να ξεχωρίσουμε τη γνήσια κωμική φλέβα της Ρίας, η οποία έχει σατιρίσει με πάρα πολύ κομψούς κι εύστοχους τρόπους "ιερά τέρατα" όπως η Πιάφ και η Ντιόν, προσθέτοντας στο show της πάντα μικρές "αφηγήσεις". Μαζί και ο ατέλειωτος αυτοσαρκασμός της Μάνιας στις "κατεστραμμένες" (Έιμι Γουάινχάουζ, Μαίρη Χρονοπούλου, Άννα Βίσση, παλιότερα Μελίνα ως Στέλλα). Γνήσια θεατρικός είναι και ο Νικόλας που αφήνει εποχή αυτές τις μέρες ως Βλαχοπούλου, Δημητρίου και Καμπαγιέ. Από την άλλη πλευρά, υπάρχει το κυνήγι της απόλυτης ταύτισης και του φλογερού ταμπεραμέντου: η Αλίκη της Τάνιας είναι αντικείμενο θαυμασμού εδώ και πάρα πολλά χρόνια, ενώ η Εβίτα διαπρέπει επίσης στις απόλυτες κινηματογραφικές θεές του Αλμοντόβαρ. Στο σχήμα του καινούργιου προγράμματος έχουν προστεθεί και τρεις χορευτές.
Κάποτε είχε γραφτεί ότι οι πρωταγωνίστριες δεν αμοίβονται για το show κι ότι ράβουν αυτά τα μοναδικά κουστούμια με δικά τους έξοδα, ότι κάνουν το show από χόμπι. Νομίζω ότι αυτή η εποχή έχει περάσει κι ότι οι Κούκλες έχουν ενηλικιωθεί, έχουν ενταχθεί στον απενοχοποιημένο ακτιβισμό (ο χώρος αποτελεί προσωρινή έδρα του Σωματείου Ένωσης Διεμφυλικών), αποτελώντας μια καθιερωμένη σταθερά για την διασκέδαση σε αυτήν την πόλη. Πρέπει λοιπόν να τολμήσουν, να προχωρήσουν και πέρα από το playback, τραγουδώντας πια και με τις δικές τους φωνές. Στους "οδηγούς πόλης" θα έπρεπε να κατηγοριοποιείται στις θεατρικές παραστάσεις.
*O Βασίλης Σωτηρόπουλος είναι νομικός
Πηγή:© Transs.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου