Τρανσέξουαλ με ελληνικά χρώματα

59ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
(5-15 Φεβρουαρίου)

Τρανσέξουαλ με ελληνικά χρώματα

Η επίθεση του γιγαντιαίου ελληνικού σινεμά

Του ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΑΡΟΥΖΑΚΗ


Η «Στρέλλα» του Πάνου Κούτρα, με ηρωίδα και πρωταγωνίστρια μια τρανσέξουαλ, τη Μίνα Ορφανού, πήρε τιμητική πρόσκληση από το τμήμα «Πανόραμα» της Μπερλινάλε

Και ξαφνικά έγιναν 3 οι ταινίες μας στην Μπερλινάλε. Εκτός από τη «Σκόνη του χρόνου» του Θόδωρου Αγγελόπουλου και τον «Παράδεισο στη Δύση» του Κώστα Γαβρά, που θα κλείσει τιμητικά και το Φεστιβάλ, μπήκε σφήνα και η τολμηρή, για μια τρανσέξουαλ, «Στρέλλα» του Πάνου Κούτρα. Φυσικά, στο εναλλακτικό «Πανόραμα»

Κι ενώ είχαμε αρχίσει να φοβόμαστε ότι το ελληνικό σινεμά θα γίνει ξανά κλειστό κι εσωστρεφές ή θα οδηγηθεί ολοκληρωτικά στην παραγωγή κωμωδιών και σε μεγαλεπήβολες ταινίες εθνικής ανάτασης, ήρθε η Μπερλινάλε. Τι εννοούμε; Στο 59ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου (5 έως 15 Φεβρουαρίου) η Ελλάδα έχει παραπάνω από εντυπωσιακή παρουσία.

Πρώτα απ' όλα στο εκτός συναγωνισμού πρόγραμμα του Φεστιβάλ βρίσκονται δύο κορυφαίοι Ελληνες σκηνοθέτες με τις νέες ταινίες τους, ο Θόδωρος Αγγελόπουλος με τη «Σκόνη του Χρόνου» (12 Φεβρουαρίου) και ο, επίσης, διεθνής Κώστας Γαβράς με την πρώτη ελληνογαλλική ταινία του, «Ο Παράδεισος στη Δύση». Αυτή, είναι, μάλιστα και η ταινία λήξης του Φεστιβάλ (14 Φεβρουαρίου, αμέσως μετά την απονομή των βραβείων). Ο Κώστας Γαβράς θα έχει βάλει κι εκεί γερά το χέρι του. Μην ξεχνάμε ότι είναι φέτος ο πρόεδρος της Διεθνούς Κριτικής Επιτροπής του Φεστιβάλ.

Αλλού όμως βρίσκεται η ελληνική έκπληξη. Στο δημοφιλές παράλληλο τμήμα της Μπερλινάλε, το «Πανόραμα» που διευθύνει ο Βίλαντ Σπεκ, επιλέχτηκε και θα προβληθεί στις 10 Φεβρουαρίου η «Στρέλλα», η νέα, τολμηρή, τόσο σε θέμα όσο και σε προσέγγιση, ταινία του Πάνου Κούτρα.

Η συμμετοχή του στο Φεστιβάλ Βερολίνου θεωρείται έκπληξη αν σκεφτούμε ότι η «Στρέλλα», ένα φιλμ για τον έρωτα ενός πρώην κατάδικου που είχε διαπράξει φόνο με μια νεαρή τρανσέξουαλ, ως σενάριο είχε «φάει πόρτα» δύο φορές από το Ελληνικό Κέντρο Κινηματογράφου!

«Απέρριψαν το ίδιο σενάριο δύο φορές ενώ ήξεραν ότι η ταινία είχε ήδη βρει διεθνή διανομή στη Γαλλία και αλλού. Δεν ζητούσα και πολλά χρήματα», μας είπε χθες ο Πάνος Κούτρας. Χωρίς να χαρακτηρίσει δικαίωση τη συμμετοχή του στο Φεστιβάλ Βερολίνου πρόσθεσε: «Αρνούμαι να ερμηνεύσω τη στάση του ΕΚΚ, γιατί όποια ερμηνεία κι αν δώσω θα είναι δυσάρεστη. Θέλω όμως να πω κάτι. Ολες οι ελληνικές ταινίες που έχουν ταξιδέψει τα τελευταία χρόνια σε μεγάλα διεθνή φεστιβάλ, η ταινία του Αλέξη Αλεξίου στο Ρότερνταμ, του Θάνου Αναστόπουλου και του Γιώργου Λάνθιμου στο Βερολίνο, η φετινή ταινία του Ανέστη Χαραλαμπίδη στο Ρότερνταμ και τώρα η δική μου στο Βερολίνο, έχουν απορριφθεί από το ΕΚΚ. Δεν ξέρω ποιες ταινίες εγκρίνει και χρηματοδοτεί το Κέντρο που κάνουν διεθνή καριέρα. Εμένα, από την εποχή που έκανα μικρού μήκους ταινίες μέχρι και σήμερα, μ' έχουν απορρίψει συνολικά εννέα φορές. Πήρα έγκριση μία φορά, επί Διαγόρα Χρονόπουλου, για τη δεύτερη μεγάλου μήκους ταινία μου, την "Αληθινή ζωή". Η πρώτη μεγάλη μήκους ταινία μου , η "Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά", την οποία βλέπουν ακόμα και σήμερα στη Γαλλία, είχε επίσης απορριφθεί δύο φορές από το ΕΚΚ».

Τι είναι όμως η «Στρέλλα»;

Είναι η ιστορία ενός ασυνήθιστου ζευγαριού. Ο κεντρικός ήρωας (Γιάννης Κοκιασμένος) αποφυλακίζεται ύστερα από δεκαπέντε χρόνια. Το πρώτο ελεύθερο βράδυ του στην Αθήνα, σ' ένα φτηνό ξενοδοχείο της Ομόνοιας, θα γνωρίσει και θα ερωτευτεί μια νεαρή πόρνη, τρανσέξουαλ. Τον ρόλο της υποδύεται μια αληθινή τρανσέξουαλ, η Μίνα Ορφανού.

Στην ταινία, στην οποία άλλωστε όλοι οι πρωταγωνιστικοί ρόλοι δόθηκαν σε ερασιτέχνες ηθοποιούς, παίζει και η θρυλική τρανσέξουαλ της δεκαετίας του '70, Μπέττυ Βακαλίδου.

Η πρώτη της εμφάνιση στο σινεμά ήταν το 1979 στο δραματοποιημένο ντοκιμαντέρ του Δημήτρη Σταύρακα, «Μπέττυ».

«Είναι μια τολμηρή ταινία. Και το θέμα της και κάποιες ερωτικές σκηνές και η θέση της», λέει ο Πάνος Κούτρας για τη «Στρέλλα». «Το παρελθόν ξανάρχεται στη ζωή του ζευγαριού και δημιουργεί μια νέα φυλακή, από την οποία πρέπει να αποδράσουν πια και οι δύο μαζί».

- Γιατί, λέτε, ότι την επέλεξαν στο Φεστιβάλ Βερολίνου;

«Γιατί είναι καλή ταινία». *


Πηγή : ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 15/01/2009