Trans βετεράνος του Στρατού ο νέος επικεφαλής της αμερικανικής ομάδας που εκπροσωπεί το LGBT στρατιωτικό προσωπικό.

Μετάφραση για το transs.gr
* Πάρβη Πάλμου

Η Allyson Robinson ονομάστηκε εκτελεστικός διευθυντής της πρόσφατα συγχωνευθείσας εταιρίας της οργάνωσης OutServe και του Servicemembers το οποιο αποτελει το Νομικο Δικτυο Άμυνας.

Στην δέκατη παράγραφο του δελτίου τύπου που έστειλε αυτή την εβδομάδα η πρόσφατα συγχωνευθείσα-OutServe και Servicemembers- Νομικό Δίκτυο Άμυνας, δεν δόθηκε έμφαση στο γεγονός ότι η νέα εκτελεστικός διευθυντής τους είναι μια τρανσέξουαλ γυναίκα.

Αντ 'αυτού, δόθηκε έμφαση στο γεγονός ότι η Allyson Robinson είναι απόφοιτος του Ουέστ Πόιντ και είναι ένας πρώην αξιωματικός του αμερικανικού στρατού. Ζει στο Μέριλαντ με τη σύζυγό του από 18 ετών και τα παιδιά τους.

«Είναι τιμή μου να οδηγήσω το νέο OutServe-SLDN σε αυτή την επόμενη φάση της υπεράσπισης και της δράσης για λογαριασμό των γενναίων ΛΟΑΤ βετεράνων μελών της υπηρεσίας μας , και τις οικογένειές τους. Δήλωσε η Robinson .

Η Robinson απέρριψε μια θέση στην Εκστρατεία Ανθρώπινων Δικαιωμάτων προκειμένου να αναλάβει τη θέση με την ομάδα που αντιπροσωπεύει LGBT στρατιωτικό προσωπικό.

Δήλωσε ότι δυο μεγάλες προτεραιότητες για τις οποίες κάνει προσπάθειες είναι να αναγνωρίζονται από την ομοσπονδιακή κυβέρνηση οι γάμοι ιδίου φύλου, και εργάζεται για να καταστήσει δυνατό για τα διαφυλικά άτομα να υπηρετήσουν στο στρατό.

“Μέχρι να διασφαλιστούν ίσες ευκαιρίες, αναγνώριση, υποστήριξη, ισότιμα οφέλη, η αποστολή μας είναι ελλιπής”, λέει. “Δεν μπορούμε, και δεν πρόκειται να τους αφήσουμε πίσω."

Η SLDN ιδρύθηκε το 1993 ως ένας μη κερδοσκοπικός οργανισμός νομικών υπηρεσιών και οργάνωσης της πολιτικής. Τον περασμένο Ιούλιο ανακοινώθηκε ότι θα γίνει συγχώνευση με την OutServe, μια οργάνωση ενεργών γκέι και λεσβιών μέλος του στρατιωτικού προσωπικού.

© Transs.gr με πληροφορίες: Gay Star News

* H Πάρβη Πάλμου ξεκίνησε τις σπουδές της στην ψυχολογία στο Αμερικανικό Κολέγιο Ελλάδος (Bachelor of Artsin Psychology). Το ενδιαφέρον της στον ανθρώπινο ψυχισμό την οδήγησε να ολοκληρώσει τις σπουδές της στοUniversity of Indianapolis όπου πήρε το πτυχίο Master in Clinical Psychology, ενώ η ενασχόληση της με την φιλοσοφία και τον υπαρξισμό την ώθησε να κάνει μετεκπαίδευση στη Θεραπεία Gestalt (Gestalt Institute of SanFransisco & Ecole Parisienne de Gestalt). Έχοντας σκοπό την υιοθέτηση μιας Συνθετικής-Εκλεκτικής προσέγγισης συνεχίζει να επιμορφώνεται με σεμινάρια διαφορετικών θεραπευτικών προσεγγίσεων (θεραπεία Τραύματος, Ψυχογενετικό Σύστημα, Redecision Therapy, A.I.T κ.α.). Είναι η δημιουργός και κύρια αρθρογράφος τουwww.lgbtqicounseling.com. Επίσης, είναι τακτική συνεργάτης και αρθρογράφος σε διάφορες εφημερίδες, περιοδικά και ιστοσελίδες όπου έχει επιτύχει αρκετές δημοσιεύσεις. Προσφέρει εθελοντική εργασία και ψυχολογική υποστήριξη συντονίζοντας ομάδες αυτογνωσίας στο Σ.Υ.Δ (Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών Ελλάδος).Ασχολείται ιδιαίτερα με την LGBTQI συμβουλευτική και την έρευνα καθώς και με την Gay Affirmative Therapy.

Στο transs.gr συμμετέχει εθελοντικά, στηρίζοντας τον αγώνα της τρανς κοινότητας.

Ένα ακόμη περιστατικό ομοφοβικής βίας στο κέντρο της Αθήνας.

Παρασκευή, 26 Οκτωβρίου 2012 | 18:25

Ένα ακόμη περιστατικό ομοφοβικής βίας που συνέβη σε κεντρικό και πολυσύχναστο σημείο της Αθήνας, στην Πλατεία Κεραμεικού. Αντιγράφουμε την καταγγελία:

Σήμερα, Παρασκευή 25 Οκτωβρίου, στις 11 το βράδυ, καθόμουν με ένα φίλο μου στην πλατεία Κεραμεικού και τα λέγαμε, πολύ χαλαρά, χωρίς εκδηλωτικές κινήσεις ή κάτι που να μπορούσε να "προκαλέσει". Ξαφνικά ήρθαν 4 τύποι και μας ρώτησαν αν είμαστε γκέι. Εμείς δεν απαντήσαμε με ναι ή όχι, έχοντας στο νου από άλλες επιθέσεις φίλων ότι αν απαντήσει κανείς "ναι", τότε τρώει ξύλο. Απλά ρωτήσαμε τι θέλουν. Αυτοί αμέσως επιτέθηκαν με μπουνιές και κλωτσιές και στο τέλος μας έφτυσαν. Σταμάτησαν όταν καταφέραμε να απομακρυνθούμε κι αρχίσαμε να φωνάζουμε. Το σοκ ήταν μεγάλο, τόσο από το ξύλο, όσο κι από το ότι αυτό έγινε στη μέση της πλατείας, σε σημείο πολύ φωτεινό, κι αρκετά νωρίς. Από τα άτομα που ήταν γύρω, κανένας δεν κουνήθηκε, πιθανώς γιατί μπορεί να θεώρησαν ότι είναι κάτι προσωπικό (λέω εγώ τώρα...). Όταν άρχισα να φωνάζω στον κόσμο "Τι κάθεστε, σε λίγο θα κυνηγούν κι εσάς", ένας τύπος από μια άλλη παρέα απάντησε ότι καλά μας έκαναν. Με δεδομένο ότι νιώθαμε να απειλούμαστε, θέλαμε να φύγουμε κατευθείαν από εκεί. Η φρίκη είναι ότι δεν ήμασταν σε ένα σκοτεινό στενό, ώστε να αναζητήσουμε ένα χώρο φωτεινό, με κόσμο, για να ηρεμήσουμε. Η επίθεση έγινε στο πιο κεντρικό σημείο και φωτεινό σημείο της πλατείας Κεραμεικού, και γύρω μας ο κόσμος δεν έδειχνε ότι θα απέτρεπε επόμενη επίθεση. Έτσι δεν καλέσαμε την αστυνομία και πήγαμε γρήγορα στο σπίτι μιας φίλης που ήταν κοντά στην πλατεία να ηρεμήσουμε. Τώρα έχει περάσει περίπου μιάμιση ώρα, ακόμα δεν έχω ηρεμήσει, και η μόνη σκέψη που κάνω είναι ότι θέλω να φύγω από την Ελλάδα...

Το περιστατικό αυτό έρχεται μετά από ανάλογο περιστατικό που είχε καταγγελθεί στις αρχές Σεπτεμβρίου (μπορείτε να δείτε εδώ: http://www.transs.gr/news1.php?nid=2379), αλλά και άλλες ομοφοβικές και τρανσφοβικές επιθέσεις που δεν έχουν δει το φως της δημοσιότητας, μέσα σε ένα γενικότερο πλαίσιο στοχευμένης ρατσιστικής βίας κατά κοινωνικών ομάδων.

Το ιδιαίτερα ανησυχητικό σε όλα αυτά τα περιστατικά είναι η ανοχή ή ακόμη και επιδοκιμασία (όπως περιγράφεται στο συγκεκριμένο: "καλά σας έκαναν") των παρευρισκομένων, γεγονός που παραπέμπει σε εκφασισμό της ελληνικής κοινωνίας στον οποίο ούτε η κοινωνία ούτε η ίδια η πολιτεία δείχνει καμία αντίδραση. Τουναντίον, η επίσημη πολιτεία σε άλλες περιπτώσεις δείχνει σκανδαλώδη ανοχή, σε άλλες την πριμοδοτεί.

© Transs.gr

Είμαστε όλοι ξεσκισμένες αδερφές;

Ομοφυλοφιλία, Χρυσή Αυγή και ομοκοινωνικότητα

Πέμπτη, 25 Οκτωβρίου 2012 | 09:17

του Δημήτρη Παπανικολάου

Όποιος είδε τον βουλευτή της Χρυσής Αυγής Παναγιώταρο να φωνάζει την προηγούμενη εβδομάδα «γαμημένες αλβανικές κωλοτρυπίδες… ξεσκισμένες αδερφές», έξω από το θέατρο Χυτήριο, πρέπει να πάει στο ίντερνετ και να ξαναδεί αυτές τις σκηνές. Δεν λέω μόνο να το δουν όσοι δεν το είδαν, λέω να το ξαναδούν και όσοι το είδαν. Ξανά και ξανά. Και να σκεφτούν γιατί αυτή η σκηνή (όσα μπιπ κι αν της βάλουν τα κανάλια) είναι κατασκευασμένη όχι μόνο να προκαλεί αλλά και να κολακεύει τα βαθύτερα ένστικτα κοινωνικής συμμετοχής των πολλών. Και να σκεφτούν γιατί, αυτά ακριβώς τα «ένστικτα», που μόνο φυσικά δεν είναι, πρέπει τώρα να συζητήσουμε.

Γράφω αυτό το σημείωμα για να προλάβω δυο παρανοήσεις. Η πρώτη είναι να δούμε την ιστορία με την παράσταση του CorpusChristi μόνο ως καταπάτηση δικαιωμάτων, και δη του δικαιώματος στην ελευθερία της έκφρασης. Ήταν, σαφώς, και αυτό. Όμως, παράλληλα, ήταν και μια περίτρανη ένδειξη της συναρμογής της ομοφοβίας με τον εθνικισμό, τον ρατσισμό, την μισαλλοδοξία και τον νεοναζισμό. Την ίδια στιγμή, ήταν μια εντυπωσιακά καλή ευκαιρία για να κατανοήσουμε πόσο αυτή η συναρμογή της ομοφοβίας με κάθε είδους στεγανό ταυτοτικό λόγο κολακεύει ακριβώς τους τρόπους με τους οποίους μια πολύ μεγαλύτερη ομάδα συμπολιτών μας, πολύ μεγαλύτερη από όσους εύκολα ονομάζουμε νεοναζιστές ή ρατσιστές, χρησιμοποιεί για να κατανοήσει τον κόσμο. Ξαναδές τη σκηνή με τον Παναγιώταρο. Και σκέψου τι μέσα σου, εκεί που λανθασμένα ονομάζεις «ενστικτωδώς», πάει κάπως προς στιγμήν να τη θεωρήσει δεδομένη. Και άρχισε, πολιτικά, την (αυτο)κριτική σου ακριβώς από το σημείο εκείνο.

Η δεύτερη παρανόηση, που μάλιστα κυκλοφορεί και ως άνετο επιχείρημα εντός Αριστεράς, είναι ότι οι νεοναζιστές στην Ελλάδα, αλλά και οι φασίστες ιστορικά, ήταν και είναι κρυφοί και καταπιεσμένοι ομοφυλόφιλοι, γι’ αυτό χρησιμοποιούν με τέτοια ένταση και τον ομοφοβικό, και τον ανδρολατρικό, και τον ανδρομάτσο λόγο. Τα προβλήματα εδώ είναι πολλά: υποβάλλεται το επιχείρημα ότι «η ομοφυλοφιλία είναι παθογενής κατάσταση, εκτός των άλλων και του φασισμού»∙ ότι «οι νεοναζιστές είναι διαταραγμένοι ψυχικά» (κάποιοι μπορεί και να είναι – αλλά αυτό δεν μπορεί να είναι πολιτικό επιχείρημα)∙ ότι η ομοφοβία δεν βρίσκεται σε άλλους πολιτικούς χώρους∙ ότι όποιος είναι προοδευτικός τάχει λύσει τα ζητήματά του, ακόμα και αυτό της σεξουαλικότητας (!). Το κυριότερο, όμως, είναι ότι ένα τέτοιο επιχείρημα υποστηρίζει την ίδια λογική που χρησιμοποιούν και οι ομοφοβικοί φασίστες: υπονοεί, δηλαδή, ότι μια «σεξουαλική ανωμαλία» δημιουργεί και την τάση για μια «πολιτική ανωμαλία». Αν δεν καταλάβατε, αυτό ουσιαστικά λέει και ο Παναγιώταρος.

Εντάξει, στις φασιστικές οργανώσεις, τ’ αγόρια μαζί κι όλα γύρω απ’ τον αρχηγό, αλληλοκαλύπτονται, καταλαβαίνονται, ομοκοινωνούν, και οργανώνουν την μεταξύ τους σχέση στη βάση ενός αμοιβαίου πάθους. Όμως αυτό, όσο κι αν κάποτε χρησιμοποιεί ευανάγνωστα ομοερωτική ρητορική, δεν είναι ομοφυλοφιλία. Το αντίθετο. Ορίζεται από τη δομή που ονομάζουμε ομοκοινωνικότητα∙ και ανδρική ομοκοινωνικότητα είναι ακριβώς ο τρόπος οργάνωσης των σχέσεων μεταξύ ανδρών που μπορεί μεν να αρδεύονται από έναν διάχυτο ομοερωτισμό, την ίδια στιγμή όμως θεμελιώνονται στην ομοφοβία, το μίσος για τον άλλον (τον εκτός της ομάδας), και την δημιουργία αντικειμένων κοινού πόθου, είτε αυτά είναι σύμβολα και εικόνες, είτε στηθάκια αρχαίων Ελλήνων σε χολιγουντιανό σινεμασκόπ, είτε και πραγμοποιημένη η ιδέα της γυναίκας ως παθητικού αποδέκτη της ανδρικής επιθυμίας.

Ομοκοινωνικότητα, με λίγα λόγια, είναι η καθεστωτική χειρονομία τ’ αγόρια μεταξύ τους να τα βρίσκουνε και να γίνονται «δικοί», σε βάρος όλων των άλλων: των γυναικών, των διαφορετικών, των ξένων, και, βεβαίως, και όλων των πολιτιστικών κειμένων που, από φεμινισμό μέχρι γκέι κουλτούρα, προσπαθούν να ξεσκεπάσουν αυτήν τη σύμβαση, ακόμα και εντός «ιερών και οσίων».

Σας θυμίζει τίποτα όλο αυτό; Ασφαλώς. Διότι η δομή της ομοκοινωνικότητας, όπως και η σχετική με αυτήν δομή του μάτσο ανδρισμού και της ομοφοβίας, χαρακτηρίζει δυστυχώς μια μεγαλύτερη κοινωνική σύμβαση στην Ελλάδα, πληροφορεί έναν κώδικα εθνομαγκιάς που είναι ιδιαίτερα διάχυτος, και, δυστυχώς, οργανώνει και έναν μεγάλο κοινό παρανομαστή σχετικά με το τι θεωρείται πυγμή, μεταξύ των άλλων και πολιτική πυγμή (βλ. και τις πρόσφατες «ανδροπρεπείς» δηλώσεις του προέδρου της Βουλής Μεϊμαράκη).

Τα δύσκολα αρχίζουν εδώ: η ανδρική ομοκοινωνικότητα και η ομοφοβία ορίζουν τόσο καταστατικά το πώς έχει οργανωθεί ο ελληνικός δημόσιος χώρος και λόγος (σε μεγάλο βαθμό και αυτός της Αριστεράς), που να είναι κάποτε δύσκολο να το συνειδητοποιήσουμε/αποδομήσουμε. Όμως αυτά ακριβώς τα διάχυτα και αόρατα συναισθήματα εκμεταλλεύεται η ΧΑ για να τα κάνει πλέον συγκεκριμένη πολιτική ιδεολογία. Το σκηνικό έχει αλλάξει — και η ανάγκη βαθειάς κριτικής έχει γίνει, και γι αυτό, ακόμα πιο επιτακτική.

Δεν υποτιμώ το γεγονός ότι η κουλτούρα της Αριστεράς εμπεριέχει τις δυνατότητες και για μια οργανωμένη αντίσταση στην ομοφοβία. Γι αυτό άλλωστε καταλαβαίνω ότι, ακούγοντας Παναγιώταρο την προηγούμενη εβδομάδα, πολλοί αισθάνθηκαν την ανάγκη να φωνάξουν, à la ’68, «είμαστε όλοι ξεσκισμένες αδερφές». Υποψιάζομαι όμως ότι για να κατανοήσουμε τι ακριβώς σημαίνει αυτή η φράση, και τι ενδεχομένως (αντισυστημική και αυτο-) κριτική μπορεί να φέρει μαζί της, ίσως χρειαστεί λίγο περισσότερο παίδεμα.

* Ο Δημήτρης Παπανικολάου διδάσκει νεοελληνική φιλολογία και θεωρία της λογοτεχνίας και σπουδές φύλου στο Πανεπιστήμιο της Οξφόρδης

Πηγή:© Transs.gr με πληροφορίες από: enthemata.wordpress.com

Δικαστής έδιωξε δικηγόρο γιατί παρουσιάστηκε ντυμένος γυναίκα

Κύπρος: Τρίτη, 23 Οκτωβρίου 2012 | 10:28

Δικαστής έδιωξε άνδρα δικηγόρο από την αίθουσα του δικαστηρίου, γιατί είχε πάει ντυμένος γυναίκα. Το περιστατικό συνέβη την περασμένη εβδομάδα, στο Επαρχιακό Δικαστήριο Λάρνακας.

Σύμφωνα με επιβεβαιωμένες πληροφορίες του Sigmalive, ο δικηγόρος, ο οποίος έχει υποβληθεί σε εγχείρηση αλλαγή φύλου, παρουσιάστηκε στο δικαστήριο με γυναικεία αμφίεση, προκειμένου να υπερασπιστεί πελάτη του.

Ωστόσο, όταν ο δικαστής αντιλήφθηκε από τα στοιχεία του ότι επρόκειτο στην πραγματικότητα για άνδρα, τον διέταξε να φύγει αμέσως από την αίθουσα. Σημειώνεται ότι ο δικηγόρος, παρά την εγχείρηση στην οποία υπεβλήθει, δεν είχε προλάβει να αλλάξει στα στοιχεία της ταυτότητας του, ώστε από άνδρας να φαίνεται ως γυναίκα.

Πάντως, ο δικαστής υπέβαλε παράπονο στον Παγκύπριο Δικηγορικό Σύλλογο ότι μέλος τους προσπάθησε να παραπλανήσει το δικαστήριο, παρουσιαζόμενο με ενδυμασία γυναίκας.

Ο δικηγόρος με τη σειρά του, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, υπέβαλε παράπονο στον δικηγορικό σύλλογο, διότι εκδιώχθηκε, όπως υποστήριξε, από την αίθουσα του δικαστηρίου.

Πηγή:© Transs.gr με πληροφορίες από: sigmalive.com