Tου Fawad Ali Shah, Daily Times
Το άψυχο σώμα της Haseena, 57 ετών στο σπίτι της στο Gizri, έχει περικυκλωθεί από τους ανθρώπους που την αγάπησαν.
Tum hamay chor kar mat ja behen. Mat jaa,” έλεγε ο ανεψιός της Bijli, ανάμεσα σε λυγμούς, παρακαλώντας την θεία του να ξυπνήσει απ' τον αιώνιο πια ύπνο της.
Η Haseena, γεννήθηκε σε μία αξιοσέβαστη οικογένεια στο Bahawalpur και ήταν ευνούχος, όπως δέ οι πιο πολλοί ευνούχοι εκδιώχθηκε από την οικογένειά της από πολύ μικρή ηλικία. Από τότε ζούσε μαζί με ανθρώπους με τους οποίους δεν είχε κανέναν δεσμό αίματος, αλλά με αυτούς που μπορούσαν να καταλάβουν τον πόνο της και να της δώσουν την αγκαλιά τους. Ένας εξ αυτών που την συνόδευαν τώρα στον θάνατο κοίταξε το ζαρωμένο της πρόσωπο και μας μιλούσε για τα προβλήματά της, τη μίζερη ζωή της, τους πόνους και τα παράπονά της - όλα χωρίς να έχει κάτι φταίξει εκείνη. Σύμφωνα με τους γιατρούς, πέθανε διότι το κοίλωμα της καρδιάς της δεν μπορούσε πια να ζωοδοτήσει με αίμα το υπόλοιπό της σώμα, χωρίς ωστόσο να δίνει κάποιους επαρκείς παραπάνω λόγους. Πιθανόν, η καρδιά και το μυαλό έφτασαν πια στα όριά τους, πιέζοντάς την να αποδεχτεί ένα τέλος γι' όλα αυτά που υπέφερε απ' την κοινωνία - η καρδιά της δεν άντεξε άλλο να ζεί σε ένα 'κατασκεύασμα' αποκλειστικά μόνο για αρσενικό και θηλυκό.
Παρ' ότι πέρασε στην άλλη όχθη νωρίς σήμερα το πρωί, σύμφωνα με τις παραδόσεις της κοινότητας των ευνούχων, έπρεπε να θαφτεί νύχτα. Είναι η τελετουργία των χίτζρας που συμβολίζει τον αποκλεισμό τους από το φως της ημέρας - οι ίδιες πιστεύουν οι ψυχές τους εξαγνίζονται βγαίνοντας από το σώμα, εγκαταλείποντάς το, και, τα άπληστα μάτια της κοινωνίας δεν θέλουν να το στιγματίσουν ξανά. "Μας φαίρονται σαν σκουπίδια κάθε μέρα. Δεν επιτρέπουμε τώρα να δουν το νεκρό σώμα", λέει η Bijli, που τα μάτια της έχουν γίνει πια κόκκινα. "Το βλέμμα τους μολύνει την ψυχή μας".
Η Anjali, 78 ετών, η γκουρού τους, η αρχηγός στην κοινότητα αυτή των ευνούχων, κάθεται σε μια γωνιά ψυθιρίζοντας κάτι από το Κοράνι και οι υπόλοιπες την ακολουθούν. Ένα μίγμα από γιασεμί και μιας άλλη ακαθόριστης, γλυκιάς όμως μυρουδιάς καλύπτουν την ατμόσφαιρα, καθώς το θερμόμετρο ανεβαίνει. Όσο η νύχτα πέφτει και τα δάκρυα στεγνώνουν, αρχίζουν οι προετοιμασίες για την ταφή. Θα ταφεί στο νεκροταφείο Mohajir, όπου θα αναπαυθεί εν ειρήνη μαζί με άλλα 81 άτομα της κοινότητάς τους.
Μόνο ευνούχοι επιτρέπεται να είναι παρούσες στην τελετή των προσευχών, και ένας άντρας ιερός προσευχητής. Σύμφωνα με την γκουρού Anjali, στην τελετή αυτή μνημονεύονται με το όνομα που τους απαγορεύει η κοινωνία, με το θηλυκό. Μας λέει σιγανόφωνα ότι έχουν κανονίσει ποιός θα είναι ο τάφος και θα πάνε εκεί με ένα μικρό λεωφορείο. Το σώμα θα μεταφερθεί με ένα ασθενοφόρο.
Η Haseena, είχε ταξιδέψει από το σπίτι της στο Punjab, στο Καράτσι, για να μπορέσει να βρεί μια καλύτερη ζωή, πιστεύοντας ότι εκεί ο κόσμος θα ήταν πιο ανεκτικός. Η Haseena, χόρευε ως τα 35 της χρόνια, στην συνέχεια όμως όταν πλέον δυσκολευόταν κατέληξε στην ζητιανιά. "Πάντα είχε το γέλιο στο πρόσωπό της", θυμάται η γκουρού. Ωστόσο δεν κρατούσε την παραμικρή κακία σε κανέναν - είχε ζητήσει δέ από την γκουρού να ταφεί κοντά στο πατρικό της.
Η θλιμένη αυτή σύναξη των 31 αυτών ανθρώπων, που πρακτικά δεν αναγνωρίζονται από κανένα, ξεκίνησε το ταξίδι για το μακρυνό νεκροταφείο - οι κλαυθηρμοί σταμάτησαν, σιωπή έπεσε. Ένας άνθρωπος ήρθε, έφυγε, χωρίς καμμία ταυτότητα - στο σκοτάδι.-
Πηγή: Daily Times
Μετάφραση για το transs.gr : Αφροδίτη Κ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου