Η τρανσφυλοφοβία στην Lifo.

Αντιγράφω από την Lifo της 7/5/09 και την στήλη X-Press, δημοσίευμα σχετικό με την συνέντευξη της Μπέττυ Βακαλίδου που μπορείτε να διαβάστε εδώ:



Μια εφιαλτική συνέντευξη της τραβεστί Μπέττυ φιλοξένησε το «Έψιλον», στην οποία περιέγραφε (χωρίς αντίλογο) πώς ξυλοκόπησε τον Ταχτσή και ψευδομαρτύρησε στο δικαστήριο για να «εκδικηθεί την κοινωνία που την ποδοπάτησε έτσι». Απορεί κανείς για ποιο ποδοπάτημα ομιλεί. Η κ. Μπέττυ διατηρεί επιτυχημένη επιχείρηση στην Κρήτη και ντύνεται στη Luisa, όπως πολλά ανάλογα σελεμπριτις. Δεν φτύνεις στους τάφους - αυτά τα έκανε μόνο ο Μπορίς Βιαν. Και ξεχάστηκε. 07.05.2009



Αναρωτιέμαι τώρα εγώ:

1) Πόσο, μα πόσο τρανσφυλοφοβική μπορεί να γίνει η Lifo, που μία τρανς που έχει κάνει επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου την αποκαλεί τραβεστί.

2) Τι είδους αντίλογο θα μπορούσε να έχει, εφ' όσον πρόκειται για συνέντευξη.

3) Ακόμη και αν υποθέσουμε ότι θα μπορούσε να υπάρξει αντίλογος, η Μπέττυ έχει δείξει ότι τον φοβάται; Οι αντιπαραθέσεις της τότε με τον Ταχτσή, έντονες-εντονότατες ήταν γνωστές-γνωστότατες και δημόσιες.

4) Γνωρίζει τα περιστατικά, πώς έγινε το όλο γεγονός, ή έγραψε το μικρό αυτό κομμάτι, ξύνοντας τον πισινό του για να γεμίσει αράδες μέσα στον τρανσφυλοφοβικό του οίστρο; Γιατί αν ήξερε το πώς και τι, θα γνώριζε ότι δεν τα αποκαλύπτει για πρώτη φορά τώρα η Μπέττυ. Τα είχε πεί και τότε στις εφημερίδες κινδυνεύοντας να μπει τότε φυλακή και μετά στην δίκη που έγινε μετά τον θάνατο του Ταχτσή ανασκεύασε τα αρχικά και λόγω αμφιβολιών απελάγη. Εδώ απλά αποκαθιστά την πλήρη αλήθεια, δίνοντας (στο βιβλίο της) τις λεπτομέρειες της υπόθεσης. Επομένως για ποιο φτύσιμο στους τάφους ομιλεί;

5) Η Μπέττυ έκρυψε ποτέ το ποια είναι; Έκρυψε ποτέ την εργασία που κάνει;

Αυτά αναρωτιέμαι. Επίσης για να γνωρίζουμε για ποιους μιλάμε, η Lifo ανήκει στον εκδότη και συγγραφέα (εδώ ας μην σχολιάσω!) κύριο Τσαγκαρουσιάνο. Είναι από τις τελευταίες περιπτώσεις outing που έχουν εκδικαστεί στην Ελλάδα.

Ο εν λόγω κύριος έχει καταδικαστεί τελεσίδικα και έχει καταβάλει για συκοφαντική δυσφήμιση στον Κ. Λαλιώτη το ποσόν των 100.000 ευρώ, διότι σε παλιό τεύχος του περιοδικού 01 που ήταν πάλι εκδότης, είχε αποκαλύψει κραδαίνοντας το σπαθί της ηθικής, ότι ο Κ. Λαλιώτης είναι ομοφυλόφιλος. Επαναλαμβάνω ότι η καταδίκη του είναι τελεσίδικη και το ποσόν έχει καταβληθεί.

Αντί υστερόγραφου: Ο Μπόρις Βιαν φυσικά και δεν έχει ξεχαστεί καθόλου. Είναι ακόμη ένας πολύ γνωστός συγγραφέας και αυτό που αναφέρει φυσικά δεν είναι το μόνο γνωστό βιβλίο του. Ο κύριος Τσαγκαρουσιάνος μάλλον δεν είναι καθόλου γνωστός ως συγγραφέας, και είναι σίγουρο ότι κανείς δεν θα τον θυμάται μετά από κάποια χρόνια, ούτε ως συγγραφέα, ούτε και ως εκδότη.

Καταγγελίες για την κατάσταση των διαφυλικών στην Ονδούρα.

Η Διεθνής Αμνηστία έδωσε στην δημοσιότητα αναφορά σύμφωνα με την οποία οι αστυνομικές αρχές στην χώρα αυτή συνεχίζει απαρέγκλιτα να αυθαιρετεί κατά των διαφυλικών ατόμων.

Σύμφωνα με την ίδια αναφορά έχουν καταγραφεί πολλά περιστατικά βιασμών, ξυλοδαρμών, εκβιασμών και αυθαίρετων συλλήψεων διαφυλικών ατόμων από αστυνομικούς. Επίσης τουλάχιστον 17 διαφυλικά άτομα έχουν δολοφονηθεί από το 2004 και μετά και χωρίς καμμία από τις υποθέσεις αυτή να διερευνηθεί και να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Το πιο πρόσφατο περιστατικό συνέβη τον Ιανουάριο που μας πέρασε όταν δολοφονήθηκε η τρανς ακτιβίστρια Cynthia Nicole (φωτο) και τον Φεβρουάριο τουλάχιστον δύο άγνωστοι άντρες επιτέθηκαν στην διαφυλική γυναίκα Barbara Paola η οποία εργάζεται σε λοαδ οργάνωση. Μία ακόμη διαφυλική γυναίκα που αναγνωρίζεται με το όνομα Joshua, καταγγέλλει ότι κτυπήθηκε άγρια από αστυνομικούς μετά την αυθαίρετη σύλληψή της.



Πηγή : ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ 30 Μαΐου 2009 με πληροφορίες από Advocate

Eγχειρήσεις αλλαγής φύλου, μετά από δέκα χρόνια, στην Κούβα

ΦΩΤΟΓΡΑΦΙA: ΧΑΡΗΣ ΚΑΡΑΒΑΓΓΕΛΗΣ
Την επανέναρξη των εγχειρήσεων αλλαγής φύλου στην Κούβα, δέκα χρόνια μετά την ολοκλήρωση της πρώτης και μοναδικής μέχρι σήμερα τέτοιας διαδικασίας, ανακοίνωσε η Μαριέλα Κάστρο, διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου Σεξουαλικής Εκπαίδευσης και κόρη του κουβανού προέδρου, Ραούλ.

Η πρώτη αλλαγή φύλλου είχε γίνει το 1998 σε έναν άνδρα ο οποίος σήμερα ζει ως γυναίκα. Οι έντονες αντιδράσεις οδήγησαν όμως στο "πάγωμα" του προγράμματος. Τον περασμένο Ιούνιο, το υπουργείο Υγείας της Κούβας ενέκρινε ψήφισμα το οποίο επέτρεπε σε 19 τρανσέξουαλ να υποβληθούν σε εγχείρηση αλλαγής φύλου. Αποφασίστηκε, μάλιστα, οι εγχειρήσεις να γίνουν δωρεάν.

Πρόκειται για ένα σημαντικό βήμα φιλελευθεροποίησης μιας χώρας στην οποία οι ομοφυλόφιλοι κινδύνευαν κάποτε με φυλάκιση. Η Καθολική Εκκλησία της Κούβας, η οποία ήταν και αυτή στο παρελθόν υπό διωγμό, εξέφρασε την αντίθεσή της στην επανέναρξη του προγράμματος, παρά το γεγονός ότι και εκείνη ήταν στο παρελθόν υπό διωγμό.



Πηγή:ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ 29 Μαΐου 2009 με πληροφορίες από Ελευθεροτυπία

Η βασίλισσα του χορού ήταν... βασιλιάς!

Νέο «αέρα» σε μία παράδοση δεκαετιών έδωσε το Λύκειο Φερφαξ στις ΗΠΑ. Κατά τη διάρκεια του καθιερωμένου σχολικού χορού στο τέλος της χρονιάς, για τον τίτλο της βασίλισσας εξελέγη... ένας 18χρονος.

Ο Sergio Garcia έβαλε υποψηφιότητα για τον τίτλο και είπε στους συμμαθητές του ότι αν τον ψηφίσουν θα εμφανιστεί με κουστούμι και όχι με φόρεμα.

Ο νεαρός μαθητής, ο οποίος δηλώνει ομοφυλόφιλος, αποφάσισε να βάλει υποψηφιότητα, όταν είδε ότι στον κανονισμό δεν γινόταν καμία αναφορά για το φύλο του υποψηφίου.

Τελικά ο νεαρός ψηφίστηκε και στο τέλος της βραδιάς χόρεψε με τον βασιλιά του χορού.

Sergio Garcia, Gay Prom Queen Video






Πηγή : Ζougla.gr 29 Μαΐου 2009

Διχασμένοι οι Πολωνοί για τον gay ελέφαντα

Σε ζωολογικό κήπο της Πολωνίας, στην πόλη Poznan, βρίσκεται το μεγαλύτερο «σπίτι ελεφάντων» της Ευρώπης. Όμως τις τελευταίες ημέρες η κοινή γνώμη εμφανίζεται διχασμένη για το αν ο δεκάχρονος ελέφαντας Νίνιο πρέπει να παραμείνει στον ζωολογικό κήπο. Το «αμάρτημά» του δεν είναι άλλο από τις ερωτικές του προτιμήσεις , καθώς ο Νίνιο φαίνεται πως προτιμά την παρέα αρσενικών ελεφάντων κι όχι θηλυκών.

Ο Νίνιο γεννήθηκε στο Ισραήλ , άλλαξε όμως πολλούς ζωολογικούς κήπους γιατί προκάλεσε προβλήματα με τη συμπεριφορά του .

Πάντως οι υπεύθυνοι του ζωολογικού κήπου στο Poznan, δεν είναι βέβαιοι πως η στενή συναναστροφή με άλλους αρσενικούς ελέφαντες σημαίνει πως ο Νίνιο είναι gay κι αυτό γιατί οι ελέφαντες ενηλικιώνονται σεξουαλικά στα 14 χρόνια τους. Ο υπέυθυνος του πάρκου Read more Robert Dabrowski υποστηρίζει πως «ο Νίνιο είναι ακόμη μικρός και πρέπει να περιμένουμε πριν αποφασιστεί τι θα γίνει ».

Στην υπόθεση ενεπλάκησαν και πολιτικοί της περιοχής , ενώ ένας εξ αυτών δήλωσε πως «για το πάρκο των ελεφάντων δαπανήθηκαν 11 εκατομμύρια δολάρια , για ένα χώρο οικογένειας ελεφάντων , στον οποίο ο gay ελέφαντας δεν έχει καμία θέση».

Την ίδια ώρα οργανώνεται φεστιβάλ στην πόλη για να συγκεντρωθούν χρήματα για να δημιουργηθεί χώρος που θα φιλοξενήσει τον αποδιοπομπαίο Νίνιο...

Της Άντζυ Σταθάτου

Πηγή : ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ 23 Μαΐου 2009

Ακόμη μια τρανσέξουαλ δολοφονήθηκε στην 'Αγκυρα.

Ακόμη μια διαφυλική γυναίκα δολοφονήθηκε την Πέμπτη 23 Μαίου στο σπίτι της στην Άγκυρα. Το όνομά της είναι Çağla. Η ανακοίνωση για την δολοφονία αυτή έχει ως εξής

Ποιός θα είναι ο επόμενος;

Χτες το βράδυ, η φίλη μας Çağla δολοφονήθηκε μέσα στο σπίτι της. Κάθε φορά που διαμαρτυρόμαστε για τον χαμό ενός φίλου μας, γινόμαστε μάρτυρες ενός ακόμη θανάτου. Η καρδιές μας ματώνουν γι' αυτό. Και έχουμε κουραστεί να φωνάζουμε και να μην μας ακούτε. Η τρανσφυλοβοβία και η ομοφυλοφοβία έχουν κάνει την κοινωνία μας κουφή και τυφλή. Η κοινωνία μας έχει ξεχάσει τί σημαίνει ανθρωπιά και έχει ξεχάσει ότι και μείς είμαστε άνθρωποι.

Τι επιτέλους περιμένει η κυβέρνησή μας για να προχωρήσει σε πράξεις; Πόσοι ακόμη συνάνθρωποί μας θα πρέπει να πεθάνουν; Αυτή η κυβέρνηση για ποιούς είναι αν δεν μπορεί να προστατεύσει τα ανθρώπινα δικαιώματα; το δικαίωμά μας στη ζωή;

Μην παίρνοντας κάποιο μέτρο προστατεύουν τους δολοφόνους και αφήνουν εντυπώσεις ότι τα λοαδ άτομα υποκινούν τις δολοφονίες και με αυτό τον τρόπο προσπαθούν να μειώσουν τις εντυπώσεις για τα εγκλήματα που γίνονται κατά των ομοφυλόφιλων, λεσβιών, τρανσέξουαλ. Που είναι η δικαιοσύνη σ' αυτό;

Τι κάνουν οι αρχές της κυβέρνησης για να προστατεύσουν τα ανθρώπινα δικαιώματα και να σταματήσουν τα εγκλήματα τιμής; Γιατί δεν κάνουν τίποτα για να αποτρέψουν αυτές τις φρικτές πράξεις; Δεν το αξίζουν αυτό οι λοαδ;

Οι δολοφόνοι δεν είναι μόνοι τους όταν κρατούν το μαχαίρι ή το πιστόλι. Ο πραγματικός δολοφόνος είναι το σύστημα που στερεί τους λοαδ από τα βασικά δικαιώματα και ελευθερίες τους στην ζωή και την αξιοπρέπεια.

Οι κρατικές αρχές που κρατούν αυτά τα προβλήματα στην σιωπή και ολιγωρούν στην αντιμετώπισή τους, στην ουσία είναι συνένοχες.

Με σκοπό να σταματήσουν τα εγκλήματα μίσους, εμείς θα συνεχίσουμε τις διαμαρτυρίες μας και κάθε Πέμπτη 16.30 θα βρισκόμαστε έξω από το γραφείο της Συμβουλευτικής Επιτροπής του Πρωθυπουργού για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα.

Μην μένετε σιωπηλοί στα εγκλήματα μίσους! Μην γίνεστε συνένοχοι με τους εγκληματίες!

LGBTT Haklar? Platformu
Kaos GL Dernegi
Kaos GL Izmir Olusumu
Lambdaistanbul LGBTT Dayan?sma Dernegi
MorEL Eskisehir LGBTT Olusumu
Pembe Hayat LGBTT Dayan?sma Dernegi
Piramid LGBTT Diyarbak?r Olusumu
Siyah Pembe Ucgen Dernegi




Πηγή : Lambda Instanbul

Φρίκη ! «Εκτέλεσαν» 5 σκυλιά με απαγχονισμό στη Σητεία

Σκηνές φρίκης αποτύπωσε ο φωτογραφικός φακός σε ελαιώνα της Σητείας στην Κρήτη, ένα χιλιόμετρο έξω από την πόλη. Μετά από τηλεφώνημα σε φιλοζωική οργάνωση της περιοχής, τα μέλη της ανακάλυψαν τέσσερα σκυλιά κρεμασμένα σε μία ελιά και ένα ακόμη κρεμασμένο σε απέναντι δέντρο.

Τα μέλη της οργάνωσης φωτογράφισαν και βιντεοσκόπησαν το αποτρόπαιο θέαμα, το οποίο «προσβάλλει το ανθρώπινο είδος», όπως καταγγέλλουν.

Ακόμη πιο εξοργιστικό είναι το γεγονός ότι τα σκυλιά κρεμάστηκαν από τους άνανδρους δράστες με τέτοιο τρόπο, ώστε να πατούν λίγο τα πόδια τους στο έδαφος, με αποτέλεσμα να πεθάνουν 8 ώρες αργότερα.

Χαρακτηριστικό της σκληρότητας του θεάματος είναι ότι το σχετικό βίντεο που είχε αναρτηθεί στο youtube «κατέβηκε» με παρέμβαση των διαχειριστών του.

Η φιλοζωϊκή οργάνωση απευθύνει έκκληση σε όποιον γνωρίζει πληροφορίες για τους δράστες να επικοινωνήσει μαζί της μέσω του Agroschannel που αποκάλυψε και τις φωτογραφίες.

Η Αστυνομία υπέβαλε μήνυση κατ' αγνώστων και διεξάγει έρευνες για τον εντοπισμό των δραστών.





Πηγή : Ζougla.gr

Οριάνα Εξπρές και Πόσο Πάει...

Τα δύο νέα βιβλία από τον Πολύχρωμο Πλανήτη:



- Πόσο Πάει...η απαγωγή του Κώστα Ταχτσή, από την Μπέττυ Βακαλίδου

- Οριάνα Εξπρές, από την Αγγελίνα Ρωμανού.


Πόσο Πάει...
η απαγωγή του Κώστα Ταχτσή

"Θέλει να κρύψει την χαρά, αλλά η χαρά δεν την αφήνει", θα μπορούσαμε να βάλουμε τίτλο εδώ.

Μα πώς να την κρύψω και μάλιστα σ' αυτόν εδώ τον χώρο, μια ιστοσελίδα για διαφυλικά, για τρανς άτομα.

Αφήνω τις περικοκλάδες και μπαίνω στο θέμα, γιατί θέλω να παινέψω το σπίτι μου. Ας μπούμε λοιπόν χωρίς καθυστέρηση στη ζώνη του τρανς λυκόφωτος...

Η Μπέττυ Βακαλίδου


Ο Πολύχρωμος Πλανήτης, λοιπόν, ο εκδοτικός οίκος και βιβλιοπωλείο του γκέι, λεσβιακού, αμφί και τρανσέξουαλ χώρου, βγάζει μέσα στον μήνα που "τρέχει" δύο βιβλία που αφορούν τα τρανς άτομα, για πρώτη φορά.

Το πρώτο βιβλίο είναι επανέκδοση μεν, αλλά δεν είναι απ' την άλλη μεριά. Εξηγούμαι: Πρόκειται για το βιβλίο της Μπέττυς Βακαλίδου, "Πόσο Πάει". Τέσσερις ιστορίες, τεσσάρων διαφορετικών τρανς γυναικών που στην πρώτη τους έκδοση, το 1981, απ' τις εκδόσεις Νεφέλη, είχαν αφήσει εποχή. Μόνο που έχει στην νέα έκδοση του Πολύχρωμου Πλανήτη, έχει προστεθεί μια πέμπτη ιστορία, αυτή της απαγωγής του Κώστα Ταχτσή, όπου η Μπέττυ μας λέει με το νί και με το σίγμα, τί συνέβη τότε. Και δύο προλόγους. Έναν της δημοσιογράφου Αλεξάνδρας Τσόλκα και έναν δικό μου.


Οριάνα Εξπρές


Το δεύτερο είναι της Αγγελίνας Ρωμανού και έχει τίτλο "Οριάνα Εξπρές". Ηρωίδα η Οριάνα Ραζή, πρώην Νίκος Μήτρου σε σκανδαλιστικές ιστορίες με πολύ χιούμορ, όπου ο χρόνος φέρνει τούμπες και η ζωντανή γλώσσα της Αγγελίνας σαν διεγερτικό μας υποψιάζει απ' την αρχή για πολλές ανατροπές. "Βυζιά και λούτσοι αχταρμάς"; - χμ, μα σας είπα, εδώ μπαίνουμε στη ζώνη του (τρανς) λυκόφωτος...

Η Αγγελίνα Ρωμανού

Χρώμα, πολύ χρώμα, "Πολύχρωμος" άλλωστε είναι αυτός ο Πλανήτης.

Αυτά και τα υπόλοιπα μέσα στις σελίδες των βιβλίων.

Μαρίνα Γαλανού.
marina@transs.gr

Σε αναζήτηση του αληθινού εαυτού μου

Γαλλία



Η γραπτή εξομολόγηση του φωτογράφου και συγγραφέα Αξέλ Λεοτάρ, που έγινε εκδοτική επιτυχία στη Γαλλία






Αναδημοσιεύω το παρακάτω άρθρο
της Σάντρας Βούλγαρη από την Καθημερινή,
αφορμή του οποίου στάθηκε παλιότερο ποστ του
Gay Super Hero με τίτλο "Το Λάθος
Φύλο", το οποίο είχα αναδημοσιεύσει στο
transs.gr και στο μπλογκ μου, το είχα στείλει με ενημερωτικό e-mail από το transs.gr και η κυρία Βούλγαρη έδειξε ενδιαφέρον επικοινώνησε μαζί του μέσω του Facebook και πήρε την συνέντευξη στον Αξέλ Λεοτάρ.



___________________________________
Της Σαντρας Βουλγαρη




«Νομίζω ότι πρέπει να τα λέμε όλα και να τα κάνουμε προσιτά σε όσο το δυνατόν περισσότερους. Αυτό που με ενδιαφέρει είναι να διαβάσει το βιβλίο ο μέσος αναγνώστης όχι ως κάτι ζοφερό ή σκανδαλιστικό. Θέλω να μπορέσουν να φανταστούν ότι ο Γκαμπριέλ είναι ο γείτονάς τους. Ή το παιδί τους. Αν ήταν το παιδί τους θέλω να αναρωτηθούν αν θα δέχονταν να το αντιμετωπίζει με αυτό τον τρόπο το κοινωνικό περιβάλλον». Οταν πρωτοάκουσα για την ιστορία του Γάλλου φωτογράφου, συγγραφέα, κοινωνικού λειτουργού και ακτιβιστή Axel Leotar εντυπωσιάστηκα. Αίσθηση σοκ αλλά και δέους μαζί. Μια γυναίκα η οποία σε ηλικία 33 ετών ξεκίνησε τη διαδικασία της φυλομετάβασης και σήμερα είναι άντρας. Ο Αξέλ Λεοτάρ μιλάει για τον Γκαμπριέλ, μπλέκοντας τη φαντασία με την πραγματικότητα για να πει τη δική του ιστορία μέσα από το τελευταίο του βιβλίο «Mauvais Genre» («Το λάθος φύλο»).

Δυσκολίες και τόλμη

Αλλάζεις φύλο για να μπορέσεις να ζήσεις έτσι όπως εσύ επιθυμείς. Μια πράξη απίστευτης τόλμης και θάρρους εάν συνειδητοποιήσει κανείς τις δυσκολίες, τις ταλαιπωρίες, σωματικές και ψυχολογικές, την περιθωριοποίηση έτσι όπως τις περιγράφει από τη δική του εμπειρία ο Αξέλ Λεοτάρ.

Αμηχανία, αποστροφή, συγκίνηση; Ζω σε μια χώρα όπου οι διαφυλικοί (transexuals) απλά δεν υπάρχουν, δεν είναι ορατοί (τουλάχιστον στα μάτια των πολλών) παρά μόνο μέσα σε ένα σύμπαν παραβατικότητας. Σενάριο επιστημονικής φαντασίας να γίνουν δεκτοί από την κοινωνία αλλά και να διεκδικήσουν τα δικαιώματά τους στην επιλογή του φύλου, στον γάμο και στην οικογένεια. Εδώ οι ομοφυλόφιλοι δεν έχουν νομικά δικαιώματα στη συμβίωση, στον γάμο και την υιοθεσία. Ηρθα σε επαφή με τον Αξέλ Λεοτάρ μέσα από τη σελίδα του στο facebook. Του έστειλα τις σκέψεις μου και μερικές ερωτήσεις.

- Κοιτάτε ποτέ στο παρελθόν, στη ζωή που είχατε ως γυναίκα; Τι έχει αλλάξει;

- Ζούμε σε μια πατριαρχική κοινωνία. Από τη στιγμή που οι άλλοι με αναγνώρισαν ως άντρα, το πιο εντυπωσιακό πράγμα που μου συνέβη ήταν η αλλαγή στον τρόπο που μου συμπεριφέρονταν. Δεν είχα πραγματικά συνειδητοποιήσει μέχρι τότε ότι ζούμε σε μια κοινωνία που κυριαρχείται και δημιουργείται από άντρες για άντρες. Ημουν γυναίκα μέχρι την ηλικία των 33, πάντα ενδιαφερόμουν για θέματα πολιτικά και πιστεύω ότι ήμουν φεμινίστρια. Τώρα που έχει γίνει η «μετάβαση» νομίζω ότι είμαι διπλά φεμινιστής, αυτή είναι η ουσιαστική αλλαγή. Αλλάζοντας φύλο ξαναγεννιέσαι κοινωνικά όμως η αληθινή σου γέννηση έρχεται με το πρώτο σου κλάμα. Αλλάζοντας την κοινωνική σου θέση ως γυναίκα σε αυτήν ενός άντρα δεν σβήνει το παρελθόν σου. Ετσι πάντα κοιτάς πίσω και αυτό είναι που σου επιτρέπει να χτίσεις το μέλλον.

Η οικογένεια

- Ποιες ήταν οι αντιδράσεις της οικογένειας και των φίλων σας;

- Εκανα την αλλαγή φύλου πολύ μακριά από την οικογένειά μου. Ζω στο Παρίσι και η οικογένειά μου κατοικεί κοντά στη Μεσόγειο. Τους έφερα προ τετελεσμένων γεγονότων. Από τη στιγμή που το είχα τολμήσει δύο αντιδράσεις ήταν πιθανές: η απόρριψη ή η αποδοχή. Είχα την τύχη να γίνω αποδεκτός. Εχασα την πλειοψηφία των φίλων μου όμως δεν το μετανιώνω. Εκανα καινούργιους.

- Πώς σας αντιμετωπίζουν οι άντρες; Και πώς οι γυναίκες;

- Είναι δύσκολο να απαντήσω σε αυτή την ερώτηση γιατί δεν κυκλοφορώ στον δρόμο με μια ταμπέλα που να γράφει «είμαι τρανσέξουαλ»! Αυτό που μπορώ να πω είναι ότι οι άντρες με αντιμετωπίζουν ως ίσο προς ίσο και έχω ανακαλύψει ένα είδος ανδρικής συνενοχής που δεν έχουν οι γυναίκες. Αυτή η συνενοχή έχει να κάνει με δύο πράγματα: οι άντρες με αναγνωρίζουν ως έναν από αυτούς και ως μέλος της κυρίαρχης τάξης. Είναι δύσκολο να πω εάν οι γυναίκες μου φέρονται διαφορετικά. Απλά μου είναι πια πιο εύκολο να τις συναντήσω και να τις γνωρίσω.

Ονειρα

- Ποια είναι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει ένας τρανσέξουαλ στην κοινωνία μας; Ποια είναι τα όνειρά σας για το μέλλον;

- Μπορώ να πω ότι σε ολόκληρη την Ευρώπη το να είσαι τρανσέξουαλ και να κάνεις αλλαγή φύλου είναι σαν να επιχειρείς μια «διαδρομή μετ' εμποδίων» ή ακόμη χειρότερα να ζεις έναν εφιάλτη. Ονειρεύομαι μια κοινωνία όπου κάθε άνθρωπος θα γεννιέται με ίσα δικαιώματα και θα είναι σωματικά και πνευματικά ελεύθερος. Για τους τρανσέξουαλ είναι ιδιαίτερα επείγον η «κατάστασή» τους να μη θεωρείται πια ένα ψυχολογικό ή ψυχιατρικό πρόβλημα. Θα πρέπει τα πιστοποιητικά που δηλώνουν το νέο τους φύλο να εκδίδονται και να αποκτήσουν τα ίδια δικαιώματα με οποιονδήποτε άλλο πολίτη. Για παράδειγμα στη Γαλλία ένας τρανσέξουαλ που δεν επιθυμεί να κάνει εγχείρηση φύλου (εδώ συγκαταλέγεται η πλειοψηφία) δεν μπορεί και να αποκτήσει τη νομική ταυτότητα που αντιστοιχεί στο φύλο στο οποίο έχει «μεταβεί», δεν μπορεί να παντρευτεί, να υιοθετήσει παιδί και θα έχει δυσκολίες να βρει δουλειά. Για μένα αυτές οι συνθήκες αποτελούν καταπάτηση του ευρωπαϊκού καταστατικού για τα ανθρώπινα δικαιώματα...



Πηγή : H KAΘHMEPINH 16/5/09

Μια συζήτηση με την Μάρα Κέισλινγκ

Ηνωμένες Πολιτείες







Η Mara Keisling είναι διευθύντρια του Εθνικού Κέντρου για την Ισότητα των Διαφυλικών. Στο βίντεο παρακάτω συζητά με τον Paisley Currah για το μέλλον της Employment Non-Discrimination Act - ENDA (νομοθεσία κατά των διακρίσεων στον χώρο εργασίας για τα διαφυλικά άτομα), αλλά και για άλλα θέματα που αφορούν τα διαφυλικά άτομα.

Το βίντεο προέρχεται από την σειρά ντοκυμαντέρ "In the Life".

Η διακήρυξη των τρανσέξουαλ σε συνέδριο φεμινισμού

Μεξικό



Μεταξύ 16 και 20 Μαρτίου έγινε στην πόλη του Μεξικό το 11ο Λατινοαμερικανικό Συνέδριο Φεμινισμού. Ένα από τα θέματα που τέθηκε σε γούορκσοπ ήταν "φεμινισμός, διαφυλικότητα και φονταμενταλισμός". Σ' αυτό πήραν μέρος οι διαφυλικές γυναίκες Lohana Berkins από την Αργεντινή, Vicky Yanez από την Χιλή, και οι Amaranta Gomez από το Μεξικό, καθώς και η Belissa Andia Perez γραμματέας της ILGA για τρανς θέματα.

Η ατμόσφαιρα ήταν αρκετά μαχητική καθώς ακούστηκαν πολλά συνθήματα κατά των κυβερνητικών πολιτικών χωρών της Λατινικής Αμερικής, αλλά και κατά της Εκκλησίας. Δεν έλειψε όπως ίσως σε αρκετά φεμινιστικά συνέδρια ο προβληματισμός για το αν οι θέσεις των διαφυλικών γυναικών είναι συμβατές με αυτές του γυναικείου φεμινιστικού κινήματος.

Το γούρκσοπ κατέληξε από μεριάς των τρανς στην ακόλουθη διακήρυξη.


"Αγαπητές φίλες,

Όλες οι τραβεστί, τρανσέξουαλ, διαφυλικές γυναίκες, και οι γυναίκες που μοιραζόμαστε την χαρά να βρισκόμαστε εδώ μαζί σας, όλες μας γιορτάζουμε την πραγματοποίηση αυτής της συνάντησης και της από κοινού παρουσίας όλων των τύπων του φεμινισμού και όλων των φεμινιστριών, διαφυλικών και γυναικών.

Δεν νομίζουμε ότι είναι νέα για εμάς τα θέματα του φεμινισμού. Εδώ άλλωστε είμαστε κι εμείς (κατά κάποιο τρόπο) όλες "διαφορετικές": τραβεστί, τρανσέξουαλ, τρανς, παρενδυτικές, κροσντρέσερς - τόσα διαφορετικά ονόματα, τόσες διαφορετικές ταυτότητες. Είμαστε εδώ επειδή, όπως και όλες εσείς, είμαστε φεμινίστριες, με τον δικό μας τρόπο βέβαια.

Κι εμείς, όπως κι εσείς αγωνιζόμαστε στις αξίες του φεμινισμού κατά του κυριαρχούντος πατριαρχικού συστήματος το οποίο καταπιέζει όλες μας με πολλούς τρόπους, μπορεί όχι με τον ίδιο ακριβώς τρόπο, αλλά ο λόγος τελικά είναι ο ίδιος ίσως - δεν ταιριάζουμε στους κανόνες τους.

Σηκώνουμε και εμείς μαζί σας την σημαία: κατά της ποινικοποίησης των αμβλώσεων, για να έχουμε το δικαίωμα εμείς να αποφασίζουμε για το σώμα μας, για την ευχαρίστησή μας, την σεξουαλικότητά μας, την ιστορία μας, την ταυτότητά μας. Καταδικάζουμε με κάθε τρόπο την ανθρώπινη εκμετάλευση και την εκμετάλευση των παιδιών. Είμαστε όλες άνθρωποι που το πατριαρχικό σύστημα σπρώχνει προς την πορνεία, δεν αποδεχόμαστε όμως την πορνεία ως το πεπρωμένο μας. Απαιτούμε να μας αναγνωριστεί το δημιουργικό δικαίωμα στην εργασία. Είμαστε όλες φεμινίστριες της "διαφορετικότητας", φεμινίστριες της ισότητας, φεμινίστριες της αυτονομίας. Αυτονομίας της δύναμης να αποφασίζουμε για το σώμα μας - για το αν θα μπορούμε να το αλλάξουμε, να ζήσουμε μαζί του όπως θέλουμε. Είμαστε όλες γυναίκες που αγαπούμε την γυναίκα. Υπάρχουν ανάμεσά μας λεσβίες, ετεροφυλόφιλες, τραβεστί, τρανσέξουαλς, μπαισέξουαλς, ίντερσεξ. Όλες μας μας στραγγαλίζει το ίδιο πατριαρχικό σύστημα κάθε μέρα, σε όλη τη δραστηριότητά μας.

Είμαστε διαφορετικές: μαύρες, ντόπιες, ευραίες, παλαιστίνιες, πόρνες, φτωχές, αγρότισες, νέες, μεσόκοπες. Είμαστε φεμινίστριες όλων των αποχρώσεων.

Καταδικάζουμε την ποινικοποίηση των ταυτοτήτων μας μέσω καταπιεστικών νόμων που υπαγορεύονται από την "ηθική" και τους νόμους της "παράδοσης", όπως αυτά εννοούνται.

Καταδικάζουμε κάθε φονταμενταλισμό, δογματισμούς, αλλά όχι μόνο αυτό: καταδικάζουμε και τα δόγματα που υπάρχουν ανάμεσά μας, αυτά που θέτουν ως αρχή την βιολογία και την υπαγόρευση του πεπρωμένου της. Σας καλούμε να δώσουμε την μάχη, για το σώμα μας, τα θέλω και την επιθυμία μας.

Απαιτούμε την αναγνώριση της ιστορίας μας, του ακτιβιστμού μας κατά κάθε είδους καταπίεσης, όχι μόνο των καταπιεστών μας, αλλά και όσων ενώ είναι σύντροφοι ακολουθούν τον ίδιο δρόμο. Θέλουμε έναν κόσμο που δεν θα κυριαρχείται από τον κλήρο, διότι η θρησκείες μας καταπιέζουν. Απαιτούμε εκπαίδευση, υγεία, ασφάλιση, ελευθερία κατοικίας, ως ανθρώπινα δικαιώματα για όλες μας, γυναίκες, λεσβίες, τραβεστί, τρανσέξουαλς, τρανς.

Είναι δέ χαρά μας που ανάμεσά μας βρίσκονται καλλιτέχνιδες, γυναίκες των καμπαρέ, και άλλες, διότι το χιούμορ και η αντίθεση πρέπει κι αυτά να είναι στοιχεία του φεμινισμού."


Πηγή : Transs.gr με πληροφορίες από το Μηνιαίο Δελτίο ILGA Απριλίου

Αναφορά για τα δικαιώματα των τρανς στο Περού

Περού



Σύμφωνα με τα συμπεράσματα της Ετήσιας Αναφοράς για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα στο Περού, που συντάσει η National Coordinator for Human Rights (CNDDHH), τα κρούσματα βίας κατά των λοαδ ατόμων στην χώρα έχουν αυξηθεί σημαντικά και ιδιαίτερα κατά των διαφυλικών (τρανσέξουαλ , τραβεστί) ατόμων.

Επισημαίνεται το γεγονός ότι στατιστικές ακόμη δεν υπάρχουν στην χώρα για την βία κατά των λοαδ και έτσι το πιθανότερο είναι τα αποτελέσματα ακόμη και αυτής της αναφοράς να μην δείχνουν το πρόβλημα στην πλήρη του έκταση.

Το μεγαλύτερο πρόβλημα του αναφέρεται είναι το γεγονός ότι όταν υπάρχουν περιστατικά βίας και επιθέσεων μίσους δεν υπάρχει αντίδραση, τόσο από τους αυτόπτες μάρτυρες, τόσο από την αστυνομία που δείχνει αδυναμία να επέμβει είτε βέβαια δεν επιθυμεί να το κάνει. Πάλι δίνεται εδώ έμφαση στις επιθέσεις μίσους κατά των διαφυλικών ατόμων και ειδικά στις περιπτώσεις επιθέσεων στους χώρους πορνείας των διαφυλικών γυναικών.


Πηγή : Transs.gr με πληροφορίες από το Μηνιαίο Δελτίο ILGA Απριλίου

Τρανς γυναίκα μετά τον γάμο στην φυλακή

Ηνωμένες Πολιτείες

Μία τρανς γυναίκα από το Τενεσί των Ηνωμένων Πολιτειών βρίσκεται στην φυλακή με κατηγορίες πλαστοπροσωπίας και απάτης, μετά τον γάμο που σύνηψε με τον σύντροφό της.

Ας πιάσουμε τα πράγματα όμως απ' την αρχή. Η Terri Jo Rittenberry, 46 ετών, έκανε πριν από κάποια χρόνια επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου. Τούτο το αποδεικνύουν τα νέα της ληξιαρχικά έγγραφα και η νέα άδεια οδήγησής της που είναι πλέον γυναικεία. Ωστόσο τα έγγραφα αυτά τα έβγαλε στην πολιτεία του Κεντάκι, όπου εκεί υπάρχει η δυνατότητα στα διαφυλικά άτομα που έχουν κάνει επέμβαση να αλλάζουν τα έγγραφά τους, ενώ στο Τενεσί δεν ισχύει τίποτε απ' όλα αυτά.

Η Terri Jo όμως, έχοντας την πεποίθηση ότι θα αναγνωρίζεται ως γυναίκα πλέον και στο Τενεσί, παντρεύτηκε τον σύντροφό της Jeffrey Scott Phillips, 33 ετών. Όπως ήταν αναμενόμενο αφού για την πολιτεία του Τενεσί ήταν ακόμη άντρας, ο γάμος αυτό θεωρήθηκε ως γάμος ομοφύλων, πράγμα που επίσης απαγορεύεται στο Τενεσί.

Έτσι, αφενός μεν ακυρώθηκε ο γάμος, αφετέρου, η Terri Jo βρίσκεται κατηγορούμενη και προφυλακισμένη με τις κατηγορίες της πλαστοπροσωπίας και της απάτης, έναντι της πολιτείας, αφού έκαμε τον γάμο, φερόμενη ως γυναίκα.

Ο σύντροφός της ωστόσο είναι κοντά της, και περιμένει αφού λυθεί το όλο θέμα να ταξιδέψουν με την Terri Jo ώστε να παντρευτούν σε άλλη πολιτεία που θα αναγνωρίζει τον γάμο τους.


Πηγή : ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ με πληροφορίες από PinkNews.Co.Uk

H transsexual Debbie Davies τερμάτισε την απεργία πείνας

Ηνωμένο Βασίλειο

Μια διαφυλική γυναίκα που ζεί στο Νότιγχαμ, τερμάτισε την απεργία πείνας που έκανε επί μία περίπου εβδομάδα, αφότου οι αρχές της υποσχέθηκαν ότι θα καλύψουν τελικά τα έξοδα για την επέμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου που επιθυμεί να κάνει.

Πρόκειται για την υπόθεση της Debbie Davies, η οποία εδώ και 18 μήνες περίπου έχει μπει στην τελική ευθεία για την ποθούμενη επέμβαση και όσο περνούσε ο καιρός δεν μπορούσε ν' αντέξει τα έξοδα των ορμονών που χρειαζόταν, πολύ δε περισσότερο την επέμβαση που ήθελε να κάνει.

Έτσι κατέφυγε σε απεργία πείνας, αφού οι υγειονομικές αρχές της αρνήθηκαν να καλύψουν τα έξοδα της μετάβασης, ώσπου τελικά ευαισθητοποιήθηκαν μετά από αυτή την κίνησή της.


Πηγή : ΠΟΛΥΧΡΩΜΟΣ ΠΛΑΝΗΤΗΣ με πληροφορίες από PinkNews.Co.Uk

Γκέι βραδιές σε ταβερνάκι χωριού της Ροδόπης

ΣΕ ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ ΤΟΥ ΔΙΚΟΥ ΤΟΥΣ ΧΩΡΟΥ

Ταβερνάκι του κάμπου φιλοξενεί πριβέ βραδιές των γκέι





Χορεύουν μπλουζ, τσιφτετέλια και ανταμώνουν σε επίπεδο Ανατολικής Μακεδονίας - Θράκης, ενώ εκεί καταλήγουν και πολλοί στρέϊτ ως ...καβαλιέροι

Προηγουμένως γίνονται τρελές προετοιμασίες από το σεξ shop της Κομοτηνής σε σύνεργα, μαστίγια, εσώρουχα, κρέμες κλπ.

Τραγουδίστρια από την Ξάνθη αναλαμβάνει το μουσικό μέρος, ενώ στο μικρόφωνο εναλλάσσονται κι άλλοι καλλίφωνοι θαμώνες ή ιδιοκτήτες που έρχονται στο τσακίρ κέφι


Απίστευτη κίνηση έχει αποκτήσει ένα άγνωστο μειονοτικό χωριό της Ροδόπης που κάθε Σαββατοκύριακο το ανακαλύπτουν άνθρωποι ειδικών προτιμήσεων κάνοντάς το στέκι τους τελικά, χάρη σ' ένα προσεγμένο ταβερνάκι που λειτουργεί και σαν μπαράκι με μουσική τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Εκεί μια τυχαία στάση μας έκανε να γνωρίσουμε ανθρώπους με τα ψευδώνυμά τους που αφήνουν Κομοτηνή, Σάπες και διπλανές πόλεις κι έρχονται για να περάσουν σε κλίμα ελευθερίας, ανοχής και αποδοχής τις δικές τους στιγμές χωρίς να νοιώθουν ενοχές, εκφράζοντας την σεξουαλικότητά τους όπως νοιώθουν.

Έτσι είδαμε την Ρόζα τη Ναζιάρα, τη Φαφούτα, την Τούλα, την Λουλού, την Σάσα, την Τζούλια, την Αγνή, τη Ρούλα κι άλλους κι άλλες που αφού έχασαν το κεντρικό στέκι του πάρκου της Κομοτηνής όπου αντάμωναν κι έκλειναν τα ραντεβού για τις συνευρέσεις τους, τώρα μετακινούνται με τα Ι.Χ. τους λίγα χιλιόμετρα πιο μακριά σε μειονοτικό χωριό, που ταβερνάκι της περιοχής βρήκε την χαρά του κάνει χρυσές δουλειές με τους ανθρώπους αυτούς, που μακριά από τα αδιάκριτα βλέμματα απολαμβάνουν στιγμές πάθους, έρωτα και διασκέδασης. Τα ζευγάρια φθάνουν μαζί ή και σόλο αλλά το έχουν πληροφορηθεί και από τα γύρω χωριά και σπεύδουν παρατηρητές ή και αγαπητικοί προκειμένου να ζήσουν το διαφορετικό κλίμα της διασκέδασης των γκέϊ.

Τα κεράσματα σε κρασιά και μπύρες πέφτουν σύννεφο, το μενού πάντα εκλεκτό και γίνεται παραγγελία για την βραδιά που έχει συνέχεια μέχρι τα ξημερώματα. Οι περισσότεροι κλείνουν τραπέζι γιατί δεν υπάρχουν ελεύθερα αν δεν προνοήσεις, αφού έχει μαθευτεί το ταβερνάκι - μπαράκι και είναι περιζήτητο για τις βραδιές εκπλήξεων που ετοιμάζει...

Οι εμφανίσεις των θαμώνων είναι πιο εξτρίμ την άνοιξη, αφού έρχονται και πιο απελευθερωμένοι, κολλητά παντελόνια με εμφανή στριγκάκια, με μπλουζάκια με ντεκολτέ, καδένες και αξεσουάρ, περίτεχνες κομμώσεις, αλλά και εκρηκτικό ταμπεραμέντο που εκεί εκδηλώνεται ελεύθερα δίχως φραγμούς και ταμπού.

Οι βραδιές έχουν πάντα μουσική και χορό, αφιερώσεις, χορεύουν οι θαμώνες σόλο ή σε ζευγάρια όπου τα δίνουν όλα στο λικνιστό τσιφτετέλι, τύφλα νάχουν τα ουρί του παραδείσου, ενώ οι πιο ρομαντικοί επιλέγουν παθιάρικα μπλουζ ακουμπώντας το κεφάλι στον ώμο του καλού τους, ή ζώντας πιο απομονωμένα στον χώρο την όλη διεγερτική ατμόσφαιρα. Φυσικά κανείς δεν προκαλεί κανένα αφού όλα γίνονται μεταξύ τους, ενώ παρατηρείται ένα μεγαλύτερο δέσιμο και πλέον η παρέα επαυξάνεται εντάσσοντας στο κλαμπ που μάλλον ετοιμάζει και σύλλογο για νομιμοποίηση, ολοένα και νέα άτομα από διαφορετικούς επαγγελματικούς χώρους, διαφορετικές ηλικίες και γούστα, από διαφορετικές θρησκείες, αφού εκεί ξεπερνιούνται όλα τα ...εμπόδια.

Οι πληροφορίες αναφέρουν ότι πριν την έξοδο εκεί γίνονται τρελές προετοιμασίες από το σεξ shop της Κομοτηνής σε σύνεργα, μαστίγια, εσώρουχα, κρέμες κλπ. Τραγουδίστρια από την Ξάνθη αναλαμβάνει το μουσικό μέρος ενώ στο μικρόφωνο εναλλάσσονται κι άλλοι καλλίφωνοι θαμώνες ή ιδιοκτήτες που έρχονται στο τσακίρ κέφι.

Αυτά για αρχή, ενώ ο νυχτερινός συνεργάτης υπόσχεται να μας εξασφαλίσει και φωτογραφικό υλικό για τις ανάγκες του ρεπορτάζ όπως και από άλλα νυχτερινά στέκια του νομού μας.


Πηγή : Περιοδικό 10% με πληροφορίες από Χρόνος

Μπέττυ: «Ο Ταχτσής ήθελε να είναι ο μόνος ομοφυλόφιλος συγγραφέας στην Ελλάδα»

Μπέττυ: Γιατί απήγαγα τον Κώστα Ταχτσή

Μπέττυ Βακαλίδου
«Ο Ταχτσής ήθελε να είναι ο μόνος ομοφυλόφιλος συγγραφέας στην Ελλάδα»

του Δημήτρη Αγγελίδη

(Έψιλον, 26/4/09)


Στις αρχές της δεκαετίας του 80, το αυτοβιογραφικό βιβλίο της «Ο Καπετάνιος της Ψυχής μου» (ξανακυκλοφόρησε το 2007) συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητας, μια μήνυση για παραβίαση του νόμου περί ασέμνων και πολλούς αναγνώστες, που το έφεραν πρώτο στη λίστα των πωλήσεων για μήνες. Η Μπέττυ αφηγούταν τα πρώτα της ερωτικά σκιρτήματα ως ομοφυλόφιλο αγόρι στην ελληνική επαρχία, την ηρωική έξοδο από την οικογένεια στα δεκαπέντε, τις περιπλανήσεις της στον κόσμο, τις περιπέτειές της στα πεζοδρόμια της Συγγρού και στους οίκους ανοχής Αθήνας και επαρχίας.

Μερικά χρόνια πριν, είχε πρωταγωνιστήσει με μια ομιλία της στην συγκέντρωση του νεοιδρυθέντος Απελευθερωτικού Κινήματος Ομοφυλόφιλων Ελλάδας στο θέατρο Λουζιτάνια, εναντίον ενός σκληρού νόμου περί αφροδισίων που ουσιαστικά απαγόρευε την πορνεία και την ομοφυλοφιλία. Εκεί αποκάλυψε ότι ο Κώστας Ταχτσής, που αντιδρούσε στην ίδρυση του ΑΚΟΕ, ήταν ο ίδιος ομοφυλόφιλος και τραβεστί.

Μέσα στο 1980, η Μπέττυ κυκλοφόρησε επίσης μια αυτοβιογραφική ταινία και το δεύτερο βιβλίο της με τίτλο «Πόσο πάει;» με τέσσερις σύντομες ιστορίες τραβεστί. Το βιβλίο αυτό ξανακυκλοφορεί τώρα από τις εκδόσεις Πολύχρωμος Πλανήτης, με ένα επιπλέον κεφάλαιο, όπου η Μπέττυ περιγράφει πώς στις 30 Ιουλίου του 1981 απήγαγε μαζί με δύο γνωστούς της τον Κώστα Ταχτσή από τη γειτονιά του στο Λυκαβητό και τον άφησε δαρμένο και με σχισμένα ρούχα στα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης. Το επεισόδιο είναι γνωστό σε όσους έχουν παρακολουθήσει την άγρια κόντρα Ταχτσή και Μπέττυς από εκείνα τα χρόνια. Τώρα όμως η Μπέττυ αποκαλύπτει ότι στη δίκη της υπόθεσης, που έγινε μετά το θάνατο του συγγραφέα, η αθώωσή της λόγω αμφιβολιών οφείλεται σε ψευδομαρτυρία των μαρτύρων υπεράσπισης.

Γιατί αποκάλυψες τώρα όσα συνέβησαν;

Γιατί έχουν παρέλθει τα χρονικά όρια και τα αδικήματα έχουν παραγραφεί. Έχω πια ατιμωρησία. Και γιατί είναι μια πολύ ωραία ιστορία, που δείχνει ότι κατάφερα να ξεφύγω από ένα σύστημα που με ποδοπατούσε.

Τι συνέβη λοιπόν με τον Ταχτσή;

Ήταν ένας πολύ κακός άνθρωπος. Μόλις πήγε να δημιουργηθεί το Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλοφίλων Ελλάδας, λειτούργησε αντιδραστικά. Επειδή ήταν στα μέσα και στα έξω, έπαιρνε τους δημοσιογράφους του τηλέφωνο, έστελνε επιστολές και δελτία τύπου εναντίον του ΑΚΟΕ και λοιδωρούσε τις τραβεστί. Κάποια στιγμή η κόντρα προσωποποιήθηκε. Μόλις είδε ότι το βιβλίο μου ήταν για μήνες πρώτο στα μπεστ σέλερ, πάνω από τη Γιαγιά μου την Αθήνα, και ότι η αυτοβιογραφική μου ταινία πήγαινε καλά, άρχισε να με συκοφαντεί. Έβαζε όρους στους δημοσιογράφους να μην γράφουν για μένα, με απέκλειε από έντυπα. Έκανα προσπάθειες να τον πλησιάσω, να του εξηγήσω, δεν καταλάβαινε Χριστό. Μετά από λίγο, είχα μια πρόταση να παίξω στο θέατρο και άρχισα πρόβες. Το έκανα με μεγάλη λαχτάρα. Ο παραγωγός ήταν σύντροφος της Έλλης Λαμπέτη, ο σκηνοθέτης ήταν γνωστός της Ειρήνης Παπά. Ο Ταχτσής τους ήξερε και τους ασκούσε φοβερές πιέσεις να μη με βάλουν στην παράσταση. Τότε, λοιπόν, λίγο πριν την πρεμιέρα, αποφάσισα να του δώσω ένα μάθημα.

Τι έκανες;

Με την βοήθεια δύο φίλων μου, ενώ επέστρεφε στο σπίτι του στον περιφερειακό του Λυκαβητού γύρω στις 3 το πρωί από πιάτσα, τον πιάνουμε και τον βάζουμε στο αυτοκίνητο. Διασχίζουμε το Κολωνάκι και την Ηρώδου του Αττικού. Σημειολογικά έχει ενδιαφέρον γιατί σ'αυτή την περιοχή έμεναν όλοι οι δικοί του κι εγώ τον είχα αιχμάλωτο. Κατεβαίνουμε τη λεωφόρο Συγγρού, βγαίνουμε στην παραλία και φτάνουμε στα Λιμανάκια της Βουλιαγμένης. Τον κάθησα σ'ένα βραχάκι, εγώ ανέβηκα σ'ένα ψηλότερο. Αφού του έβγαλα την περούκα και τον αποκαθήλωσα, του λέω: «λοιπόν, ήρωας και πλούσιος». Γιατί σε μια συνέντευξή του, αντικρούοντας τον Ζαν Ζενέ που είχε υποστηρίξει το βιβλίο μου εναντίον μιας μήνυσης που είχε δεχτεί ως άσεμνο, ο Ταχτσής μίλησε «περιττώματα της κοινωνίας» που γράφουν ένα «σκουπιδοβιβλίο», πάνε σ' ένα δικαστήριο και από κει φεύγουν «ήρωες και πλούσιοι».

Και μετά;

Τον αφήσαμε εκεί. Ήταν καλοκαίρι, τέλος Ιουλίου, και φορούσε ένα φορεματάκι απ'αυτά τα λίγο τουριστικά. Είχε μισοσκιστεί, η περούκα είχε βγει, το μακιγιάζ είχε φύγει. Του φέρθηκαν άσχημα τα παιδιά στη διαδρομή. Όσο αυτός φώναζε, αυτοί τον χτυπούσαν.

Δεν ήταν δυσανάλογη αντίδραση;

Νομίζω ότι δεν ήταν καθόλου υπερβολική μπροστά σ'αυτά που έκανε αυτός σ'έναν άνθρωπο που είχε περάσει τόσα στη ζωή του και προσπαθούσε να ορθοποδήσει χωρίς να εμποδίζει κανέναν, ίσα ίσα συνεισφέροντας σε μια κοινωνική ομάδα. Μην ξεχνάς ότι ήταν ένας άνθρωπος του συστήματος κι εγώ ήμουν ένας άνθρωπος του περιθωρίου. Δεν είχα άλλον τρόπο ν'αντιδράσω.

Πού αποσκοπούσες;

Πίστευα ότι θα έβαζε μιαλό και θα σταματούσε να με κακολογεί. Ή τουλάχιστον θα αισθανόμουν εγώ εντάξει που δεν υπέκυψα στον πόλεμο που μου έκανε ένας άνθρωπος τόσο κακός. Eγώ δεν ήμουν καριερίστα συγγραφέας ή ηθοποιός. Δεν με ενδιέφερε αν δεν μου ξαναέβγαζαν βιβλία ή αν δεν ξαναέπαιζα στο θέατρο. Όχι όμως να μου το αποκλείσει αυτός, χρησιμοποιώντας τέτοιες μεθόδους.

Βέβαια εσύ είχες αποκαλύψει δημοσίως στην πρώτη συγκέντρωση του ΑΚΟΕ στο θέατρο Λουζιτάνια ότι ο Ταχτσής έκανε το βράδυ πιάτσα ως τραβεστί.


Πώς να μην αποκάλυπτα ότι ο άνθρωπος που έστελνε δελτία τύπου και απέτρεπε τον κόσμο από το να έρθει στη συγκέντρωση ήταν ο ίδιος τραβεστί; Δεν συμφωνώ πάντα με το άουτινγκ, αλλά χρειάζεται σε ανθρώπους που ξέρουμε ότι είναι ομοφυλόφιλοι και βγαίνουν και εναντιώνονται σε όποιες αλλάγές θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη ζωή των ομοφυλόφιλων και των τραβεστί.

Αργότερα, παραδέχτηκες δημοσίως την απαγωγή.

Είχε βγει κι έλεγε ότι τον κυνηγούσε η μαφία των τραβεστί με αρχηγό εμένα και την Αλόμα. Με πήρε ένας δημοσιογράφος και με ρώτησε: «είναι αλήθεια αυτά που λέει ο Ταχτσής»; Και είπα «βεβαίως και είναι αλήθεια». Και έστειλα δελτίο τύπου και εξήγησα τους λόγους. Δεν μ'αρέσει να κρύβομαι στη ζωή μου.

Συναντηθήκατε;

Συναντηθήκαμε τρεις φορές μαζί με τους δικηγόρους μας γιατί μου έκανε μήνυση. Μου είπε ότι θα την αποσύρει αν παραδεχόμουν δημοσίως ότι το βιβλίο μου δεν το είχα γράψει εγώ, αλλά ο Ανδρέας Βελισσαρόπουλος, ο ιδρυτής του ΑΚΟΕ, με τον οποίο είχε άσβεστο μίσος. Γιατί πιστεύω ότι τελικά ο Ταχτσής ήθελε να είναι ο μόνος ομοφυλόφιλος συγγραφέας στην Ελλάδα. Του είπα ότι είτε του αρέσει είτε όχι, το βιβλίο το έγραψα εγώ.

Τι έγινε στο δικαστήριο;

Δεν ερχόταν στις δίκες. Το τελικό δικαστήριο έγινε μετά το θάνατό του. Εκεί αισθάνθηκα άσχημα. Αν ήταν παρών, θα ήταν καλύτερα. Τώρα που τον σκότωσαν και δεν είχε βρεθεί ο δολοφόνος, θα ήταν βαρύ το κλίμα. Και το βράδυ πριν τη δίκη, βρήκα τελικά έναν δεύτερο μάρτυρα, έναν γνωστό μου που διηύθυνε μαζί με τη γυναίκα του ένα ξενοδοχείο στη Μακρυνίτσα του Πηλίου. Αυτός με μια πολύ καλή μου φίλη κατέθεσαν ψευδώς ότι το βράδυ της απαγωγής βρισκόμουν στο ξενοδοχείο του. Κι έτσι απαλλάχτηκα λόγω αμφιβολιών.

Γιατί δεν ανέλαβες την ευθύνη της πράξης σου;

Και να πάω φυλακή; Θα ήταν ένα χαζό δείγμα ηρωισμού. Ποιος ο λόγος, όταν μπορούσα να ξεγελάσω ένα σύστημα που επανειλημένα με τσαλάκωνε και με ποδοπατούσε εμένα και τους ομοίους μου, που δεν μου αναγνώριζε ποτέ το δίκιο μου μόνο και μόνο επειδή ήμουν τραβεστί; Άλλωστε θεωρούσα ότι είχα δίκιο. Γιατί ν'αφήσω ένα τέτοιο σύστημα να με τιμωρήσει για κάτι που δεν έχω μετανιώσει μέχρι σήμερα;

Έτσι όμως δεν καταλήγουμε στο νόμο της ζούγκλας;

Μα δεν είμαι τόσο τυφλός εκδικητής για όλα. Με τον καιρό έχω μαλακώσει. Είμαι πιο εγκρατής, απαντώ με επιχειρήματα και όχι με φωνές ή με ύβρεις. Αλλά μέχρι ενός σημείου. Αν δεν καταλαβαίνει ο άλλος, αν δεν υπάρχει κανένα σημείο συνεννόησης και εξακολουθεί η αδικία, θα επαναστατήσω. Όταν δεν βρίσκεις το δίκιο σου, η βία είναι η μόνη λύση.

Είναι;

Ναι, το πιστεύω. Λυπάμαι, αλλά έχω διαμορφώσει ένα δικό μου αξιακό σύστημα. Ας φρόντιζε ο κοινωνικός περίγυρος να λειτουργούσε αλλιώς και να μην μου εμφυτεύσει τέτοιες αξίες.

Τα βιβλία του Ταχτσή τα διαβάζεις καθόλου;
Διάβασα τότε το Τρίτο Στεφάνι, το ξαναδιάβασα και μετά το θάνατό του, διάβασα και τα άλλα βιβλία του. Είναι ωραία γραμμένα. Αν και το Τρίτο Στεφάνι φαίνεται λίγο παρωχημένο, αφορά μια συγκεκριμένη εποχή.

Τον θάνατό του πώς τον αντιμετώπισες;

Στενοχωρήθηκα βέβαια, αλλά στον ίδιο βαθμό που στενοχωρήθηκα για τις δεκάδες τραβεστί και ιερόδουλες που είχαν σκοτωθεί και συνεχίζουν να σκοτώνονται, χωρίς ο δολοφόνος τους να βρεθεί ποτέ. Δεν πιστεύω ότι ο νεκρός δεδικαίωται, κι ας βγήκαν μετά το θάνατό του τόσοι πολλοί και προσπάθησαν με χιλιάδες ψέμματα να τον ηρωοποιήσουν και να τον θεοποιήσουν.

Στον καλλιτέχνη δεν συγχωρoύμε κάποιες ιδιορρυθμίες στο χαρακτήρα;

Όχι, για μένα υπερισχύει ο άνθρωπος. Έχω λατρέψει στη ζωή μου αρκετούς καλλιτέχνες και στη συνέχεια τους έχω μισήσει γιατί έχω μάθει περιστατικά όπου ήταν απάνθρωποι, δεν είχαν έλεος. Για να μιλήσω για το λαϊκό τραγούδι, έχω μισήσει το Νότη Σφακιανάκη και το Σταμάτη Γονίδη, που είχαν δηλώσει ο ένας ότι δεν θέλει ομοφυλόφιλους στα μαγαζιά του και ο άλλος ότι τους πετάει έξω όταν έρχονται. Δεν μετράει για μένα αν έχουν πει και καλά τραγούδια. Κάνω κι ένα είδος μποϊκοτάζ. Δεν θα πήγαινα ποτέ να τους δω και εννοείται ότι δεν έχω πάρει ποτέ CD τους.

Πώς είναι σήμερα η κατάσταση στον χώρο των τραβεστί;

Υπάρχουν πολλά εμπόδια. Όταν τις καταλαβαίνουν έχουν μια αντιμετώπιση περίεργη. Στην ενοικίαση σπιτιού, σ'ένα πολύ ακριβό και σικάτο μαγαζί. Παλιά απαγορεύονταν παντού. Αυτά τα έχω σπάσει από πολύ νωρίς, πριν ακόμη γίνω γνωστή με το βιβλίο. Επίτηδες άνοιγα τέτοιες πόρτες, ένα εστιατόριο, ένα κλαμπ, ένα πολύ καλό κομμωτήριο. Δεν τους επέτρεπα να μη με δεχτούν. Τα τελευταία χρόνια με καλούν σε δεξιώσεις και εγκαίνια. Πηγαίνω σπάνια, μόνο και μόνο για να υπενθυμίζω, αν θέλεις, στην ιντελιγκέντσια αυτή ότι είμαστε κι εμείς εδώ.

Δεν αφήνεις τίποτα να πέσει κάτω, ε;

Δεν γίνεται διαφορετικά. Πρέπει να διεκδικήσεις αυτό που θέλεις. Έτσι έχω εκπαιδευτεί από μικρό παιδί. Δεν απαιτώ ουτοπικά πράγματα, υπερβολές. Είμαι πολύ έντιμος πολίτης, υπόδειγμα εντιμότητας. Το καυχιέμαι. Αλλά όταν συναντώ τοίχο, δεν γίνεται να μην απαντήσω. Αλλιώς αισθάνομαι προσβεβλημένη, καταπιεσμένη, ότι εκμηδενίζεται η προσωπικότητά μου.

Είσαι αισιόδοξη ότι θ'αλλάξουν τα πράγματα;

Eίμαστε πολύ τυχεροί που είμαστε μέλη της ΕΕ. Κι επειδή έχουμε κάποιους ακτιβιστές που το πολεμούν, τα πράγματα θα προχωρήσουν. Θέλουν δεν θέλουν κάποιοι. Αλλά η ελληνική κοινωνία παραμένει βαθύτατα υποκριτική και στα όρια του ρατσισμού. Και μεγάλη ευθύνη έχει η τηλεόραση, όλοι αυτοί οι αστέρες, που σε κάθε ευκαιρία δείχνουν το ρατσισμό τους. Δείχνανε τις προάλλες στη Μενεγάκη τον εκπρόσωπο της Γερμανίας στη Γιουροβίζιον. Το σχόλιο της Μενεγάκη ήταν «σαν λίγο γλυκούλης μου φαίνεται αυτός, χαρωπός». Και δεν πετάχτηκε μία από τις ακκιζόμενες αδερφές του πάνελ να πει «Ελένη, μεγαλώνεις παιδιά, πώς το λες αυτό»; Όταν αυτοί διαμορφώνουν την κοινή γνώμη, τι περιμένεις;

Εσύ δεν έχεις εμφανιστεί σε τέτοιες εκπομπές;

Από τις μεσημεριανές εκπομπές, μόνο στην Τατιάνα, κι εκεί με τους δικούς μου όρους, τους οποίους σεβάστηκε απολύτως. Μ'αρέσει να παρουσιάζονται τέτοια θέματα, γιατί το κοινό εξοικειώνεται και αυτό φέρνει θετικά αποτελέσματα. Αλλά πρέπει να γίνεται πολύ επιλεκτικά και με μεγάλη προσοχή. Στη Δρούζα, ας πούμε, έχω μηνύσει ότι δεν πρόκειται να πάω, και ας μ'έχει πάρει τόσες φορές τηλέφωνο. Γιατί πριν από χρόνια, ο Τρύφωνας Σαμαράς έχει πάρει στη δούλεψή του μια εγχειρισμένη τραβεστί. Όταν παντρεύτηκε η Δρούζα στο Ναύπλιο, πήγε ο Σαμαράς να τη χτενίσει μαζί με τη βοηθό του. Κάτι κατάλαβε η Δρούζα. Και τι του λέει; Ή τη διώχνεις τώρα ή φεύγεις κι εσύ, πριν καταλάβουν κάτι οι καλεσμένοι. Και την έδιωξε από την τελετή.

Τα γεγονότα του Δεκεμβρίου πώς σου φάνηκαν;

Πολύ θα ήθελα να μην είχε σταματήσει όλο αυτό και ευτυχώς δεν έχει σταματήσει εντελώς. Όλο και σιγοβράζει και όλο και υπάρχουν κάποιες μικρές οργανώσεις που δίνουν δείγματα του τι μπορούν να κάνουν. Να διαλύσουν ακόμη περισσότερο μια χώρα εντελώς διαλυμένη.

Αυτό είναι το ζητούμενο;

Το ζητούμενο είναι ν'αλλάξουν τα πράγματα. Να αφυπνιστεί ο κόσμος. Ν' αντιδράσει. Γιατί οι περισσότεροι είναι αλλοτριωμένοι. Το βλέπω στο χώρο των ιερόδουλων. Υπάρχει ένας νόμος πολύ περιοριστικός για τους οίκους ανοχής, που πρέπει ν'αλλάξει. Τους είχα προτείνει την περίοδο των Oλυμπιακών να νοικιάσουμε μια σουίτα στη Μεγάλη Βρετάνια και να βγαίναμε τρεις γυμνές γυναίκες εκεί πάνω μ'ένα πανό. Τους είχα προτείνει ν'αλυσσοδεθούμε γυμνές στα δέντρα στη Βουλή. Δεν κάνουν όμως τέτοια εξτρεμιστικά, δεν μπορούν. Γιατί πολλές από αυτές έχουν σπίτι, οικογένεια, παιδιά και κρύβονται, ή άλλες δεν θέλουν να εκτεθούν. Αν όμως φοβάσαι τόσο πολύ την έκθεση, δεν μπορείς να κερδίσεις τίποτα.

Εσύ πώς και έγινες τόσο μαχητική;

Κατ' αρχήν ήταν οι περιστάσεις, το νομοσχέδιο κατά των αφροδίσιων που εκείνη την εποχή κρεμόταν σαν δαμόκλειος σπάθη πάνω στο κεφάλι μας. Kατά δεύτερο λόγο, προέρχομαι από μια αριστερή οικογένεια. Μπορεί να έφυγα στα δεκαπέντε μου, αλλά πήρα κάποιες αρχές, ασχέτως αν μετά συνειδητοποίησα ότι μεγάλο μέρος της Αριστεράς είναι από τους μεγαλύτερους πολέμιούς μας.

Θα βγάλεις άλλο βιβλίο;

Έχω κάποια σχέδια, αλλά είμαι λίγο τεμπέλα. Δεν είμαι συγγραφέας καριέρας να γράφω με οκτάωρο. Kατάφερα να επιβιώσω μέσα από πολλές δυσκολίες και να βγω υγιής, σωματικά και πνευματικά, χωρίς να θολώνω το μυαλό μου με αλκοόλ ή ναρκωτικά. Αυτό θέλω να το απολαμβάνω, το ζητάω από τον εαυτό μου. Να ξαπλώνω στον καναπέ μου και να κοιτάζω την Ακρόπολη ατελείωτες ώρες. Να ταξιδεύω. Να κάθομαι και να τεμπελιάζω βρε αδερφέ, να μην κάνω τίποτα. Γίνομαι βέβαια κοινωνός όλων των προβλημάτων και συμμετέχω. Όμως, όσο μελό κι αν ακουστεί, κουράστηκα τόσο στη ζωή μου, που θέλω να απολαύσω πια αυτό που απέκτησα, την ισορροπία μου, τη ζωή μου.




--------------------------------------------------------------------------------



Ποιος ήταν ο Κώστας Ταχτσής

Ακόμα και σήμερα, περασμένες δύο δεκαετίες, η ανεξιχνίαστη ακόμη δολοφονία του το βράδυ της 27ης προς την 28η Αυγούστου του 1988 δίνει τροφή για δημοσιογραφικές έρευνες και βιογραφίες.

Ο Κώστας Ταχτσής έκανε την εμφάνισή του στα ελληνικά γράμματα τη δεκαετία του '50, πριν κλείσει τα 25 του χρόνια (γεννήθηκε το 1927), με τρεις συλλογές ποιημάτων, τις οποίες αποκήρυξε, και άλλες δύο συλλογές ποιημάτων, που τον έβαλαν στη συντροφιά των λογοτεχνικών κύκλων της Αθήνας. Δεν του έφεραν όμως την πολυπόθητη αποδοχή και αναγνώριση, εν μέρει λόγω του χαρακτήρα του: τον θεωρούσαν εριστικό, αντιφατικό, μεγαλομανή, είρωνα.

Έφυγε να γυρίσει τον κόσμο (Ευρώπη, Αφρική, Αμερική, Αυστραλία), όπου συνέλαβε και άρχισε να γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα, το Τρίτο Στεφάνι, που εκδόθηκε το 1960. Ήταν αυτό το βιβλίο που τον καθιέρωσε στα ελληνικά γράμματα. Στη συνέχεια συμμετείχε στη σύνταξη του λογοτεχνικού περιοδικού Πάλι κι εξέδωσε τη συλλογή διηγημάτων Τα ρέστα και το 1979 τη συλλογή αυτοβιογραφικών κειμένων Η γιαγιά μου η Αθήνα.

Κινούταν με άνεση στους λογοτεχνικούς και κοσμικούς κύκλους, όπως και στον κόσμο της νύχτας, όπου έκανε πεζοδρόμιο ως τραβεστί, δραστηριότητα που κρατούσε κρυφή, αν και είχε αποκαλύψει από νωρίς την ομοφυλοφιλία του. Είναι γνωστή η διαμάχη του με το Απελευθερωτικό Κίνημα Ομοφυλόφιλων Ελλάδας, που ιδρύθηκε το 1977 ως προσπάθεια οργάνωσης των ομοφυλόφιλων απέναντι στο νομοσχέδιο περί αφροδισίων που τους απειλούσε με συλλήψεις και εξορία, καθώς και της συμμετοχής των τραβεστί στο Κίνημα.

Η κόντρα του αυτή τού στοίχισε μια δημόσια αντιπαράθεση με το Ζαν Ζενέ, που αρνήθηκε να τον συναντήσει όταν ήρθε στην Ελλάδα προσκεκλημένος μελών του ΑΚΟΕ, και την ματαίωση των σχεδίων να γυριστεί ταινία το Τρίτο Στεφάνι από το Θόδωρο Αγγελόπουλο.

Απογοητευμένος, προσπάθησε να αποτινάξει τον τίτλο του συγγραφέα του ενός βιβλίου, γράφοντας το αυτοβιογραφικό Το Φοβερό Βήμα, το οποίο έμεινε ημιτελές, καθώς τον πρόλαβε η δολοφονία του.




--------------------------------------------------------------------------------



Απόσπασμα από το βιβλίο της Μπέττυς Βακαλίδου «Πόσο πάει;» (εκδ. Πολύχρωμος Πλανήτης, Απρίλιος 2009)
[...]

Η ώρα περνούσε και η νευρικότητα των φίλων μου τους έκανε να καπνίζουν αρειμανίως, πετώντας τις γόπες στο πεζοδρόμιο, όπου άρχισαν να γίνονται σωρός. Ξαφνικά παρατηρώ πως μια κοντόχοντρη «γυναικεία» φιγούρα είχε εμφανιστεί από το πουθενά και πλησίαζε την πόρτα του σπιτιού, με το κλειδί στο χέρι. Προφανώς είχε παρκάρει πιο πάνω και βάδιζε ανάμεσα στα παρκαρισμένα αυτοκίνητα για να μην τον δουν οι γείτονες. Πριν προλάβει να στρίψει το κλειδί για να ανοίξει την πόρτα, οι φίλοι μου σαν αίλουροι, πετάχτηκαν έξω και ακινητοποιώντας τον σε δευτερόλεπτα τον έχωσαν στο πίσω κάθισμα του αυτοκινήτου. Επιτέλους. Τον είχα στα χέρια μου.

[...]

«Οι διαφορές μας δε λύνονται έτσι Μπέττυ» φώναζε απεγνωσμένα την ώρα που άρχιζα να κατηφορίζω την λεωφόρο Συγγρού. Τη λεωφόρο στην οποία δούλευε ανά καιρούς και ο ίδιος. «Για ποιες 'διαφορές' μιλάει ο μαλάκας;» σκέφτηκα. Εγώ δεν είχα διαφορές μαζί του. Αυτός με πολεμούσε με νύχια και με δόντια και δε μπορούσα να βρω τρόπο να αντισταθώ. Πάτησα το γκάζι.

Βλέπω απ' τον καθρέφτη του αυτοκινήτου την τρομώδη αγωνία στα μάτια του. Εξακολουθούσε να φωνάζει, κατηγορώντας με ότι είμαι «αλήτης» και ότι θα με καταγγείλει στην αστυνομία. Λέω στο φίλο μου που καθόταν πίσω, δίπλα του, να βγάλει το φανελάκι του και να του κλείσει το στόμα για να μην ακούω άλλο τις φωνές του. Τότε άρχισε να με παρακαλάει να μην το κάνω γιατί δήθεν έχει άσθμα και μπορεί να πεθάνει. «Ωραία» του είπα. «Αρκεί να κόψεις τις φωνές».

[...]

Βγάζοντάς τον απ' το αυτοκίνητο, ένα ρημαγμένο ροζ τσουβάλι με ξανθιά περούκα, τον σέρνουμε προς τη θάλασσα όπου όλη την ημέρα κολυμπάνε ομοφυλόφιλοι και τραβεστί. Τον καθίζουμε κάτω, τα παιδιά του βγάζουν με χίλια ζόρια την περούκα γιατί ήταν κολλημένη με UHU στο κεφάλι του και λίγο αίμα αρχίζει να τρέχει. Τότε εγώ, ανεβαίνω σ' ένα βράχο και του λέω «Να 'μαι λοιπόν: 'Ήρωας και πλούσιος'. Έτσι δε με χαρακτήρισες;» Τον πλησιάζω και με τον δείκτη του δεξιού μου χεριού στη μύτη του, του λέω «Θα στην κόψω σύριζα αν δεν σταματήσεις να μου γαμάς τη ζωή.»

Πριν προλάβει να βγάλει άχνα, ήδη ανεβαίναμε προς το αυτοκίνητο εγκαταλείποντάς τον μόνο, δαρμένο, ματωμένο, έρμαιο του περιβάλλοντα χώρου, που είναι ποτισμένος με αγωνίες και χαρές ανθρώπων σαν κι αυτόν και σαν εμένα. Ανθρώπων που πολεμούσε με λύσσα, αν και ο ίδιος αποτελούσε μέρος τους.

Στο Ασκληπιείο Βούλας αφήνω τα παιδιά να πάρουν ταξί. Δεν τους ξαναείδα ποτέ και δε θυμάμαι καν τα ονόματά τους. Εγώ πάω στο σπίτι μου αφού πάρκαρα στο απέναντι βενζινάδικο. Ξημέρωνε πια όταν έπεφτα για ύπνο χωρίς την παραμικρή ενοχή. Αντίθετα ένοιωθα μια γαλήνη στην ψυχή και στο μυαλό μου, πιστεύοντας ότι έκανα αυτό που έπρεπε να κάνω. Αυτό που μου έμαθαν να κάνω για να «επιζήσω». Μόνη, στην αγριότητα της ζωής και των κοινωνικών συνθηκών, μόνη στη ζούγκλα των ανθρώπων, όπου με πέταξαν πριν κλείσω τα 15 μου χρόνια.

Πηγή: Έψιλον

Τον ξέθαψαν γιατί ήταν ομοφυλόφιλος

Ιεροσυλία σε τάφο στη Σενεγάλη λόγω υπόνοιας για ομοφυλοφιλία

Κάτοικοι απομάκρυναν από το νεκροταφείο τη σορό ενός συντοπίτη τους, διότι πίστευαν ότι ήταν ομοφυλόφιλος.






Κάτοικοι της πόλης Τιές στη δυτική Σενεγάλη ξέθαψαν τη σορό ενός συμπολίτη τους που πίστευαν πως ήταν ομοφυλόφιλος, διότι δεν ήθελαν να παραμείνει στο νεκροταφείο τους, ανακοινώθηκε από αστυνομική πηγή.

Η μακάβρια αυτή υπόθεση, που δημοσιεύεται σήμερα στην πρώτη σελίδα πολλών εφημερίδων αυτής της χώρας της δυτικής Αφρικής, βγαίνει στο φως της δημοσιότητας μόλις δύο εβδομάδες μετά την απελευθέρωση εννέα ανδρών που είχαν φυλακιστεί με την κατηγορία της ομοφυλοφιλίας. Η απελευθέρωσή τους προκάλεσε έντονες αντιδράσεις στους κύκλους ορισμένων αξιωματούχων.

Όπως είπε ένας αστυνομικός της Τιές που ερωτήθηκε τηλεφωνικά, πρόκειται για έναν άνδρα γεννημένο το 1975 στο Ντακάρ, ο οποίος «απεβίωσε το Σάββατο από φυσικά αίτια σε ένα νοσοκομείο. Όμως μετά την ταφή του την ίδια ημέρα σε ένα μουσουλμανικό νεκροταφείο, τέσσερα άτομα πήραν την πρωτοβουλία και τον ξέθαψαν. Ο θανών είχε χαρακτηρισθεί ομοφυλόφιλος».

Όπως εξήγησε μάλιστα ο αστυνομικός, η βεβήλωση του τάφου δεν έγινε μία, αλλά δύο φορές.

Η αστυνομία «επενέβη (στο νεκροταφείο) και τα άτομα αυτά διαλύθηκαν. Τότε, οι γονείς (του θανόντος) τοποθέτησαν πάλι τη σορό στον τάφο». Όμως στη διάρκεια της νύχτας «μία ομάδα ξαναπήγε στο νεκροταφείο, ξέθαψε τη σορό και την έσυρε μέχρι το σπίτι των γονιών. Ο πατέρας πήρε τότε τη σορό του γιου του και την έθαψε αλλού», σε άγνωστο σημείο, κατέληξε ο αστυνομικός.

Ένα παρόμοιο περιστατικό αναφέρθηκε το καλοκαίρι του 2008, όταν βεβηλώθηκε ο τάφος ενός άνδρα από τους συγχωριανούς του που πίστευαν ότι ήταν ομοφυλόφιλος και δεν ήθελαν να ταφεί στο νεκροταφείο της πόλης τους Γκινγκινέο στην κεντρική Σενεγάλη.

Στη Σενεγάλη, χώρα κατεξοχήν μουσουλμανική, η ομοφυλοφιλία είναι απαγορευμένη και επισύρει ποινή φυλάκισης πέντε χρόνων. Οι ομοφυλόφιλοι αναγκάζονται να ζουν σε συνθήκες παρανομίας.

Την περασμένη εβδομάδα στην πρωτεύουσα Ντακάρ, η θρησκευτική ηγεσία ανακοίνωσε ότι συγκρότησε ένα «Ισλαμικό Μέτωπο για την Προστασία των Ηθικών Αξιών», αντιδρώντας στην απελευθέρωση εννέα Σενεγαλέζων που είχαν καταδικαστεί σε κάθειρξη οκτώ χρόνων με την κατηγορία ότι ήσαν ομοφυλόφιλοι.

Μάλιστα, ορισμένοι ιμάμηδες, καταδικάζοντας με δριμύτητα την ομοφυλοφιλία, ζήτησαν ακόμα και τη βιολογική εξόντωση των ομοφυλόφιλων.


Πηγή : kathimerini.gr Hμερομηνία : 04-05-09 -

Isle of Man : Αναγνωρίζει την ταυτότητα φύλου για τα διαφυλικά άτομα

Το κοινοβούλιο του Isle of Man ψήφισε ομόφωνα νομοθεσία που θα αναγνωρίζει την ταυτότητα φύλου, για τα διαφυλικά άτομα που κατοικούν σ' αυτό το αυτοδιοικούμενο νησί της Ιρλανδικής θάλασσας.

Ο νόμος αυτός εισήχθη από το μέλος του Κοινοβουλίου Eddie Lowey, ο οποίος επέμεινε ότι η νομοθεσία θα πρέπει να εναρμονιστεί με τις σχετικές αποφάσεις του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου για τα διαφυλικά άτομα που έχουν κάνει επάμβαση επαναπροσδιορισμού φύλου.

Σύμφωνα με τον νέο νόμο, ένα διαφυλικό άτομο που έχει κάνει επέμβαση φύλου, θα δικαιούται πλήρη νομική αναγνώριση καθώς επίσης θα μπορούν ν' αλλάζουν όλα τα έγγραφά του, ενώ θα μπορεί να τελεί γάμο με άτομο του αντίθετου φύλου με αυτό με το οποίο πλέον καταχωρείται.


Πηγή : PinkNews.Co.Uk

Επαφές τέταρτου τύπου

Στη βιβλιοθήκη της σουηδικής πόλης Μάλμοε υπάρχει ο θεσμός που λέγεται «ζωντανό βιβλίο».

Υπάρχουν άνθρωποι με ιδιαιτερότητες στη ζωή τους, θρησκευτικές, σεξουαλικές, πολιτισμικές, οι οποίοι είναι διατεθειμένοι να επικοινωνήσουν με όποιον άνθρωπο, ερευνητή ή ερασιτέχνη, θα ήθελε να αντλήσει διακριτικά πληροφορίες γύρω από αυτή την ιδιαιτερότητα. Κλείνει συνάντηση μέσω της βιβλιοθήκης με έναν μουσουλμάνο ιερέα, μια ελληνίδα γιαγιά, ένα ζευγάρι ομοφυλοφίλων, έναν τραβεστί.

Συναντιούνται στην αίθουσα της βιβλιοθήκης όπου δεν επιτρέπεται κινηματογράφηση ή έστω μαγνητοφώνηση και το μόνο που μπορεί κανείς να πάρει φεύγοντας είναι οι προσωπικές του εμπειρίες από τη συνάντηση.


Πηγή : ΤΟ ΒΗΜΑ