Παρέμβαση του ΣΥΔ, σε ημερίδα του ΚΕΕΛΠΝΟ για τα εκδιδόμενα πρόσωπα.

Ελλάδα: Τρίτη, 28 Ιανουαρίου 2014| 12:35

Την Πέμπτη 23-1-2014, πραγματοποιήθηκε ημερίδα του ΚΕΕΛΠΝΟ, στην αίθουσα τελετών του Υπουργείου Υγείας για την έναρξη λειτουργίας Κέντρου Ημέρας για τα εκδιδόμενα πρόσωπα.

Στην ημερίδα αυτή προσκαλέστηκε το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών (ΣΥΔ), την οποία αποδέχτηκε το Διοικητικό Συμβούλιο, με την οπτική ότι θα τεθούν με σαφή τρόπο οι πρωτοφανείς διωγμοί / πογκρόμ που υπέστησαν οι τρανς γυναίκες που είναι εργαζόμενες του σεξ, κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων "Ξένιος Δίας" και όσο βρισκόταν σε ισχύ η Υγειονομική Διάταξη ΥΓ/39Α, και που μάλιστα οδήγησαν σε ομαδική μήνυση τρανς γυναικών που υποστηρίχθηκε από το ΣΥΔ, κατά των αστυνομικών που συμμετείχαν στις επιχειρήσεις και γιατρών του ΚΕΕΛΠΝΟ.

Χαρακτηριστική ήταν η κατάληξη της παρέμβασης της ομιλίας της Προέδρου του ΣΥΔ, Μαρίνας Γαλανού στην ημερίδα:

Και κάτι τελευταίο: όσο το ΚΕΕΛΠΝΟ, δεν αναγνωρίζει το τραγικό λάθος της συμμετοχής στις υποχρεωτικές υγειονομικές εξετάσεις, τα εκδιδόμενα πρόσωπα, δεν θα έχουν καμία, μα καμία εμπιστοσύνη προς τους γιατρούς του ΚΕΕΛΠΝΟ. Είναι απαραίτητο να αναγνωριστεί, και επιπλέον να ζητηθεί με ανθρωπιά ένα συγγνώμη προς τους ανθρώπους αυτούς.

Ήμουν προ δύο ημερών σε ημερίδα της Θετικής Φωνής, και παρενέβη κάποια στιγμή, μία κοπέλα εργαζόμενη στο ΚΕΕΛΠΝΟ και είπε ότι έχει μια φίλη οροθετική και την αποφεύγει. Ερώτημα και με αυτό καταλήγω: θαυμάσια η ιδέα για ψυχοκοινωνική υποστήριξη των εκδιδομένων προσώπων. Πώς όμως να σας εμπιστευτούν τα εκδιδόμενα πρόσωπα όταν έχετε υπάρξει μέρος στον πιο τραγικό εφιάλτη τους;

Αν θέλετε πραγματικά να υποστηρίξετε τα εκδιδόμενα πρόσωπα, όχι εγώ, όχι το ΣΥΔ, αλλά καθένα από τα πρόσωπα που είδαν τα πρόσωπά τους στα μανταλάκια των εφημερίδων, διαπομπεύθηκαν, διώχθηκαν, περιμένουν τη συγγνώμη σας. Αυτή θα είναι η αρχή μιας πραγματικής σχέσης εμπιστοσύνης, και κυρίως ανθρωπιάς.

Οποιαδήποτε έναρξη προσπάθειας υποστήριξης των εκδιδομένων προσώπων δίχως αυτό θα είναι άκυρη.

Σας ευχαριστώ.

Ωστόσο, δεν θα μπορούσε να μη σχολιαστεί, η έκδοση σχετικού δελτίου τύπου του ΚΕΕΛΠΝΟ (εδώ το Δελτίο Τύπου), το οποίο βγήκε πριν ολοκληρωθεί η ημερίδα (μοιράστηκε εντός της αίθουσας πιο πριν) και στο οποίο αναφέρεται ότι "υπογραμμίστηκε η χρησιμότητα του Κέντρου Ημέρας" (από το ΣΥΔ εννοεί), γεγονός που δεν αντικατοπτρίζει ούτε το πνεύμα ούτε την ουσία της παρέμβασης του ΣΥΔ στην ημερίδα και πολύ δε παραπάνω δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα, αφού τα βασικά θέματα που τέθηκαν από το ΣΥΔ είχαν κορμό τις απαράδεκτες πρακτικές που ακολουθήθηκαν στο παρελθόν, αλλά και την καταδίκη του ισχύοντος νόμου για τα εκδιδόμενα πρόσωπα (2734/99). Δεικνύει, δε, περαιτέρω, ότι η ηγεσία του ΚΕΕΛΠΝΟ, ούτε έχει αναγνωρίσει το τραγικό παρελθόν, παρά μόνον θέλει να ασκήσει επικοινωνιακή πολιτική επί ερειπίων, καταναλώνοντας χρήματα των ΕΣΠΑ.

Παραθέτουμε την πλήρη παρέμβαση του ΣΥΔ, εκ μέρους της Μαρίνας Γαλανού:

Παρέμβαση ΣΥΔ – Ημερίδα ΚΕΕΛΠΝΟ για τα εκδιδόμενα πρόσωπα.
Μαρίνα Γαλανού | 23.1.2014.

Εκ μέρους του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών, αναγνωρισμένου σωματείου για την υποστήριξη της τρανς κοινότητας, ευχαριστούμε για την πρόσκληση.

Δεν θα ήθελα να σας κρύψω ότι βρισκόμαστε εδώ με μεγάλες επιφυλάξεις. Με πάρα πολύ μεγάλες επιφυλάξεις.

Οι επιφυλάξεις αυτές σχετίζονται με την προϊστορία των υποχρεωτικών υγειονομικών ελέγχων, ιδιαίτερα με ότι συνέβη μετά τις 30 Απριλίου του 2012, όπου με αφορμή την Υγειονομική Διάταξη 39Α το ΚΕΕΛΠΝΟ συμμετείχε σε ένα απίστευτο πογκρόμ κατά των εκδιδομένων προσώπων, μεταναστών, χρηστών ουσιών και άλλων ευάλωτων ομάδων, ανάμεσά τους και τρανς γυναικών, που εξέθεσε διεθνώς τη χώρα μας και τις τραγικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων που συνέβησαν.

Την περίοδο από τις αρχές Μαίου έως τον Οκτώβριο περίπου του 2012, κατά τη διάρκεια των επιχειρήσεων «Ξένιος Δίας» και όσο ήταν σε ένταση οι υποχρεωτικές υγειονομικές εξετάσεις, έγινε ένα αδιανόητο, πέρα από κάθε έννοια ανθρωπίνων δικαιωμάτων για τα ευρωπαϊκά δεδομένα που καταδικάστηκε από όλους τους διεθνείς οργανισμούς, πογκρόμ όπου θύματά του ήταν και τρανς γυναίκες, που αποκλεισμένες από τον χώρο εργασίας, ασκούν εξαναγκαστική σεξουαλική εργασία.

Οι εξετάσεις γίνονταν χωρίς να τηρούνται τα διεθνή στάνταρντς, χωρίς να τηρείται ιατρικό απόρρητο, τα αποτελέσματα των εξετάσεων ανακοινώνονταν δημοσία και χωρίς τήρηση καμίας δεοντολογίας. Αδιανόητο για τα ευρωπαϊκά δεδομένα. Δεν υπήρξε διεθνής οργάνωση ανθρωπίνων δικαιωμάτων που να μην καταδίκασε αυτές τις απαράδεκτες και απάνθρωπες πρακτικές.

Είναι σε γνώση σας, ότι το ΣΥΔ, έχει προσφύγει δικαστικά και εκκρεμεί ενώπιον της δικαιοσύνης ομαδική μήνυση μελών μας κατά των αστυνομικών που συμμετείχαν καθώς και γιατρών του ΚΕΕΛΠΝΟ. Και αν θέλετε, η αστυνομία μας έχει συνηθίσει σε απαράδεκτες πρακτικές, το ανάλογο όμως δεν θα το περίμενε ποτέ κανείς από επιστήμονες γιατρούς που έχουν δώσει συγκεκριμένο όρκο και τούτο ήταν μία μεγάλη έκπληξη. Ποτέ κανείς δε θα περίμενε η ιατρική μπλούζα να γίνει διώκτης.

Βρισκόμαστε εδώ για να μιλήσουμε για την υποστήριξη των εκδιδομένων προσώπων. Ερώτημα λοιπόν: Πώς περιμένετε μετά από όλα αυτά να σας εμπιστευτούν τα εκδιδόμενα πρόσωπα;

Λόγω της δεδομένης προϊστορίας, αναρωτιόμαστε, πώς θα μπορούσαμε να προτείνουμε στα μέλη της κοινότητάς μας που είναι εκδιδόμενα πρόσωπα να προσφύγουν στην ψυχοκοινωνική υποστήριξη του ΚΕΕΛΠΝΟ, αν δεν δοθούν κάποιες διασφαλίσεις και αν δεν αναγνωριστεί από τη διεύθυνση του ΚΕΕΛΠΝΟ το λάθος. Πώς θα μπορούσαν να προσφύγουν για δωρεάν υγειονομικές εξετάσεις, όταν στο παρελθόν έχει συμβεί αυτό, ιδιαίτερα όταν είναι ακόμη σε ισχύ η Υγειονομική Διάταξη που την επανέφερε ο νυν Υπουργός Υγείας, και επομένως μπορεί να επαναληφθεί αυτός ο εφιάλτης. Ποιος μας εγγυάται ότι ένα τρανς εκδιδόμενο πρόσωπο θα έρθει για εξέταση για hiv και αν βρεθεί οροθετικό, δε θα βρεθεί ξαφνικά με μία δικογραφία στην πλάτη για «βαριά σκοπούμενη σωματική βλάβη;». Εσείς στη θέση τους θα αισθανόσασταν ασφάλεια;

Δεν σας κρύβω μάλιστα ότι εμείς ήμασταν η οργάνωση που απαιτήσαμε το 2012, την μη συμμετοχή του ΚΕΕΛΠΝΟ στο Athens Pride, όπως συνέβαινε κάθε χρόνο, διότι θα ήταν σκηνή από έργο του Ιονέσκο αν συμμετείχε σε εκδήλωση της κοινότητάς μας, ένας φορέας που συμμετείχε σε διώξεις μας. Και αυτό θα πρέπει να το γνωρίζετε: στην τρανς κοινότητα αλλά και ευρύτερα σε όλη την λοατ κοινότητα το άκουσμα και μόνο της λέξης ΚΕΕΛΠΝΟ, δημιουργεί οργή. Το γεγονός ότι βρισκόμαστε εδώ, δεν αναιρεί απολύτως τίποτε απ’ ότι έχει συμβεί.

Και επειδή όπως ανέφερα προηγουμένως η Υγειονομική Διάταξη βρίσκεται εν ισχύ, και επειδή γνωρίζουμε τον διάλογο που είχε γίνει το καλοκαίρι του 2013 με την Υφυπουργό κυρία Ζέτα Μακρή για την αναθεώρησή της, θα θέλαμε να μάθουμε τη θέση σας για την αναθεώρηση της Υγειονομικής διάταξης.

Επίσης, θα θέλαμε να μάθουμε τη θέση σας, αν όχι εν συνόλω, τουλάχιστον ως προς το μέρος των ιατρικών ελέγχων που προϋποθέτει ο νόμος 2734/99, που ορίζει το καθεστώς νομιμότητας των εκδιδόμενων προσώπων. Όπως γνωρίζετε, προϋποθέτει υποχρεωτικούς υγειονομικούς ελέγχους κάθε 15 ημέρες. Ποια είναι η θέση σας επ’ αυτού;

Εμείς ακολουθούμε τα διεθνή στάνταρντς, όπως έχουν οριστεί από την διακήρυξη του Διεθνούς Δικτύου των Εκδιδομένων προσώπων, όπου θεωρείται και παράλογη και αντιεπιστημονική μία τέτοια απαίτηση υποχρεωτικών ιατρικών ελέγχων.

Συγκεκριμένα όπως έχει διακηρυχθεί από το διεθνές δίκτυο NSWP:

Η καταγραφή και οι υποχρεωτικές εξετάσεις των εργαζομένων του σεξ δεν έχουν καμία αξία πρόληψης, ιδίως εφ’ όσον δεν απαιτείται να εξετάζονται οι πελάτες. Εκεί όπου συνεχίζει να υπάρχει η υποχρεωτική εξέταση, μία από τις συνέπειες είναι ότι οι πελάτες υποθέτουν ότι οι εργαζόμενοι του σεξ είναι ‘υγιείς’ και αντιστέκονται στην ανάγκη να χρησιμοποιήσουν προφυλακτικά, καθώς δεν θεωρούν ότι οι ίδιοι αποτελούν απειλή για τον εργαζόμενο του σεξ. Η καταγραφή και οι υποχρεωτικές εξετάσεις σεξουαλικής υγείας και HIV αποτελούν παραβίαση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των εργαζομένων του σεξ και ενισχύουν τον στιγματισμό των εργαζομένων του σεξ ως απειλής για τη δημόσια υγεία, ενώ προάγουν τη στερεοτυπική άποψη ότι μόνο εκείνοι μπορούν να μεταδώσουν μολύνσεις στους πελάτες. Απαιτούμε τον τερματισμό της καταγραφής και της υποχρεωτικής εξέτασης.

Αυτές δεν είναι μόνο δικές μας θέσεις, αλλά επαναλαμβάνω του διεθνούς δικτύου των εργαζομένων του σεξ.

Θα μας ενδιέφερε να μάθουμε τη θέση σας επ’ αυτού, συγκεκριμένα.

Ακόμη, στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, αλλά και στην Αμερικανική Ψυχιατρική Ένωση, έχει ξεκινήσει ο διάλογος, για την αφαίρεση από τον κατάλογο των ψυχικών διαταραχών της λεγόμενης «διαταραχής ταυτότητας φύλου» και αντικατάστασή της από τον ουδέτερο όρο «ασυμφωνία φύλου». Στην Γαλλία επί παραδείγματι, το Υπουργείο Υγείας, αποφάσισε προ ενός περίπου χρόνου την πλήρη αποϊατρικοποίηση της ταυτότητας φύλου. Αυτό είναι ένα ιδιαίτερα σημαντικό θέμα για την τρανς κοινότητα, διότι η κατηγοριοποίηση της ταυτότητας φύλου στον DSM ανάμεσα στις ψυχικές διαταραχές, μπορεί να προκαλέσει ακόμη και ζημία σε δικαιοπρακτικά δικαιώματα στους τρανς ανθρώπους. Και επ’ αυτού θα μας ενδιέφερε η θέση σας.

Πολλές, πάμπολλες φορές, ανακοινώνονται φιλόδοξα προγράμματα, το ζήτημα είναι κάθε φορά, τι πραγματικό αντίκρισμα έχουν, και αν τελικώς βρίσκουν πραγματικό αποδέκτη.

Βρίσκομαι εδώ εκπροσωπώντας μία μειονότητα ανθρώπων, των τρανς ανθρώπων, που είναι ιδιαίτερα ευάλωτη και αντιμετωπίζει αποκλεισμούς από πολλούς τομείς της δημόσιας ζωής.

Αποκλεισμούς από την εκπαίδευση, από την εργασία, την ασφαλιστική κάλυψη, από παντού. Αναρωτηθείτε απλά πόσα τρανς άτομα έχετε δει να έχουν μία κανονική δουλειά όπως όλοι μας. Πόσες φορές έχετε δει σε μία δημόσια υπηρεσία, σε μία εφορία, σε μια τράπεζα, στο ταχυδρομείο, ή ακόμη και σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, να εργάζεται ένας τρανς άνθρωπος. Ελάχιστοι ή κανένας.

Πρόσφατα φέραμε στην επιφάνεια υπόθεση τρανς μαθήτριας που φοιτούσε σε εσπερινό λύκειο, και δεχόταν ακραίες διακρίσεις στο σχολικό περιβάλλον μέχρι και απειλές κατά της ζωής της που παραλίγο να γίνουν πραγματικότητα όταν την περιέλουσαν με βενζίνη και λίγο έλειψε να την κάψουν ζωντανή. Το καταγγείλαμε, ζητήσαμε την παρέμβαση του Συνηγόρου του Πολίτη, και τελικώς παρά τις θετικές κατευθυντήριες γραμμές που έδωσε αρχικά ο Συνήγορος, δεν άντεξε και η μαθήτρια αναγκάστηκε να εγκαταλείψει το σχολείο της.

Αυτό είναι μόνο ένα παράδειγμα ακραίων διακρίσεων και αποκλεισμών που αντιμετωπίζουν οι τρανς άνθρωποι.

Σε έκθεσή του, ο πρώην Επίτροπος του Συμβουλίου της Ευρώπης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, Τόμας Χάμαρμπεργκ, με τίτλο: «Ανθρώπινα Δικαιώματα και Ταυτότητα Φύλου», είχε αναφέρει:

Η κατάσταση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των τρανς ατόμων σε μεγάλο βαθμό περιφρονείται, δεν δεικνύεται το ενδιαφέρον, παρ’ όλο που τα προβλήματά τους είναι πολύ σοβαρά και συναντώνται μόνο σ’ αυτή την ομάδα. Τα τρανς άτομα αντιμετωπίζουν στο μέγιστο διακρίσεις, μισαλλοδοξία και απερίφραστη βία. Τα βασικά τους ανθρώπινα δικαιώματα καταστρατηγούνται, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος στη ζωή, του δικαιώματος στην φυσική τους ακεραιότητα και αξιοπρέπεια, του δικαιώματος στην υγεία.

Με την ευκαιρία της ημερίδας αυτής, θα σας δώσουμε αργότερα αντίτυπο αυτής της πολύ σημαντικής έκθεσης, που το ΣΥΔ έκδωσε σε μικρό βιβλιαράκι μεταφρασμένη στα ελληνικά με σκοπό την ενημέρωση. Και θα θέλαμε να δώσετε ιδιαίτερη έμφαση στο κεφάλαιο που αναφέρεται σε θέματα παροχής υπηρεσιών υγείας.

Ερώτημα λοιπόν: Τι κάνει για όλα αυτά η Ελληνική Πολιτεία;

H απάντηση που είναι προφανής από τα αποτελέσματα είναι ότι αγνοεί αυτά τα σημαντικά προβλήματα και δεν νομοθετεί. Στην πλειοψηφία των Ευρωπαϊκών κρατών υπάρχει νομοθεσία προστασίας από τις διακρίσεις για λόγους ταυτότητας φύλου. Υπάρχει αντιρατσιστικός νόμος που προστατεύει από τον ρατσισμό και τη μισαλλοδοξία τους τρανς ανθρώπους. Σε άλλες υπάρχει νομική αναγνώριση της ταυτότητας φύλου, και δυνατότητα για τους τρανς ανθρώπους να αλλάζουν τα έγγραφά τους δίχως ιατρικές διαδικασίες και διαδικασίες στείρωσης. Στην Ελλάδα, απολύτως τίποτα. Αποκλεισμοί, και στίγμα. Και λόγω αυτών, ένα μεγάλο ποσοστό των τρανς γυναικών ασκούν εξαναγκαστική σεξουαλική εργασία.

Και επειδή βρισκόμαστε στο Υπουργείο Υγείας, θα πρέπει να πούμε ότι στα περισσότερα συστήματα υγείας των ευρωπαϊκών κρατών, υπάρχουν πρωτόκολλα, ειδικές εγκύκλιοι και οδηγίες για την αντιμετώπιση των τρανς ανθρώπων στις παροχές υγείας και ιδιαίτερα όσον αφορά τον επαναπροσδιορισμό φύλου. Υπάρχουν πρωτόκολλα κατά των διακρίσεων για λόγους ταυτότητας φύλου, για την προσφώνηση και αναγνώριση των τρανς ανθρώπων στο σωστό φύλο που εναρμονίζεται με την ταυτότητα φύλου τους, υπάρχουν οδικοί χάρτες στα συστήματα υγείας για ειδικούς γιατρούς ενδοκρινολόγους και ψυχιάτρους που γνωρίζουν καλά τα θέματα επαναπροσδιορισμού και κατευθυντήριες γραμμές. Και περαιτέρω καλύπτονται ασφαλιστικά οι επεμβάσεις επαναπροσδιορισμού. Στην Ελλάδα απολύτως τίποτα. Κενό. Και σε αυτό το ιδιαίτερα σημαντικό για τους τρανς ανθρώπους, το θέμα των υπηρεσιών υγείας και συγκεκριμένα του επαναπροσδιορισμού φύλου, θα θέλαμε τη θέση σας. Γιατί μια πλήρης ψυχοκοινωνική υποστήριξη, θα πρέπει να λαμβάνει και αυτά υπόψη της.

Ο Ευρωπαϊκός Οργανισμός για τα Θεμελιώδη Δικαιώματα (FRA) αναφέρει ότι οι ερωτηθέντες στην έρευνα EuroStudy ανέφεραν ανεπιθύμητες συμπεριφορές από τους εργαζομένους στον τομέα υγείας λόγω του ότι είναι τρανς. Μια άλλη έρευνα ανέφερε ότι το να είναι κανείς τρανς είχε αντίκτυπο στους τρόπους που είχαν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας. Για το λόγο αυτό πολλά τρανς άτομα ανέφεραν ότι αποφεύγουν να πηγαίνουν σε γιατρούς όσο περισσότερο γίνεται λόγω του φόβου τους να/μήπως δεχτούν ανάρμοστη συμπεριφορά. Σύμφωνα με την αναφορά του FRA η μελέτη αυτή έδειξε ότι το 29% των ερωτηθέντων ένοιωσαν ότι με το να είναι τρανς επηρέαζαν αρνητικά το πώς αντιμετωπίζονταν από τους/ις εργαζομένους στις υπηρεσίες υγείας.

Τα αποτελέσματα όλων των προβλημάτων που αντιμετωπίζουν τα τρανς άτομα στο να έχουν πρόσβαση σε υπηρεσίες υγείας, είναι έκδηλα στις στατιστικές τις σχετικές με τις υπηρεσίες υγείας. Πολλές μελέτες που αναφέρονται στην έρευνα του FRA δείχνουν ότι ανάμεσα στο ? με 1/3 των διεμφυλικών ατόμων έχει αποπειραθεί να αυτοκτονήσει. Σε μια έρευνα που έλαβε χώρα στην Ιρλανδία το 26% των τρανς ατόμων έχει αποπειραθεί να αυτοκτονήσει τουλάχιστον μια φορά και οι μισοί από τους ερωτηθέντες σε μια έρευνα μεγάλου βεληνεκούς σχετικά με την υγεία των LGBT ατόμων στη Σουηδία είχαν σε κάποια στιγμή της ζωής τους σκεφτεί να αφαιρέσουν τη ζωή τους – το 21% είχε όντως αποπειραθεί να το πράξει.

Και πράγματι, και στην ελληνική τρανς κοινότητα, ιδιαίτερα στις συνθήκες κρίσης που έχουμε τέτοια κρούσματα είναι ολοένα και αυξανόμενα.

Βρισκόμαστε λοιπόν στη θέση να μιλήσουμε για ψυχοκοινωνική υποστήριξη, δυστυχώς αφότου έχουμε διαπιστώσει το πτώμα. Γιατί περί αυτού πρόκειται. Έχουμε ανθρώπους πλήρως αποκλεισμένους, και γι’ αυτό έχει απόλυτη ευθύνη η πολιτεία για όλους τους λόγους που εξήγησα, έχουμε επιπλέον διωγμούς αυτών των ανθρώπων από την Πολιτεία που αντί να αναλάβει πολιτικές αποστιγματισμού και ένταξης, τους κυνηγά.

Δεν μπορούμε παρά να καλωσορίσουμε κάθε πρόθεση για υποστήριξη σε ευάλωτες κοινωνικά ομάδες. Θα πρέπει όμως η έναρξη ενός τέτοιου διαλόγου, να προϋποθέτει απαντήσεις σε σημαντικά προβλήματα αποκλεισμού και στιγματισμού που καθορίζουν μία κοινωνική ομάδα.

Διότι όπως σας περιέγραψα, υπάρχουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά που διαφοροποιούν τα εκδιδόμενα πρόσωπα που είναι τρανς, από τα υπόλοιπα εκδιδόμενα πρόσωπα άντρες ή γυναίκες.

Αν δεν λάβουμε υπόψη το γεγονός των αποκλεισμών που υφίστανται ούτως ή άλλως, αν δεν λάβουμε υπόψη το γεγονός της μη νομικής αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου τους, δεν πρόκειται στην πραγματικότητα να κάνουμε κάποιο βήμα.

Οι υπηρεσίες υγείας και η ψυχοκοινωνική υποστήριξη, θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη όλα αυτά, και να ανταποκρίνεται με θετικά μέτρα στήριξης, αλλά και αναγνώρισης της ταυτότητας φύλου τους.

Προτάσεις λοιπόν:

1ον Μία υπηρεσία ψυχοκοινωνικής υποστήριξης θα πρέπει να αναγνωρίζει τους τρανς ανθρώπους με το επιθυμητό φύλο και να τους απευθύνεται σ’ αυτό, και όχι στο φύλο που αναφέρεται στα έγγραφά τους.

2ον Θα πρέπει να διασφαλίζει πλήρως ότι οι ιατρικές εξετάσεις θα γίνονται με τήρηση του ιατρικού απορρήτου, και ότι τα αποτελέσματά της, δεν μπορούν να διοχετευθούν πουθενά και για κανέναν λόγο.

3ον Η ψυχολογική υποστήριξη, θα πρέπει να ακολουθήσει τον διεθνή διάλογο που γίνεται για την αλλαγή ορολογίας ως προς τις διαγνώσεις για την ταυτότητα φύλου και θα πρέπει να λαμβάνει υπόψη της ότι οι τρανς άνθρωποι συχνά είναι θύματα ακραίων διακρίσεων και αποκλεισμών.

4ον Συμβολή του ΚΕΕΛΠΝΟ, αν όχι στην κατάργηση της Υγειονομικής Διάταξης, τουλάχιστον στην αναθεώρησή της κυρίως στο άρθρο που αφορά τις υποχρεωτικές υγειονομικές εξετάσεις για τα ελεγχόμενα νοσήματα (αλλά και σε άλλα άρθρα.

5ον Ειδική μέριμνα για τα εκδιδόμενα πρόσωπα που είναι πρόσφυγες ή μετανάστες.

6ον Θετικές προτάσεις για την πλήρη προσβασιμότητα σε υπηρεσίες υγείας και για την κατάρτιση ενός πλήρους οδικού χάρτη για θέματα επαναπροσδιορισμού φύλου.

Το Σωματείο Υποστήριξης Διεμφυλικών, βρίσκεται πάντα ανοικτό σε διάλογο με θεσμικούς φορείς, περιμένουμε όμως πρώτα από εσάς να αναλάβετε θετικές πρωτοβουλίες, και κυρίως αναμένουμε να πάρετε θέση σε όσα σας θέσαμε.

Και κάτι τελευταίο: όσο το ΚΕΕΛΠΝΟ, δεν αναγνωρίζει το τραγικό λάθος της συμμετοχής στις υποχρεωτικές υγειονομικές εξετάσεις, τα εκδιδόμενα πρόσωπα, δεν θα έχουν καμία, μα καμία εμπιστοσύνη προς τους γιατρούς του ΚΕΕΛΠΝΟ. Είναι απαραίτητο να αναγνωριστεί, και επιπλέον να ζητηθεί με ανθρωπιά ένα συγγνώμη προς τους ανθρώπους αυτούς.

Ήμουν προ δύο ημερών σε ημερίδα της Θετικής Φωνής, και παρενέβη κάποια στιγμή, μία κοπέλα εργαζόμενη στο ΚΕΕΛΠΝΟ και είπε ότι έχει μια φίλη οροθετική και την αποφεύγει. Ερώτημα και με αυτό καταλήγω: θαυμάσια η ιδέα για ψυχοκοινωνική υποστήριξη των εκδιδομένων προσώπων. Πώς όμως να σας εμπιστευτούν τα εκδιδόμενα πρόσωπα όταν έχετε υπάρξει μέρος στον πιο τραγικό εφιάλτη τους;

Αν θέλετε πραγματικά να υποστηρίξετε τα εκδιδόμενα πρόσωπα, όχι εγώ, όχι το ΣΥΔ, αλλά καθένα από τα πρόσωπα που είδαν τα πρόσωπά τους στα μανταλάκια των εφημερίδων, διαπομπεύθηκαν, διώχθηκαν, περιμένουν τη συγγνώμη σας. Αυτή θα είναι η αρχή μιας πραγματικής σχέσης εμπιστοσύνης, και κυρίως ανθρωπιάς.

Οποιαδήποτε έναρξη προσπάθειας υποστήριξης των εκδιδομένων προσώπων δίχως αυτό θα είναι άκυρη.

Σας ευχαριστώ.

Transs.gr