H Susan Stryker για την ιστορία των διαφυλικών στις ΗΠΑ.

H Susan Stryker, διαφυλική συγγραφέας και ιστορικός, μιλά για την ιστορία των διαφυλικών στις Ηνωμένες Πολιτείες, στο Transgender Leadership Summit 2009, στο San Diego.

Διάρκεια: 40:25'

Κάθε τρεις ημέρες ένα διαφυλικό άτομο δολοφονείται στον κόσμο μας.

Η σελίδα απ' όπου μεταφράζω ξεκινά το άρθρο λέγοντας "Sad, but probably not shocking" - θλιβερό, πιθανά όμως όχι σοκαριστικό. Δεν ξέρω πόσο μπορεί να σοκάρει, εξαρτάται βέβαια απ' τα αντισώματα. Ας προχωρήσουμε όμως.

Σύμφωνα λοιπόν με την οργάνωση διαφυλικών Trangender Europe, η οποία έδωσε στη δημοσιότητα έρευνα που καταγράφει τα περιστατικά βίας κατά διαφυλικών ατόμων, καταδεικνύεται πόσο ανησυχητικά αυξάνει το επίπεδο συνεγερμού της βίας. Τα στοιχεία είναι αποκαλυπτικά. Μεταξύ Ιανουαρίου 2008 και Ιουνίου 2009, δολοφονήθηκαν 200 διαφυλικά άτομα. Δηλαδή κάθε τρεις ημέρες ένα διαφυλικό άτομο δολοφονείται κάπου στον κόσμο. Την έρευνα μπορείτε να την βρείτε εδώ, με πλήρη στοιχεία, πίνακες, ονόματα...

121 δολοφονίες έγιναν μέσα στο 2008, και μέσα στο πρώτο εξάμηνο του 2009, 83. Στοιχεία επίσης μπορείτε να βρείτε και εδώ, στο Questioning Transphobia.

Πέθανε ο κατάσκοπος που έμεινε γνωστός ως «M. Butterfly»

Πέθανε αυτή την εβδομάδα στο Παρίσι ο τραγουδιστής της κινεζικής όπερας και κατάσκοπος Shi Pei Pu, του οποίου η ερωτική σχέση με ένα Γάλλο διπλωμάτη προκάλεσε μια από τις πιο παράξενες ιστορίες διεθνούς κατασκοπείας και αποτέλεσε την πηγή έμπνευσης για το σόου του Μπρόντγουει «M. Butterfly».

Το γαλλικό πρακτορείο AFP μετέδωσε την είδηση του θανάτου του περίπου 70 ετών Shi Pei Pu, ο οποίος καταδικάστηκε με τον εραστή του για κατασκοπεία το 1986 στη Γαλλία.

Στην παραγωγή του Μπρόντγουει του 1988, όπως και στην ταινία του 1993 «M. Butterfly», ο Bernard Boursicot εμφανίζεται ως ένας υψηλόβαθμος διπλωμάτης ενώ ο Shi Pei Pu ως μια όμορφη τραγουδίστρια όπερας, οι οποίοι γνωρίστηκαν το 1964. Στην πραγματικότητα, ο κ. Boursicot ήταν ένας 20χρονος ο οποίος είχε παρατήσει τις σπουδές του και με κομπίνα κατάφερε να πιάσει δουλειά ως λογιστής στη Γαλλική Πρεσβεία που μόλις είχε ανοίξει στο Πεκίνο.

Ο Shi Pei Pu ήταν 26 ετών όταν γνωρίστηκαν και δίδασκε κινεζικά στις συζύγους των διπλωματών. Μια νύχτα, στην Απαγορευμένη Πόλη, είπε στον Boursicot μια ρομαντική ιστορία που τον μάγεψε: ότι ήταν γυναίκα που αναγκάστηκε να βγει στον κόσμο ως άντρας, επειδή ο πατέρας του ήθελε γιο. Λίγο καιρό αργότερα, οι δυο άντρες έγιναν εραστές, με τις σεξουαλικές τους επαφές να πραγματοποιούνται πάντα βιαστικά στο σκοτάδι, όπως δήλωσε ο Boursicot αργότερα.

Όταν η σχέση τους έγινε γνωστή στις κινεζικές αρχές, ο Boursicot του παρείχε ως αντάλλαγμα για τη μη δημοσιοποίηση της, γαλλικά έγγραφα από την πρεσβεία και αργότερα από τη θέση του συμβούλου στην Ουλάν Μπατούρ της Μογγολίας.

Ο Boursicot πέρασε τον περισσότερο χρόνο της ζωής του εκτός της Κίνας και συνδέθηκε ερωτικά με άντρες και γυναίκες ενώ κατά τις σπάνιες επισκέψεις του στην Κίνα είχε επαφές με τον Shi Pei Pu. Σε μία επίσκεψή του ο Shi Pei Pu του παρουσίασε ένα 4χρονο αγόρι, τον Shi Du Du, ως τον καρπό της σχέσης τους.

Το 1982 ο Boursicot κατάφερε να ρυθμίσει τα πράγματα για να ζήσουν μαζί του στο Παρίσι ο Shi Pei Pu και ο Shi Du Du. Σύντομα όμως συνελήφθησαν και οι δυο με την κατηγορία της κατασκοπείας. Αρχικά ο Shi Pei Pu δήλωσε ότι ήταν γυναίκα, ωστόσο στους γιατρούς της φυλακής παραδέχτηκε ότι ήταν άντρας και τους έδειξε πως κατάφερνε να κρύβει τα γεννητικά του όργανα. Όταν ο Boursicot, μέσα στη φυλακή, έμαθε ότι ο Shi Pei Pu ήταν άντρας, επιχείρησε να κόψει την καρωτίδα του με ξυράφι. Το 1986 και οι δυο καταδικάστηκαν σε φυλάκιση 6 ετών για την κατηγορία της κατασκοπείας, αλλά ένα χρόνο αργότερα έλαβαν αμνηστία.

Η σχέση των Boursicot και Shi Pei Pu δεν συνεχίστηκε, με μόνο κάποιες τηλεφωνικές επικοινωνίες να λαμβάνουν χώρα ανά αραιά χρονικά διαστήματα. Ο Boursicot δήλωσε πως για τελευταία φορά μίλησαν πριν από μερικούς μήνες και ότι ο Shi Pei Pu του είπε ότι εξακολουθεί να τον αγαπάει.

Στην είδηση του θανάτου του ο κ. Boursicot δεν εξέφρασε καμία θλίψη. «Δεν εκπλήσσομαι, ήταν άρρωστος εδώ και πολύ καιρό. Πλέον έχουν περάσει σαράντα χρόνια, έκανε τόσα πολλά πράγματα εναντίον μου χωρίς ίχνος συμπόνιας, νομίζω ότι είναι ηλίθιο να παίξω τώρα το παιχνίδι του θλιμμένου. Η υπόθεση έχει λήξει πια. Είμαι ελεύθερος».

Απόσπασμα από την παράσταση του Μπρόντγουει:



Το προσωνύμιο M. Butterfly προέρχεται από την όπερα του Giacomo Puccini «Madama Butterfly», με θέμα τον έρωτα ανάμεσα σε ένα Αμερικανό αξιωματικό του ναυτικού και μια γκέισα, στο Ναγκασάκι της Ιαπωνίας. Η γκέισα αυτοκτονεί όταν, μετά από χρόνια αναμονής, ο αγαπημένος της επιστρέφει αλλά είναι πλέον παντρεμένος με μια άλλη γυναίκα.



Πηγή : http://www.tvxs.gr

Sylvia Rivera - Σίλβια Ριβέρα

Η Σίλβια Ριβέρα υπήρξε θρυλική αγωνίστρια στον αγώνα για τα δικαιώματα των διαφυλικών ατόμων, σύμβολο μαχητικότητας στον χώρο των τρανσέξουαλ και βετεράνος αγωνίστρια των Stonewall Riots. Είναι σίγουρα από τους ανθρώπους που το σύγχρονο κίνημα απελευθέρωσης λοατ δικαιωμάτων, οφείλει πολλά. Πράγματι, η Σύλβια Ριβέρα, αφιέρωσε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής της στον τρανσέξουαλ, αλλά και γκέι ακτιβισμό, ακούραστα. Παράλληλα, η ίδια αντιμετώπισε την τρανσφυλοφοβία σε πολλές περιπτώσεις, ακόμη και μέσα από την λοατ κοινότητα.

Γεννήθηκε στις 2 Ιουλίου του 1951 και το πλήρες (άρρεν) όνομα ήταν Ρέι Ριβέρα Μεντόζα. Στα έντεκά της χρόνια εγκατέλειψε το σπίτι της και πήγε στη Νέα Υόρκη, όπου άρχισε να εμφανίζεται ως ντραγκ κουήν στην Τάιμς Σκουέρ και από μικρή έκανε πορνεία. Κατά τη δεκαετία του ’60 κατάφερε να επιβιώσει στους δρόμους της Νέας Υόρκης, μαθαίνοντας από πρώτο χέρι τι σημαίνει κίνδυνος και βιώνοντας την κοινωνική αδικία.

Στις 27 Ιουνίου του 1969 ήταν από τις πρώτες που βρέθηκαν μέσα στο πλήθος που είχε μαζευτεί έξω από το Στόνγουωλ Ινν όταν διαδόθηκε ότι η αστυνομία, για ακόμη μία φορά είχε επέμβει. Εκείνη ήταν η πρώτη που πέταξε την πρώτη μολότωφ και η φωτιά άναψε. Την ακολούθησαν και οι υπόλοιποι με ότι έβρισκαν μπροστά τους – το Στόνγουωλ είχε μπει πια στην ιστορία.

Το 1970 θα συμμετάσχει ενεργά στην Gay Activists Alliance (GAA) και θα εργαστεί με θέρμη για να περάσει στη Νέα Υόρκη νόμος κατά των διακρίσεων. Συγκέντρωσε τα φώτα της δημοσιότητας όταν προσπάθησε να μπει στο δημαρχείο της Νέας Υόρκης παρά την απαγόρευση από αστυνομική δύναμη, διεκδικώντας να μιλήσει για τον νέο νόμο. Παρά την επιμονή της Ριβέρα, αλλά και άλλων τρανσέξουαλ, η GAA αποφασίζει να μην συμπεριλάβει στις προτάσεις της για τον νέο νόμο, τα διαφυλικά άτομα, με την δικαιολογία ότι έτσι ο νόμος θα μπορούσε να περάσει πιο εύκολα.

Η Ριβέρα σοκαρίστηκε και απογοητεύτηκε από την απόφαση της ίδιας της οργάνωσής της. Ήρθε αντιμέτωπη με την σκληρή πραγματικότητα ότι το τότε γκέι κίνημα στην ουσία ήθελε να απορρίψει από τους κόλπους του τις τρασνέξουαλ και τις ντραγκ κουήν.

Μην έχοντας πια την ψευδαίσθηση ότι το γκέι κίνημα θα υποστήριζε τα διαφυλικά άτομα, το 1970, μαζί με την Marsha P. Johnson, ίδρυσε την ομάδα Street Transvestite Action Revolutionaries (S.T.A.R.) – Επαναστατική Δράση Δρόμου Τραβεστί. Ο σκοπός της ομάδας ήταν η κοινωνική δράση για τα δικαιώματα των διαφυλικών ατόμων.

Παράλληλα, ενεργοποιείται ώστε να δημιουργηθεί στο East Village, οικία που θα μπορούσε να παράσχει βοήθεια στα τρανσέξουαλ άτομα που ήταν αβοήθητα κάτω από την ομπρέλα της S.T.A.R. Πράγματι τα κατάφερε, όμως τελικά η οικία αυτή μπόρεσε να λειτουργήσει μόνο δύο χρόνια λόγω των οικονομικών δυσκολιών. Ωστόσο όμως η κίνησή της αυτή θεωρείται ιστορικά ιδιαίτερα σημαντική, γιατί αποτέλεσε το πρότυπο δημιουργίας άλλων τέτοιων ιδρυμάτων που δημιουργήθηκαν στο μέλλον για την προστασία των διαφυλικών ατόμων που ήταν άπορα.

Προς το τέλος της δεκαετίας του ’70 θα ενεργοποιηθεί ακόμη περισσότερο στον glbtq ακτιβισμό. Παράλληλα, ζει στο Tarrytown της Νέας Υόρκης και εργάζεται στην Marriott Corporation ως μάνατζερ σίτισης έως τις αρχές του 1990, όταν θα αντιμετωπίσει προβλήματα με συναδέλφους της.

Θα επιστρέψει στην Νέα Υόρκη, μη έχοντας χρήματα ούτε για το νοίκι της. Για αρκετά χρόνια θα ζει άπορη στην Christopher Street και στις προβλήτες και το 1997 θα καταφέρει να πάει στο Transy House Collective στο Park Slope του Μπρούκλιν. Αυτό το ίδρυμα είχε ιδρυθεί για την προστασία των διαφυλικών ατόμων, στα πρότυπα αυτού που είχε εκείνη ιδρύσει με την S.T.A.R. στις αρχές της δεκαετίας του ’70. Εκεί μπόρεσε να βρει γαλήνη, και εκτός από την βοήθεια που μπόρεσε να βρει η ίδια, εργαζόταν και αυτή για να παράσχει υποστήριξη στα διαφυλικά άτομα που κατέφευγαν εκεί.

Στα τέλη της δεκαετίας του '90 ξανασηκώνεται στα πόδια της, και ασχολείται ξανά με τον ακτιβισμό. Το 2000 μαζί με άλλες τρανσέξουαλ επανα-ιδρύει τις S.T.A.R. και κάτω από την καθοδήγησή της η S.T.A.R. κατάφερε να πιέσει την Human Rights Campaign ώστε να συμπεριλάβει στις διεκδικήσεις το ζήτημα της ταυτότητας φύλου καθώς και να συμπεριληφθούν τα διαφυλικά άτομα σε νόμο κατά των διακρίσεων.

Από αρκετά μικρή η Ριβέρα, είχε καρκίνο στο ήπαρ. Αυτό επιρέαζε την ενεργητικότητά της, όμως εκείνη ήταν ακούραστη αγωνίστρια. Ακόμη και μέσα από το νοσοκομείο, μετά το 2000 εργαζόταν για τα δικαιώματα των διαφυλικών ατόμων. Λίγες ώρες προτού αφήσει την τελευταία της πνοή, στις 19 Φεβρουαρίου του 2002, στο St. Vincent's Hospital, στο Γκρίνγουϊτς Βίλιτζ, η Σίλβια Ριβέρα είχε συνάντηση με ηγετικά στελέχη του γκέι κινήματος της Νέας Υόρκης προσπαθώντας να τους πείσει για τα πιστεύω της.

Στην μνήμη πολλών είχε μείνει από τη φράση: “I’m not missing a minute of this, it’s the revolution.”

Τιμώντας την, η συμβολή των γωνιών Christopher και Hudson, ονομάστηκε "Rivera Way", το 2005, δύο μόλις στενά από το Στόουνγουωλ Ινν.

Επίσης λίγο μετά το θάνατό της, ιδρύθηκε το Sylvia Rivera Law Project (Αύγουστος 2002) από έναν εισαγγελέα και την τρανσέξουαλ ακτιβίστρια Dean Spade. Σκοπός η υποστήριξη των διαφυλικών ατόμων, νομική και ηθική, και όπως περιγράφεται στην ιδρυτική πράξη «σκοπός είναι η εγγύηση της ελευθερίας στον αυτο-προσδιορισμό, στην ελευθερία επιλογής κοινωνικού φύλου, έκφρασης, υπεράσπισης από τις διακρίσεις και τη βία».

Βιβλιογραφία

- Duberman, Martin. Stonewall. New York: Penguin, 1993.
- Marcus, Eric. Making Gay History: The Half-Century Fight for Lesbian and Gay Equal Rights. Rev. ed. New York: Perennial, 2002.

Πηγή: Glbtq.Com

Ακολουθεί ντοκυμαντέρ 26 λεπτών πάνω στη ζωή και τη δράση της Σύλβια Ριβέρα. Αξίζει πραγματικά να το δείτε.




Sylvia-Rivera -

Καλημέρα και καλό μήνα με ένα ποίημα του Αντώνη Ρουσοχατζάκη

Πρωϊνή διαπίστωση




Έπεσες
όταν σηκώθηκες απ' το κρεβάτι.
Το στρώμα, είπες, σου φάνηκε σκληρό
και ξέχασες,
πως
ο οργασμός
χρειάζεται τριβή
η τριβή
κίνηση
η κίνηση
ρώμη...

Αντώνιος Ρουσοχατζάκης: Εμπειρίες Ταλέντου (Κέδρος)

Δημοσιευμένο στο : Gay Βιβλιογραφία στα ελληνικά